The king of War - บทที่ 1263 ดอกเตอร์คลุ้มคลั่ง
“นี่เป็นไปได้อย่างไร?”
เขาทำหน้าดูเหลือเชื่อ
เริ่มตั้งแต่ตอนที่หยางเฉินถูกเขาจ้องไว้ ทุกอย่างเกี่ยวกับหยางเฉิน เขารู้ดีเป็นอย่างยิ่ง รวมทั้งความสามารถในปัจจุบันของหยางเฉิน เขายังรู้ดีกว่าตัวหยางเฉินเอง
ถึงแม้เขาจะฉีดยาสมบูรณ์แบบเหนือชั้นให้หยางเฉินแล้ว หยางเฉินสามารถฝืนบังคับระเบิดพลังต่อสู้ของแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าออกมาได้ ก็คือขีดจำกัดแล้ว
หลังจากเขาเลียนแบบการทดลองหลายครั้ง นี่คือข้อมูลแม่นยำที่ได้รับมา
แต่ว่าตอนนี้ กลิ่นอายวิถีบู๊บนตัวของหยางเฉิน ยังมีพลังขึ้นไม่หยุด
ตัวดอกเตอร์แบล็กเองทำได้เพียงระเบิดความสามารถที่เทียบเท่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าออกมา ปัจจุบัน เขากลับมีความรู้สึกว่ามองหยางเฉินไม่ออก แต่สิ่งที่เขาแน่ใจได้คือ หยางเฉินในเวลานี้ พลังต่อสู้ที่ระเบิดออกมาได้นั้น เกินกว่าเขาแล้ว
นึกถึงตรงนี้ ชั่วขณะหนึ่งอารมณ์ส่วนใบหน้าของเขาดุร้ายขึ้นมาแล้ว “ของทดลองของฉัน จะสูญเสียการควบคุมได้อย่างไร?”
เสียงพูดเพิ่งจบลง เขาหยิบหลอดแก้วใสออกมาอันหนึ่ง ทิ้งไปให้หัวยินเจ๋โดยตรง
“กินยาแดนเหนือมนุษย์ไปกินซะ จากนั้นฆ่าหยางเฉินทิ้ง!”
ดอกเตอร์แบล็กพูดสั่งการ
หัวยินเจ๋สูญเสียจิตสำนึกไปตั้งแต่แรกแล้ว เวลานี้ฟังเพียงคำสั่งของดอกเตอร์แบล็ก ไม่มีลังเลสักนิด นำยาแดนเหนือมนุษย์ในหลอดแก้วใส กลืนลงไปทั้งหมด
ตอนที่ดอกเตอร์แบล็กศึกษาวิจัยยาสมบูรณ์แบบเหนือชั้นออกมา ก็ศึกษาวิจัยยาแดนเหนือมนุษย์ออกมาด้วย
ยาสมบูรณ์แบบเหนือชั้น มีเพียงแค่ร่างทดลองที่กินยาสมบูรณ์แบบได้ และเป็นร่างทดลองที่สามารถรับยาสมบูรณ์แบบไหวแล้วอยู่รอดมาได้ ถึงกินยาได้
ส่วนยาแดนเหนือมนุษย์ ก็มีลักษณะเช่นเดียวกัน
ด้วยความสามารถตอนนี้ของดอกเตอร์แบล็ก ยาแดนเหนือมนุษย์ที่ศึกษาวิจัยออกมา มากที่สุดมีเพียงทำให้ความสามารถของร่างทดลอง ฝืนบังคับเพิ่มขึ้นถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า
แต่ว่า ร่างทดลองที่สามารถรับยาแดนเหนือมนุษย์ไหว ยังไม่เคยมีมาก่อน
ถ้าไม่ใช่คอขาดบาดตายจริง เขาจะไม่ให้หัวยินเจ๋กินยาแดนเหนือมนุษย์
ถ้าเกิดหัวยินเจ๋กิน มีอัตราล้มเหลวสูงมาก
“อ๊าก!”
ทันใดนั้นหัวยินเจ๋เงยหน้าร้องคำราม เหมือนกำลังอยากระเบิดพลังพลุ่งพล่านอันบ้าคลั่งภายในร่างกายออกมา
หยางเฉินท่าทางเคร่งขรึม เขาสัมผัสได้ว่า ลักษณะพลังวิถีบู๊บนตัวหัวยินเจ๋ เพิ่มขึ้นเยอะมากในชั่วพริบตา
“ฉันจำเป็นต้องหยุดยั้งเขา!”
หยางเฉินพูดจบ ขยับเท้า ดีดร่างกายออกไป
“หยางเฉิน แกวอนหาที่ตาย!”
ดอกเตอร์แบล็กตะคอกใส่ ชั่วพริบตาเดียวปรากฏตัวด้านหน้าของหัวยินเจ๋
ตอนนี้คือช่วงเวลาที่หัวยินเจ๋ดูดซึมยาแดนเหนือมนุษย์ จะสำเร็จได้หรือไม่ ล้วนไม่รู้ทั้งสิ้น อย่าได้ถูกขัดจังหวะโดยเด็ดขาด
“ฆ่า!”
