The king of War - บทที่ 1950 ตู้ชีที่เกรี้ยวโกรธ

บทที่ 1950 ตู้ชีที่เกรี้ยวโกรธ
ลี่เฉินมองดูฉากนี้ด้วยความสนใจ ในท่ามกลางผู้คนมากมายนี้ เขาเป็นคนเดียวที่รู้ถึงความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหยางเฉิน

ตอนที่หยางเฉินยังอยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นกลาง ก็ได้เอาชนะเนี่ยชิวที่เป็นกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นแล้ว ตอนนี้แดนบูโดของหยางเฉินได้บุกทะลวงไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลายแล้ว ความแข็งแกร่งของเขาจะแข็งแกร่งขนาดไหน?

“สุนัขแก่ๆอย่างแกเนี่ยนะ จะฆ่าพี่เฉินของผม?”

หม่าชาวโกรธมาก ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยจิตแห่งการต่อสู้ ชี้ไปที่ตู้ชีและตะโกนด้วยความโกรธ

นอกจากลี่เฉินแล้ว เขายังรู้ดีถึงความแข็งแกร่งของหยางเฉิน สำหรับเขาแล้ว หยางเฉินเป็นตำนานของผู้ชนะที่ไม่เคยพ่ายแพ้ แต่เขาก็ทนเห็นคนอื่นมีเจตน่าฆ่าต่อหยางเฉินไม่ได้

ตู้ชีหรี่ตาและชำเลืองมองไปที่หม่าชาว แต่ไม่ได้ตอบ ตอนนี้เจ้าสำนักมารก็อยู่ข้างๆหม่าชาว ยกเว้นเขาจะมั่นใจว่าตนเองสามารถเอาชนะลี่เฉิน มิฉะนั้น พูดอะไรก็ไม่มีประโยชน์

ในเวลานี้ ตู้ป๋อมองไปที่หยางเฉิน เขามองดูหยางเฉินจากหัวจรดเท้า จากนั้นพยักหน้าเล็กน้อยและกล่าวว่า“ไม่เลว ความแข็งแกร่งได้พัฒนาขึ้นอีกขั้นแล้ว ตอนนี้ เกรงว่าแม้แต่ผมก็เอาชนะคุณไม่ได้แล้ว”

ด้วยความแข็งแกร่งของตู้ป๋อ เขาสามารถสัมผัสได้โดยธรรมชาติว่าความแข็งแกร่งของหยางเฉินดีขึ้น แต่เขาก็ยังประเมินความแข็งแกร่งที่แท้จริงของหยางเฉินต่ำเกินไป

หยางเฉินยิ้มเล็กน้อย จากนั้นมองไปที่ตู้ชี และกล่าวว่า“ต้องการที่จะฆ่าผม คุณก็ต้องเอาความแข็งแกร่งที่แท้จริงของคุณออกมา มิเช่นนั้น ต่อหน้าผู้แข็งแกร่งสำนักบู๊มากมายเช่นนี้ ถ้าคุณแพ้ ก็คงน่าอายมาก”

“หยิ่งผยอง!”

ตู้ชีคำรามด้วยความโกรธ ขยับเท้า และเริ่มโจมตีก่อน

เขารู้สึกถึงแรงกดดันที่อธิบายไม่ถูกจากร่างกายของหยางเฉิน แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าแรงกดดันนี้มาได้ยังไง แต่เขาก็รู้ดีว่า หยางเฉินไม่ได้ธรรมดาเหมือนที่เห็น

ในขณะที่ตู้ชีเคลื่อนไหว เจตนาฆ่าที่รุนแรงก็วาบผ่านดวงตาของหยางเฉิน และสายเลือดคลั่งก็ถูกปลุกทันที

ในเวลานี้ หยางเฉินมีออร่าบูโดที่น่าสะพรึงกลัวอยู่ทั่วร่างกายของเขา ออร่านี้ ไม่ด้อยไปกว่าตู้ชีที่เป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นเลย

หยางเฉินรู้ดีว่า ถ้าเขาต้องการเอาชนะตู้ชี เขาทำได้แค่ทุ่มสุดกำลัง ถ้าเขาไม่ทุ่มสุดกำลัง เขาจะแพ้อย่างอนาถ

ก่อนหน้านี้ในสำนักมาร แม้ว่าเขาจะเอาชนะเกาสง หนึ่งในสี่ยอดขุนพลมาร แต่เขาก็ได้ระเบิดเขตแดนวิถีมารออกมา จึงสามารถชนะเกาสงได้

ตู้ชีที่อยู่ตรงหน้าเขา แข็งแกร่งกว่าเกาสงอย่างเห็นได้ชัด

บูม!

