The king of War - บทที่ 1581 ลองทำร้ายเขาดูสิ
ผู้แข็งแกร่งชุดดำมองมาที่หยางเฉิน แล้วพูดออกมาอย่างเรียบเฉยว่า “ถูกต้อง! เขาคลุ้งคลั่งอย่างสมบูรณ์แล้ว ถ้ายังเป็นแบบนี้ต่อไป ต่อให้เขาไม่ตาย ก็ต้องกลายเป็นศพเดินได้ที่ไม่มีสติอยู่ดี”
พอได้ยินอย่างนั้น หยางเฉินก็ช็อกไปทันที ผลข้างเคียงของลูกแก้วดูดเลือดรุนแรงถึงขนาดนี้เลย?
“แต่ว่า ตอนนี้ยังมีทางที่จะทำให้เขากลับเป็นเหมือนเดิมอีกครั้ง”
ในตอนที่หยางเฉินไม่รู้ว่าควรทำยังไงดีนั้นเอง ผู้แข็งแกร่งชุดดำก็ได้พูดออกมาอีกครั้ง “นั่นก็คือการเอาลูกแก้วดูดเลือดที่อยู่ในร่างเขาออกมา ว่ากันว่า บรรพบุรุษของราชวงศ์ไป๋หลี่ใช้สายเลือดตระกูลหล่อเลี้ยงราชวงศ์ไป๋หลี่เอาไว้ ตอนนี้ก็มีเพียงสายเลือดบรรพชนไป๋หลี่ที่สามารถปลุกลูกแก้วดูดเลือดให้ตื่นแล้วแสดงศักยภาพที่แท้จริงของมันออกมาได้”
“เพียงแต่ ผลลัพธ์นี้ ไม่ใช่สิ่งที่มดปลวกอย่างแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่งจะสามารถทนรับได้ หลังจากที่ลูกแก้วดูดเลือดถูกสายเลือดบรรพชนไป๋หลี่ปลุกขึ้นมา มันจะระเบิดพลังอันน่าสะพรึงกลัวที่ไร้เทียมทานออกมา พลังนี้ จะทำให้เขาเเข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ จนไม่สามารถทนรับพลังนี้ได้ และถูกลูกแก้วดูดเลือดกลืนกินสติทั้งหมดไป”
เมื่อได้ฟังที่ผู้แข็งแกร่งชุดดำพูด หยางเฉินจึงรีบถามไปว่า “ต้องทำยังไง จึงจะสามารถเอาลูกแก้วดูดเลือดออกจากตัวของน้องชายผมได้?”
ถึงนี่จะเป็นครั้งแรกที่เขาได้พบกับผู้แข็งแกร่งชุดดำที่สวมหน้ากากโลหะคนนี้ แต่ว่าตอนนี้หม่าชาวได้เสียการควบคุมไปแล้ว สิ่งที่แสดงออกมาทั้งหมดก็เหมือนกับที่ผู้แข็งแกร่งชุดดำพูดไม่มีผิด
เขาจึงจำเป็นต้องเชื่อในสิ่งที่ผู้แข็งแกร่งชุดดำพูด
ผู้แข็งแกร่งชุดดำขำออกมาเบาๆ “ทำไมฉันต้องบอกแกด้วย?”
หยางเฉินถึงกับอึ้งไปทันที ด้วยความร้อนรน เขาจึงคิดแค่ว่าจะช่วยหม่าชาวยังไง แต่กลับลืมไปว่าตนกับผู้แข็งแกร่งชุดดำคนนี้ไม่ได้รู้จักกันมาก่อนเลย
หยางเฉินจึงถามไปว่า “ต้องทำยังไง คุณถึงยอมบอกผมว่าจะเอาลูกแก้วดูดเลือดออกจากร่างกายของน้องชายผมยังไง?”
ผู้แข็งแกร่งชุดดำมองมาที่หยางเฉิน หยางเฉินยังคงมองไม่เห็นสีหน้าของอีกฝ่าย มองเห็นแค่เพียงหน้ากากโลหะที่เงางามเท่านั้น
ผ่านไปพักใหญ่ ผู้แข็งแกร่งชุดดำก็พูดออกมาว่า “ถึงลูกแก้วดูดเลือดจะดูน่ากลัวมาก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีวิธีที่จะสะกดมันได้ ตอนนี้ลูกแก้วดูดเลือดได้แทรกซึมเข้าไปในร่างของน้องชายแกแล้ว ถ้าคิดจะเอามันออกมา ต่อให้เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้า ก็ทำไม่ได้”
“แต่ว่า ในตำนานบอกว่า ลูกแก้วดูดเลือดก็มีสิ่งที่สามารถปราบมันได้เหมือนกัน ถ้าแกสามารถตามหาสิ่งที่ปราบลูกแก้วดูดเลือดเจอ ก็จะบังคับให้ลูกแก้วดูดเลือดที่อยู่ในตัวของนายชายแกออกมาได้”
หยางเฉินรีบถามไป “สิ่งที่สามารถปราบลูกแก้วดูดเลือดได้คืออะไรครับ?”
