The king of War - บทที่ 1817 หัวหน้าที่น่าขายหน้า
บทที่ 1817 หัวหน้าที่น่าขายหน้า
ได้ยินคำพูดของคนนี้ ผู้แข็งแกร่งจิ่วโจวคนอื่น ๆ ล้วนมองไปที่ไป๋หลี่ฉางคงด้วยสีหน้าไม่พอใจ
พวกเขาถึงแม้จะเป็นนักบู๊ แต่ก็ไม่ใช่คนโง่ มีหรือจะไม่รู้ว่าไป๋หลี่ฉางคงจะใช้พวกเขาให้เป็นไก่ลองบ่อน
กระแสพลังบูโดในตัวอาโอกิ ยามาโตะแข็งกล้ามาก คนที่อยู่ในบริเวณนี้ น่ากลัวคงจะมีแต่ไป๋หลี่ฉางคง ที่พอจะกล้อมแกล้มฝืนสู้ได้สักตั้ง และคนที่อาโอกิ ยามาโตะขอท้าสู้ด้วยก็คือไป๋หลี่ฉางคง แต่นี่ไป๋หลี่ฉางคงกลับวางตัวเป็นผู้สั่งการของผู้แข็งแกร่งจิ่วโจวมาออกคำสั่งกับทุกคน
“คุณตู้จ้งพูดถูก คุณไป๋หลี่ฉางคงกลายมาเป็นหัวหน้าสมาคมพวกเราตั้งแต่เมื่อไหร่กัน？”
ตู้จ้งคือผู้แช็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นปลายคนที่ออกมาย้อนไป๋หลี่ฉางคง
“ไป๋หลี่ฉางคง ในเมื่อท่านอยากโชว์ออฟ งั้นก็สมควรแล้วที่จะออกไปประมือกับผู้แข็งแกร่งของประเทศซันก่อน อีกทั้งคนที่เขาท้านั้น จริง ๆ ก็คือท่าน”
“ถูกต้อง คนที่ผู้แข็งแกร่งประเทศซันท้ามานั้นก็คือท่าน ท่านก็เอาไปก่อนเลย!”
……
ในชั่วขณะนั้นเอง ผู้แข็งแกร่งแห่งจิ่วโจวทีอยู่นั้น ต่างพุ่งเป้าเรื่องคุยไปที่ไป๋หลี่ฉางคง
ตอนนี้สีหน้าไป๋หลี่ฉางคงขรึมเครียดลงไปสุด ๆ เขาเข้ามาเยี่ยนตู ตัวเองก็มุ่งหมายจัดตั้งสมาพันธ์บูโดขึ้นมา หลังจากนั้นก็จะอาศัยความเป็นหัวหน้า มาใช้เป็นเครื่องมือบงการผู้แข็งแกร่งบูโดทั่วไปในจิ่วโจว
ถึงแม้ในสังคมทั่วไปจะมีผู้แข็งแกร่งระดับสุดยอดไม่มากเท่าไหร่ แต่ไม่ได้หมายถึงว่าไม่มี ในสังคมโลกทั่วไป ก็ยังมีมีคนดีมีฝีมือจำนวนมากมายที่เก็บตัวอยู่สันโดษ หากสามารถชักนำท่านเหล่านี้ออกมาได้ กับตระกูลไป๋หลี่ของเขา ย่อมมีประโยชน์เป็นอย่างดี
แต่ว่า เขาไม่คิดเลยว่า สมาพันธ์บูโดยังไม่ทันได้ตั้ง พวกผู้แข็งแกร่งจากประเทศซันก็เข้ามาหาเรื่อง อีกทั้งผู้แข็งแกร่งที่เป็นผู้นำนั้น พลังฝีมือยังเหนือชั้นกว่าเขา
อาโอกิ ยามาโตะตลอดทั้งผู้แข็งแกร่งประเทศซันทั้งหลาย ต่างก็พากันใช้สีหน้ายียวนมองไปที่ไป๋หลี่ฉางคง มองเห็นเหล่าผู้แข็งแกร่งจิ่วเจียงเกี่ยงงอนกันเองภายใน พวกเขาก็ยิ่งบันเทิงใจ
