The king of War - บทที่ 1050 หยางเฉินมาแล้ว
ในขณะนี้เซี่ยเหอได้กลับมามีสติอีกครั้ง เมื่อนึกถึงสถานะของคนเหล่านี้ เธอก็เกิดความกังวลและเร่งรัดเขา กลัวว่าจะทำให้หยางเฉินเดือดร้อนไปด้วย
ถ้าหยางเฉินกลัว เขาคงไม่มาปรากฏตัวที่นี่แล้ว เขาปกป้องเซี่ยเหอไว้ข้างหลังตัวเขา ทันใดนั้นพลังอันน่าตกใจก็ระเบิดออกมาจากตัวเขา
ในขณะนี้ ชั้นบนสุดของโรงแรมเยี่ยนตูทั้งหมดได้ถูกปกคลุมไปด้วยพลังอาฆาตอันน่าสะพรึงกลัวนี้
“แก แกเป็นใคร?”
องครักษ์ของตระกูลคิงเฉาซึ่งเป็นผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นปลาย ได้รับมอบหมายจากหัวหน้าสามของตระกูลคิงเฉาเพื่อมาคุ้มครองความปลอดภัยของเฉาจื้อ
แต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกได้ถึงลมปราณอันแข็งแกร่งซึ่งทำให้เขาหายใจไม่ออก
ความรู้สึกเช่นนี้ไม่เคยมีมาก่อน
เขาแน่ใจมากว่าชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้า มีความสามารถอยู่เหนือแดนราชาขั้นกลางอย่างแน่นอน
ชายหนุ่มผู้แข็งแกร่งระดับสุดยอดเช่นนี้ทำให้เขารู้สึกออกจะเหมือนภาพฝันไปหน่อย
แต่เมื่อครู่ดูเหมือนว่าเซี่ยเหอจะเรียกชายหนุ่มคนนี้ว่าหยางเฉิน?
หยางเฉิน?
ทำไมมันฟังดูคุ้นๆ?
“เขา เขาคือหยางเฉินจากเยี่ยนเฉินกรุ๊ป!”
องครักษ์ยามอีกคนหนึ่งของตระกูลคิงเฉาก็ชี้มาที่หยางเฉินในทันใด และพูดด้วยสีหน้าตกใจ “เขาตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ? ทำ…ทำไมยังมีชีวิตอยู่อีก?”
ตูม!
จนกระทั่งในเวลานี้เองที่องครักษ์ที่อยู่แดนราชาขั้นกลางจำชื่อหยางเฉินได้อย่างทันควัน เพียงชั่วพริบตาก็รู้สึกว่าสมองกำลังส่งเสียงดังสะเทือน
แน่นอนว่าเขาเคยได้ยินเรื่องความน่าสะพรึงกลัวของหยางเฉิน
ในสายตาของพวกเขา ผู้แข็งแกร่งที่ควรตายไปแล้วได้ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าพวกเขาอีกครั้งอย่างกะทันหัน สามารถจินตนาการถึงความตกใจองครักษ์ตระกูลคิงเฉาเหล่านี้ได้
“คุณพาเซี่ยเหอไปที่ห้องวีไอพีก่อน!”
หยางเฉินออกคำสั่งในทันใด
“ครับ พี่เฉิน!”
เฉียนเปียวรีบตอบ เขาเคยได้รับบาดเจ็บมาก่อน ดังนั้นเขาจึงไม่มีความมั่นใจเมื่อเผชิญหน้ากับผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นกลาง
ที่สำคัญที่สุด เขารู้ว่าตั้งแต่หยางเฉินตัดสินใจที่จะออกหน้า ก็ไม่เคยคิดที่จะเหลือผู้รอดชีวิตเอาไว้
“หยางเฉิน คุณไม่ต้องสนใจฉัน พวกเขามาจากตระกูลคิงเฉา เก่งกาจมาก ฉันไม่ต้องการให้คุณมาเดือดร้อนเพราะฉัน คุณรีบไปเถอะ!”
เซี่ยเหอพูดเสียงดังอย่างกังวลใจ
เธอรู้ว่าหยางเฉินเก่งกาจมาก แต่ผู้แข็งแกร่งระดับสูงสุดของตระกูลเดอะคิงยังมาไม่ถึงเมืองเยี่ยนตู แต่ตอนนี้ บุคคลสำคัญของตระกูลเดอะคิงได้มาถึงหมดแล้ว
ตอนนี้เมืองเยี่ยนตูนั้นไม่เหมือนเมืองเยี่ยนตูเมื่อ 7 ก่อนแล้ว ตอนนี้คือเมืองเยี่ยนตูของตระกูลเดอะคิง
“อย่าได้กังวล กองกำลังไร้ประโยชน์เหล่านี้ ทำอะไรผมไม่ได้หรอก!”
