The king of War - บทที่ 1196 หยางเฉินโมโห
ในเวลานี้ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยสีแดง และออร่าของบูโดที่เหนือกว่าแดนเทพชั้นยอด กำลังเติบโตอย่างดุเดือดในร่างกายของเขา
พื้นดินที่อยู่ใต้เท้าของเขาทรุดตัวลงทันที
“พระเจ้า! เกิดอะไรขึ้น?”
“ทำไมผมรู้สึกเหมือนผมกำลังจะถูกฆ่า”
“หยางเฉินเป็นผู้แข็งแกร่งแดนอะไรกันแน่? ทำไมผมที่เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดถึงรู้สึกใจสั่น”
ทุกคนในโรงยิมศิลปะการต่อสู้เยี่ยนตูตกตะลึงในเวลานี้
แน่นอนว่าหลิวเหล่าก้วยรู้สึกได้ถึงรัศมีที่น่าสะพรึงกลัวที่มาจากร่างกายของหยางเฉิน และใบหน้าที่เย่อหยิ่งแต่เดิมของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
“คุณ แดนบูโดของคุณ ไม่ใช่แดนเทพชั้นยอด แต่อยู่แดนเหนือธรรมชาติ!”
หลิวเหล่าก้วยอุทานออกมาทันที
“แดนเหนือธรรมชาติ? แดนเหนือธรรมชาติคืออะไร?เป็นแดนที่หลังจากทะลวงผ่านแดนเทพแล้วหรือ?”
เมื่อได้ยินคำอุทานของหลิวเหล่าก้วย ผู้แข็งแกร่งรอบๆต่างก็ตกใจ
แดนเทพชั้นยอด สำหรับพวกเขาแล้ว เป็นแดนสุดท้ายที่พวกเขาใฝ่ฝันไปถึงในชีวิตนี้ ส่วนแดนที่เหนือแดนเทพชั้นยอดคืออะไร พวกเขาไม่รู้เลย และไม่เคยคิดที่จะไปเข้าใจ
แต่ตอนนี้ ชายหนุ่มอายุเพียงยี่สิบแปดปี เขาทะลวงแดนเทพชั้นยอดจริงหรือ?
แม้แต่หลิวเหล่าก้วย ก็ยังรู้สึกกดดันอย่างมากต่อบูโดในครั้งนี้ เป็นครั้งแรก ที่เขารู้สึกกลัวผู้แข็งแกร่งบูโด
“ผัวะ!”
ทันใดนั้น ร่างหนึ่งก็ผ่านไปในทันทีและคว้าคอของหลิวเหล่าก้วย
ขณะที่ทุกคนตกใจ ร่างของหลิวเหล่าก้วยก็โดนแขนของหยางเฉินยกขึ้นอย่างช้าๆ เท้าขึ้นจากพื้น
แข็งแกร่งอย่างหลิวเหล่าก้วย หยางเฉินถือมันไว้ในมือราวกับว่าเขากำลังถือไก่
เห็นเพียงหลิวเหล่าก้วยดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง และออร่าของบูโดแดนเทพชั้นยอดก็ระเบิดอย่างรุนแรงในทันที แต่มันก็ไม่มีประโยชน์เลย และไม่มีทางที่จะหนีจากมือของหยางเฉิน
“นี่……”
“มันเป็นไปได้อย่างไร?”
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพนับไม่ถ้วนต่างก็อุทานออกมา
ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว หลิวเหล่าก้วยสามารถเอาชนะผู้แข็งแกร่งแดนเทพในไม่กี่วินาที แต่ในเวลานี้ หยางเฉินถือเขาไว้ในอากาศด้วยมือเดียว และเขาไม่สามารถแม้แต่จะหลุดพ้นได้
สีหน้าของหัวยินเจ๋ซีดมาก ก่อนหน้านี้เขายังคงเพ้อฝันว่า ปล่อยให้คนอื่นสู้ไปก่อน และสุดท้ายเขาค่อยลงมือ
แต่ตอนนี้ มีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือธรรมชาติที่น่าสะพรึงกลัวอยู่ ประเด็นสำคัญก็คือ การดำรงอยู่ของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือธรรมชาติ เป็นแค่ชายหนุ่มอายุเพียง 28 ปี ทำให้เขารู้สึกว่า ที่เขาได้ฝึกฝนบูโดมาหลายสิบปี ต่อหน้าหยางเฉิน เหมือนเขาเล่นอยู่
สีหน้าของเย่ชงก็ซีดมากเช่นกัน ตอนที่หยางเฉินกำลังจะต่อสู้กับหลิวเหล่าก้วยก่อนหน้านี้ ซ่านกวนหรัวได้ขอความช่วยเหลือจากเขาและต้องการให้ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่ร่วมมือกันจัดการหลิวเหล่าก้วย
อย่างไรก็ตาม เขาถูกปฏิเสธ
ถ้าเทื่อกี้เขาตอบตกลง ด้วยความแข็งแกร่งของหยางเฉิน การเอาชนะหลิวเหล่าก้วยนั้น เป็นเรื่องง่ายมาก
แม้ว่าผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์เย่จะไม่ได้มีบทบาทสำคัญ อย่างน้อย มันก็แสดงให้เห็นท่าทีของราชวงศ์เย่ เมื่อพวกเขาได้รับมิตรภาพจากหยางเฉินแล้ว ราชวงศ์เย่ก็จะทะยานสู่ท้องฟ้าในอนาคต และไปไกลกว่าราชวงศ์อื่นๆ
แต่ตอนนี้ มันสายเกินไปแล้ว!