“ดีละ ในเมื่อเป็นเช่นนี้ งั้นพวกเราก็ใช้พลังฝีมือมากำหนดตำแหน่งหัวหน้าสมาพันธ์บูโดก็แล้วกัน ใครสามารถเอาชนะอาโอกิ ยามาโตะได้ คนนั้นก็เป็นหัวหน้าสมาพันธ์บูโด พวกท่านใครมีความเห็นอย่างไร？”
ทันทีนั้นไป๋หลี่ฉางคงก็กวาดสายตาไปทั่วบริเวณ เอ่ยปากพูดออกไป
มาถึงตอนนี้ เขาไม่มีทางจะเลือกแล้ว กระแสพลังบูโดที่แผ่ออกจากตัวของอาโอกิ ยามาโตะ ถึงแม้พอเปรียบได้เป็นกึ่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นต้น แต่ก็ยังไม่ได้ขึ้นไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นต้น
ตัวเขาเองถึงยังไงก็มาจากผู้แข็งแกร่งตระกูลบู๊โบราณแห่งจิ่วโจว ก็มีเคล็ดเด็ดในวิชาระดับหนึ่ง ถ้าเอาเคล็ดวิชาออกมาใช้ ใครจะอยู่ใครจะไป ยังพูดตอนนี้ไม่ได้
“ดี！”
ตู้จ้งชิงขึ้นมาพูดก่อนเพื่อน พูดต่อไปว่า “ขอเพียงท่านสยบเจ้าอาโอกิ ยามาโตะให้แพ้ไปได้ ต่อไปนี้ท่านก็คือหัวหน้าสมาพันธ์บูโด”
ไป๋หลี่ฉางคงก้าวเดินขึ้นหน้ามา สายตาจ้องเขม็งที่อาโอกิ ยามาโตะ พูดเสียงหนาวเยือก “ข้าขอเตือนเจ้าให้รู้นะ พรุ่งนี้ถึงจะเป็นวันที่พวกเจ้านัดประลองยุทธกับผู้แข็งแกร่งจิ่วโจว ถ้าพวกเจ้าออกจากที่นี่ไปทันทีเดี๋ยวนี้ ข้าก็จะถือว่าไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น”
อาโอกิ ยามาโตะหัวเราะขึ้นมาในทันที เสียงหัวเราะแฝงด้วยการสบประมาท พูดออกไปด้วยสีหน้าเยาะเย้ย “แค่อย่างเจ้านี่นะ คนระดับมดปลวดพลังแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นสุดยอด ต่อหน้าข้าอาโอกิ ยามาโตะ ถึงกับกล้าพูดคำพูดแบบนี้ออกมาได้หรือ？”
“เรื่องไร้สาระไม่ต้องเอามาพูดแล้ว เข้ามา！ให้ข้าดูหน่อยซิ พวกผู้แข็งแกร่งจิ่วโจวอย่างพวกแก มันอ่อนแอสักแค่ไหน”
คำพูดของอาโอกิ ยามาโตะ ทำเอาผู้แข็งแกร่งจิ่วโจวทั้งหมดที่อยู่ที่นั่น ต่างมีความโกรธแค้นขึ้นหน้า แต่ก็ไม่มีกำลังพอที่จะทำอะไรได้ พลังฝีมือของอาโอกิ ยามาโตะเก่งกาจมาก ผู้แข็งแกร่งจิ่วโจวทั้งหมดที่อยู่ที่นั่น จะมีก็ไป๋หลี่ฉางคง ที่เป็นไปได้ว่าจะสู้ได้
“ในเมื่อแกอยากตาย ข้าก็จะให้แกสมหวัง！”
ไป๋หลี่ฉางคงพูดจบ ขยับขาหน่อยหนึ่ง พุ่งตรงเข้าใส่อาโอกิ ยามาโตะ
หันดูไปที่อาโอกิ ยามาโตะ คงยืนอยู่ที่เดิม แม้จะให้ว่าคิดขยับยังไม่มี กลับทำหน้ายียวน จ้องดูไป๋หลี่ฉางคงที่กำลังพุ่งเข้ามาหา
