The king of War - บทที่ 1278 กลับไปได้ไหม
“ลู่หยวนทง ส่งตัวฆาตกรออกมา ผมมีทางออกให้กับตระกูลลู่!”
ทันใดนั้นเสียงที่ทรงพลังก็ดังก้องไปทั่วคฤหาสน์ตระกูลลู่
“หลี่ถงเฮ่อ คุณพาคนบุกเข้ามาในตระกูลลู่ของเรา มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ?”
อีกเสียงหนึ่งดังขึ้นตามมา
วินาทีถัดมา ลู่ชวนรีบวิ่งออกมาพร้อมกับกองกำลังของตระกูล ประจันหน้ากับคนของตระกูลหลี่
“ฮึ!”
หลี่ถงเฮ่อยิ้มเยาะ สายตามีแววอาฆาตแค้น “ลู่ชวน คนของตระกูลลู่ทำลายวรยุทธหลี่หู่ลูกชายของผม คุณจะไม่ชี้แจงเรื่องนี้กับผมหน่อยเหรอ?”
“ชี้แจง?”
ลู่ชวนไม่เกรงกลัวใดๆ ยิ้มเยาะพลางกล่าวว่า “ผมไม่ได้ขอให้ตระกูลหลี่ชี้แจง แต่คุณกลับมาขอคำชี้แจงจากตระกูลลู่แล้ว?”
“ลูกชายของคุณสกัดรถลูกสาวของผมไว้กลางทาง แถมยังใช้กำลังฉุดรั้งลูกสาวของผมไว้ แม้ว่าจะถูกทำลายวรยุทธ มันก็แค่สู้ใครไม่ได้ สมควรแล้ว!”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของหลี่ถงเฮ่อก็ยิ่งมืดมนมากขึ้น “หลี่ถงเฮ่อ คุณกำลังรนหาที่ตาย!”
“คุณนั่นแหละที่รนหาที่ตาย!”
ลู่ชวนตะโกนเสียงดัง “ออกมาให้หมดทุกคน!”
จากคำสั่งของเขา กองกำลังสิบกว่าคนของตระกูลลู่ ต่างพากันทยอยโผล่ออกมา
ในกลุ่มคนเหล่านี้ มีครึ่งหนึ่งที่มีความสามารถถึงระดับแดนราชาขั้นต้นแล้ว
ส่วนทางด้านหลี่ถงเฮ่อ มีเพียงผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นกลางหนึ่งคน และผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นต้นสองคนเท่านั้น คนอื่นๆ ล้วนอยู่ต่ำกว่าระดับแดนราชาทั้งสิ้น
“ในเมื่อคุณอยากรนหาที่ตาย ผมก็จะช่วยทำให้สมหวัง!”
ลู่ชวนดูเฉยเมย เมื่อมองไปทางหลี่ถงเฮ่อ ราวกับว่าเขากำลังจะเห็นคนตายอีกคน
หลี่ถงเฮ่อตกใจมาก เขาพาคนมาที่นี่เพียงเพื่อต้องการคำอธิบาย และถือโอกาสปรามความกำแหงของตระกูลลู่
แต่คิดไม่ถึงเลยว่าตระกูลลู่จะกล้าเปิดฉากสู้กับเขา
เขาไม่ได้พากองกำลังทั้งหมดของตระกูลหลี่มาด้วย เมื่อเกิดความขัดแย้งขึ้นในตระกูลลู่ ก็ยังไม่รู้ว่าเขาจะกลับไปได้หรือไม่
ไม่ใช่แค่หลี่ถงเฮ่อเท่านั้น แต่พวกกองกำลังของตระกูลลู่ก็ประหลาดใจเช่นกัน พวกเขาย่อมรู้ดีว่าช่องว่างระหว่างตระกูลลู่และตระกูลหลี่นั้นกว้างใหญ่เพียงใด
แต่ในตอนนี้ลู่ชวนกำลังจะเปิดศึกกับหลี่ถงเฮ่อ
ลู่ชวนเป็นทายาทของตระกูลลู่ ในขณะที่หลี่ถงเฮ่อเป็นทายาทของตระกูลหลี่ เมื่อเทียบกับตระกูลหลี่ ยังมีความแตกต่างอย่างมากมาย
“ลู่ชวน นี่คุณจะเปิดศึกเหรอ?
หลี่ถงเฮ่อกัดฟันถามด้วยใบหน้ามืดมน
“ฮึ!”