เป้าหมายถูกขวาง หยางเฉินไม่กลัวสักนิด ควงหมัดหนึ่งใส่ดอกเตอร์แบล็ก
“ตึง!”
ทั้งสองหมัดปะทะเข้าด้วยกัน คาดไม่ถึงดอกเตอร์แบล็กไม่มีทางต้านทานพลังของหยางเฉินได้ แขนระเบิดแตกโดยตรง ร่างกายยังลอยออกไปด้วย
แม้แต่หัวยินเจ๋เอง ก็กระเด็นออกไปด้วยกันแล้ว
แต่ทว่าเวลานี้ หยางเฉินกลับตกใจค้างแล้ว มองแขนที่ระเบิดแตกของดอกเตอร์แบล็ก ในสายตาเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ “สรุปแกเป็นตัวอะไรกัน?”
เพราะสิ่งที่เขามองเห็น หลังจากแขนของดอกเตอร์แบล็กระเบิดแตก คาดไม่ถึงเผยสายไฟมากมายออกมา กระดูกบนแขนของเขา คาดไม่ถึงว่าเป็นเหล็ก
ทั้งแขนดอกเตอร์แบล็กระเบิดแตก ทำให้เขาโมโหเดือดดาล
“หยางเฉิน!”
เขาแทบจะกัดฟันแน่นเรียกชื่อของหยางเฉินออกมาเลย แรงอาฆาตแค้นในลูกตาเข้มข้นอย่างมาก
เขาเป็นคนบ้าวิทยาศาสตร์คนหนึ่ง ศึกษาวิจัยเยอะมาก ไม่เพียงเอาคนอื่นมาทำการทดลอง ขณะเดียวกันก็เอาตนเองมาทำการทดลองด้วย
เดิมเขาเป็นนักวิทยาศาสตร์ธรรมดาคนหนึ่ง แต่เพื่อแข็งแกร่งขึ้น เขาจึงนำทั้งแขนของตนเอง สร้างเป็นแขนเครื่องกลแล้ว
แต่ว่าตอนนี้ แขนเครื่องกลของเขา โดนหยางเฉินทำลายลงในหมัดเดียว
ปัจจุบัน เขาอยากจะสังหารหยางเฉิน ความหวังกลับริบหรี่
ดีที่หัวยินเจ๋สำเร็จแล้ว ถึงแม้บนตัวจะไม่มีกลิ่นอายวิถีบู๊ใดๆ แต่ดอกเตอร์แบล็กรู้แจ่มแจ้งดี หัวยินเจ๋ในเวลานี้ สามารถระเบิดพลังต่อสู้ที่เทียบเท่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าออกมาได้
ถึงแม้แขนเครื่องกลของเขาจะโดนพัง แต่ไม่ใช่สูญสิ้นพลังต่อสู้ทั้งหมด
“แก๊กๆๆ!”
ภายในความตื่นตกใจของหยางเฉิน แขนขวาที่เดิมที่โดนทำลายของดอกเตอร์แบล็ก ยื่นมีดคมเล่มหนึ่งออกมากะทันหัน
“หัวยินเจ๋ ตามฉันไปฆ่าหยางเฉินด้วยกัน!”
ดอกเตอร์แบล็กสั่งการทีหนึ่ง หัวยินเจ๋พุ่งไปทางหยางเฉินก่อน
จากนั้นดอกเตอร์แบล็กขยับแล้ว มีดคมบนมือขวา เผยแสงคมกริบแวววับอยู่
“ตึง!”
หัวยินเจ๋พุ่งไปทางหยางเฉิน การโจมตีตกลง
หยางเฉินควงหมัดออกมา การเคลื่อนไหวไม่ได้พลิกแพลงสักนิด เรียบง่ายมาก กลับดูดพลังธรรมชาติส่วนหนึ่ง โจมตีหน้าอกหัวยินเจ๋ตรงๆ
ถึงแม้หลังกินยาแดนเหนือมนุษย์เข้าไป พลังต่อสู้ของหัวยินเจ๋จะเทียบเท่าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า กลับยังคงสู้หมัดหนึ่งของหยางเฉินไม่ได้ หน้าอกยุบลงอีกครั้ง หลังร่างกายลอยออกไปหลายเมตร กระแทกบนหินยักษ์ก้อนหนึ่งอย่างหนักอึ้ง หินยักษ์แตกเป็นเสี่ยง ส่วนหัวยินเจ๋ก็ล้มอยู่ในกองเลือด
แต่เหมือนเขาไม่ได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดใดๆ ไม่รู้ว่ากระดูกหน้าอกของเขาหักมากเท่าไร เขาก็พุ่งไปทางหยางเฉินอีกรอบ
ขณะเดียวกัน ดอกเตอร์แบล็กสู้มาถึงด้านหน้าหยางเฉิน มีดคมในมือขวามีแสงคมกริบแวววาว แทงไปตรงหัวใจของหยางเฉินโดยตรง
“เฮือก!”
