The king of War - บทที่ 1008 มือสังหารสามคน
แต่เมืองเหมียวไม่มีบุคคลชั้นสูงอะไรที่มาตายในมือของเขา
ทว่านอกจากเมืองเหมียวแล้ว จะมีอิทธิพลที่ไหนอีก?
ทันใดนั้น เขานึกถึงอิทธิพลแห่งหนึ่งได้ หงเฉิน!
“พวกแกคือคนของหงเฉิน?”
หยางเฉินถามด้วยสีหน้าอึมครึม
“ถูกต้อง!”
ผู้แข็งแกร่งที่เป็นหัวหน้า มองทางหยางเฉินด้วยท่าทางอาฆาตแค้น “แกฆ่าสิทธามือซุ่มยิงของพวกฉัน แถมยังฆ่าจ้าวมือปืนของพวกฉันอีก ความแค้นนี้ ได้เพียงให้พวกฉันมาเอาคืน!”
“แกยังมีคำสั่งเสียอะไร สามารถพูดได้ หลังพูดจบ พวกฉันจะส่งแกไปตาย!”
หยางเฉินเยาะเย้ย “ยังทำให้คนตื่นตกใจได้จริงๆ หงเฉินเล็กๆ แห่งหนึ่ง นึกไม่ถึงจะเอาผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพแดนเทพคนหนึ่ง และผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายสองคนออกมาได้”
“เพียงแต่ พวกแกแน่ใจเหรอว่า อาศัยพวกแกสามคนนี้ จะฆ่าฉันได้?”
หลังได้ยินคำพูดของหยางเฉินแล้ว มือสังหารทั้งสามของหงเฉิน ล้วนเผยสีหน้าตื่นตกใจออกมา
เพราะหยางเฉินพูดความสามารถของพวกเขาถูกแล้ว โดยเฉพาะอย่างยิ่งมือสังหารที่เป็นหัวหน้าคนนั้น ยิ่งตกใจมากกว่าใคร
เขาเป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพแล้ว หยางเฉินยังรู้ความสามารถของเขาได้อย่างไร?
ภายใต้สถานการณ์ปกติ มีเพียงผู้แข็งแกร่งที่ความสามารถเกินกว่าตนเองไป ถึงพอมองก็รู้ความสามารถของตนเองได้
หรือว่า ความสามารถของหยางเฉิน เกินกว่ากึ่งแดนเทพแล้ว?
เกินกว่ากึ่งแดนเทพ นั่นเป็นได้เพียงแดนเทพ!
แต่ว่า หยางเฉินยังอายุน้อยขนาดนี้ จะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพได้อย่างไร?
มือสังหารทั้งสามของหงเฉิน เดิมทีไม่มีทางยอมรับความจริงข้อนี้ได้
“ฉันไม่สนใจว่าแกจะใช้ลูกไม้อะไร ถึงมองความสามารถของพวกฉันสามคนออก แต่นี่ยังคงไม่มีทางยอมให้แกอยู่รอดได้”
มือสังหารที่เป็นหัวหน้า พูดจาเสียงเย็นชา
“ถึงอยากจะให้ฉันตาย ก็ควรจะให้ฉันตายแบบกระจ่างไม่ใช่เหรอ?”
