The king of War - บทที่ 1503 มีเลศนัยกันหมด
ช่วงเช้า เก้าโมงตรง รถหรูชั้นนำสิบกว่าคัน ออกเดินทางจากตระกูลหลี่ มุ่งหน้าไปยังทิศทางของคฤหาสน์ราชวงศ์ซ่านกวน
คันที่นำหน้าคือโรลส์-รอยซ์รุ่นขยายพิเศษคันหนึ่งติดป้ายทะเบียนเลขหกห้าตัว หลี่เป่าจุ้นนั่งอยู่บนเบาะนั่งนุ่มสบาย หน้าตาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
ถึงแม้ความสามารถโดยรวมของตระกูลหลี่จะแกร่งมาก แต่พอมาถึงรุ่นของหลี่เป่าจุ้นนี้ กลับไม่โดดเด่นเท่าไร และหลี่เป่าจุ้นยังถือว่าพอเอาออกหน้าออกตาได้อยู่
แต่เปรียบเทียบเขากับซ่านกวนโหรวลูกสาวผู้น่าภาคภูมิใจของราชวงศ์ซ่านกวน เดิมทีไม่มีทางเทียบติด
“คุณชายจุ้น เดี๋ยวก็จะถึงราชวงศ์ซ่านกวนแล้วครับ” ด้านข้างหลี่เป่าจุ้น ผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่คนหนึ่ง ยิ้มพูดขึ้น
หลี่เป่าจุ้นพยักหน้า พูดแบบฮึกเหิมไร้ที่เปรียบ “หลังจากวันนี้ไป ซ่านกวนโหรวก็เป็นภรรยาฉันแล้ว!”
ผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่หัวเราะหึๆ “ซ่านกวนโหรวเป็นถึงผู้สืบทอดของราชวงศ์ซ่านกวน แต่ตอนนี้ต้องแต่งงานกับคุณชายจุ้นแล้ว ไม่แน่ว่า ต่อไปคุณอาจมีโอกาสสืบทอดบัลลังก์ก็ได้ครับ!”
หลี่เป่าจุ้นตกใจยกหนึ่ง รีบพูดทันที “อย่าพูดจามั่วซั่ว ถ้าคำพูดนี้ถูกคนนอกได้ยินเข้า งั้นตระกูลหลี่จะเดือดร้อนเอา”
ผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่หัวเราะแบบไม่คิดว่าจะเป็นเช่นนั้น บอกว่า “ผมก็แค่พูดต่อหน้าคุณชายจุ้น จะไม่ไปพูดข้างนอกแน่นอน อีกอย่างหนึ่ง ที่ผมพูดก็ไม่ใช่จะเป็นไปไม่ได้ คุณคิดดู ซ่านกวนโหรวเป็นผู้สืบทอดราชวงศ์ ถ้าแต่งงานกับคุณ ตำแหน่งผู้สืบทอดของเธอ ต้องโดนตัดทิ้งแน่ แต่ซ่านกวนโหรวจะยินยอมเหรอ?”
“เธอต้องไม่ยอมแน่ครับ ถ้าเธอได้รับความช่วยเหลือของตระกูลหลี่ อย่างนั้นเรื่องปีนขึ้นบัลลังก์ ก็ไม่ใช่เป็นไปไม่ได้เลย เธอเป็นภรรยาของคุณ ขอเพียงคุณชายจุ้นเอาใจเธอให้ดี ต่อให้คุณชายจุ้นไม่มีทางสืบทอดบัลลังก์ แต่ลูกชายของคุณ ก็ต้องได้สืบทอดบัลลังก์แน่ครับ”
“ถึงตอนนั้น คุณก็คือบิดากษัตริย์ของราชวงศ์ซ่านกวนแล้วครับ”
หลี่เป่าจุ้นที่เดิมทีไม่เคยคิดถึงตำแหน่งกษัตริย์ หลังฟังคำพูดพวกนี้ของผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่ ในสายตามีความบ้าคลั่งเพิ่มขึ้นมาระดับหนึ่ง
อย่างที่อีกฝ่ายพูดมา ขอเพียงซ่านกวนโหรวได้รับตำแหน่งกษัตริย์ ด้วยความสัมพันธ์แบบสามีภรรยาของพวกเขา ต่อให้เขาไม่ใช่กษัตริย์ซ่านกวน ก็ไม่แตกต่างอะไรกับกษัตริย์หรอก
“นายคิดว่า เป็นไปได้จริงๆ เหรอที่ฉันจะได้สืบทอดบัลลังก์” หลี่เป่าจุ้นถามอย่างตื่นเต้นพอสมควร
ผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่พยักหน้า หัวเราะบอกว่า “แน่นอนครับ โดยเฉพาะยังมีความหวังใหญ่มากด้วยครับ”
หลี่เป่าจุ้นใกล้จะฮึกเหิมจนบ้าแล้ว พอนึกถึงใบหน้างดงามนั้นของซ่านกวนโหรว เขายิ่งไม่มีทางควบคุมความตื่นเต้นของตนเองได้เลย หัวเราะฮาๆ พูดว่า “ดีๆๆ ถ้ามีวันนั้นจริง นายก็คือขุนนางใหญ่สุดข้างตัวของฉัน”
ผู้แข็งแกร่งตระกูลหลี่หัวเราะหึๆ รีบตอบว่า “ขอบคุณครับคุณชายจุ้น!”
