The king of War - บทที่ 1891 สั่งจ่ายภารกิจ
มองดูสีหน้าที่เจ้าเล่ห์ของโชว์เฟอร์ หยางเฉินปวดใจขึ้นมาในทันที เพื่อให้ได้บัตรสมาชิกระดับเอสใบเดียว ถึงกับต้องเสียยาถึงห้าเม็ดไปโดยเปล่าประโยชน์
ยังดีที่เฝิงเสียวหว่านได้ให้ยากับเขาไว้เยอะพอสมควร ไม่เช่นนั้น เขาคงเสียดายมันเป็นอย่างมาก
สำหรับเงินในบัตรแบล็กโกลด์ นอกจากชำระค่าธรรมเนียมส่วนหนึ่งให้กับสำนักเทพเหินแล้ว ก็ไม่มีค่าใช้จ่ายยอดอื่นอีก
พูดอย่างเข้าใจง่ายๆ ก็คือหยางเฉินได้จ่ายเงินทำภารกิจให้กับโชว์เฟอร์ไปแล้วห้าล้านหยวน รอให้โชว์เฟอร์ช่วยหยางเฉินลิงค์ภารกิจเข้าไปในแพลตฟอร์มแล้ว บัตรแบล็กโกลด์ของหยางเฉินก็จะได้รับเงินคืนจากแพลตฟอร์มหลังจากที่หักยี่สิบเปอร์เซ็นต์จากยอดห้าล้าน ก็เท่ากับว่าหลังจากเสียค่าธรรมเนียมไปหนึ่งร้อยล้าน เงินก็จะถูกตีกลับเข้ามาในบัญชี
ก็เท่ากับว่า เพื่อเป็นสมาชิกระดับเอสแล้ว หยางเฉินต้องเสียยาไปห้าเม็ดกับเงินสดอีกหนึ่งร้อยล้านหยวน
หยางเฉินขี้เกียจโม้กับโชว์เฟอร์ รีบหยิบโทรศัทพ์ออกมา ล็อกอินเข้าไปในแพลตฟอร์มของสำนักเทพเหินทันที แพลตฟอร์มค่อนข้างที่จะใช้งานง่าย ไม่ได้ซับซ้อนยุ่งยากเหมือนแพลตฟอร์มทั่วไป
สำหรับแพลตฟอร์มของสำนักเทพเหินนั้น มีแค่สองส่วน ส่วนแรก เป็นส่วนที่สั่งจ่ายภารกิจ ส่วนที่สอง เป็นส่วนที่รับทำภารกิจ
เป็นไปตามที่คาดไว้ ในโซนภารกิจ มีภารกิจหลายระดับ เพียงแต่ว่าตอนนี้หยางเฉินเป็นสมาชิกระดับเอสแล้ว จึงสามารถรับภารกิจระดับเอสเท่านั้น สำหรับภารกิจที่สมาคมบูโดประเทศซันสั่งลอบสังหารเขานั้น ตอนนี้ไม่เห็นแล้ว เห็นได้ชัดว่ามีคนรับงานไปแล้ว
สำหรับเรื่องนี้ หยางเฉินไม่ได้ให้ความสนใจเลย เขารีบสั่งจ่ายภารกิจทันที เป้าหมายในภารกิจ มีเพียงอย่างเดียว ก็คือหาผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดที่มีความเข้าใจพลังแห่งการผนึก ทำภารกิจช่วยเขาปลดผนึก หากอีกฝ่ายสามารถทำภารกิจสำเร็จ จะให้ยาสิบเม็ดเป็นรางวัลตอบแทน หากทำไม่สำเร็จก็จะตอบแทนด้วยการให้ยาหนึ่งเม็ด
หลังจากที่ภารกิจถูกปล่อยออกไป ก็มีคนรับงานไปในเสี้ยววินาที
โชว์เฟอร์เห็นหยางเฉินกำลังจัดการอะไรบางอย่างบนแพลตฟอร์ม ก็พูดอย่างร่าเริง “คุณไม่ต้องหาแล้ว ภารกิจลอบสังหารคุณรางวัลตอบแทนดีขนาดนั้น งานมันต้องถูกรับไปในวินาทีอย่างแน่นอน คุณคิดอยากจะกดรับภารกิจลอบสังหารคุณ จากนั้นก็ยืดเยื้อเวลาออกไปเรื่อยๆ ใช่มั้ย?”
