The king of War - บทที่ 407 เหมือนเคยรู้จัก
ก่อนหน้านี้ เธอพยายามฝ่าฝืนคำสั่งของตระกูลเย่ คิดวางแผนให้ลูกสาวแท้ๆ ของตนแต่งงานกับราชาเจียงผิง เหลียงเหลียนเคยเสนอความเห็นมาแล้ว
วันนี้ เหลียงเหลียนได้เสนอความเห็นขึ้นมาอีกครั้ง
สองครั้งนี้ ได้ทำให้เย่ม่านเกิดความไม่พอใจเหลียงเหลียนเป็นอย่างมาก
“คุณหญิง ผมแค่เป็นห่วงว่าภารกิจในครั้งนี้จะล้มเหลว! ดังนั้น…”
“หุบปาก!”
เหลียงเหลียนกำลังจะอธิบาย แต่ยังพูดไม่ทันจบก็ถูกเย่ม่านขัดจังหวะ แล้วพูดอย่างโกรธเคือง “อย่าลืมสิ ฉันเป็นคนที่ได้รับคำสั่งให้ทำงานนี้ ฉันมีอำนาจตัดสินใจทุกอย่างในเจียงผิง!”
“ครับ คุณหญิง!”
เหลียงเหลียนแอบทอดถอนใจ จำต้องคล้อยตาม
เย่ม่านย่อมไม่ยินยอมรายงานเรื่องการแทรกแซงของสมาคมบูโดกับทางวงศ์ตระกูล ทันทีที่รายงาน ทางตระกูลต้องมอบหมายให้คนอื่นเข้ามารับดูแลเรื่องนี้ต่อแน่นอน
พอถึงตอนนั้น แผนการทั้งหมดของเธอจะสูญเปล่า
“เรื่องนี้ พวกเราจะคอยตั้งตารอดู สมาคมบูโดอาจจะไม่สามารถเอาชนะราชาเจียงผิงก็ได้!”
หลังจากไตร่ตรองอยู่ครู่หนึ่ง เย่ม่านก็แสร้งทำเป็นพูดอย่างใจเย็น “ถ้าไม่อย่างนั้น สมาคมบูโดจะไม่มีทางเชิญบรรดาตระกูลมั่งคั่งในเจียงผิงไปงานต่อสู้เจียงผิงที่ศูนย์ยุทธ์แห่งเมืองเอกอีกครั้งหรอก”
เหลียงเหลียนไม่กล้าพูดอะไรอีก เขาแค่พยักหน้าและปิดปากเงียบ
“เรื่องเจียงผิง ห้ามบอกทางตระกูลเด็ดขาด!”
ทันใดนั้นเย่ม่านก็พูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
เหลียงเหลียนถึงพูดขึ้นว่า “คุณหญิงไม่ต้องกังวล ที่เจียงผิง ภารกิจของผมคือปกป้องท่านเท่านั้น!”
“ไปเถอะ ถ้ามีข่าวอะไรให้รีบแจ้งฉันทันที!”
เย่ม่านเอ่ยขึ้นพร้อมกับโบกมือ
หลังจากที่เหลียงเหลียนออกไป ก็เหลือเพียงเย่ม่านอยู่ในคฤหาสน์ตามลำพัง ท่าทีแข็งแกร่งเมื่อครู่ของเธอจางหายไปราวกับกระแสน้ำเพียงชั่วพริบตา
ไม่ใช่ว่าเธอไม่กลัวผลที่ตามมาเมื่อภารกิจล้มเหลว แต่สำหรับเธอ การเดินทางสู่เจียงผิงในครั้งนี้ เป็นโอกาสเดียวที่จะเธอได้เลื่อนขั้น
ขอเพียงทำให้ฉินซีกับราชาเจียงผิงได้อยู่ด้วยกัน เธอไม่เพียงทำงานที่ได้รับมอบหมายจากตระกูลเย่ได้สำเร็จเท่านั้น แต่ยังจะได้เจอลูกสาวแท้ๆ ของเธอด้วย
ที่สำคัญที่สุดคือคุณหยางที่คอยควบคุมราชาเจียงผิงอยู่ จะกลายเป็นลูกเขยในอุดมคติของเธออีกด้วย
ต่อไปสถานะของเธอในตระกูลเย่ จะทะยานสูงขึ้นอย่างแน่นอน
“หยางเฉิน คุณต้องเลิกกับลูกสาวของฉัน!”
