The king of War - บทที่ 1251 หล่อนมาแล้ว
ในขณะเดียวกัน ที่ราชวงศ์ต้วน
กษัตริย์ต้วนกำลังอยู่ในอาคารสไตล์โบราณแยกเดี่ยวหลังหนึ่ง แพทย์และพยาบาลหลายคน กำลังดำเนินการตรวจสอบทั่วร่างกายให้เขา
ก่อนหน้านี้กษัตริย์ต้วนต่อสู้กับหยางเฉิน เพียงแค่ตาเดียวก็หยุดลงแล้ว แต่การต่อสู้ยังคงทำให้กษัตริย์ต้วนได้รับบาดเจ็บไม่เบา
“ฝ่าบาท ร่างกายของท่านแข็งแรงมากครับ ไม่มีอาการเจ็บป่วยใดๆ ช่างมหัศจรรย์เสียจริงครับ!”
ผ่านไปนาน แพทย์ที่เป็นหัวหน้าพูดด้วยท่าทางตื่นตกใจ
หยางเฉินเพิ่งพาต้วนหวูหยาพวกเขาออกไปจากราชวงศ์ต้วน พวกเขาก็เริ่มรักษาอย่างเร่งด่วนให้กษัตริย์ต้วน ช่วงเริ่มต้น กษัตริย์ต้วนได้รับบาดเจ็บจริง ถึงแม้ไม่ถึงขั้นร้ายแรงต่อชีวิต แต่ก็ถือว่าบาดเจ็บหนัก
ก่อนหยางเฉินจากไป ได้มอบขวดพอร์ซเลนอันหนึ่งให้กษัตริย์ต้วนโดยเฉพาะ และบอกเขาว่า ด้านในมียาที่รักษาอาการบาดเจ็บอยู่สามเม็ด ยังกำชับให้กษัตริย์ต้วนกินไปหนึ่งเม็ดด้วย
ถึงแม้กษัตริย์ต้วนจะรู้จักกับหยางเฉินได้ไม่ลึกซึ้งพอ แต่ก็รู้ดีว่าถ้าหยางเฉินอยากเอาชีวิตของเขา คงจัดการไปตั้งแต่แรกแล้ว
หลังกินยาเม็ดหนึ่งเข้าไป เขายังไม่คิดอะไรมาก แต่ว่าตอนนี้หลังผ่านการตรวจร่างกายอย่างละเอียด เขาถึงสำนึกได้ว่า ยารักษาอาการบาดเจ็บสามเม็ดที่หยางเฉินยื่นให้เขานั้น มีความยอดเยี่ยมมากแค่ไหน
“พวกนายหมายความว่า ภายในสองชั่วโมงสั้นๆ นี้ อาการบาดเจ็บของฉัน หายดีแล้ว?”
กษัตริย์ต้วนตกใจมากเช่นกัน
แพทย์ที่เป็นหัวหน้ารีบพยักหน้า “ฝ่าบาท อาการบาดเจ็บของท่าน หายเป็นปกติจริงๆ ครับ ท่านสามารถทดสอบสักหน่อยก็รู้เองครับ”
ก่อนหน้านี้ยังกังวลว่าตนเองได้รับบาดเจ็บหนัก กษัตริย์ต้วนจึงไม่กล้าออกแรงมากเกินไป หลังฟังคำพูดของแพทย์ เขารีบควงหมัดออกมาทันที
“พึ่บ!”
ลักษณะพลังที่รุนแรงส่วนหนึ่ง รวมตัวบนหมัดของเขา ชั่วขณะนั้นระเบิดออกมา
“นี่……”
กษัตริย์ต้วนเบิกดวงตาโต สีหน้าดูเหลือเชื่อเต็มที่ “นึกไม่ถึงว่าฉันจะฟื้นตัวแล้วจริงๆ โดยเฉพาะแดนด้านวิถีบู๊ยังพัฒนาขึ้นด้วย!”