ต้วนหวูหยาก็มองไปที่หยางเฉินด้วยใบหน้าทีที่ตกตะลึง และพูดด้วยรูปลักษณ์ที่ไม่น่าเชื่อ “เป็นไปได้อย่างไร?”
“หลิวเหล่าก้วยเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดในเมืองเหมียว ปรมาจารย์ที่เก่งในวิชาพิษกู่ ผู้แข็งแกร่งแดนเทพทั่วไป ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลย”
“ทำไม หยางเฉินจึงสามารถควบคุมชีวิตและความเป็นความตายของเขาได้”
ชายชราของราชวงศ์ต้วนที่อยู่ข้างๆ พูดด้วยท่าทางเคร่งขรึม “องค์ชาย ท่านบอกแล้วว่า หลิวเหล่าก้วยเป็นเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอด ส่วนหยางเฉิน ได้ทะลุแดนเทพชั้นยอดไปแล้ว ตอนนี้เขาถึงแดนเหนือธรรมชาติ!”
ต้วนหวูหยาสะดุดและถอยหลังไปสองสามก้าว
แม้แต่เขา ก็เป็นครั้งแรกที่เขาได้ยินเกี่ยวกับแดนเหนือธรรมชาติ
ถ้าเขารู้ก่อนหน้านี้ว่าหยางเฉินมีความแข็งแกร่งถึงระดับนี้แล้ว เขาจะริเริ่มเป็นเพื่อนกับหยางเฉิน จะรอจนถึงตอนนี้ทำไม?
เขาไม่รู้ว่าแเหนือแดนเทพคือแดนอะไร แต่เขารู้ว่า ในตระกูลบู๊โบราณ มีผู้แข็งแกร่งที่อยู่เหนือแดนเทพ เห็นได้ชัดว่า ผู้แข็งแกร่งอันดับต้นๆของ ตระกูลบู๊โบราณ คือผู้แข็งแกร่งแดนเหนือธรรมชาติ
ไม่ว่าจะผู้แข็งแกร่งแดนเหนือธรรมชาติใด ก็สามารถทำลายล้างราชวงศ์ต้วนได้อย่างง่ายดาย
ผู้ที่แข็งแกร่งมากเช่นนี้ เขากลับพลาดโอกาสที่จะหาเพื่อนที่ดีเช่นนี้ ในใจของเขา เหลือเพียงความเสียใจภายหลังเท่านั้น
ซ่านกวนหรัวก็ตกตะลึง ปากของเธอเปิดออกเล็กน้อย และนัยน์ตาของเธอก็เต็มไปด้วยความตกตะลึง
ในตอนแรก เธอคิดว่าการประเมินหยางเฉินของเธอนั้นสูงมาก แต่ตอนนี้ เธอพบว่าการประเมินหยางเฉินของเธอต่ำเกินไป ต่ำเกินไป
ชายหนุ่มผู้แข็งแกร่งเหนือแดนเทพชั้นยอด ต้องมีพรสวรรค์ไร้เทียมทานขนาดไหน?
ทันใดนั้น ดวงตาของเธอเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น เธอต้องได้คนที่มีความสามารถเช่นนี้!