เมื่อนึกถึงผลประโยชน์มหาศาลที่จะเกิดขึ้นกับเธอหากราชาเจียงผิงและฉินซีอยู่ด้วยกัน ดวงตาของเธอก็เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น
ตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปัจจุบัน มีคำกล่าวที่ว่าคนที่น่าสงสารก็ต้องอยู่ในที่ที่น่ารังเกียจ เย่ม่านก็เช่นเดียวกัน
หากเธอรู้ว่า หยางเฉินที่เธอดูถูก ใช้อำนาจคุกคามให้ไปจากฉินซี คือคุณหยางราชาเจียงผิงที่เธอตามหามาตลอด คนที่ตระกูลเย่อยากดึงมาเป็นพวก เธอจะคิดอย่างไรนะ?
เจียงโจว ซานเหอกรุ๊ป
รถเบนซ์อเนกประสงค์สีดำคันหนึ่งจอดลงที่ประตู
เวลาเลิกงาน เงาร่างงดงามค่อยๆ เดินออกมาจากอาคารสำนักงาน
ภายในรถอเนกประสงค์ เย่ม่านตื่นเต้นขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นฉินซี ดวงตาของเธอแดงก่ำ จับจ้องอยู่ที่เงาร่างงดงามที่ดูเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด
ขณะที่ฉินซีกำลังจะไป ดูเหมือนเธอจะรู้สึกถึงอะไรบางอย่าง จึงทอดสายตามองไปยังรถอเนกประสงค์สีดำที่อยู่ไม่ไกลโดยสัญชาตญาณ
แต่เนื่องจากกระจกรถเป็นสีดำมืด จึงไม่สามารถมองเห็นภายในได้เลย
เธอเพียงแค่เหลือบมองครู่หนึ่ง แล้วดึงสายตากลับมา กำลังจะออกไป
ในขณะนั้นเอง ประตูรถอเนกประสงค์ก็เปิดออกอย่างฉับพลัน หญิงวัยกลางคนในชุดกี่เพ้ากำลังก้าวเดินเข้ามาหาเธอ
“ท่านคือ?”
เมื่อเห็นอีกฝ่ายเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าตน ฉินซีก็ขมวดคิ้วพร้อมกับเอ่ยถาม
ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด เมื่อเห็นเย่ม่าน เธอก็รู้สึกตื่นตระหนกอย่างน่าประหลาดในทันใด
ผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า เธอมีความรู้สึกเหมือนเคยรู้จักมาก่อน
เมื่อเย่ม่านได้เห็นฉินซี สีหน้าก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้นเช่นเดียวกัน
“ไม่ทราบว่า คุณคือประธานซานเหอกรุ๊ป คุณฉินซีใช่หรือไม่?”
เย่ม่านแสร้งทำเป็นเยือกเย็น ใบหน้าเจือรอยยิ้มอันอ่อนโยน
แม้ว่าเธอจะซ่อนมันไว้อย่างดี แต่ฉินซีก็ยังมองเห็นความตื่นเต้นจากส่วนลึกในดวงตาของเย่ม่าน
แม้ฉินซีจะงุนงง แต่ก็ยังพยักหน้า “ใช่ ฉันเอง!”
“สวัสดีค่ะ ฉันคือเย่ม่าน ประธานแมมบ้าแดงกรุ๊ป!”
เย่ม่านเอื้อมมือไปหาฉินซี พลางเอ่ยด้วยรอยยิ้ม
แมมบ้าแดงกรุ๊ปเป็นองค์กรที่มีชื่อเสียงมากในเมืองเยี่ยนตู แม้แต่เยี่ยนเฉินกรุ๊ปก็ยังเอาชนะไม่ได้
แล้วฉินซีเป็นถึงประธานซานเหอกรุ๊ป เธอจะไม่รู้ได้อย่างไร?
เพียงแต่ว่า สิ่งที่ทำให้เธอสับสนมากก็คือ เหตุใดสตรีสูงศักดิ์ผู้นี้ถึงมาหาเธอเอง?
“สวัสดีค่ะ ประธานเย่!”
ฉินซียื่นมือออกไปจับมือเย่ม่านตามมารยาท
กว่ายี่สิบปีที่ผ่านมา นี่เป็นครั้งแรกที่เย่ม่านได้ใกล้ชิดกับฉินซีมากขนาดนี้ ในใจเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
เธอจับมือฉินซีแน่นไม่ยอมปล่อย
แววตาจับจ้องฉินซีด้วยความรุ่มร้อน ยิ่งเห็นใบหน้าอันงดงามนั้น เย่ม่านก็ยิ่งโปรดปราน นี่คือลูกสาวของเธอ รูปโฉมช่างงดงามเหลือเกิน
สาวสวยเช่นนี้ บนโลกนี้จะมีชายใดที่ปฏิเสธความงามของเธอได้?
แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่รู้ตัว การพบกันของแม่ลูกในอีกยี่สิบปีต่อมา ความคิดแรกที่ปรากฏขึ้นมาในหัว ไม่ใช่ว่าจะชดเชยความสูญเสียในหลายปีที่ผ่านมาให้ลูกสาวอย่างไร แต่คือการจะใช้ประโยชน์จากเธออย่างไร
“ประธานเย่!”
ฉินซีเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย ดึงมือออกจากเย่ม่าน
“ขอโทษค่ะ! ฉันตื่นเต้นนิดหน่อยที่ได้พบประธานฉิน!”
เย่ม่านพูดด้วยรอยยิ้มอย่างไม่กระดากอาย
“ประธานเย่ คุณต้องการพบฉัน ไม่ทราบว่ามีธุระอะไรคะ?”
ฉินซีพูดด้วยสีหน้าเย็นชา เธอไม่คุ้นเคยกับการใกล้ชิดกับคนแปลกหน้าเช่นนี้
“คืออย่างนี้ค่ะ ฉันวางแผนจะตั้งบริษัทสาขาของแมมบ้าแดงในเจียงโจว อยากเชิญคุณมาเป็นผู้จัดการทั่วไปของบริษัทสาขา”
เย่ม่านบอกวัตถุประสงค์ในการมาด้วยรอยยิ้ม “สถานการณ์ของซานเหอกรุ๊ป ฉันรู้อย่างทะลุปรุโปร่ง”
“เป็นกิจการชั้นนำในเจียงโจว โดดเด่นมากในเจียงโจว แต่เมื่อเปรียบเทียบกับกิจการบางแห่งในเมืองเยี่ยนตู ก็เป็นแค่ขยะเท่านั้น!”
“ด้วยความสามารถของประธานฉิน กิจการขยะเล็กๆ แบบนี้จะคู่ควรกับคุณได้ยังไง?”
“ฉันวางแผนจะลงทุนห้าร้อยล้านเพื่อก่อตั้งบริษัทสาขา และฉันตัดสินใจที่จะมอบหุ้นจำนวนสิบเปอร์เซ็นต์ของบริษัทสาขาให้คุณ!”
“ฉันเตรียมสัญญาไว้เรียบร้อยแล้ว ถ้าคุณยินดี สามารถเซ็นสัญญาตอนนี้ได้เลย”
เย่ม่านพูดพลางออกคำสั่งเหลียงเหลียนที่อยู่ข้างกาย “รีบเอาสัญญามาเร็ว!”
เธอพูดเองเออเองโดยไม่ได้สังเกตแม้แต่นิดเดียวว่า สีหน้าของฉินซีบึ้งตึงจนถึงขีดสุด
บริษัทสาขาที่มีทุนจดทะเบียนห้าร้อยล้าน สิบเปอร์เซ็นต์ของหุ้นทั้งหมดมีมูลค่าห้าสิบล้าน ถ้าเป็นคนอื่น มันสามารถแสดงความจริงใจของเย่ม่านได้
แต่บังเอิญว่า ฉินซีไม่ได้เป็นเหมือนคนพวกนี้
เพราะเธอเป็นคนก่อตั้งซานเหอกรุ๊ปขึ้นมากับมือ มันมีความหมายอันลึกซึ้งยาวไกลกับเธอมาก
ขอเพียงเธอยินดี การจะเป็นผู้จัดการทั่วไปของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป จะมีอะไรยาก?
เย่ม่านยังกล้าด้อยค่าซานเหอกรุ๊ปว่าเป็นกิจการขยะอย่างไม่มีชิ้นดี
ในฐานะผู้ก่อตั้งซานเหอกรุ๊ป ฉินซีจะทนอยู่ได้อย่างไร?
“ประธานเย่บอกว่าซานเหอกรุ๊ปเป็นกิจการขยะเหรอคะ?” ฉินซีเอ่ยถาม
“ใช่! ฉันได้ตรวจสอบรายได้ประจำปีของซานเหอกรุ๊ปแล้ว กำไรสุทธิอยู่ที่ประมาณห้าสิบล้านเท่านั้น”
“ยกตัวอย่างบริษัทสาขาของแมมบ้าแดงที่ฉันจะตั้งในเจียงโจว ลำพังทุนจดทะเบียนก็ห้าร้อยล้านแล้ว!”
“ด้วยศักยภาพของตระกูลเย่ในเมืองเยี่ยนตู สามารถจินตนาการได้เลยว่า ทันทีที่บริษัทสาขาของแมมบ้าแดงก่อตั้งขึ้น จะดึงดูดความร่วมมือเข้ามาได้มากน้อยแค่ไหน?”
“ฉันรับรองได้เลยว่า ภายในระยะเวลาไม่ถึงสี่เดือนที่เหลืออยู่ในปีนี้ กำไรสุทธิของบริษัทสาขาจะแซงหน้าซานเหอกรุ๊ปได้แน่นอน!”
“คุณว่า ถ้าซานเหอกรุ๊ปไม่ใช่ขยะแล้วเป็นอะไร?”