พลังมารระเบิดออกมาจากร่างของหยางเฉิน และชั่วขณะหนึ่ง ท้องฟ้าของสำนักบู๊ก็ถูกปกคลุมไปด้วยเมฆดำมืด ฟ้าแลบ ฟ้าร้อง ดูเหมือนว่าโลกใบนี้ไม่สามารถทนต่อความแข็งแกร่งของหยางเฉินได้แล้ว

กลุ่มผู้แข็งแกร่งของสำนักบู๊ ยืนนิ่งอยู่ที่เดิมด้วยความตกตะลึง

ในระยะเวลาอันสั้น ตู้ชีได้พุ่งไปตรงหน้าหยางเฉินก่อนแล้ว

ไม่รู้ตั้งแต่ตอนไหน เข็มเงินปรากฏขึ้นในมือของตู้ชี และแทงเข้าไปที่หัวใจของหยางเฉิน

ตู้ป๋อที่กำลังดูการต่อสู้อยู่ ลุกขึ้นยืนอย่างกระทันหัน โกรธในทันใด”ตู้ชี คุณกล้า!”

เขาพยายามจะพุ่งเข้าไปขวางกั้นไว้ แต่ตู้ชีได้พุ่งไปด้านหน้าหยางเฉินแล้ว และเข็มเงินในมือของเขากำลังจะแทงหัวใจของหยางเฉิน

ทุกอย่างสายเกินไปแล้ว ตอนนี้ มีเพียงหยางเฉินเท่านั้นที่จะสามารถช่วยตัวเขาได้

ตอนที่ลี่เฉินเห็นตู้ป๋อหยิบเข็มเงินนั้นออกมา ดวงตาของเขาก็หรี่ลงเล็กน้อย ส่งเสียงอย่างเย็นชา แต่ไม่ได้พูดอะไร

“แคร่ง!”

วินาทีถัดมา เสียงโลหะกระทบกันก็ดังขึ้น

ตู้ชีมองไปที่มีดสั้นสีดำในมือของหยางเฉินที่บังเข็มเงินของเขาไว้ ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกตะลึง

มีเจตนาฆ่าที่รุนแรงในสายตาของหยางเฉิน เข็มเงินที่ตู้ชีเอาออกมาแทงเขาในตอนนี้

เป็นของอาถรรพ์ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาได้เตรียมพร้อมที่จะต่อสู้อย่างสุดกำลังแล้ว เกรงว่าตอนนี้คงถูกเข็มเงินของตู้ชีแทงทะลุหัวใจแล้ว

“หาที่ตายชัดๆ!”

หยางเฉินโมโหมาก เดิมที เขายังคิดว่าจะปล่อยตู้ชีไป แต่ตอนนี้ ตู้ชีกลับต้องการฆ่าเขา ดังนั้น เขาจึงต้องตาย

พลังมารที่รุนแรงกว่าเดิมถูกปลดปล่อยออกจากร่างกายของหยางเฉิน และปกคลุมตัวของตู้ชี

วินาทีนี้ ตู้ชีเหมือนตกอยู่ในทะเลมาร ในเขตแดนวิถีมารของหยางเฉิน เขารู้สึกว่าเขาถูกลิดรอนสิทธิในการหายใจ

เขตแดนอันทรงพลัง ทำให้ตู้ชีรู้สึกกลัว

แต่ว่า ยังไงเขาก็เป็นถึงผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น แม้ว่าเขาจะถูกกดขี่จากเขตแดนวิถีมารของหยางเฉิน แต่ในไม่ช้า เขาก็คืนสู่สภาพที่มั่นคง

เมื่อเขาขยับเท้า เขาก็ถอยกลับไปหลายก้าวในทันที

ในไม่ช้า ใบหน้าของเขาก็ซีดมาก

เพราะเขาพบว่า ไม่ว่าเขาจะหนีไปที่ไหน เขาถูกปกคลุมไปด้วยเขตแดนวิถีมารของหยางเฉิน ราวกับว่าโลกนี้กลายเป็นขุมนรกมาร

ตราบใดที่เขาอยู่ในเขตแดนวิถีมารของหยางเฉิน ความแข็งแกร่งของตู้ชีจะถูกระงับ

หยางเฉินได้ปลดปล่อยออร่าที่เทียบได้กับกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นแล้ว หากความแข็งแกร่งของตนยังถูกระงับอีก ก็จะแพ้ให้กับหยางเฉินแล้วใช่ไหม?

