The king of War - บทที่ 792 ส่งมอบอุปกรณ์
“ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะมีบางอย่างผิดปกติ พวกคุณไม่ต้องกังวล เราจะให้ความยุติธรรมกับพวกคุณอย่างแน่นอน!”
กงเจิ้งกล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง
ครืน!
ทันใดนั้นเสียงคำรามก็ดังขึ้น รถบรรทุกสีเขียวทหารหลายคันได้แล่นเข้ามา
จากนั้นทหารหลายร้อยคนพร้อมปืนไรเฟิลบรรจุกระสุนได้กรูกันเข้ามา ล้อมรอบสถานที่เกิดเหตุไว้ทันที
พอเห็นผู้คนจำนวนมากปรากฏขึ้นอย่างไม่ทันตั้งตัว หยางเฉินก็หน้านิ่วคิ้วขมวดขึ้นมา แต่พอเขาเห็นหม่าชาว คิ้วที่ขมวดก็ค่อยๆ ผ่อนคลายลง
กงเจิ้งก็ตกใจเช่นกัน พอได้รับโทรศัพท์แจ้งเหตุเขาก็รีบรุดมาตรวจสอบสถานที่เกิดเหตุทันที
แต่ตอนนี้ได้มีคนของระบบอื่นปรากฏตัวขึ้น มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?
บรรดานักข่าวที่กำลังถือกล้องถ่ายหยางเฉินอยู่ได้ถูกล้อมรอบทันที
“ทุกคน กรุณาส่งอุปกรณ์ที่มีฟังก์ชันการบันทึกวิดีโอและเสียงทั้งหมดออกมา”
ชายผู้นำกล่าวอย่างมั่นใจ
“พวกคุณกำลังจะทำอะไร?”
นักข่าวใส่เสื้อผ้าอาร์มานี่ที่แพนกล้องไปถ่ายหยางเฉินเมื่อครู่ได้ตะโกนถามถ้วยความโมโห
“ที่นี่คือข้อมูลที่เป็นความลับของเรา อุปกรณ์อัดคลิปวิดีโอและคลิปเสียงทั้งหมดจะต้องส่งมอบให้พวกเราตรวจสอบ หากไม่มีปัญหาอะไรมันจะถูกส่งคืนให้พวกคุณในสภาพเดิม”
ชายผู้นำกล่าวอย่างเย็นชา
แม้ว่าจะมีนักข่าวจำนวนมากอยู่ในที่เกิดเหตุ แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนที่มีปัญหา
พอเห็นชายฉกรรจ์ติดอาวุธจำนวนมากล้อมรอบพวกเขาอยู่ พวกเขาก็กลัวแทบแย่แล้ว ในเวลานี้จะเอาความกล้าที่ไหนมาต่อต้าน
ในไม่ช้าคนส่วนใหญ่ก็ส่งกล้องและอุปกรณ์อัดเสียงออกมา
แต่ก็ยังมีคนส่วนหนึ่งไม่ยินดีส่งกล้องให้
“ในนี้มีหลักฐานสำคัญของพวกเรา ไม่สามารถมอบให้พวกคุณได้!”
กลุ่มนักข่าวพุ่งเป้าไปที่หยางเฉิน แต่ละคนกอดกล้องเอาไว้กับอกอย่างแนบแน่น ไม่ยอมส่งมอบออกมา ทำท่าทีเหมือนว่าหากพวกคุณต้องการกล้องของพวกฉัน ฉันก็จะสู้กับพวกคุณอย่างถึงที่สุด
“ภายในสามสิบวินาที ใครก็ตามที่กล้าปฏิเสธที่จะส่งมอบอุปกรณ์จะถูกตัดสินความผิดเช่นเดียวกับการขายชาติ ประหารชีวิตที่นี่ทันที!”
ชายผู้นำเลิกคิ้วขึ้น กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา
“กริ๊กๆๆ!”
เสียงโหลดกระสุนของปืนหลายร้อยกระบอกนั้นดังเสียดแก้วหูมาก
บรรดานักข่าวในชุดอาร์มานี่ที่เป็นผู้นำถึงกับตกตะลึง เดิมทีพวกเขาคิดว่าสามารถบิดพลิ้วได้ง่ายๆ คิดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะเอาจริง
“ฉันยินดีที่จะส่งมอบอุปกรณ์ทั้งหมด!”
นักข่าวในชุดอาร์มานี่คนหนึ่งที่อยู่ข้างหลังก้าวออกมาทันที
“ฉันก็ยินดีจะส่งมอบอุปกรณ์ทั้งหมด!”
“ฉันก็ยินดี!”