“ดังนั้นพูดได้ว่า ยาสามเม็ดนี้ที่คุณหยางเหลือไว้ให้ท่าน ประเมินค่าไม่ได้เลย! แทบจะสามารถเทียบเท่ากับยาวิเศษรักษาอาการบาดเจ็บของตระกูลบู๊โบราณเหล่านั้นได้เลยนะครับ!”
แพทย์ทำหน้าตื่นเต้น จากนั้นมองไปทางยาเม็ดเล็กบนโต๊ะชาด้านข้างแล้ว ลองสอบถามดูว่า “ฝ่าบาท สามารถให้ผมหนึ่งเม็ด เพื่อให้ผมไปศึกษาวิจัยดูหน่อยได้หรือเปล่าครับ?”
“สองเม็ดนี้เอาไปศึกษาวิจัยเถอะ!”
กษัตริย์ต้วนไม่ได้ลังเลสักนิดเดียว นำขวดพอร์ซเลนที่ยังบรรจุยารักษาอาการบาดเจ็บสองเม็ดให้แพทย์แล้ว
“ขอบคุณครับฝ่าบาท!”
แพทย์หลายคนเห็นแบบนี้ ล้วนมีท่าทางฮึกเหิม หายใจเร่งถี่ขึ้นมาแล้ว
ถ้าเกิดพวกเขาสามารถศึกษาวิจัยยาที่เทียบเท่ายาวิเศษรักษาอาการบาดเจ็บประสิทธิภาพแบบนี้ได้ สำหรับราชวงศ์ต้วนนั้น ล้วนเป็นความสำเร็จยิ่งใหญ่อย่างหนึ่ง
กษัตริย์ต้วนย่อมเข้าใจเหตุผลอันนี้เหมือนกัน ดังนั้นถึงได้นำยาสองเม็ดที่ล้ำค่าเช่นนี้ ให้แพทย์ไปทั้งหมด
ไม่นาน ภายในห้องเหลือเพียงกษัตริย์ต้วน ยังมีภาพคนวัยกลางคนผู้หนึ่ง
“เสด็จพ่อ หยางเฉินคนนี้ ไม่ธรรมดาจริงๆ นะครับ! คาดไม่ถึงครอบครองยาวิเศษรักษาอาการบาดเจ็บที่ล้ำค่าเช่นนี้ไว้ในมือ ความสามารถวิถีบู๊ของเจ้าตัวก็เหนือชั้นด้วย”
ชายวัยกลางคนพูดจาท่าทางเคร่งขรึม
กษัตริย์ต้วนพยักหน้าแล้ว มองทางชายวัยกลางคนพลันพูดว่า “หวูเหิง แกคิดว่าพ่อควรจะจัดการความสัมพันธ์ระหว่างราชวงศ์ต้วนกับหยางเฉินอย่างไร?”
