The king of War - บทที่ 1236 ยกระดับในชั่วพริบตา
การอ้อนวอนของต้วนหวูหยา ทำให้ทุกคนมีสีหน้าประหลาดใจ
เพราะถึงอย่างไรหลัวซิวก็เป็นอาจารย์ของต้วนหวูเหยียน ตอนนี้ต้วนหวูเหยียนถูกหยางเฉินฆ่าตาย ไม่ต้องสงสัยเลยว่าระหว่างหลัวซิวกับหยางเฉินถ้าไม่ถึงตายจะไม่จบลงง่ายๆ
แม้ว่าหยางเฉินจะเป็นผู้ที่สังหารต้วนหวูเหยียน แต่ต้วนหวูหยาก็เป็นคนพาหยางเฉินกลับมาที่ราชวงศ์ต้วน เหตุผลที่หยางเฉินต้องการฆ่าต้วนหวูเหยียนก็เพื่อช่วยลูกสาวของต้วนหวูหยาเช่นกัน
แม้ว่าหยางเฉินจะไว้ชีวิตหลัวซิว แล้วหลัวซิวจะทำงานให้ต้วนหวูหยาในอนาคตหรือไม่?
ในเวลานี้ สองตาของหลัวซิวเต็มไปด้วยเจตนาฆ่า เขาจ้องเขม็งไปที่หยางเฉิน ที่มุมปากยังมีรอยเลือดอยู่
ทันใดนั้นหยางเฉินก็มองไปที่ต้วนหวูหยาและพูดว่า “คุณน่าจะรู้ว่าหากไว้ชีวิตเขาจะเป็นปัญหาใหญ่ที่แฝงอยู่สำหรับคุณ”
ต้วนหวูหยามีสีหน้าหยิ่งผยอง สายตาที่มองหลัวซิวนั้นเย็นชา “ผมมั่นใจว่าจะเอาเขาอยู่!”
“ดี ถ้าอย่างนั้นก็ไว้ชีวิตเขาชั่วคราวก่อน!”
หยางเฉินพูดจบก็เดินเข้ามาหาต้วนหวูหยาอย่างใจเย็น
ในเวลานี้ต้วนหวูหยาได้กินยารักษาอาการบาดเจ็บที่หยางเฉินให้มา อาการบาดเจ็บของเขาเริ่มคงที่และค่อยๆ ฟื้นตัว
หยางเฉินสัมผัสได้ว่าลมปราณแห่งวิถีบู๊ในร่างกายของต้วนหวูหยากำลังก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอด เหมือนจะขาดอีกนิดเดียวเท่านั้น
“กินยาเม็ดนี้เข้าไป!”
หยางเฉินพลิกฝ่ามือ ขวดหยกที่มีคุณภาพดีมากปรากฏขึ้นในฝ่ามือของเขา เขาโยนมันไปให้ต้วนหวูหยา
“ยาบำรุงร่างกาย!”
เมื่อกลุ่มยอดฝีมือของราชวงศ์ต้วนเห็นขวดหยกนี้ ทั้งหมดมีสีหน้าประหลาดใจ
เพราะก่อนหน้านี้ตอนที่กษัตริย์ต้วนเปิดการประชุมเร่งด่วน มันคือยาบำรุงร่างกายที่กษัตริย์ต้วนมอบให้ต้วนหวูเหยียน ตอนนี้มันมาอยู่ในมือของหยางเฉิน แล้วยังให้ต้วนหวูหยาอีก
หยางเฉินไม่รู้เรื่องยาบำรุงร่างกาย แค่รู้สึกว่ามันมีพลังงานบางอย่างที่น่าสะพรึงกลัวอย่างยิ่งอยู่ในเม็ดยานี้
ความสามารถของต้วนหวูหยากำลังจะไปถึงระดับแดนเทพชั้นยอด หลังจากกินยานี้ พลังงานที่มีอยู่ในเม็ดยานั้นน่าจะเพียงพอที่จะทำให้ต้วนหวูหยาก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอดได้
“ตกลง!”