“ผมสามารถบอกคุณเลย มันไม่สามารถทำได้ เพราะคุณไม่สามารถรับภารกิจที่เกี่ยวข้องกับตัวเองได้”
เมื่อได้ยินคำพูดของโชว์เฟอร์ หยางเฉินรู้สึกเคืองในทันที
แม้ว่าเขาจะไม่ใช่เพราะสาเหตุนี้ถึงอยากจะเป็นสมาชิกระดับเอสของสำนักเทพเหิน แต่ฝ่ายตรงข้ามกลับเข้าใจแบบนั้น อีกทั้งอีกฝ่ายก็ไม่ได้บอกเขาตั้งแต่ต้นว่ามีข้อจำกัดแบบนี้ในแพลตฟอร์ม
ช่างเจ้าเล่ห์เพทุบายเสียจริง！
แม้ว่าหยางเฉินจะโกรธ แต่เขาก็ไม่ได้ถือสาอีกฝ่าย
ขอเพียงสามารถช่วยปลดลูกแก้วดูดเลือดที่ถูกผนึกไว้ภายในร่างของหม่าชาว ต่อให้ต้องเสียเงินมหาศาล เขาก็เต็มใจ
และในขณะนี้ บนโทรศัพท์มือถือขอหยางเฉิน จู่ๆก็มีเสียงแจ้งเตือนดังขึ้น เป็นข้อความจากสำนักเทพเหิน คนที่รับภารกิจเมื่อกี้ ได้สอบถามหยางเฉินบนแพลตฟอร์มโดยตรง
หลังจากหยางเฉินลังเลไปครู่หนึ่ง จากนั้นก็โทรหาหม่าชาว
“พี่เฉิน！”
หลังจากที่หม่าชาวรับสาย ก็ถามด้วยความประหลาดใจ “พี่ช่วยท่านตู้ออกมาจากสำนักบู๊แล้วเหรอ?”
หยางเฉินตอบ “ยังไปไม่ถึงสำนักบู๊เลย ตอนนี้นายอยู่ไหน? ฉันหาผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดได้หนึ่งคน ตอนนี้กำลังจะไปหานาย เพื่อช่วยจัดการเรื่องยุ่งยากของนาย”
เขาไม่ได้เอ่ยถึงเรื่องที่จะช่วยหม่าชาวปลดลูกแก้วดูดเลือดที่ถูกปิดผนึกไว้ภายในร่างกาย อย่างไรเสียยังมีโชว์เฟอร์นั่งอยู่ตรงนี้
หม่าชาวก็เข้าใจความหมายในทันที เขาประหลาดใจอย่างมาก แต่ก็รีบพูดขึ้น “ผมจะแชร์โลเคชั่นให้พี่เดี๋ยวนี้เลย”
“โอเค!”
หลังจากที่หยางเฉินวางสายแล้ว ไม่นานเขาก็ได้รับโลเคชั่นที่หม่าชาวส่งมา จากนั้นก็ได้ส่งโลเคชั่นของหม่าชาวให้กับคนที่รับภารกิจ
ขอเพียงสามารถปลดผนึกลูกแก้วดูดเลือดได้ หยางเฉินถึงจากวางใจลงได้
เขาเพิ่งจะส่งโลเคชั่นออกไป รถก็หยุดบนกลางถนนอย่างกะทันหัน
โชว์เฟอร์พูดอย่างอารมณ์ดี “เถ้าแก่ มีนักฆ่ามาขวางทางอีกแล้ว”
เห็นเพียงด้านหน้าของรถ ยืนอยู่ด้วยผู้แข็งแกร่งที่สวมชุดบูโดของประเทศซัน ข้างเอวของอีกฝ่าย แขวนไว้ด้วยดาบทาจิ ยืนอยู่ตรงนั้น ราวกับด้ามมีดที่แหลมคม ร่างกายแผ่กระจายไปด้วยพลังที่ดุร้าย
หยางเฉินยังไม่ทันลงรถ ก็สามารถสัมผัสได้ถึงพลังบูโดอันแข็งแกร่งที่แผ่กระจายออกมาของอีกฝ่าย
พลังนี้ เป็นพลังของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด！
โชว์เฟอร์ที่มีพลังอยู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นแปดชั้นยอดคนนี้ ไม่มีความกลัวเลยแม้แต่นิดเดียว ท่าทางเหมือนคนกำลังรอดูเรื่องสนุก
แม้ว่าฝ่ายตรงข้ามจะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด ยังดีที่มาแค่หนึ่งคน ดูท่าทางแล้ว ยังคงเป็นบูโดประเทศซัน
แววตาของหยางเฉินเต็มไปด้วยแรงสังหาร เขายกมือเหลือบมองนาฬิกา นับจากเวลาที่นัดไว้กับสำนักบู๊คือเที่ยง ยังเหลือเวลาอีกสี่สิบนาที
ถ้าหากภายในสี่สิบนาทีที่จะถึงนี้ เขาไม่สามารถไปถึงสำนักบู๊ ตู้จ้งก็จะมีอันตรายถึงชีวิต
หยางเฉินถามขึ้นมาในทันที“อีกนานมั้ย กว่าจะถึงสำนักบู๊?”