ผู้แข็งแกร่งชุดดำพูดออกมาว่า “ไม้เท้าตี้!”
“ไม้เท้าตี้?”
หยางเฉินขมวดคิ้ว ลำพังแค่ชื่อ ก็รับรู้ได้ว่าไม้เท้าตี้ต้องไม่ธรรมดา สิ่งที่สามารถกลายเป็นลูกแก้วดูดเลือดอย่างไม้เท้าตี้ มันจะไปเป็นของธรรมดาได้ยังไง?
ผู้แข็งแกร่งชุดดำพูดต่อ “ไม้เท้าตี้เป็นสมบัติของตี้ชุน มีเพียงผู้นำหมู่บ้านของตี้ชุนถึงจะมีสิทธิ์ได้ครอบครองไม้เท้าตี้”
เขาพูดถึงแค่นี้ก็หยุดลง สายตาทอดมองไปยังหม่าชาวที่กำลังโจมตีไป๋หลี่เยี่ยนอย่างบ้าคลั่ง แล้วพูดออกมาอย่างใจเย็นว่า “จากสภาพของเขาตอนนี้ อย่างมากก็ทนได้แค่สามวัน แต่ฉันสามารถจัดการผนึกลูกแก้วดูดเลือดในตัวเขาไว้ชั่วคราวได้แต่พลังอันนี้มันแข็งแกร่งเกินไป ฉันจึงผนึกได้แค่เจ็ดวันเท่านั้น”
“แต่ว่า ทันทีที่ผนึกลูกแก้วดูดเลือด ก็จำเป็นต้องหาทางจัดการปัญหาเรื่องลูกแก้วดูดเลือดทันที ไม่อย่างนั้นหลังผ่านไปเจ็ดวัน ผนึกคลายออก พลังทั้งหมดของลูกแก้วดูดเลือดที่ถูกผนึกในเจ็ดวันจะทำให้ร่างกายของน้องแกระเบิดออกทันที”
“แต่ถ้าไม่หาทางจัดการกับลูกแก้วดูดเลือด ถ้าเขาไม่ตายก็ต้องกลายเป็นศพเดินได้ จะเอายังไงแกตัดสินใจเอง”
พอได้ฟังที่ผู้แข็งแกร่งชุดดำพูดจบ หยางเฉินก็ช็อกไปอย่างสมบูรณ์
เขาต่อต้านการออกสู่โลกภายนอกของตี้ชุนมาโดยตลอด เดิมทีเขามีโอกาสสองครั้งที่จะได้เป็นผู้นำแห่งเยี่ยนตู แล้วรับสืบทอดตี้ชุนจากตรงนั้น แต่เขาต่อต้านการปรากฏของตี้ชุนมาโดยตลอด เขารู้สึกว่าตำนานของตี้ชุนน่ากลัวเกินไป ถ้าออกสู่โลกภายนอก นอกจากว่าเขาจะสามารถควบคุมได้ ไม่อย่างนั้นผู้แข็งแกร่งของตี้ชุนต้องไม่ปฏิบัติตามกฎของโลกภายนอกอย่างแน่นอน และกลายเป็นภัยเงียบที่น่ากลัวที่สุดของโลกใบนี้
แต่ว่าตอนนี้ สิ่งเดียวที่สามารถช่วยหม่าชาวได้คือไม้เท้าตี้ แล้วไม้เท้าตี้ยังเป็นของรักของหวงของตี้ชุนอีก ดังนั้น ถ้าเขาอยากได้ ก็มีแต่ต้องสืบทอดตี้ชุนเท่านั้น
ผู้แข็งแกร่งชุดดำพูดจบ ก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ เอามือกอดอก แล้วมองไปยังหม่าชาวที่กำลังโจมตีใส่ไป๋หลี่เยี่ยนอย่างบ้าคลั่ง
ในตอนนี้ หม่าชาวเหมือนจะเสียการควบคุมไปอย่างสมบูรณ์แล้ว โจมตีใส่ไป๋หลี่เยี่ยนอย่างบ้าคลั่ง หลังจากที่ไป๋หลี่เยี่ยนทนรับการโจมตีอันหนักหน่วงมานานขนาดนี้ แรงก็แทบไปมีเหลือ ตอนนี้ทำได้แค่ทุ่มแรงทั้งหมดที่มีเพื่อตั้งรับเท่านั้น
ส่วนทางด้านหม่าชาว เนื่องจากมีลูกแก้วดูดเลือดอยู่ในตัว พละกำลังในตัวของเขาราวกับไม่มีวันหมด ทุกครั้งที่ใกล้จะหมดแรง ลูกแก้วดูดเลือดก็จะเติมเต็มให้เขาทุกครั้ง
คนหนึ่งกำลังเสียเปรียบ ส่วนอีกคนก็กำลังได้เปรียบ ไป๋หลี่เยี่ยนนั้นเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปด หลังจากที่ใช้พลังสูงสุดไป ก็ไม่สามารถรักษาพลังระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดได้อีก แต่หม่าชาวยังคงมีความสามารถระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นยอด