ตอนที่หลี่เป่าจุ้นรีบร้อนมุ่งไปยังคฤหาสน์ราชวงศ์ซ่านกวน ที่คฤหาสน์ราชวงศ์ซ่านกวน ที่พักของหยางเฉิน
“คุณหยาง ใกล้ถึงฤกษ์แต่งงานแล้ว ฝ่าบาทให้ผมมาแจ้งท่านสักหน่อย รอฝ่ายเจ้าบ่าวของตระกูลหลี่มาถึงแล้ว พวกเราก็ไปที่โรงแรมเมืองราชวงศ์ด้วยกันครับ”
ผู้แข็งแกร่งที่ใส่เสื้อคลุมดำ และใส่หน้ากากไว้คนหนึ่ง มาเยือนที่พักของหยางเฉิน เอ่ยปากบอกไป
หยางเฉินมองฝ่ายตรงข้ามอย่างลึกซึ้งแวบหนึ่ง คนนี้ก็คือผู้แข็งแกร่งลึกลับคนนั้นที่อยู่ข้างกายกษัตริย์ซ่านกวน ตอนที่กษัตริย์ซ่านกวนมาหาเขาเมื่อวานนี้ อีกฝ่ายก็แต่งตัวชุดนี้
ถึงแม้หยางเฉินจะสูญเสียวิถีบู๊แล้ว แต่จากบนตัวของอีกฝ่าย ยังสามารถสัมผัสได้ถึงแรงกดดันอันยิ่งใหญ่มากได้
“ได้!” หยางเฉินตอบรับ
“ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นผมขอตัวก่อนนะครับ ถึงตอนนั้นจะมีคนมาแจ้งให้คุณหยางทราบครับ” ผู้แข็งแกร่งลึกลับพูดจบ ก็หมุนตัวออกไป
ไม่นาน ผู้แข็งแกร่งลึกลับมาถึงที่พักของกษัตริย์ซ่านกวน ถอดหน้ากากออก เปิดเผยใบหน้าที่แก่หง่อมใบหนึ่งออกมา
“เสด็จอา ท่านจัดการเรียบร้อยแล้ว?” กษัตริย์ซ่านกวนถามด้วยท่าทางเคารพนบนอบ
ผู้แข็งแกร่งลึกลับไม่ใช่ใครอื่น ก็คือเสด็จอาของกษัตริย์ซ่านกวน ซ่านกวนฟู่
ซ่านกวนฟู่พยักหน้า มุมปากวาดเส้นรัศมีวงกลมอันร้ายกาจขึ้น จากนั้นตอบว่า “รออีกห้านาที นายค่อยให้คนส่งตัวซ่านกวนโหรวไปห้องของเขา”
ฟังซ่านกวนฟู่พูดขนาดนี้ กษัตริย์ซ่านกวนก็เข้าใจ เรื่องนั้นทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ทั้งราชวงศ์ซ่านกวน มีเพียงซ่านกวนฟู่ ที่ทำเรื่องแบบนั้น แล้วอัตราประสบความสำเร็จสูงที่สุด
“เพียงแต่ เสด็จอาครับ ท่านแน่ใจว่า วิถีบู๊ของหยางเฉิน ฟื้นกลับแล้วจริงๆ เหรอครับ?” ทันใดนั้นกษัตริย์ซ่านกวนถามแบบกังวลอยู่บ้างอีกครั้ง
ซ่านกวนฟู่พยักหน้า พูดแบบหน้าเคร่งขรึม “เมื่อวานตอนที่ไปเจอหยางเฉินด้วยกันกับนาย เดิมทีฉันยังมองเขาไม่ออก แต่ว่าเมื่อวานตอนกลางคืน ฉันแอบไปคฤหาสน์เล็กหลังนั้นที่หยางเฉินพักอยู่ อยู่ใต้ต้นหลิวสวนด้านหลังต้นนั้น เจอศพของหลี่ไท่ไป๋เข้าแล้ว”
“หลี่ไท่ไป๋เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอด และฝังอยู่สวนด้านหลังคฤหาสน์ที่หยางเฉินพักอยู่อีก นี่มีแค่ความเป็นไปได้อย่างเดียว คนที่ฆ่าหลี่ไท่ไป๋ตัวจริง ก็คือหยางเฉิน”
“แม้แต่ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดเขายังฆ่าแบบเงียบงันไร้เสียงได้ ได้เพียงอธิบายว่า อย่างน้อยความสามารถของเขาฟื้นกลับสู่แดนเหนือมนุษย์แล้ว”