เมื่อคิดถึงตรงนี้ สีหน้าของตู้ชีก็น่าเกลียดมาก เขากำหมัดแน่นและจ้องไปที่หยางเฉิน

ตู้ป๋อก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้งหลังจากที่ผงะไปชั่วครู่ เขามองไปทางลี่เฉินที่อยู่ข้างๆเขา และถามด้วยความตกใจ”นี่คือ เขตแดนวิถีมาร?”

ลี่เฉินดูภาคภูมิใจ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า”ใช่ เขาได้บรรลุเขตแดนวิถีมารที่มีแต่ผู้แข็งแกร่งแดนนภาเท่านั้นที่จะบรรลุ ในเขตแดนวิถีมาร ความแข็งแกร่งของนักบูโดทุกคนจะถูกระงับ”

“ถ้านักบูโดที่แดนบูโดอยู่ต่ำกว่าแดนเหนือมนุษย์ เมื่อเข้ามาในเขตแดนวิถีมารที่หยางเฉินปล่อยออกมา พวกเขาอาจจะตายทันที”

หลังจากฟังคำพูดของลี่เฉิน ในใจตู้ป๋อก็ตกใจมากขึ้นไปอีก

ตู้ป๋ออยู่ห่างจากแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นที่แท้จริงไม่ไกลแล้ว แม้ว่าเพียงก้าวเดียว แต่เขาก็ยังไม่สามารถเข้าใจพลังของเขตแดนได้

ตู้ป๋อมองไปในทางของหยางเฉินด้วยความชื่นชมและกล่าวว่า“ด้วยแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลาย ก็สามารถบรรลุเขตแดนที่มีเพียงผู้แข็งแกร่งแดนนภาเท่านั้นที่สามารถเข้าใจได้ ช่างเป็นเรื่องที่น่าตกใจจริงๆ!”

“เกรงว่าในโลกบู๊โบราณ ก็คงไม่มีใครหรอกที่สามารถบรรลุเขตแดนด้วยแดนเหนือมนุษย์?”

ลี่เฉินยิ้มโดยไม่พูดอะไร และไม่ได้ตอบคำถามนี้

ผู้แข็งแกร่งของสำนักบู๊ที่อ่อนหน่อย ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ผู้แข็งแกร่งลำดับต้นๆของสำนักบู๊ รู้ดีว่าเกิดอะไรขึ้น ในเวลานี้ บนใบหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความตกตะลึง

ตู้ป๋อมองไปทางของตู้ชีและตะโกนว่า “ลุงเจ็ด คุณยอมแพ้เถอะนะ!ขืนสู้ต่อไป คุณก็ต้องตายสถานเดียว!”

แม้ว่าเขาจะไม่ชอบในสิ่งที่ตู้ชีทำ แต่ท้ายที่สุดแล้วตู้ชีก็เป็นสมาชิกของสำนักบู๊ และยังเป็นลุงของเขา ถ้าตู้ชีเสียชีวิต สำหรับสำนักบู๊ มันก็จะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่

ในเขตแดนวิถีมาร บนใบหน้าของตู้ชีเต็มไปด้วยความโกรธที่บิดเบี้ยว กัดฟันและพูดว่า“คิดไม่ถึงเลยว่า คุณสามารถบรรลุเขตแดนวิถีมารด้วยแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นปลาย ต้องยอมรับว่า พรสวรรค์ด้านบูโดของคุณ แม้แต่ผมก็ไม่เคยพบมาก่อน”

“แต่ว่า ถึงเป็นแบบนี้แล้วไงล่ะ?เมื่อเผชิญกับความแข็งแกร่งที่แท้จริง แม้ว่าคุณจะเป็นอัจฉริยะ คุณก็ต้องตาย!”

เมื่อเสียงนั้นลดลง และออร่าบูโดที่ทรงพลังก็แผ่ซ่านออกมาจากตู้ชี

เห็นเพียงผมสีขาวของเขา เปลี่ยนเป็นสีดำอย่างรวดเร็วที่เห็นได้ด้วยตาเปล่า และริ้วรอยบนใบหน้าของเขาค่อยๆหายไป

ในชั่วพริบตา ตู้ชีก็กลายเป็นชายวัยกลางคนที่อายุเพียง 50 ปี ฉากนี้ทำให้ทุกคนตกใจมาก

แม้แต่ตู้ป๋อ ก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตู้ชี

นี่ไม่ใช่ประเด็นหลัก ประเด็นหลักคือ ออร่าบูโดที่ปล่อยออกมาจากร่างกายของตู้ชีในเวลานี้ แข็งแกร่งและรุนแรงมาก เกรงว่าคงไปถึงแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นแล้ว