โชว์เฟอร์พูดอย่างอารมณ์ดี “ถ้าหากไม่มีอะไรมาขัดขวาง ขับด้วยความเร็วเต็มที่ละก็ อย่างน้อยก็ต้องสี่สิบนาที”
สีหน้าของหยางเฉินแย่ขึ้นมาทันที หากเป็นไปตามที่โชว์เฟอร์พูด งั้นก็เท่ากับว่า ต่อให้ไม่มีผู้แข็งแกร่งมาขวาง ขับด้วยความเร็วเต็มที่ เวลาที่จะไปสำนักบู๊ก็แค่พอดี?
“เพียงแต่ว่า………”
จู่ๆโชว์เฟอร์ก็พูดขึ้น แต่กลับไม่ได้พูดต่อ
หยางเฉินมีสีหน้าที่โกรธ “ผมต้องการไปถึงสำนักบู๊ก่อนเที่ยง ขอเพียงคุณทำได้ ผมจะให้ยาคุณอีกหนึ่งเม็ด！”
โชว์เฟอร์ที่รอคำพูดนี้อยู่ ก็พูดขึ้นมาอย่างรีบร้อน สิบนาที ขอเพียงภายในสิบนาทีนี้ คุณสามารถจัดการนักฆ่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดคนนี้ได้ ผมรับประกันว่า จะส่งคุณไปถึงสำนักบู๊ก่อนเที่ยงอย่างแน่นอน
“ได้！”
หยางเฉินตอบไปเพียงคำเดียว ก็ลงจากรถไป
“ป้าง!”
ชั่วขณะที่เขาลงรถ แรงปะทุทั้งหมดของหยางเฉิน ก็พุ่งตรงสู่ไปยังนักฆ่า
พลังเลือดแห่งความคลั่งก็ตื่นตัวในชั่วพริบตา พลังตำราเทพสงครามก็หมุนอย่างบ้าคลั่ง และแรงอันทรงพลังก็เต็มทั่วร่างของเขา
ไม่เพียงเท่านั้น ในมือเขายังถือไว้ด้วยมีดโลหิต
ขอเพียงลงมือ พลังมันก็จะขึ้นถึงจุดสูงสุด
ภายในสิบนาที เขาต้องสังหารนักฆ่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดที่อยู่ตรงหน้าให้ได้ ไม่เช่นนั้น ตู้จ้งก็จะตกอยู่ในอันตราย
“เทง!”
หยางเฉินเพิ่งจะพุ่งตัวไปถึงด้านหน้าของนักฆ่า นักฆ่าก็ได้ดึงดาบทาจิที่อยู่ตรงเอวออกมา มีดโลหิตกับดาบทาจิมาปะทะกัน ทำให้เกิดเสียงที่ก้องกังวาน
ภายใต้การปะทะอันดุเดือด ดาบทาจิของนักฆ่า ก็ดังขึ้นด้วยเสียงแตกหัก
ตัวนักฆ่าเองถึงกับตกตะลึง สองตาจับจ้องไปยังมีดโลหิตที่อยู่ในมือของหยางเฉิน อดไม่ได้ที่จะพูดออกมา “ของอาถรรพ์!”
“เทง เทง เทง！”
หยางเฉินขี้เกียจพูดมาก จู่โจมเขาด้วยพลังทั้งหมด
ดาบทาจิของนักฆ่า ยังเหลือครึ่งท่อน ทุกครั้งที่ปะทะกับมีดโลหิต ก็จะหักหนึ่งท่อน หลังจากที่ปะทะกันห้าหกครั้งในเวลาสั้นๆ ดาบในมือของนักฆ่า เหลือเพียงด้ามดาบ
โชว์เฟอร์รถUnimog ก็ตกตะลึงไปด้วย อดไม่ได้ที่จะพูด “แม่ง ผู้แข็งแกร่งแดนมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด ก็ยังถูกเขาข่มเหงได้? นี่มันยังเป็นคนอยู่หรือเปล่า?”
แม้ว่าเขาจะเคยเห็นอะไรมาเยอะก็ตาม กลับไม่เคยเห็นคนที่หนุ่มขนาดนี้ ที่มีความสามารถเยี่ยงผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดเลย
นักฆ่ามองดูด้ามดาบที่อยู่ในมือของตัวเอง พาลโกรธในทันที และตะโกนออกไปว่า “ปะจิกะ！ (ไอ้เดรัจฉาน)! ฉันทำให้ร่างกายแกแหลกเป็นผุยผง”
เพิ่งจะสิ้นเสียงพูด สองมือของเขาก็ร่ายรำไม่หยุด ราวกับว่ากำลังวาดอะไรบางอย่าง
“บูม บูม บูม！”
วินาทีต่อมา พื้นดินที่อยู่ใต้ฝ่าเท้าของหยางเฉิน ก็กลายเป็นหนามและแทงไปทางหยางเฉิน
“พลังธาตุดิน!”
ทันใดนั้น สีหน้าของหยางเฉินก็เปลี่ยนไปอย่างมาก ถึงกลับสามารถเปลี่ยนรูปร่างของดินได้ งั้นก็ต้องเป็นผู้แข็งแกร่งที่เข้าใจพลังธาตุดิน