หยางเฉินสอบถาม จากนั้นพูดอีกว่า “เท่าที่ฉันรู้ ถ้าเกิดหงเฉินรับภารกิจมา นั่นคือไม่ตายไม่เลิก”
“เริ่มแรก เป็นสิทธามือซุ่มยิงของหงเฉิน หลังโดนฉันฆ่าทิ้ง ก็เป็นจ้าวมือปืนที่เก่งกว่าเข้ามาอีก และจากนั้นก็เป็นพวกแก”
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นพวกที่มาฆ่าฉัน ได้เพียงแต่มีคนจ่ายเงินราคามหาศาล จ้างพวกแกมาฆ่าฉัน”
“ฉันอยากรู้ว่า เป็นใครกันแน่ ที่อยากเอาชีวิตฉันขนาดนี้”
หลังจากรับรู้ว่าอีกฝ่ายเป็นมือสังหารของหงเฉิน หยางเฉินกลับวางใจลงมาก
หากไม่รู้รายละเอียดของฝ่ายตรงข้าม นั่นถึงจะเป็นเรื่องอันตรายที่สุด ต่อให้เขาฆ่าสองสามคนนี้ทิ้ง ต่อไปยังคงเป็นไปได้ที่จะมีศัตรูแกร่งกว่าเข้ามาอีก
แต่พอได้รู้สถานะของฝ่ายตรงข้ามว่าเป็นมือสังหารหงเฉินแล้ว นั่นอธิบายได้ว่า มีคนทุ่มจ่ายเงินมหาศาล ถึงจ้างมือสังหารของหงเฉินมาได้
และถ้ายิ่งตัดตระกูลเดอะคิงเหล่านั้นทิ้งไปได้ ตระกูลที่รู้ความสามารถแท้จริงของเขาเป็นอย่างดี มีเพียงตระกูลคิงเซวและตระกูลคิงกวน
ถ้าเป็นมือสังหารของหงเฉินที่คนของตระกูลเดอะคิงจ้างมา พวกเขาจะไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามหาผู้แข็งแกร่งต่ำกว่าแดนเทพมาฆ่าหยางเฉินโดยเด็ดขาด
โดยเฉพาะคนที่มาฆ่าตนเองครั้งแรก เป็นแค่มือซุ่มยิงคนหนึ่ง นี่อธิบายได้ว่าฝ่ายตรงข้ามไม่รู้ความสามารถแท้จริงของตนเองดี
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นคนที่อยากจะฆ่าตนเอง คงเป็นได้เพียงตระกูลมหาเศรษฐีของเมืองเยี่ยนตู
เมืองเยี่ยนตูปัจจุบันนี้ เหมือนว่าหยางเฉินจะล่วงเกินมาหมดแล้ว ดังนั้นจึงไม่รู้แน่ชัดว่าเป็นใครอยากฆ่าตนเอง
“ความตายมาเยือนถึงตัว ยังพูดไร้สาระมากขนาดนี้!”
มือสังหารหงเฉินไม่มีท่าทีจะตอบคำถามหยางเฉิน ชั่วพริบตาเดียว มือสังหารทั้งสาม พุ่งเข้ามายังหยางเฉินพร้อมกัน
“ในเมื่อพวกแกไม่บอก งั้นฉันคงทำได้แค่ฆ่าพวกแกแล้ว จากนั้นไปที่หงเฉินสาขาใหญ่ด้วยตัวเอง ฉันไม่เชื่อว่า หงเฉินสาขาใหญ่ จะไม่มีบันทึกภารกิจลอบฆ่าเอาไว้?”
หยางเฉินพูดจาแบบสบายใจ และไม่มีความกังวลที่ปะทะมือกับศัตรูทรงพลัง
“วอนหาที่ตาย!”
แวบหนึ่ง มือสังหารที่เป็นหัวหน้า พุ่งมาถึงด้านหน้าหยางเฉิน กริชที่ประกายแวววาวเล่มหนึ่ง ปาดเข้าไปยังลำคอของหยางเฉินโดยตรง
“หยางเฉินระวัง!”
ฉินต้าหย่งที่หลบอยู่มุมหนึ่งไม่พูดไม่จามาตลอด ชั่วขณะนั้นตกใจจนเหงื่อแตกทั้งตัว ตะโกนเตือนสติ
หยางเฉินกลับไม่สะทกสะท้าน ยืนอยู่ที่เดิม เหมือนว่าเดิมทีไม่ได้รู้สึกถึงการคุมคามที่มาจากผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพ
“ป้าบ!”
ตอนที่สายตามองเห็นว่ากริชกำลังจะปาดเข้าลำคอหยางเฉิน เขาลงมือฉับพลัน กับบนข้อมือที่ฝ่ายตรงข้ามจับกริชไว้
ในขณะเดียวกัน มือสังหารแดนราชาขั้นปลายสองคน ซ้ายคนขวาคนสู้เข้ามายังหยางเฉิน
“ไสหัวไป!”
หยางเฉินตะโกนออกมาทีหนึ่ง
ในชั่วขณะนี้ มือสังหารแดนราชาขั้นปลายสองคนนั้น รู้สึกเพียงว่าเยื่อแก้วหูสั่นสะเทือนจนแตก บริเวณหน้าอก ยิ่งสั่นสะท้านรุนแรง
“พึ่บ!”
“พึ่บ!”