แต่ก่อน ราชวงศ์ซ่านกวนไม่มีทางแน่ใจมาโดยตลอดว่าหยางเฉินฟื้นฟูการฝึกฝนวิถีบู๊กลับมาได้หรือยัง ดังนั้นจึงไม่รู้ว่าควรเผชิญหน้าหยางเฉินอย่างไรดี
แต่ว่าตอนนี้ ซ่านกวนฟู่ยืนยันแล้วว่าหยางเฉินฟื้นวิถีบู๊กลับคืน อย่างนั้นแผนการเดิมของพวกเขา ก็ต้องเกิดการเปลี่ยนแปลง
ก่อนหน้านี้คืออยากเอาเรื่องที่ซ่านกวนโหรวแต่งเข้าตระกูลหลี่ มาลองเชิงหยางเฉิน ส่วนซ่านกวนโหรวจะแต่งเข้าตระกูลหลี่อย่างราบรื่นหรือไม่ ล้วนไม่เป็นอะไร ในเมื่อสำหรับราชวงศ์ซ่านกวนแล้ว มีแต่จะได้ประโยชน์
แต่ปัจจุบันนี้ ในเมื่อยืนยันเรียบร้อยว่าหยางเฉินฟื้นวิถีบู๊กลับคืนแล้ว งั้นก็ทำได้เพียงเปลี่ยนแผนการ
เวลานี้ ในห้องของหยางเฉิน ไม่รู้ทำไม เขารู้สึกไม่ปกติพอสมควรขึ้นกะทันหัน หลังจากแจ้งให้เขาทราบเรื่องไปเข้าร่วมงานแต่งที่โรงแรมเมืองราชวงศ์เรื่องนี้ จำเป็นต้องให้ผู้แข็งแกร่งลึกลับข้างกายกษัตริย์ซ่านกวนมาแจ้งด้วยเหรอ?
เขามักรู้สึกว่า อีกฝ่ายมาหาเขา น่าจะไม่ใช่แค่แจ้งให้ทราบธรรมดา
ยิ่งคิด เขาก็ยิ่งคิดไม่ออก ยกน้ำแก้วหนึ่งที่วางไว้บนโต๊ะกาแฟขึ้น ดื่มจนหมดรวดเดียว
เขามองดูเวลาแล้ว จากนั้นลุกขึ้น เตรียมตัวอาบน้ำ จากนั้นเปลี่ยนเสื้อผ้า รอเดี๋ยวตามไปโรงแรมเมืองราชวงศ์อีก
แน่นอนว่า เขาไปใช่อยากไปเข้าร่วมงานแต่งงาน และไม่ใช่ไปเป็นสักขีพยานงานแต่งบ้าบออะไรด้วย หลังจากเขาสำนึกถึงยาชี้ชะตาที่หลี่จ้งให้เขามาไม่มีประสิทธิผล จึงตัดสินใจแล้วว่าอยากอาศัยโอกาสที่เป็นสักขีพยานงานแต่ง มาฆ่าหลี่เป่าจุ้นทิ้ง
ขอเพียงหลี่เป่าจุ้นตายแล้ว ไม่มีเจ้าบ่าว ซ่านกวนโหรวก็ไม่ต้องแต่งงานเข้าตระกูลหลี่ ไม่เพียงแค่นี้ ยังถือโอกาสอันนี้ ปล่อยระเบิดควันแก่โลกภายนอก ให้คนอื่นคิดว่า เขาฟื้นวิถีบู๊กลับมาได้แล้ว ด้วยเหตุนี้จะทำให้ตระกูลหลี่ไม่กล้าบุ่มบ่าม
สำหรับราชวงศ์ซ่านกวน เขาก็ไม่ได้กังวลอะไรนัก ซ่านกวนโหรวเดิมคือราชวงศ์ซ่านกวนเป็นฝ่ายให้แต่งออกไปเอง เพียงเพื่อยืนยันว่าวิถีบู๊เขาฟื้นตัวหรือยัง
ถ้าราชวงศ์รู้ว่าเขาฟื้นวิถีบู๊เรียบร้อยแล้ว จะลงมือต่อเขาได้อย่างไร?
แน่นอนว่า ต่อให้สุดท้ายตระกูลหลี่และราชวงศ์ซ่านกวนลงมือต่อเขา นั่นก็ไม่เป็นไร ตอนนั้น เขาแค่ต้องกินยาที่เฝิงเสียวหว่านให้เขามา จึงสามารถฟื้นกลับสู่สภาพสูงสุดได้ในเวลาสั้นๆ
เพียงแค่ เดิมทีเขานึกไม่ถึงว่า เมื่อคืนซ่านกวนฟู่เข้ามาที่บ้านพักของเขา ยังพบศพของหลี่ไท่ไป๋อีกด้วย ไม่เพียงแค่นี้ ยังเดาว่าเขาฟื้นการฝึกฝนวิถีบู๊กลับไปด้วย
สิบนาทีผ่านไป เขาอาบน้ำเสร็จเดินออกมาแล้ว แต่ตอนเขามองเห็นซ่านกวนโหรวนอนอยู่บนโซฟา ชั่วขณะนั้นมึนงงแล้ว
“ซ่านกวนโหรว!”
เขาเรียกไปทีหนึ่ง เห็นซ่านกวนโหรวไม่มีปฏิกิริยา ถึงสำนึกได้ว่า ซ่านกวนโหรวสลบไปแล้ว