ลู่ชวนยิ้มเยาะ “ก็คุณพาคนมายั่วยุตระกูลลู่ของผม ยังจะมาถามผมอีกว่าจะเปิดศึกหรือเปล่า ถึงจะเป็นอย่างนั้น ตระกูลหลี่ของคุณมากกว่าที่คิดเปิดศึกกับตระกูลลู่ของผม”
“คุณ…”
คำพูดนี้ทำให้หลี่ถงเฮ่อพูดไม่ออก ตัวสั่นด้วยความโกรธ
“หลี่ถงเฮ่อ อย่ามัวแต่พูดจาไร้สาระอยู่เลย ลูกชายของคุณสกัดรถของลูกสาวผมไว้กลางทาง ทำให้ลูกสาวของผมตกใจกลัว ช่วยบอกมาหน่อยว่าเรื่องนี้ควรจะจัดการยังไง!”
ลู่ชวนกล่าวอย่างเย็นชา
ตอนนี้เองหลี่ถงเฮ่อถึงเข้าใจว่า ตระกูลลู่คิดจะฉีกหน้าตระกูลหลี่จริงๆ
ถ้าไม่อย่างนั้นลู่ชวนจะไม่วางอำนาจแบบนี้
ก่อนหน้าวันนี้หากลู่ชวนพบเขา ก็จะให้เกียรติเสมอ แล้วมาทำวางอำนาจแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?
เป็นเพราะผู้แข็งแกร่งหนุ่มคนนั้นหรือเปล่า?
หลี่ถงเฮ่อแอบคาดเดาอยู่ในใจ
เพียงครู่เดียวเขาก็รู้สึกเหมือนขึ้นขี่หลังเสือแล้วลงไม่ได้
หากเปิดศึกกัน แม้ตระกูลหลี่แข็งแกร่งกว่าตระกูลลู่ แต่ก็เพียงเล็กน้อยเท่านั้น หากตระกูลของพวกเขาเปิดศึกกัน สุดท้ายฝ่ายพ่ายแพ้ก็มีเพียงตระกูลลู่เท่านั้น แต่ตระกูลหลี่ก็จะยอมจ่ายหนักเช่นกัน
ตอนนี้ทั้งตระกูลหลี่และตระกูลจางได้ต่อสู้กันทั้งในทางเปิดเผยและในที่ลับ เพื่อที่จะได้เป็นผู้ปกครองมหาอำนาจของหนิงโจว ในเวลานี้เมื่อตระกูลลู่เปิดศึกกับตระกูลหลี่ ตระกูลจางจะฉวยโอกาสได้เปรียบนี้ขึ้นเป็นผู้ปกครองมหาอำนาจของหนิงโจวอย่างแน่นอน
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้หลี่ถงเฮ่อก็พูดด้วยสีหน้าอึดอัดใจว่า “ลู่ชวน วันนี้ผมไม่ได้มีเจตนาร้าย แค่อยากจะขอคำชี้แจงจากตระกูลลู่เท่านั้น เพราะถึงยังไงหลี่จิ้นลูกชายของผมก็ถูกคนของตระกูลลู่ทำลายวรยุทธ”
“จะว่าไปแล้ว พวกเราสองตระกูลยังมีแผนจะเกี่ยวดองกัน ถ้าจะต้องมาทะเลาะกันด้วยเรื่องเล็กน้อยนี้ มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ?”
เมื่อได้ยินคำพูดของหลี่ถงเฮ่อ ทุกคนก็มีสีหน้าตกตะลึง
ตระกูลหลี่กำลังก้มหัวให้ตระกูลลู่เหรอ?
แม้แต่ลู่ชวนเองก็แปลกใจมาก ที่เขามีท่าทีแข็งกร้าวกับหลี่ถงเฮ่อก็เพราะต้องการบีบให้หลี่ถงเฮ่อเคลื่อนไหวก่อน จากนั้นตระกูลลู่ค่อยเคลื่อนไหว ก็จะได้ชื่อว่าเป็นการลงสนามต่อสู้เช่นกัน
แต่นึกไม่ถึงว่าหลี่ถงเฮ่อจะก้มหัวให้ก่อน
เขารู้สึกเสียสมาธิไปชั่วขณะ
“ฮึ่ม!”
ในเวลานี้เสียงอันเย็นชาได้ดังขึ้นมา “ลูกชายคนเล็กของตระกูลหลี่ได้พาคนมารังแกตระกูลลู่ของเรา ยังคิดจะเกี่ยวดองกันอีกเหรอ?”
“พ่อ!”
“ท่านเจ้าบ้าน!”
