The king of War - บทที่ 1035 ผู้ว่าจ้างเป็นใคร
ในขณะนั้น ข้างตัวหยางเฉิน นอกจากเฝิงเสียวหว่านที่กำลังพยาบาลช่วยอยู่ ก็ไม่มีใครอีกเลย
“ไม่คิดว่า จอมพลแห่งชายแดนเหนือที่ชื่อก้องไกลไพศาล กลับต้องมาตายอยู่ในสภาพเยี่ยงนี้ มันช่างน่าสมเพชเสียจริง”
ไซมอนยืนอยู่ข้างหน้าหยางเฉิน แววตาส่องประกายฮึกเหิมที่เจิดจ้า
หลังจากจัดการฆ่าหยางเฉินแล้ว ชื่อเสียงเขา-ไซมอน จะต้องดังระเบิด
“ฉันจะไม่ให้แกทำร้ายพี่ใหญ่หยางเด็ดขาด”
เฝิงเสียวหว่านลุกยืนขึ้น กางแขนออกสองข้าง ยืนขวางอยู่ข้างหน้าหยางเฉิน พูดกับไซมอนด้วยตาที่แดงก่ำ
ในใจของหล่อนเต็มไปด้วยความหวาดกลัว แต่ก็จะไม่ยอมเห็นหยางเฉินถูกไซมอนฆ่า
“ผัวะ！”
ไซมอนฟาดฝ่ามือเข้าใส่ เฝิงเสียงหว่านถูกตบกระเด็นออกไป
ตอนนี้ ข้างหน้าหยางเฉิน ไม่มีใครอยู่ขวางช่วยกันอีกแล้ว
“เจ้านาย！”
ต่งจ้านกังคำรามลั่นด้วยความโกรธ ออกพลังสังหารอย่างบ้าคลั่ง แต่เขาก็ไม่มีทางที่จะทะลวงฝ่าออกไปได้
“จอมพลชายแดนเหนือ บ๋ายบาย！”
ไซมอนแสยะรอยยิ้มที่น่าตื่นเต้นขึ้นมาไว้ที่มุมปาก ค่อย ๆ ยกขาขวาขึ้นมา กระทืบลงใส่หัวของหยางเฉินในทันที
ให้ขาระดับกึ่งแดนเทพอัดใส่ลงไป ไม่ว่าหัวของใครก็ต้องระเบิดเละ
“พี่เฉิน！”
หม่าชาวที่อยู่ห่างไปไม่ไกลนัก ร้องเสียงคำรามลั่น พลันเลือดก็กระอักพุ่งออกจากปาก สองตาจ้องเขม็งใส่ไซมอน แค้นใจอยากบดขยี้ให้มันไม่มีเหลือซากเป็นชิ้น
แต่เขาบาดเจ็บอยู่สาหัส แม้แรงจะคลานลุกขึ้นยังไม่มี
“พี่ใหญ่หยาง！”
เฝิงเสียวหว่านตะโกนลั่น ใบหน้านองด้วยน้ำตา
“ให้แกไปตายซะ！”
ไซมอนคำรามลั่น กระทืบขาลงไป
“ผัวะ！”
ในชั่วพริบตาที่ขาของไซมอนกระทืบลงไป หยางเฉินที่กำลังสลบอยู่ก่อนหน้านี้ พลันยื่นนิ้วมือออกมาในชั่วสะเก็ดไฟแลบ ตรงเข้าทิ่มใส่ฝ่าตีนของไซมอน
“แกหรือจะฆ่าข้า？”
หยางเฉินตาเบิกลุกขึ้นในทันใด เสียงเหมือนประกาศิตจากนรกภูมิ เปล่งออกมาจากลำคอ
นาทีนั้นเอง ไซมอนตาเหลือกโพลง จ้องหน้าใส่คนที่ใช้เพียงนิ้วเพียงนิ้วเดียว ก็สกัดเอาขาที่ใช้แรงกระทืบลงไปเต็มที่ของเขาเองได้
ให้เขารู้สึกสยองขวัญ จนขนลุกซู่ไปทั้งตัว
“พี่เฉิน！”
เห็นหยางเฉินฟื้นขึ้นมา หม่าชาวตะโกนออกมาด้วยความตื่นใจ
เฝิงเสียวหว่านที่มีคราบเลือดติดอยู่กับมุมปาก ค้อมตัวลงอย่างดูงาม “ความพยายามของฉัน บรรลุผลได้ไม่ผิดหวังแล้ว！”
ตาทั้งคู่ของต่งจ้านกังก็แดงก่ำ เห็นหยางเฉินใช้นิ้วเพียงนิ้วเดียว ก็สกัดเอาพลังเต็มแรงของกึ่งแดนเทพได้อยู่ ด้วยความตื่นเต้น ใจสะท้านจนทำเอาสั่นไปทั้งตัว
“เจ้านาย ในที่สุดท่านก็ฟื้นแล้ว！”
ต่งจ้านกังพูดเสียงสั่นสะอื้น