ต้วนหวูหยาก็ไม่เกรงใจ เปิดขวดหยกและหยิบยาเม็ดสีดำที่อยู่ภายในออกมา
ในตอนนี้ กลิ่นหอมฟุ้งของยาได้แผ่ซ่านออกมาจากขวดหยก
ต้วนหวูหยากินยาเข้าไปอย่างไม่ลังเล
ยาเม็ดละลายอยู่ในปาก กลายเป็นกระแสน้ำอุ่นไหลเข้าสู่อวัยวะภายในของเขา
ในขณะเดียวกัน พลังงานที่น่าสะพรึงกลัวก็ระเบิดออกมาภายในร่างกายของต้วนหวูหยา
พลังงานนั้นบริสุทธิ์มาก เหมือนกับแสงอาทิตย์ที่ปกคลุมตัวผู้คน ต้วนหวูหยารู้สึกอบอุ่นและสบายตัวมาก
พลังงานที่ปลดปล่อยออกมาจากเม็ดยา มุ่งหน้าเข้าสู่อวัยวะภายในและแขนขาของเขาอย่างพรั่งพรู
ในเวลานี้ ร่างกายของเขาเหมือนฟองน้ำแห้ง ส่วนยาบำรุงร่างกายก็เหมือนน้ำใสที่ถูกร่างกายของต้วนหวูหยาดูดกลืนอย่างบ้าคลั่ง
ยิ่งไปกว่านั้น เดิมทีต้วนหวูหยายังได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่ก็ค่อยๆ ฟื้นตัวภายใต้พลังงานอันทรงพลังนี้
“ฤทธิ์ยาแรงมาก!”
มีคนอุทานออกมาด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ
เมื่อหลัวซิวเห็นภาพนี้ ก็ยิ่งรู้สึกโมโหมากขึ้นไปอีก เพราะยาบำรุงร่างกายนี้เดิมทีกษัตริย์ต้วนนั้นมอบให้ต้วนหวูเหยียน แต่ตอนนี้กลับถูกต้วนหวูหยากินเข้าไป
ต้วนหวูเหยียนเป็นลูกศิษย์ของเขามาตั้งแต่เด็ก ทั้งสองเข้ากันได้ดี เป็นทั้งอาจารย์และพ่อ
ตอนนี้ต้วนหวูเหยียนตายด้วยน้ำมือของหยางเฉินอย่างน่าสังเวช แม้แต่ยาบำรุงร่างกายที่เดิมทีเป็นของต้วนหวูเหยียน ก็ยังถูกหยางเฉินเปลี่ยนมือมอบให้ต้วนหวูหยา
แค่คิดก็รู้ว่า ในเวลานี้ความรู้สึกภายในใจเขานั้นไม่ยินยอม
ในขณะนี้เอง ลมปราณแห่งวิถีบู๊อันน่าสะพรึงกลัวได้ค่อยๆ แผ่ออกมาจากร่างกายของต้วนหวูหยา ม้วนกวาดไปทุกทิศทาง
“องค์ชายรอง คุณจะก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอดแล้วหรือ?”
“ตอนนี้เขาเพิ่งห้าสิบเองใช่ไหม? วิถีบู๊จะก้าวหน้าไปอีกขั้นแล้วหรือ?”
“นี่แหละคือองค์ชายรอง สุดยอดวรยุทธที่แท้จริง!”
“เช่นนี้ราชวงศ์ต้วนของเรา เมื่อนับรวมกษัตริย์และหลัวซิว บวกกับองค์ชายรอง ก็จะมียอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นยอดสามคนแล้ว!”
“กำลังพลเช่นนี้ น่าจะกวาดเอาชัยชนะเหนือราชวงศ์อื่นได้ใช่ไหม?”
ยอดฝีมือแดนเทพของราชวงศ์ต้วนหลายคนต่างมีสีหน้าตื่นเต้นในเวลานี้
การตายของต้วนหวูเหยียนดูเหมือนจะเป็นแค่เพลงคั่นเวลาเท่านั้น
ก่อนหน้านี้พวกเขายังคิดจะจัดการกับต้วนหวูหยา แต่ตอนนี้ได้เลิกล้มความคิดจะลงมืออย่างสิ้นเชิงแล้ว
เมื่อต้วนหวูเหยียนถูกสังหาร ต่อไปต้วนหวูหยาจะเป็นสุดยอดวรยุทธที่แข็งแกร่งมากที่สุดคนหนึ่งในบรรดาพระโอรสของราชวงศ์ต้วน ตอนนี้ความสามารถของเขาก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอดแล้ว ต่อให้เป็นกษัตริย์ต้วน หากคิดจะฆ่าเขามันคงเป็นเรื่องยากแล้วสินะ?
หยางเฉินยังตกใจเมื่อรู้สึกถึงลมปราณแห่งวิถีบู๊ที่แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ จากตัวต้วนหวูหยา
เขาคิดไม่ถึงว่า แค่ยาเม็ดเดียวจะเปลี่ยนแปลงต้วนหวูหยาได้มากมายขนาดนี้
จู่ๆ เขาก็คิดว่าถ้าเขามียาบำรุงร่างกายจำนวนชุดหนึ่งอยู่ในมือ จะสามารถสร้างยอดฝีมือระดับสุดยอดได้เป็นจำนวนมากได้หรือเปล่า?