จากนั้น นอกจากนักข่าวในชุดอาร์มานี่คนนั้น คนอื่นๆ ทุกคนก็ส่งมอบอุปกรณ์ออกมา
แม้ว่าพวกเขาจะรู้ว่าคลิปวิดีโอในกล้องถ่ายวิดีโอนั้นมีค่ามาก แต่เมื่อเทียบกับชีวิตแล้ว พวกเขาเสียดายชีวิตมากกว่า
“เหลืออีกสิบวินาทีสุดท้าย!”
ชายผู้นำมองไปที่นักข่าวในชุดอาร์มานี่ด้วยสีหน้าเย็นชา ในขณะเดียวกันก็ยกปืนพกขึ้น ปากกระบอกปืนสีดำเล็งไปที่กลางหว่างคิ้วของอีกฝ่าย
นักข่าวในชุดอาร์มานี่กลัวจนสั่นไปทั้งตัว เขารีบส่งมอบกล้องถ่ายวิดีโอออกมาทันที “ผมก็ยินดี!”
“ฮึ!”
หัวหน้าคนงานเหลือบมองนักข่าวในชุดอาร์มานี่อย่างเย็นชา รับกล้องถ่ายวิดีโอจากอีกฝ่ายมา แล้วโยนให้ทหารที่อยู่ข้างหลังโดยไม่หันมองสักนิด
เพียงไม่นาน มือถือและกล้องถ่ายวิดีโอของคนหลายร้อยคนในที่เกิดเหตุถูกเอามารวมกันไว้
ยังมีผู้เชี่ยวชาญกำลังตรวจสอบอุปกรณ์เหล่านี้อยู่ทางด้านหนึ่ง
สถานที่ก่อสร้างขนาดใหญ่เงียบสงัดลงในเวลานี้ ทุกคนล้วนมีสีหน้าหวาดกลัว
โดยเฉพาะบรรดานักข่าวในชุดอาร์มานี่ที่เป็นผู้นำ ยิ่งหวาดกลัวจนถึงขีดสุด
เจ้าหน้าที่ตรวจสอบหลายสิบคน เอาโทรศัพท์มือถือเชื่อมต่อสายโอนถ่ายข้อมูลและดำเนินการบนคอมพิวเตอร์โน้ตบุ๊ค ไม่ถึงหนึ่งนาทีก็ตรวจสอบโทรศัพท์มือถือเสร็จสิ้น
ในที่เกิดเหตุนอกจากโทรศัพท์มือถือของนักข่าวแล้ว ยังมีของคนงานอีก ดังนั้นอุปกรณ์ที่ต้องการตรวจสอบจึงมีจำนวนมาก แต่ไม่มีใครกล้าบอกว่าไม่ ทั้งหมดให้ความร่วมมือในการตรวจสอบอย่างสงบ
โชคดีที่มีเจ้าหน้าที่ตรวจสอบจำนวนมาก โทรศัพท์มือถือหลายร้อยเครื่องและกล้องถ่ายวิดีโออีกหลายสิบตัว ใช้เวลาเพียงครึ่งชั่วโมงก็ตรวจสอบเสร็จสิ้น
“นายท่าน อุปกรณ์เหล่านี้ล้วนมีปัญหา”
ไม่นาน ชายในเครื่องแบบคนหนึ่งก็เดินขึ้นมาและรายงานให้ชายผู้นำทราบ
ชายผู้นำเหลือบมองไปที่กองอุปกรณ์ที่มีปัญหาบนพื้นและกล่าวอย่างเย็นชา “อุปกรณ์เหล่านี้เป็นของใคร เอาออกไปตรวจสอบให้หมด!”
“ครับผม!”
ชายหนุ่มรีบตอบ
อุปกรณ์เหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นกล้องถ่ายวิดีโอและปากกาบันทึกเสียงอีกจำนวนหนึ่ง
นอกจากนี้ ทั้งหมดเป็นอุปกรณ์ของพวกนักข่าวในชุดอาร์มานี่ที่เป็นหัวหน้า
เมื่อได้ยินว่ากำลังจะถูกนำตัวไปสอบสวน บรรดานักข่าวในชุดอาร์มานี่ที่เป็นหัวหน้าก็แสดงสีหน้าหวาดกลัวออกมาทันที
“ท่านครับ พวกเราเราไม่ได้ทำผิดอะไร พอได้รับรายงานก็มาที่นี่เพื่อสัมภาษณ์เท่านั้น และเนื้อหาในอุปกรณ์ก็ล้วนเป็นรายงานในสถานที่เกิดเหตุ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับความลับทางทหารใดๆ เลย”
“พวกคุณมีสิทธิ์อะไรมาพาตัวพวกเราไป?”