หยางเฉินอยากจะหลบออก ก็ไม่ทันกาลเสียแล้ว ได้เพียงพยายามหลบเลี่ยงสุดกำลัง
มีดคมแทงเข้าหน้าอกของหยางเฉินแล้ว ทะลุออกมาจากด้านหลังโดยตรง
“ตึง!”
ในขณะเดียวกัน หยางเฉินรวบรวมกำลังทั้งหมดไว้บนหมัดขวา ควงหมัดออกทันใด ต่อยที่หน้าอกของดอกเตอร์แบล็กเต็มๆ
ดอกเตอร์แบล็กพ่นเลือดออกมา หลังร่างกายลอยออกไปสิบกว่าเมตร ชนบนยอดเขาอีกลูกหนึ่งอย่างรุนแรง
เศษหินนับไม่ถ้วนร่วงลงบนตัวของดอกเตอร์แบล็ก เขาดิ้นรนปีนขึ้นมาจากบนพื้น ในดวงตาแดงฉาน เต็มไปด้วยความโกรธ
เริ่มตั้งแต่เขาศึกษาวิจัยขีดจำกัดสูงสุดวิถีบู๊ของมนุษย์ ตามล่าผู้แข็งแกร่งมากมาย และปะทะมือกับผู้แข็งแกร่งมา กลับไม่เคยกระเซอะกระเซิงแบบในวันนี้มาก่อน
คาดไม่ถึงเกือบโดนหยางเฉินที่เขาเห็นเป็นร่างทดลองฆ่าแล้ว
ถึงแม้เขายังรอดชีวิตมาอยู่ แต่เขายังต้องใช้พลังจำนวนมหาศาล แขนเครื่องกลที่สร้างเพื่อตนเองโดยเฉพาะ กลับพังถึงที่สุดแล้ว
แม้แต่หัวยินเจ๋ ก็ได้รับบาดเจ็บหนัก ปัจจุบันแม้แต่แรงจะปีนขึ้นมายังไม่มี
ทั้งที่หลังจากกินยาแดนเหนือมนุษย์เข้าไปแล้ว ยังถูกหยางเฉินโจมตีจนเจ็บหนัก
“หยางเฉิน ชาติหน้า ค่อยมาเป็นร่างทดลองของฉันอีกเถอะ! ฮาๆๆๆ……”
ดอกเตอร์แบล็กเงยหน้าหัวเราเสียงดัง จากนั้นพาหัวยินเจ๋จากไป
ถึงแม้หยางเฉินยังมีชีวิตอยู่ แต่เดิมทีดอกเตอร์แบล็กไม่กังวลว่าหยางเฉินจะสามารถรอดชีวิตได้
เพราะ มีดคมบนแขนของเขา เคลือบด้วยยาพิษ
เดิมทีเขาแทงทะลุหัวใจของหยางเฉินโดยตรง ถึงแม้ถูกหยางเฉินจะหลบเลี่ยงส่วนหัวใจแล้ว แต่ว่ายาพิษที่ซ่อนตัวในมีดคม เพียงพอที่จะทำให้หยางเฉินตายอย่างอนาถ
“ตึก!”
หยางเฉินคุกเข่าข้างหนึ่งลงพื้น หลังจากโดนมีดปักทะลุหน้าอก เขารู้สึกว่าพลังทั้งตัวราวกับกระแสน้ำที่ลดลงไป ค่อยๆ ไหลออก
เวลานี้ ทั้งตัวเขาไม่มีแรงสักนิดเดียว พิษที่แผลตรงหน้าอก กระจายทั่วร่างเขาไม่หยุด
เดิมเขาถูกดอกเตอร์แบล็กฉีดยาสมบูรณ์แบบเหนือชั้นให้แล้ว ทั้งยังกินยาวิเศษเพิ่มความสามารถสามเม็ดที่เฝิงเสียวหว่านให้เขามาอีก
เดิมก็สร้างบาดแผลใหญ่มากแก่ร่างกายเขาแล้ว ปัจจุบันนี้โดนพิษในมีดคมของดอกเตอร์แบล็กอีก เขารู้สึกแค่ว่าเวียนศีรษะพักหนึ่ง
“ฉันจะตายแล้วเหรอ?”
ในที่สุดหยางเฉินไม่มีทางทนไหว ล้มลงบนพื้น ค่อยๆ สูญเสียจิตสำนึกแล้ว
ในขณะเดียวกัน เครื่องบินส่วนตัวลำหนึ่ง มาถึงที่สนามบินนานาชาติของเขตโจวซีแห่งจิ่วโจว
เขตโจวซี อยู่ในเขตใหญ่ทั้งห้าของจิ่วโจว เป็นเขตหนึ่งที่อยู่ตะวันตกสุด
ครอบครองทุ่งหญ้าใหญ่สุดในจิ่วโจว และมีทะเลทรายใหญ่สุดในจิ่วโจว ยังมีอาหารอร่อยที่สุดในจิ่วโจวอีกด้วย เป็นเขตการท่องเที่ยวแห่งหนึ่ง
“หม่าม้า หนูอยากเจอปะป๊า!”
เพิ่งลงเครื่องบินส่วนตัว เสี้ยวเสี้ยวตาแดงก่ำมองทางฉินซี