มือสังหารแดนราชาขั้นปลายสองคน ต่างกระอักเลือดล้มถอยไปหลายก้าว
โครม!
วินาทีนี้ มือสังหารสามคน สีหน้าเปลี่ยนกันยกใหญ่ทั้งหมด
ทุกอย่างนี้ล้วนเกิดในช่วงเวลาพริบตาเดียว ในบรรดาพวกเขาสามคนมือสังหารกึ่งแดนเทพที่เก่งสุด ถูกหยางเฉินจับข้อมือไว้แล้ว
ที่ยิ่งทำให้พวกเขาตื่นตกใจคือ หยางเฉินเพียงแค่ตะโกนอย่างโมโหทีเดียว มือสังหารแดนราชาขั้นปลายสองคน สั่นสะเทือนถอยหลังจนกระอักเลือดอย่างคาดไม่ถึง
ไม่เพียงแค่นี้ มือสังหารแดนราชาสองคน ในปาก ในใบหู ยังมีในจมูก ล้วนมีเลือดสดไหลออก
“แก……แก นี่ นี่เป็นไปได้ยังไง?”
ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพที่ถูกหยางเฉินจับข้อมือไว้คนนั้น ถลึงดวงตาโต เสียงสั่นเครือขึ้นมาแล้ว
ในฐานะหนึ่งในผู้แข็งแกร่งชั้นสูงของหงเฉิน เขาลงมือน้อยมาก ถ้าไม่ใช่สิทธามือซุ่มยิงและจ้าวมือปืนถูกหยางเฉินฆ่าตาย เขาจะไม่ลงมาฆ่าหยางเฉินด้วยตนเองเด็ดขาด
เดิมทีเขานึกไม่ถึงว่า หยางเฉินจะยิ่งใหญ่เกรียงไกรขนาดนี้
“แกอะไรของแกกัน? บอกมาว่าคนที่อยากฆ่าฉันเป็นใคร ฉันจะไว้ชีวิตพวกแกทั้งหมด!”
หยางเฉินยิ้มกริ่มพูดไป
เพียงแต่รอยยิ้มของเขา อยู่ในสายตาของมือสังหารหงเฉิน กลับดูขนลุกขนพอง
หยางเฉินในเวลานี้ ความโกรธในใจพุ่งทะยาน มือสังหารหงเฉินจ้องตนเองอยู่นานแล้ว ถ้าไม่ใช่ว่าตัวเขามีความสามารถแกร่งมาก เกรงว่าคงถูกฆ่าตั้งแต่แรกแล้ว
แม้กระทั่งยังมีหลายครั้ง ตอนที่เขาเจอสถานการณ์เร่งด่วน มือสังหารหงเฉินยังเข้ามาฆ่าฉับพลัน
ครั้งนี้ ยิ่งเป็นสถานการณ์อันตราย
ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพคนนั้นของหงเฉิน ถูกหยางเฉินจับคอไว้ ไม่มีทางรับประกันลมหายใจได้ สีหน้าซีดเผือดถึงขั้นสุด
ความยิ่งใหญ่ของหยางเฉิน ทำให้เขาสัมผัสได้ถึงความหมดหวัง
“บอกมา!”
หยางเฉินใช้กำลังสะบัดอย่างแรง ร่างกายของผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพของหงเฉินคนนั้น โดนสะบัดออกไปโดยตรง กระแทกบนกำแพงอย่างหนักอึ้ง
แรงกระแทกที่มหาศาล ทำให้เขาพ่นเลือดออกมาโดยตรง ถึงแม้เขาจะเป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพ ก็รับการกระแทกที่รุนแรงเช่นนี้ไม่ไหว
สำหรับผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลายสองคนที่เหลือ ตกใจตาค้างไปตั้งนานแล้ว ยืนอยู่ด้านข้าง สั่นเทาไปทั้งตัวไม่หยุด แม้แต่ความกล้าที่จะขยับสักนิดยังไม่มี
และวินาทีนี้ มือสังหารหงเฉินทั้งสามเข้าใจในที่สุด ครั้งนี้ผู้แข็งแกร่งที่เขาเผชิญหน้าด้วย เป็นการมีตัวตนที่น่าสะพรึงกลัวมากๆ
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพ!
ในหัวสมองมือสังหารหงเฉินแต่ละคน ล้วนปรากฏบุคคลที่น่าสยองขวัญคนหนึ่งขึ้น