ต้วนหวูเหิง พระโอรสใหญ่แห่งราชวงศ์ต้วน ความสามารถแดนเทพชั้นกลาง ปัจจุบันนี้อายุห้าสิบสามปี พรสวรรค์วิถีบู๊สู้ต้วนหวูหยาและต้วนหวูเหยียนไม่ได้ แต่ว่าสติปัญญากลับสูงมาก
กุศโลบายและแผนการมากมายของราชวงศ์ต้วน ล้วนเป็นต้วนหวูเหิงกำหนดขึ้น
ปัจจุบันนี้ต้วนหวูหยาออกไปแล้ว ต้วนหวูเหยียนก็โดนฆ่า มีเพียงต้วนหวูเหิง ถึงเป็นพระโอรสคนนั้นที่เหมาะสมในการสืบทอดบัลลังก์มากที่สุด
ต้วนหวูเหิงเอ่ยปากบอกว่า “เสด็จพ่อ คนตายไม่สามารถฟื้นคืนมาได้ พระโอรสห้าก็ตายไปแล้ว ตอนนี้สำหรับราชวงศ์ต้วนนั้น สิ่งสำคัญสุดคือแกร่งขึ้นอีกขั้นครับ”
“ถ้าหากเสด็จพ่อสามารถก้าวสู่แดนเหนือมนุษย์ สำหรับราชวงศ์ต้วนแล้ว นี่เป็นข่าวดียิ่งใหญ่เรื่องหนึ่งเป็นแน่ ราชวงศ์ต้วนจะดึงระยะห่างจากราชวงศ์ทั้งสามที่เหลือในชั่วพริบตา และนับวันยิ่งใกล้ราชวงศ์โบราณทั้งสองยิ่งกว่าเดิมครับ”
“ปัจจุบันนี้ หยางเฉินเพียงแค่ถือโอกาสเอายาสามเม็ดออกมา ยังครอบครองประสิทธิภาพการรักษาที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ คิดว่าในมือเขาต้องมียาวิเศษอย่างอื่นอีกแน่ครับ”
“เขาเพียงแค่อายุยี่สิบแปดปี วิถีบู๊ก็ทะลวงสู่แดนเหนือมนุษย์ จำเป็นต้องเป็นสายเลือดโดยตรงของตระกูลบู๊โบราณ บางทีเหตุผลที่เขาครอบครองวิถีบู๊แบบนี้ไว้ได้ เป็นตระกูลบู๊โบราณมีคนแอบช่วยเหลืออยู่”
“ถ้าสามารถเป็นมิตรกับหยางเฉินได้ สำหรับราชวงศ์ต้วนแล้ว ถึงเป็นผลประโยชน์มากที่สุด”
“เสด็จพ่ออย่าลืมนะครับ ยังมีน้องรองอยู่ ตอนนี้ได้รับมิตรภาพของหยางเฉินแล้ว ขอเพียงพวกเราเป็นฝ่ายรุกอีกหน่อย ความสัมพันธ์ระหว่างราชวงศ์ต้วนกับหยางเฉิน มีเพียงจะใกล้ชิดขึ้น”
ฟังคำพูดของต้วนหวูเหิง กษัตริย์ต้วนพยักหน้าโดยจิตใต้สำนึก จากนั้นทำหน้ากังวลใจอีก “เพียงแค่หวูเหยียนเป็นลูกชายของอู่หยู่หลาน หวูเหยียนตายอยู่ที่ราชวงศ์ต้วน อู่หยู่หลานจะยอมเลิกราด้วยดีได้เหรอ?”
“ตึง!”
ในเวลานี้เอง เสียงดังสนั่นทีหนึ่งลอยมา
ตามมาด้วยแรงกดดันวิถีบู๊ที่ยิ่งใหญ่ส่วนหนึ่ง ปกคลุมทั้งวังกษัตริย์ต้วน และมีเสียงโกรธแค้นเสียงหนึ่งดังขึ้น “ต้วนฉิงชาง คุณโผล่หัวออกมาเดี๋ยวนี้!”
ต้วนฉิงชาง ชื่อของกษัตริย์ต้วน ปัจจุบันนี้ ที่วังกษัตริย์ต้วนกลับมีคนอยากให้กษัตริย์ต้วนโผล่หัวออกมา
หลังจากสัมผัสได้ถึงแรงกดดันอันนี้ กษัตริย์ต้วนสีหน้าซีดเผือดครู่หนึ่ง “หล่อน มาแล้ว!”
วินาทีนี้ ทั้งราชวงศ์ต้วนถูกปกคลุมด้วยแรงกดดันวิถีบู๊ที่สยองขวัญ
ผู้แข็งแกร่งต่ำกว่าแดนเทพ คาดไม่ถึงไม่มีทางแบกรับแรงกดดันไหว ต่างคลานที่พื้นกันหมด สั่นเทาไปทั้งตัว
ถึงแม้จะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพ ก็ยังแบกรับแรงกดดันที่มหาศาลอย่างยิ่งไว้
“เธอยังเหมือนกับเมื่อสี่สิบปีก่อน เผด็จการแบบเดิม!”