นักข่าวในชุดอาร์มานี่ที่เป็นหัวหน้าข่มความหวาดกลัว พุ่งเข้าไปถามชายผู้นำ
ชายผู้นำพ่นลมหายใจออกมาอย่างเย็นชา “ถ้ากล้าพูดไร้สาระอีกคำล่ะก็ จะยิงทิ้งตรงนี้เลย! เอาตัวออกไป!”
ได้ยินดังนั้น นักข่าวในชุดอาร์มานี่ก็หุบปากทันที ในดวงตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ร่างกายอ่อนระทวยไร้เรี่ยวแรง เขาถูกพาตัวไปโดยชายในเครื่องแบบสองคน
ในไม่ช้านักข่าวเหล่านั้นก็ถูกพาตัวออกไปทั้งหมดโดยทหารติดอาวุธ
“ที่เหลือปล่อยให้พวกคุณจัดการ!”
ชายผู้นำมองไปที่กงเจิ้งแล้วกล่าวขึ้น
แม้ว่ากงเจิ้งไม่ได้อยู่ในระบบเดียวกับชายผู้นำ แต่ก็ไม่เคยเห็นภาพเหตุการณ์ที่ตระการตาเช่นนี้มาก่อน ในเวลานี้จะกล้าพูดคำว่าไม่ได้อย่างไร เขารีบพยักหน้า “ครับ! ผมจะจัดการสถานที่เกิดเหตุให้เรียบร้อย!”
ชายในชุดเครื่องแบบเดียวกันเหล่านั้นไปมาอย่างรีบร้อน ออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว
ภายในชั่วพริบตา ในสถานที่ก็เหลือเพียงคนงานและญาติของคนงานทั้งสองที่ตกลงมาตาย รวมถึงคนที่หยางเฉินและกงเจิ้งพามา
ในเวลานี้ลั่วปิงรีบเดินขึ้นมาเพื่อปลอบขวัญญาติของคนงานที่ตกลงมาตาย “สวัสดีครับ ผมชื่อลั่วปิง เป็นผู้จัดการทั่วไปของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป ในนามของบริษัท ผมขอแสดงความเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนในครอบครัวของพวกคุณ! ขอโทษครับ!”
“แต่พวกคุณไม่ต้องกังวล เราจะรับผิดชอบในสิ่งที่เราต้องทำอย่างแน่นอน”
“ถ้าพวกคุณมีข้อเรียกร้องใดๆ ก็สามารถพูดกับผมได้โดยตรง ขอเพียงสอดคล้องกับข้อกำหนด พวกเราจะไม่ปฏิเสธอย่างแน่นอน”
เรื่องการตกลงมาเสียชีวิตนั้น มันเป็นเรื่องปกติสำหรับสถานที่ก่อสร้าง ลั่วปิงเคยจัดการมาก่อนแล้ว แต่เหตุการณ์ครั้งนี้มันค่อนข้างรับมือได้ยาก เห็นได้ชัดว่ามีผู้ที่คอยบงการอยู่เบื้องหลัง
กงเจิ้งก็ก้าวไปข้างหน้าและกล่าวว่า “พวกคุณไม่ต้องกังวล ขอเพียงพวกคุณเสนอข้อเรียกร้องที่สอดคล้องกับข้อกำหนด ผมจะเป็นตัวแทนของทางรัฐ กำกับดูแลการดำเนินการของเยี่ยนเฉินกรุ๊ปเอง!”
“สามีของฉันตายไปแล้ว มันมีประโยชน์อะไรที่พวกคุณจะมาพูดกับฉันแบบนี้?”
“ฉันจะไม่ยอมประนีประนอมใดๆ ฉันจะปกป้องสิทธิ์และผลประโยชน์ของพวกเราโดยใช้วิธีการทางกฎหมาย!”
“ใช่แล้ว พวกเราจะไม่ยอมประนีประนอมใดๆ พวกเราจะปกป้องสิทธิ์และผลประโยชน์ของพวกเราโดยใช้วิธีการทางกฎหมาย!”
“เยี่ยนเฉินกรุ๊ปเป็นบริษัทใจดำที่เห็นชีวิตคนเป็นผักปลา ถ้าไม่ใช่เพราะว่าสถานที่ก่อสร้างของพวกคุณไม่ตรงตามมาตรฐานความปลอดภัยในการผลิต สามีของฉันจะตกลงมาตายได้ยังไง?”
“ถูกต้อง ความรับผิดชอบทุกอย่างล้วนเป็นของเยี่ยนเฉินกรุ๊ป พวกเราจะไม่ยอมปล่อยพวกคุณไปแน่”