เขาเตรียมใจพร้อมล่มสลายไปทั้งกองกำลังทั้งหมดแล้ว ให้แม้จะต้องตาย ก็จะต้องปกป้องหยางเฉินให้ได้ แต่ด้วยพัวพันอยู่ในการต่อสู้ที่ต้องควบไปกับผู้แข็งแกร่งกองยุทธการเยี่ยนตู ทำให้ไม่สามารถปลีกตัวออกไปป้องกันหยางเฉินได้
ไม่คิดเลยว่า ในช่วงเส้นยาแดงผ่าแปดนั้น หยางเฉินฟื้นขึ้นมาได้พอดี
“แก…..แก….., นี่….มันเป็นไปได้ยังไง？”
ไซมอนพูดเสียงสั่น
เขาเป็นถึงผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพ มองไปทั่ววงการนักฆ่า จัดเป็นหนึ่งในผู้แข็งแกร่งระดับสุดยอดฝีมือ อีกทั้งยังเป็นหนึ่งในสามยอดมือฆ่าชั้นเอกแห่งหงเฉิน
ให้แม้แต่ผู้แข็งแกร่งแดนเทพ เขาก็เคยได้ประสบกับความยิ่งใหญ่นั้นมาแล้ว แต่เวลานี้เพียงนิ้วมือเดียวของหยางเฉินที่แสดงพลังออกมา ทำให้เขาเกิดภาพหลอนที่ดูไกลแบบมองไม่เห็นฝุ่นกันเลยทีเดียว
“บรึม！”
ในทันใดนั้นได้เกิดพลังที่น่าสะพรึงกลัวพุ่งออกมาจากนิ้วของหยางเฉิน เสียงดังสนั่นขึ้น ร่างของผู้ทรงพลังฝีมือระดับกึ่งแดนเทพอย่างไซมอน กระเด็นลอยปลิวออกไป
ทุกคนต่างผวาตะลึงกับสิ่งเกิดขึ้นให้เห็น ฝ่าตีนของไซมอนที่หยางเฉินใช้นิ้วมือเดียวยันไว้นั้น ถูกทิ่มจนทะลุ
“ตึง ตึง ตึง！”
หยางเฉินลุกยืนขึ้น ก้าวขึ้นไปข้างหน้า ทุกก้าวที่ย่ำออกไป พื้นถนนลาดยางที่แข็งแกร่ง ยุบตามลงไป
เหมือนขาที่ก้าวไปแต่ละก้าว แฝงอยู่ด้วยน้ำหนักนับสิบตัน
ไซมอนถูกพลังจากนิ้วมือเพียงนิ้วเดียวของหยางเฉินสะกดเอาไว้แล้ว ความเจ็บปวดจากฝ่าตีนที่ถูกทิ่มทะลุ ทำให้เขาทรมานขนาดอยากจะตายให้ได้มากกว่า
อีกเจ็ดมือฆ่าฝีมือระดับสุดยอดแดนราชาของหงเฉิน ตอนนี้ก็ให้รู้สึกแต่ละก้าวของหยางเฉิน เหมือนกำลังย่ำเหยียบใส่ทุกพื้นที่ว่างในหัวใจของพวกเขา ต่างถูกอานุภาพที่น่าสะพรึงกลัวครอบคลุมไว้
มีแต่หม่าชาวที่รู้ดี ความน่าสะพรึงกลัวของหยางเฉินตอนนี้ ก็ด้วยความโกรธ หยางเฉิงถึงได้เป็นเอาขนาดนี้
“หนี！”
สายตาที่เห็นหยางเฉินก็จะเดินมาถึง ในใจไซมอนมีอยู่ความคิดเดียว นั่นก็คือหนี เขาไม่มีลังเล หันตัวกลับวิ่งออกไป
แต่ด้วยฝ่าตีนข้างขวาที่ถูกหยางเฉินทิ่มทะลุ ทำให้เวลาวิ่งต้องกะเผลก ๆ แถไป
“เฟี้ยว！”
วินาทีนั้น หยางเฉินอันตรธานไปจากที่เดิม
“บรึม！”
พอทุกคนตั้งสติได้ กลับพบว่าหยางเฉินไปปรากฏตัวอยู่ข้างหลังไซมอนแล้ว ซัดใส่ไปทีเดียว ทั้งตัวของไซมอนเหมือนลูกฟุตบอล ปลิวกระเด็นออกไปในพริบตา กระแทกใส่ผาหินอย่างแรง
“ปึ้ก！”
ไซมอนกระอักเลือดออกมาสด ๆ ที่ปนออกมายังมีเครื่องในบางส่วน
ไม่ว่าจะผู้แข็งแกร่งกองยุทธการเยี่ยนตู หรือมือฆ่าหงเฉิน ต่างพากันตกตะลึง แต่ละคนมองไปที่หยางเฉินอย่างตะลึงงง
ทุกก้าวย่างของหยางเฉิน แต่ละคนให้รู้สึกเหมือนว่าหยางเฉินย่ำลงไปที่หัวใจพวกเขา