ทันทีที่หยางเฉินพูดจบเขาก็หายตัวไป
“ปังๆๆ!”
เซี่ยเหอเห็นด้วยตาตัวเองว่าองครักษ์หลายคนของตระกูลคิงเฉาที่ยังตามไล่ล่าเธออยู่เมื่อครู่ ไม่มีกำลังจะตอบโต้กลับและกระเด็นขึ้นไปบนอากาศ
“คุณเซี่ย ถ้าคุณยังอยู่ที่นี่ จะทำให้พี่เฉินห่วงหน้าพะวงหลัง พวกเราเข้าไปข้างในกันเถอะ!”
เมื่อได้ยินเสียงของเฉียนเปียวดังขึ้น เซี่ยเหอก็ได้สติกลับมา
เฉาจื้อที่อยู่ในห้องวีไอพี ไม่รู้เลยว่าเกิดอะไรขึ้นข้างนอก
เขานั่งอยู่บนเก้าอี้ด้วยสีหน้าไม่ทุกข์ร้อน สูบซิการ์คิวบา ดื่มไวน์แดง Lafite ราคาสูง
“ตูม!”
ทันใดนั้นก็มีเสียงดังขึ้น ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นกลางที่พ่อของเขาส่งมาคุ้มครองเขา กระเด็นเข้ามาเหมือนสุนัขที่ตายแล้ว ร่วงลงบนโต๊ะอาหาร
ทันใดนั้นเฉาจื้อก็เบิกตากว้าง “เกิดอะไรขึ้น?”
“คุณ….คุณชายเฉา รีบ…รีบหนีไป! หยางเฉิน มาแล้ว!”
ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นกลางแค่พูดประโยคสุดท้ายเท่านั้น เขาก็เหลือกตาแล้วสลบไสลลงไป
เพียงแต่เฉาจื้อแค่ได้ยินคำพูดส่วนแรกจากอีกฝ่าย แต่ประโยคหลังที่บอกว่าหยางเฉินมาแล้ว เสียงนั้นเบามาก ไม่ได้ยินอะไรเลย
เฉาจื้อตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกระจ่างในทันใดว่า จะต้องมีคนมาฆ่าเขาแน่ ถ้าไม่อย่างนั้นองครักษ์แข็งแกร่งที่สุดข้างกายตน จะปล่อยให้ตนหนีไปได้อย่างไร?
ตอนนี้องครักษ์หลายนายของเขาตายหมดแล้ว ทุกอย่างต้องพึ่งพาตัวเองเท่านั้น
เขารีบวิ่งไปที่หน้าต่างโดยไม่กล้าลังเล
แต่ทันทีที่วิ่งไปถึงริมหน้าต่างและมองลงไปข้างล่าง เขาก็สั่นไปทั้งตัว
นี่คือชั้นบนสุดของโรงแรมเยี่ยนตู อาคารมากกว่าสิบชั้น ถ้ากระโดดลงไปจากที่นี่ เขาจะไม่เละเป็นโจ๊กหรอกเหรอ?
“พรึ่บๆๆ!”
แต่ทว่า เสียงฝีเท้าที่อยู่นอกห้องวีไอพีก็ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ฟังจากเสียงแล้วรู้ว่าอีกฝ่ายกำลังมา
“เฉาจื้อ ไม่เจอกันนานเลยนะ!”
ในขณะที่เฉาจื้อทำอะไรไม่ถูก เสียงที่เต็มไปด้วยความหยอกเย้าก็ดังขึ้น “คุณชายเฉา คุณกำลังจะไปไหน? คิดจะกระโดดลงไปเหรอ?”