ในฐานะราชวงศ์ซ่านกวน ผู้หญิงที่มีความสามารถด้านบูโดที่แข็งแกร่งที่สุด แม้แต่ในราชวงศ์ทั้งสี่ในจิ่วโจว ผู้หญิงที่มีพรสวรรค์ด้านบูโดที่แข็งแกร่งที่สุดในรุ่นเดียวกัน
เธอไม่เคยพบชายหนุ่มที่มีความสามารถมากกว่าเธอ และแม้แต่เย่ชง เธอก็ไม่เคยเห็นเขาอยู่ในสายตา
เธอชื่นชมและเคารพผู้แข็งแกร่งตั้งแต่ยังเป็นเด็ก และครั้งหนึ่งเธอเคยพูดว่า ในชีวิตนี้ เธอจะเต็มใจที่จะแต่งงาน เว้นแต่เธอจะได้พบกับชายที่มีพรสวรรค์ด้านบูโดที่แข็งแกร่งกว่าตัวเธอเอง
มิฉะนั้น เธอจะไม่มีวันแต่งงาน!
เดิมที เธอคิดว่าเธอจะไม่มีวันพบกับผู้ชายที่แข็งแกร่งกว่าเธอในชีวิตแล้ว
จนกระทั่งวันนี้ เมื่อเธอได้พบกับหยางเฉิน เธอตระหนักได้ว่า เธออาจได้พบกับเทพบุตรในชีวิตของเธอแล้ว
“ปล่อย……ผม……ไป……”
หลิวเหล่าก้วยพยายามอย่างเต็มที่ที่จะพูดสามคำนี้
ในเวลานี้ ดวงตาของหยางเฉินเป็นสีแดงเลือด และรัศมีที่รุนแรงในร่างกายของเขากระทบอย่างบ้าคลั่งต่อผนึกที่เฝิงเสียวหว่านวางไว้บนร่างกายของเขา
เขาไม่ต้องการฆ่าหลิวเหล่าก้วย แต่ในจิตใจของเขา มีอีกคนหนึ่งที่ดูเหมือนจะควบคุมร่างกายของเขา และต้องการฆ่าหลิวเหล่าก้วย
“พี่เฉิน! อย่า!”
หม่าชาวคำราม
หวางจ้านก็พูดอย่างกังวลว่า “คุณหยาง อย่าฆ่าเขาเลย คุณคิดซะว่าเพื่อเสี้ยวเสี้ยว! คุณก็ฆ่าเขาไม่ได้เหมือนกัน”
พวกเขารู้ดีว่า ในเวลานี้ หยางเฉินพยายามอย่างเต็มที่เพื่อควบคุมอารมณ์ของเขา และเมื่อเขาสูญเสียการควบคุม โรงยิมศิลปะการต่อสู้เยี่ยนตูทั้งหมดจะมีเลือดไหลเหมือนแม่น้ำ
ช่านกวนหรัวรู้สึกได้ตั้งแต่แรก หยางเฉินมีพลังรุนแรงอย่างยิ่ง และในเวลานี้ เมื่อเธอได้ยินคำพูดของหม่าชาวและหวางจ้าน ดูเหมือนว่าเธอจะเข้าใจอะไรบางอย่าง
สักพัก สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปอย่างมาก และเธอก็เกลี้ยกล่อมอย่างรวดเร็ว”คุณหยาง คุณเอาชนะหลิวเหล่าก้วยได้แล้ว และไม่จำเป็นต้องฆ่าเขาอีก”
“เพราะว่า เขาเป็นผู้แข็งแกร่งชั้นยอดในเมืองเหมียว ถ้าเขาตายที่นี่ เกรงว่าทั้งเมืองเหมียวจะหาข้ออ้างเพื่อเข้าสู่โลก”
การรับรู้ของเธอเฉียบแหลมมาก และเธอสามารถรู้สึกได้อย่างชัดเจนในขณะนี้ว่า หยางเฉินกำลังดิ้นรนกับเจตจำนงของเขาเอง เมื่อเขาสูญเสียสติของเขา เขาอาจกลายเป็นปีศาจโดยสมบูรณ์
“อืม?”
หม่าชาวและหวางจ้านห้ามหยางเฉินไม่ให้ฆ่า และตอนนี้ แม้แต่ซ่านกวนหรัวก็มาห้ามด้วย ซึ่งทำให้ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดตระหนักว่ามีบางอย่างผิดปกติ
ในเวลานี้ ในทิศทางของราชวงศ์หลง ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นกลางที่มีวิชานัยน์ตา ดวงตาคู่นั้น กลายเป็นสีดำทันที จ้องมองไปที่ทิศทางของหยางเฉิน