กษัตริย์ต้วนเดินออกมาจากห้อง มองทางอู่หยู่หลานที่อยู่ห่างเขาสิบกว่าเมตร อารมณ์ดูฮึกเหิมอยู่บ้างนิดหน่อย
ตั้งแต่สี่สิบปีก่อน หลังอู่หยู่หลานถูกผู้แข็งแกร่งราชวงศ์อู่พาตัวกลับไปที่ราชวงศ์อู่ ทั้งสองก็ไม่ได้เจอหน้ากันอีกเลย
เวลานี้พบกันอีกครั้ง กลับสถานการณ์ตึงเครียดเช่นนี้ กษัตริย์ต้วนเพียงรู้สึกอยากหัวเราะตนเอง
จากในสายตาของอู่หยู่หลาน เขามองไม่เห็นความรักสักนิด มีเพียงความโกรธเคืองท่วมท้น
“ต้วนฉิงชาง ตอนนั้นคุณรับปากฉันเอาไว้อย่างไร?”
อู่หยู่หลานจ้องมองกษัตริย์ต้วน กัดฟันแน่นพูดว่า “คุณบอกว่า ขอเพียงมีคุณอยู่ จะไม่ให้ลูกชายของพวกเราได้รับบาดเจ็บใดๆ เด็ดขาด แต่ว่าตอนนี้ล่ะ?”
“เขาตายแล้ว!”
“เขาตายอยู่ที่ราชวงศ์ต้วนของพวกคุณ!”
“วันนี้ ถ้าคุณไม่อธิบายให้ฉันฟัง อย่าโทษว่าฉันพังราชวงศ์ต้วนของคุณทิ้งแล้วกัน!”
พอไม่ลงรอยกัน ก็จะพังราชวงศ์ต้วนทิ้ง
บุคคลรุ่นก่อนบางส่วนของราชวงศ์ต้วน ยังรู้จักอู่หยู่หลาน แต่ว่ารุ่นหลังที่อายุน้อยมากมาย ล้วนไม่เคยได้ยินชื่ออู่หยู่หลานคนนี้มาก่อน
เวลานี้ หลังได้ยินคำพูดของอู่หยู่หลาน แต่ละคนหน้าเต็มไปด้วยความตกใจกลัว
ผู้แข็งแกร่งคนหนึ่งที่ปลดปล่อยแรงกดดันวิถีบู๊อย่างแน่นหนา สามารถทำให้ผู้แข็งแกร่งต่ำกว่าแดนเทพของราชวงศ์ต้วนคลานอยู่บนพื้นได้หมด สำหรับราชวงศ์นั้น คือหายนะโดยแท้
ต่อให้เป็นกษัตริย์ต้วน เกรงว่าไม่แน่อาจจะเป็นคู่ต่อสู้ของอีกฝ่ายกระมัง?
ชั่วขณะนั้นกษัตริย์ต้วนเงียบงันไป ตั้งนาน ถึงค่อยๆ เงยหน้า มองทางผู้หญิงในความทรงจำส่วนลึกคนนั้น เอ่ยปากบอกว่า “เป็นฉันทำไม่ถูกต่อเธอ ทำไม่ถูกต่อหวูเหยียน!”
“แต่คนตายฟื้นขึ้นมาไม่ได้ หวูเหยียนก็ตายไปแล้ว หวังว่าเธอจะไม่เสียใจมากเกินไป!”
พอเสียงพูดกษัตริย์ต้วนจบลง อู่หยู่หลานที่เดิมยืนอยู่ที่เดิมก็หายตัวไปฉับพลัน
“ตึง!”
ตอนที่ปรากฏตัวอีกครั้ง กลับเป็นตำแหน่งที่กษัตริย์ต้วนเคยยืนอยู่ ส่วนกษัตริย์ต้วน ร่างกายราวกับว่าวที่สายขาด ลอยออกไปโดยตรงแล้ว
“ฝ่าบาท!”