The king of War - บทที่ 1523 แดนเหนือมนุษย์ทั้งแปด
ในอีกด้านหนึ่ง กษัตริย์ซ่านกวนเพิ่งออกจากตระกูลหลี่ และได้ออกคำสั่ง:”ผู้แข็งแกร่งแดนเทพทุกคนในราชวงศ์ เคลื่อนทัพทั้งหมด และตามหาหยางเฉินทั่วเมือง!”
“ขอรับ!”
ทันใดนั้น ผู้แข็งแกร่งแดนเทพในราชวงศ์ซ่านกวนเริ่มทำการค้นหาทั่วเมือง
ซ่านกวนโหรวก็กังวลมากอยู่พักหนึ่ง และหัวใจของเธอก็เต็มไปด้วยความเป็นห่วงหยางเฉิน
เธออยากติดต่อหยางเฉิน แต่ไม่สามารถติดต่อได้เลย ขนาดเธอก็ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่า ตอนที่รู้ว่าหยางเฉินเลือกที่จะหนีออกจากเมืองราชวงศ์ เธอไม่ได้เลือกที่จะเกลียดหยางเฉิน แต่กังวลว่าหยางเฉินจะออกจากเมืองราชวงศ์ซ่านกวนได้หรือไม่
ในไม่ช้า เมืองราชวงศ์ซ่านกวนทั้งหมดก็ถูกปิด
สนามบินและสถานีรถไฟ รวมทั้งจุดตรวจทั่วทั้งเมืองถูกปิด และทั้งเมืองราชวงศ์ต่างก็ตามหยางเฉิน
คนที่ไม่รู้จักหยางเฉินมาก่อน ตอนนี้ต่างก็รู้จักคนนี้แล้ว และรูปถ่ายของหยางเฉิน เต็มไปทั่วเมือง
ในตอนที่เมืองราชวงศ์ซ่านกวนและตระกูลหลี่กำลังตามหาหยางเฉินทั่วเมือง หยางเฉินกำลังขับรถแท็กซี่ไปทางถนนที่ออกจากเมืองราชวงศ์ซ่านกวน
หลังจากออกจากตระกูลหลี่ นี่เป็นรถคันที่ห้าที่เขาเปลี่ยนแล้ว เพื่อหลีกเลี่ยงการติดตามราชวงศ์ซ่านกวนและตระกูลหลี่
เขารู้ว่า เรื่องการหลบหนีของเขา จะถูกเจอในไม่ช้า แต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดก็คือ ปฏิกิริยาของอีกฝ่ายนั้นเร็วมาก
ตามแผนของเขา อย่างน้อยเขาก็จะถูกเจอ ตอนที่เขาใกล้จะออกจากเมืองราชวงศ์ซ่านกวน ไม่นึกเลยว่า เขาจะถูกพบ หลังจากที่เขาออกจากตระกูลหลี่ไม่ถึงชั่วโมง
ตอนนี้เป็นเวลาสี่ทุ่ม และผู้คนกำลังตรวจสอบอยู่ทุกที่บนท้องถนน
ในตอนที่หยางเฉินกำลังคิดที่จะออกจากเมืองราชวงศ์ซ่านกวนอย่างราบรื่น รถข้างหน้าก็หยุดกะทันหัน หลังจากที่หยางเฉินเหยียบเบรก จึงตระหนักได้ว่า ถนนด้านหน้าถูกปิดตายแล้ว ห่างจากเขาประมาณ 300 เมตร รถยนต์แต่ละคันดูเหมือนจะทำการตรวจสอบ
หยางเฉินขมวดคิ้ว:”ดูเหมือนว่าถ้าอยากจะออกจากเมืองราชวงศ์ซ่านกวน ขับรถคงจะไม่ได้แล้ว”
ทันใดนั้น เขาก็ทิ้งรถไปทันที
ตอนนี้ยังต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมง ออกจากเมืองราชวงศ์ซ่านกวน หากเขารับการตรวจสอบ จะต้องถูกพบแน่นอน แทนที่จะรอถูกพบ ก็ออกไปก่อนดีกว่า
“เชี่ย! เกิดอะไรขึ้นกันแน่? ทำไมถึงปิดกั้นทั้งเมืองล่ะ?”
“ชายที่ชื่อหยางเฉินนั้น เป็นใครกันแน่ ทำไมราชวงศ์ซ่านกวนจึงปิดทั้งเมืองราชวงศ์เพื่อตามหาเขาด้วย?”