เมื่อหลัวซิวซึ่งยืนอยู่ข้างๆ รู้สึกถึงลมปราณแห่งวิถีบู๊ของต้วนหวูหยาเข้าใกล้ระดับแดนเทพชั้นยอดมากขึ้นเรื่อยๆ สายตาของเขาก็ยิ่งมีความอาฆาตแค้นมากขึ้น
“ฟิ้ว!”
เขาสาวเท้า เงาร่างแวบผ่านไป พุ่งเข้าไปหาต้วนหวูหยา
“ตายซะ!”
เขาคำรามอย่างโกรธเกรี้ยว กริชส่องแสงแปลบปลาบอยู่ในมือ แทงตรงเข้าไปที่ตำแหน่งหัวใจของต้วนหวูหยาอย่างแรง
“องค์ชายรอง!”
“ระวัง!”
สีหน้าของยอดฝีมือแดนเทพหลายคนเปลี่ยนไปอย่างมาก รีบเอ่ยปากเตือนเขา
ยอดฝีมือบางคนถึงกับรีบพุ่งเข้าไป พยายามขัดขวางหลัวซิว
เมื่อต้วนหวูหยาก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอด กษัตริย์ต้วนจะต้องมอบหมายให้เขาปฏิบัติหน้าที่สำคัญอีกครั้งแน่นอน
พวกเขาจะไม่ยอมให้ต้วนหวูหยาถูกฆ่า
การต่อสู้ระหว่างยอดฝีมือแดนเทพ โดยทั่วไปมักเป็นการปะทะกันของวิถีบู๊ น้อยมากที่จะใช้อาวุธเย็น
หลัวซิวในฐานะยอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นยอด ในเวลานี้ยังใช้อาวุธเย็น จะมีใครสามารถต้านทานการโจมตีอย่างเต็มรูปแบบของเขาได้?
“ท่านพ่อ!”
ต้วนหยู่เยียนยังตกตะลึงกับภาพที่เธอเห็นและแผดเสียงลั่น
ตู๋โยวสาวเท้าวิ่งเข้าไปหาหลัวซิวในทันที แม้ว่าจะต้องตาย แต่เขาก็ต้องขัดขวางการโจมตีของหลัวซิวให้ได้
ประกายอันเย็นเยียบปรากฏขึ้นมาในแววตาของหยางเฉิน เขาไม่ได้ก้าวไปข้างหน้า แต่พูดอย่างเย็นชาว่า “ไม่รู้จักประมาณตน!”
ทันทีที่เขาพูดจบ พลังแห่งวิถีบู๊ที่น่าสะพรึงกลัวก็พรั่งพรูขึ้นมาจากร่างกายของต้วนหวูหยาในทันที
นี่คือลมปราณแห่งวิถีบู๊ที่มีเพียงยอดฝีมือระดับแดนเทพชั้นยอดเท่านั้นที่สามารถครอบครองได้
เพียงพริบตาเดียว ก็ฟันฝ่าข้ามแดนได้!
“พลั่ก!”
ขณะที่กริชในมือของหลัวซิวกำลังจะปักเข้าไปในหัวใจของต้วนหวูหยา ในช่วงเวลาแห่งความเป็นความตายนี้ จู่ๆ แขนข้างหนึ่งก็ยื่นออกมาคว้าข้อมือของหลัวซิวไว้
“ข้าหาทางรอดชีวิตให้ท่านแล้ว ทำไมท่านถึงยังรนหาที่ตายอีกล่ะ?”
ต้วนหวูหยากล่าวอย่างใจเย็น
มือที่จับข้อมือของหลัวซิวไว้ไม่ใช่ใครอื่น เป็นของต้วนหวูหยาที่เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอดนั่นเอง
หลัวซิวรู้สึกเพียงว่าข้อมือของเขาถูกก้ามปูหนีบไว้ ด้วยความสามารถของระดับแดนเทพชั้นยอดของเขา จึงไม่สามารถสะบัดให้หลุดพ้นได้
เขามีสีหน้าตกใจ “นี่…นี่มันเป็นไปได้ยังไง?”
“ท่านไม่ได้อยู่ระดับแดนเทพชั้นยอด แต่เป็นกึ่งแดนเหนือมนุษย์!”
หลัวซิวคำรามลั่น สายตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
“อะไรนะ? กึ่งแดนเหนือมนุษย์?”
“องค์ชายรอง เพิ่งก้าวเข้าสู่ระดับแดนเทพชั้นยอด ศักยภาพก็ก้าวเข้าสู่กึ่งแดนเหนือมนุษย์แล้วเหรอ?”
ยอดฝีมือแดนเทพหลายคนของราชวงศ์ต้วนต่างมีสีหน้าตกตะลึง