หยางเฉินเวลานี้ น่าสะพรึงกลัวอย่างมาก ไม่ผิดอะไรกับอสูรกายได้เกิดขึ้นมาในโลก
ทุกคนต่างรู้สึกเหมือนอยู่ในโลกพิศวง ไซมอนนั้นเป็นถึงผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพ มองไปทั่วโลกกว้าง ก็คืออยู่ในระดับสุดยอด
แต่ทว่า เป็นถึงผู้แข็งแกร่งระดับนี้ มาอยู่ต่อหน้าหยางเฉิน กลับไม่มีทางตอบโต้ได้เลยแม้แต่นิด
“ท่านจอมพลผู้ยิ่งใหญ่ ได้โปรดกรุณาด้วย！”
หยางเฉินกำลังจะอัดซ้ำลงไป ไซมอนรีบครวญครางออกมา
ไซมอนแน่ใจแล้วว่า หยางเฉินก็คือจอมพลชายแดนเหนือในตำนาน ท่านที่น่าสะพรึงกลัวขนาดสยบศัตรูได้ถึงครึ่งประเทศ
ก็จะเพียงความมีอยู่จริงของตำนานนี้เท่านั้น จึงทำให้เขาถูกแกล้งหยอกเหมือนหมาหมดสภาพได้
“ไหนบอกเหตุผลที่ข้าควรให้ความกรุณากับแกมาหน่อยซิ！”
หยางเฉินหยุดมือที่จะซัดลงไป พูดไปด้วยเสียงเย็นชา
แต่ถ้าเขาเกิดฟื้นขึ้นมาช้ากว่านี้ น่ากลัวคนที่อยู่ที่นี่คงต้องตายไปทั้งหมดแล้ว
หงเฉินก็ได้มาก่อกวนท้าทายเขาหลายต่อหลายครั้งแล้ว ความคิดมุ่งฆ่าของเขาก็ถูกกระตุ้นขึ้นมาแล้ว ใช่แต่เพียงไซมอน แม้หงเฉินทั้งหมด ก็จะต้องล่มสลายไป
ไซมอนรีบพูดว่า “ผมบอกคุณได้นะ ว่าใครคนไหนที่ไปตามหงเฉินให้มาสังหารคุณ”
“ใคร？”
หยางเฉินเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเยือกสุด ๆ
“คุณต้องรับปากว่าจะปล่อยผม ผมจึงจะบอกคุณ……….”
“ผลุบ！”
ไซมอนพูดยังไม่ทันจบคำ ก็ถูกหยางเฉินเอาตีนยันไปที่บริเวณคอหอย ไซมอนถึงกับพูดไม่ออก สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“จะปล่อยแกหรือไม่ปล่อย มันเรื่องของข้า ถ้าแกขืนพูดพล่อย ๆ อีก ข้าจะให้แกอยากตายมากกว่าไม่ตาย！”
หยางเฉินมองไซมอนด้วยสีหน้าเย็นชืด น้ำเสียงเยือกกระด้าง สายตาที่หนาวเหน็บ เหมือนกำลังมองซากศพ
ไซมอนมีหรือจะทนอานุภาพที่เปล่งบนร่างหยางเฉินได้ สั่นเทิ้มไปทั้งตัว
ผู้แข็งแกร่งยอดฝีมือแดนราชาที่เหลืออยู่อีกเจ็ดนาย สีหน้าซีดเป็นขี้เถ้า คนที่เก่งกาจที่สุดของพวกเขาอย่างไซมอนยังลงท้ายอย่างน่าสมเพชขนาดนี้ พวกเขามีหรือจะรอดชีวิตได้？
“ผมพูด！ผมพูด！”
ไซมอนครางเสียงลั่น รีบพูดว่า “เป็นผู้หญิงคนที่ชื่อซุนจื้อเจียว หล่อนจ่ายให้พวกเราหนึ่งพันล้าน ให้พวกเราฆ่าคุณ”
“นอกจากนี้ ยังมีผู้ชายอีกคนชื่ออวี๋เหวินปิง เขาก็มอบเงินมาหนึ่งพันล้าน ขอให้หงเฉินส่งนักฆ่ามาสังหารคุณ”
ได้ยินชื่อของซุนจื้อเจียวคนนี้ หยางเฉินคิ้วถึงกับขมวดย่น แน่นอนที่เขารู้ดีว่าผู้หญิงคนนี้เป็นใคร
ถ้าจะว่าไป เขากับผู้หญิงคนนี้ไม่เคยมีเรื่องบาดหมางกันเลย ทุกอย่างมีแต่เรื่องมาจากเซี่ยเหอ