……
ผู้คนนับไม่ถ้วนบ่นอยู่ครู่หนึ่ง และหลายคนไม่รู้จักหยางเฉิน
เวลาผ่านไปทีละนิดทีละหน่อย และหยางเฉินก็ได้ลงจากรถมาสักระยะหนึ่งแล้ว และระหว่างทาง ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์และตระกูลหลี่นั้น มันสามารถเห็นได้ทุกที่
โชคดีที่ตอนนี้เขาไม่มีออร่าบูโดเลยสักนิด ไม่อย่างนั้นพวกผู้แข็งแกร่งคงจะพบเขาตั้งนานแล้ว
“แย่แล้ว! มีช่องโหว่!”
ขณะเดินไป จู่ๆ หยางเฉินก็หยุดกะทันหัน จึงพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
เพราะจู่ๆ เขาก็นึกขึ้นได้ว่าเขาเพิ่งทิ้งแท็กซี่ไว้กลางถนนแล้ววิ่งออกมาคนเดียว
ถนนสายนั้นถูกปิดกั้นแล้ว และตอนนี้มีรถแท็กซี่ว่างจอดอยู่กลางถนน ซึ่งจะทำให้ความแออัดเพิ่มขึ้นเท่านั้น
เรื่องนี้จะถูกพบอย่างแน่นอน เมื่อถึงเวลา ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์ซ่านกวนและตระกูลหลี่ จะสามารถเดาได้อย่างง่ายดาย ว่าเขาอยู่ที่ไหน
“ไม่ได้ ฉันต้องหาวิธีออกไปจากที่นี่ให้ได้ ไม่เช่นนั้น ด้วยสถานการณ์ปัจจุบันของฉัน เกรงว่าจะถูกพบภายในครึ่งชั่วโมง”
หยางเฉินบ่น และทิ้งความคิดที่ฟุ้งซ่านในใจออกไปทันที มีสีหน้าที่เย็นชา ในเวลานี้ เขาสงบมาก ราวกับเครื่องจักรที่เย็นชา
เขาในตอนนี้ ไม่มีทางถอยหนีแล้ว นับตั้งแต่ที่เขาตัดสินใจจากไป เขาได้พิสูจน์ให้ราชวงศ์และตระกูลหลี่เห็นว่า บูโดของเขาเสียไปแล้วโดยสิ้นเชิง
“หยางเฉิน!”
เขาเพิ่งไปข้างหน้าไม่นาน ก็มีชายวัยกลางคน เดินเข้ามาหาเขา และอีกฝ่ายกำลังถือรูปถ่ายอยู่ นั่นคือของหยางเฉิน
“ที่สี่แยกทางเขตชานเมืองทิศใต้ พบหยางเฉิน!” ชายวัยกลางคนยังคงมีวิทยุสื่อสารอยู่ในมือ และรายงานอย่างรวดเร็ว
ดวงตาของหยางเฉินแข็งค้าง:”อยากตายหรือ!”
เขาขยับเท้า และพุ่งตรงไปยังชายวัยกลางคน
“ปัง!”
เตะออกไป ร่างของชายวัยกลางคนก็พุ่งออกไปโดยตรง ตายทันที
บุคคลนี้ไม่เป็นคนของราชวงศ์ซ่านกวน ก็เป็นผู้แข็งแกร่งของตระกูลหลี่ แม้ว่าเขาจะมีความแข็งแกร่งเพียงแดนเทพชั้นยอด แต่ในเมื่ออีกฝ่ายมาหาเขา งั้นก็สมควร
“หยางเฉิน คุณถูกพวกเราล้อมแล้ว หนีไม่พ้นหรอก! ยังไม่ยอมถูกจับแต่โดยดี!”
เขากำลังจะจากไป ก็มีเสียงของราชวงศ์ดังมาจากข้างหลัง
ในเวลาเดียวกัน มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพอยู่รอบตัวเขา ในบรรดาคนเหล่านี้ มีคนจากราชวงศ์ซ่านกวน และคนจากตระกูลหลี่
ล้วนมีจุดประสงค์เดียวกันคือให้เขาตาย
หยางเฉินชำเลืองมองทุกคน และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า:”ฉันไม่อยากฆ่าผู้บริสุทธิ์มั่วๆ ถ้าไม่อยากตาย ก็ออกไปซะ!”