วินาทีต่อมา ไป๋หลี่ฉางคงพุ่งเข้ามาถึงตรงหน้าอาโอกิ ยามาโตะยกมือเป็นกำปั้นขึ้น ฟาดลงไปอย่างดุดัน
“ผัวะ！”
แต่ ที่ทำให้ทุกคนต้องตื่นผวาคือ อาโอกิ ยามาโตะที่ยืนอยู่กับที่ เพียงยื่นมือออกไปในทันใด ก็จับกำปั้นที่เหวี่ยงเข้ามาของไป๋หลี่ฉางคงเอาไว้ได้
กำปั้นของไป๋หลี่ฉางคง ขยับต่อไปข้างหน้าไม่ได้แม้แต่ครึ่งหุน
บรรดาผู้แข็งแกร่งจิ่วโจว เห็นแล้วต่างพากันงง แต่ละคนมีแต่สีหน้าที่รู้สึกว่าไม่น่าเป็นไปได้
พวกเขาถึงแม้จะหมั่นไส้ในการวางตัวเหนือชั้นของไป๋หลี่ฉางคง แต่ทุกคนก็รู้อยู่แก่ใจ ไป๋หลี่ฉางคงนี้เป็นคนเดียวในกลุ่ม ที่มีพลังฝีมือแข็งแกร่งที่สุด ตามาตอนนี้ ไป๋หลี่ฉางคงตัดสินใจลงมือเองแต่หมัดที่อัดออกไปกลับถูกอาโอกิ ยามาโตะจับไว้อย่างง่ายดาย
หรือจะว่า ผู้แข็งแกร่งที่มาจากประเทศซันนายนี้ เก่งกาจมาถึงระดับนี้ ขนาดสามารถไม่มองการจู่โจมของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดระดับยอดให้อยู่ในสายตาเลยเชียวหรือ？
“ความเร็วช้าไปหน่อย กำลังน้อยไปนิด！ตั้งแต่ก้าวแรกที่แกก้าวออกมา ข้าก็รู้ได้ว่า ไม่มีผลอะไรกับข้าเลยแม้แต่น้อย”
อาโอกิ ยามาโตะวางมาดเหมือนนักวิจารณ์การเมือง ยิ้มกวน ๆจ้องหน้าไป๋หลี่ฉางคงพูดวิจารณ์ไป
ไป๋หลี่ฉางคงสีหน้าวางอย่างไม่น่าดูสุด ๆ คำพูดของอาโอกิ ยามาโตะ มันดูถูกกันอย่างชัด ๆ
และพร้อมในเวลาเดียวกันนั้น ในใจของเขาก็ครั่นคร้ามเต็มที่
ระดับแดนบูโดของเขาแม้จะเทียบอาโอกิ ยามาโตะไม่ได้ แต่มันก็เพียงครึ่งแดนเล็ก ๆ แต่คิดไม่ถึงว่า พลังของอาโอกิ ยามาโตะจะกล้าแข็งถึงขนาดนี้ หมัดที่เขาซัดออกไปนั้น ไม่เพียงแต่ถูกฝ่ายตรงข้ามรับได้อย่างง่ายดาย เขาเองยังไม่สามารถดึงกำปั้นของตัวเองกลับมาได้อีกด้วย
พูดอีกทีคือ ขณะนี้อาโอกิ ยามาโตะจับกำปั้นของเขาไว้ และตัวเขาเองใช้แรงอย่างสุดฤทธิ์ ก็ยังดิ้นไม่หลุด
“ไป๋หลี่ฉางคง อัดมัน！อัดมันให้หนัก！ให้มันรู้มั่ง พวกเรากลุ่มสมาพันธ์บูโด ไม่ใช่ให้มารังแกกันง่าย ๆ นะ”
“ใช่ อัดมันให้หนัก！อัดมันให้แม่มันจำหน้ามันไม่ได้เลย！”
“ไป๋หลี่ฉางคง สู้ ๆ ！เพียงท่านเอาให้มันแพ้ไป ท่านก็คือหัวหน้าสมาพันธ์บูโดของพวกเรา！”
……
ภายใต้การนำของติงเหวินจัว ผู้แข็งแกร่งจิ่วโจวส่วนหนึ่ง ต่างพากันส่งเสียง