พอเฉาจื้อเห็นหยางเฉินเขาก็สับสนไปหมด รู้สึกเย็นวาบที่แผ่นหลังพุ่งปรี๊ดขึ้นไป
“แก…แก หยางเฉิน แก…แกยังมีชีวิตอยู่? นี่…นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”
เฉาจื้อรู้สึกว่าวิญญาณของเขากำลังจะออกจากร่าง พูดตะกุกตะกักด้วยความหวาดกลัวทั่วใบหน้า
เขารู้ดีว่าอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่เกิดขึ้นกับหยางเฉินเมื่อสัปดาห์ก่อน ประเด็นสำคัญคือ ทั้งรถและคนถูกก้อนหินที่กลิ้งลงมาจากยอดเขากดทับไว้ด้านล่าง
อาการบาดเจ็บเช่นนี้ แม้แต่ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพก็ยังเอาชีวิตไม่รอด
นี่คือสิ่งที่พ่อของเขาพูดออกมาเอง ดังนั้นเขาจึงกล้าที่จะให้ความสนใจกับเยี่ยนเฉินกรุ๊ปและแย่งชิงซิงเฉินมีเดียมาไว้ในมือ
ไม่ใช่แค่ตระกูลคิงเฉา แต่ยังรวมถึงตระกูลเดอะคิงอื่นๆ ด้วย หลังจากทราบข่าวหยางเฉินเกิดอุบัติเหตุ พวกเขาก็ส่งกองกำลังหลักไปตั้งรกรากในเมืองเยี่ยนตู
แม้แต่ตระกูลคิงเซวและตระกูลคิงกวนซึ่งได้ถอดใจจากเมืองเยี่ยนตูแล้ว ก็ได้นำคนของพวกเขากลับเข้าไปตั้งรกรากที่เมืองเยี่ยนตูใหม่อีกครั้ง
แต่ตอนนี้หยางเฉินยังมีชีวิตอยู่ พอลงมือก็สังหารผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นกลางคนหนึ่ง
เห็นได้ชัดว่าหยางเฉินไม่ได้รับบาดเจ็บจากอุบัติเหตุครั้งนี้
“ผมยังไม่ตาย คุณดูแปลกใจจังเลยนะ?”
หยางเฉินกล่าวด้วยรอยยิ้ม
เขาไม่รีบร้อนฆ่าเฉาจื้อ ในสายตาของเขา ตอนนี้เฉาจื้อก็ไม่ต่างจากคนตาย
เขานั่งลงในตำแหน่งที่เซี่ยเหอนั่งอยู่ก่อนหน้านี้ แล้วมองที่เฉาจื้อด้วยรอยยิ้มเบิกบาน “ได้ยินมาว่า คุณเป็นคนฆ่าซุนซวี่ ฮุบตระกูลซุน ไม่ใช่แค่นี้ คุณยังสนใจเยี่ยนเฉินกรุ๊ปอีกด้วย?”
เฉาจื้อตกตะลึงงันอยู่นานแล้ว ในเวลานี้พอได้ยินคำพูดของหยางเฉิน ก็ยิ่งรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึงจนตัวสั่นไปทั้งตัว
“ซุนซวี่เป็นพวกไม้หลักปักเลน เขาสมควรตายอยู่แล้ว”
เฉาจื้อแสร้งทำเป็นไม่สะทกสะท้าน อดทนต่อความหวาดกลัวภายในใจแล้วพูดว่า “ผมจะกล้าคิดอยากได้เยี่ยนเฉินกรุ๊ปได้ยังไง?”
“ไม่เหรอ?”
หยางเฉินยิ้มพลางหรี่ตาลง “แล้วเรื่องซินเฉินมีเดียล่ะ ว่ายังไง?”
“ฉัน…ฉัน…”
เฉาจื้อไม่รู้จะอธิบายอย่างไร เมื่อมองไปที่หยางเฉินซึ่งนั่งนิ่งอยู่ เขาก็รู้สึกได้ถึงความน่าสะพรึงกลัวของหยางเฉินเป็นครั้งแรก
แม้ว่าก่อนหน้านี้จะเคยประมือกับหยางเฉินมาหลายครั้งแล้ว ต่อให้เขารู้ถึงความเก่งกาจของหยางเฉิน แต่ก็ดูเหมือนไม่เคยหวาดกลัวเท่าตอนนี้
เขามีภาพลวงตาว่าหยางเฉินจะฆ่าเขาได้อย่างง่ายดาย
ถึงอย่างไรแม้แต่ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นกลางที่คอยคุ้มกันเขา ก็ยังถูกหยางเฉินสังหารอย่างง่ายดาย
ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเขาที่เพิ่งก้าวเข้าสู่แดนราชาขั้นต้นเลย?
“ให้เวลาคุณหนึ่งนาที ถ้าอธิบายไม่ชัดเจน ผมจะส่งคุณลงนรก!”
หยางเฉินเอ่ยปาก รอยยิ้มบนใบหน้ายังคงเหมือนเดิม ราวกับว่าเขากำลังพูดคุยกับเฉาจื้ออย่างสงบ
แต่รอยยิ้มของหยางเฉินในสายตาของเฉาจื้อ กลับให้ความรู้สึกน่าขนลุก