แม้ว่าเขาจะไม่มีแดนบูโด แต่ก็ยังมีร่างกายผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ ด้อยกว่าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ ไม่สามารถทำอะไรเขาได้ และอย่างมากก็ทำได้แค่ให้เขาเสียกำลังกาย
แต่เมื่อถูกเขาเข้าใกล้ อีกฝ่ายก็มีแต่ตายอย่างเดียว
เทคนิคการหายใจขั้นหนึ่งของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน ได้เริ่มขึ้นแล้ว และการหายใจเบาๆ ก็ได้ล้างกล้ามเนื้อและกระดูกของหยางเฉินอย่างต่อเนื่อง และในขณะเดียวกัน ก็แทรกซึมเข้าไปในอวัยวะภายในของเขา ความแข็งแกร่งทางกายภาพที่ใช้โจมตีเมื่อกี้ ก็ค่อยๆ ฟื้นตัวขึ้น
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคน ล้อมรอบเขาไว้ตรงกลาง แต่ไม่มีใครกล้าลงมือ
พวกเขารู้ดีว่า ถึงแม้บูโดของหยางเฉินจะเสียไป แต่ก็ยังเป็นตัวตนที่สามารถฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่งได้ทันที และสิ่งที่พวกเขาต้องทำก็คือยื้อหยางเฉิน
ขอแค่รอผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์หรือของตระกูลหลี่มาถึง แม้ว่าจะไม่มีใครเป็นคู่ต่อสู้ของหยางเฉินได้ แต่เมื่อมีมดมากขึ้น ก็สามารถกัดช้างตายได้
หยางเฉินเข้าใจความจริงนี้แน่นอน จึงไม่ลังเลอีกต่อไปแล้วเดินตรงไปข้างหน้า
“หยางเฉิน อย่าเพิ่งใจร้อน ฝ่าบาทแค่ให้พวกเราพาคุณกลับไป ไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายคุณ หากคุณทำอะไรเรา กระแสก็จะเปลี่ยนไป ถึงตอนนั้นแม้ว่าฝ่าบาทจะอยากปล่อยคุณไป ผู้แข็งแกร่งของราชวงศ์ก็จะไม่เห็นด้วย”
ผู้แข็งแกร่งที่เป็นหัวหน้าในแดนเทพชั้นกลาง เขามองไปที่หยางเฉิน และพูดขึ้น ในเวลาเดียวกัน ขณะที่หยางเฉินใกล้เข้ามา เขาก็พากลุ่มผู้แข็งแกร่งถอยต่อไป
หยางเฉินไม่ใช่คนโง่ ถ้าเขาถูกคนเหล่านี้พากลับราชวงศ์ กลัวว่าจะมีทางเดียวเท่านั้น แม้ว่ากษัตริย์ซ่ากวนจะไม่ฆ่าเขา ก็จะพยายามไขความลับที่เขาแข็งแกร่งขึ้นให้ได้
หยางเฉินพูดด้วยเจตนาฆ่า:”ความอดทนมีขีดจำกัด ฉันจะให้โอกาสพวกคุณครั้งสุดท้าย จะยืนอยู่กับที่ ไม่ก็ตาย!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของผู้แข็งแกร่งทุกคนก็เต็มไปด้วยความกลัว แต่ทุกคนก็เลือกที่จะหยุดอยู่กับที่
แม้ว่าพวกเขาอยากจะให้หยางเฉินอยู่ แต่ก็รู้ดีว่า พวกเขาจะให้หยางเฉินอยู่ มันเป็นไปไม่ได้เลย
ไม่มีการขีดขวางใดๆ หยางเฉินก็ไม่ได้ลงมือ เดินตรงไปข้างหน้า
“หยางเฉิน คุณจะหนีรอดรึเปล่า?”
แต่ในขณะที่เขาออกจากการล้อมของผู้แข็งแกร่งแดนเทพเหล่านั้น ทันใดนั้นก็มีเสียงเยือกเย็นดังขึ้น จากนั้น มีร่างสูงอายุก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าเขา
“ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์!”
หยางเฉินหยุดฝีเท้า และมองไปที่ชายที่อยู่ไม่ไกลจากเขา ใบหน้าดูแย่มาก
แต่แล้วนี่มันยังไม่จบ จากนั้นลมหายใจอันน่าสะพรึงกลัวก็ลอดออกมามากมาย ตามด้วยบุคคลเหล่านั้นปรากฏขึ้นรอบๆ หยางเฉิน
“ถ้าจำไม่ผิด พวกคุณทั้งแปดคน คือคนที่หายตัวไปพร้อมกับหลี่จ้งเมื่อห้าสิบปีก่อนใช่ไหม?”
หยางเฉินแอบนับคน ไม่มากไม่น้อย แปดคนพอดี และแต่ละคนก็สร้างแรงกดดันมหาศาลให้เขาอย่างหาที่เปรียบมิได้
แม้ว่าเขาจะไม่สามารถรับรู้ถึงแดนบูโดของคนเหล่านี้ แต่กลับรู้ว่า พวกเขาทั้งหมดเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์
ก่อนหน้านี้ ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่งที่หลี่เจียงสงพาไปหาเขา ที่ราชวงศ์ซ่านกวน ถูกเขาฆ่าในพริบตา และที่นี่ก็มีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ปรากฏตัวขึ้นอีกแปดคน
ในเมืองราชวงศ์ซ่านกวน คนเหล่านี้อาจจะเป็นแปดในเก้าผู้แข็งแกร่ง ที่หายตัวไปพร้อมกับหลี่จ้งเมื่อห้าสิบปีก่อน