ภาพที่เกิดขึ้น ทำเอาทุกคนในราชวงศ์เฝิงต่างตกใจไปตามๆ กัน
กษัตริย์เฝิงไม่พูดไม่จา บนใบหน้า มีแต่ความเคร่งขรึมและกังวล แถมยังดูขัดขืนอีกด้วย
ด้วยสภาพของไป๋หลี่เยี่ยนตอนนี้ การที่กษัตริย์เฝิงจะฆ่าเขามันไม่ยากเลย
เเต่ไป๋หลี่เยี่ยนถูกเขาฆ่าตาย แล้วข่าวนี้ถูกแพร่ออกไป ราชวงศ์เฝิงทั้งราชวงศ์ จะต้องพบเจอกับโทสะของราชวงศ์ไป๋หลี่
ลำพังแค่ความสามารถของราชวงศ์เฝิงในตอนนี้ ไม่มีทางต่อกรกับราชวงศ์ไป๋หลี่ได้อย่างแน่นอน โทสะของราชวงศ์ไป๋หลี่ ราชวงศ์เฝิงทนรับไปไหว
แต่ว่า ดูจากสถานการณ์ตอนนี้ หม่าชาวกลับสามารถกดดันไป๋หลี่เยี่ยนได้ นั่นก็เท่ากับว่า มีความเป็นไปได้สูงที่หม่าชาวจะฆ่าไป๋หลี่เยี่ยน
เมื่อหม่าชาวฆ่าไป๋หลี่เยี่ยน ราชวงศ์ไป๋หลี่ก็ไม่มีทางปล่อยราชวงศ์ไว้เหมือนกัน
พอคิดถึงตรงนี้ สีหน้าที่ลังเลขอเขาก็หายไปแล้วร่างของเขาก็ขยับ ไปขวางอยู่ตรงหน้าไป๋หลี่เยี่ยน ยกมือแล้วซัดฝ่ามือใส่หม่าชาว
“ตุบ!”
ฝ่ามือของหม่าชาวกระทบลงบนฝ่ามือของกษัตริย์เฝิง รังสีวิถีบู๊อันน่าสะพรึงกลัวราวกับคลื่นยักษ์ที่รุนแรงแผ่ซ่านไปทั่วสารทิศ
ดวงตาของหม่าชาวแดงฉาน มองดูกษัตริย์เฝิงที่อยู่ตรงหน้าความโกรธเกรี้ยวที่มีก็เพิ่มมากกว่าเดิม แล้วเขาก็โจมตีใส่กษัตริย์เฝิงอีกครั้ง
“ตุบตุบตุบ!”
กษัตริย์เฝิงรับการโจมตีของหม่าชาวได้อย่างต่อเนื่องแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “หยุดเดี๋ยวนี้! ถ้ายังกล้าทำอะไรคุณไป๋หลี่อีก ฉันจะไม่เกรงใจแล้วนะ!”
“โห่!”
หม่าชาวเงยหน้าแล้วคำรามขึ้นฟ้า ไม่เพียงไม่ตกใจกลัวคำขู่ของกษัตริย์เฝิง แต่กลับโมโหยิ่งกว่าเดิม รังสีอันน่าสะพรึงกลัวระเบิดออกจากร่างเขา
เขายกกำปั้นขึ้นมาอย่างกะทันหัน แล้วชกไปที่หัวของกษัตริย์เฝิง
กษัตริย์เฝิงขมวดคิ้ว ยกแขนทั้งสองข้างขึ้นมาไขว้กัน หมัดของหม่าชาวชกใส่ขนที่ไขว้กันของอย่างแรง
“ตุบ!”
หลังจากที่ถูกโจมตีใส่อย่างแรง กษัตริย์เฝิงก็ถอยหลังไปสามสี่ก้าว ความแรงของหมัดนี้ มันเป็นความแรงที่ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดระเบิดออกมาชัดๆ ไม่อย่างนั้นมันจะทำให้กษัตริย์เฝิงที่เป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดถอยหลังไปสามก้าวได้ยังไง?
“ในเมื่อแกรนหาที่ตาย งั้นฉันจะสงเคราะห์ให้!”
แววตาของกษัตริย์เฝิงปรากฏแรงอาฆาตที่รุนแรงออกมา เห็นได้ชัดว่า เขาคิดที่จะฆ่าหม่าชาวแล้ว “ถ้าคุณกล้าทำอะไรน้องชายของผมก็ลองดู!”
หยางเฉินรับรู้ถึงจิตมุ่งสังหารที่กษัตริย์เฝิงมีต่อหม่าชาว รังสีวิถีบู๊ทั่วร่างเพิ่มสูงขึ้น แล้วเข้ามาขวางอยู่ตรงหน้าของหม่าชาวพร้อมกับจ้องมองกษัตริย์เฝิงด้วยสายตาที่โกรธเกรี้ยว