การปรากฏตัวของลู่หยวนทงทำให้ทุกคนตกใจ
หลังจากได้ยินสิ่งที่ลู่หยวนทงพูด ใบหน้าของหลี่ถงเฮ่อก็ซีดเผือด
ถ้าแค่ลู่ชวนก็ไม่เท่าไหร่ แต่ตอนนี้แม้แต่เจ้าบ้านของตระกูลลู่ก็ยังออกหน้า คิดจะสู้กับตระกูลหลี่อย่างเปิดเผยงั้นหรือ?
“อาลู่ ท่านเข้าใจผิดแล้ว!”
หลี่ถงเฮ่อรีบบอก “หลี่จิ้นลูกชายของผม กล้าดักจี้ฉิงเสว่กลางทาง มันเกินไปจริงๆ”
“ถึงยังไงผมก็เป็นพ่อ รู้สึกโกรธ เลยพาคนบุกมาถึงตระกูลลู่เพื่อขอคำอธิบาย ผมวู่วามเกินไปเอง”
“อาลู่ได้โปรดยกโทษที่ผมเสียมารยาท อย่าบอกเรื่องนี้กับพ่อของผมเด็ดขาด ถ้าให้เขารู้ เขาไม่มีทางปล่อยผมแน่”
คำพูดของหลี่ถงเฮ่อเต็มไปด้วยการอ้อนวอน
แม้ว่าตระกูลลู่จะสู้ตระกูลหลี่ไม่ได้ แต่ลู่หยวนทงก็เป็นชายชราที่อยู่รุ่นราวคราวเดียวกับหลี่ซาน ไม่ใช่เรื่องน่าละอายถ้าจะก้มหัวให้ลู่หยวนทง
นอกจากนี้เขาจะรับผิดชอบทั้งหมดด้วยตัวเองคนเดียว
ไม่ใช่ว่าเขากลัวตระกูลลู่ แต่เขารู้ดีว่าภายใต้สถานการณ์เช่นนี้ ตระกูลหลี่ไม่สามารถเปิดศึกกับตระกูลลู่ได้ เมื่อการต่อสู้เกิดขึ้น ในอนาคตตระกูลจางจะยิ่งใหญ่แต่เพียงผู้เดียวในหนิงโจว
“ฮึ!”
ลู่หยวนทงยิ้มเยาะ “ลำพังคุณคนเดียวกล้าบุกเข้ามาในตระกูลลู่ของผมเหรอ? หรือจะบอกว่าหลี่ซานเป็นคนส่งคุณมาคุกคามตระกูลลู่ของผม?”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของหลี่ถงเฮ่อก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เขารีบปฏิเสธ “อาลู่ ท่านเข้าใจผิดแล้ว เรื่องนี้เกิดจากความวู่วามของผมจริงๆ ไม่เกี่ยวอะไรกับพ่อของผมเลย ถ้าท่านไม่เชื่อ สามารถติดต่อพ่อของผมได้…”
ทันทีที่เขาพูดแบบนี้ เสียงโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้นในทันใด
“คงเป็นหลี่ซานสินะ? ถ้าคุณบอกว่าไม่เกี่ยวอะไรกับเขา งั้นกล้ากดเปิดเสียงไหมล่ะ?”
ลู่หยวนทงพูดฉอดๆ
ทุกคนได้กลิ่นบรรยากาศความดุเดือดเลือดพล่าน
หลี่ถงเฮ่อก้มหัวอยู่ตลอด แต่ลู่หยวนทงก็ยังคงบีบให้หลี่ถงเฮ่อระเบิดออกมา
ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม ตระกูลหลี่ก็เป็นหนึ่งในสองตระกูลใหญ่แถวหน้าในหนิงโจว ส่วนหลี่ถงเฮ่อก็เป็นทายาทของตระกูลหลี่ สิ่งที่ลู่หยวนทงได้กระทำมันคือการยั่วยุอย่างแท้จริง
หลี่ถงเฮ่อหน้าซีด เขารู้สึกได้ว่าหากวันนี้เขาไม่กดปุ่มเปิดเสียงตามที่ลู่หยวนทงบอก เขาอาจจะเดินออกจากตระกูลลู่ไม่ได้จริงๆ
ความหนาวยะเยือกส่งผ่านขึ้นมาจากปลายเท้าของเขาทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า
“ในเมื่ออาลู่อยากได้ยินว่าพ่อของผมจะพูดอะไร งั้นผมก็จะให้ท่านฟัง”
หลี่ถงเฮ่อกัดฟันพูดพลางกดปุ่มเปิดเสียง
“ที่แกพาคนไปที่ตระกูลลู่ ลู่หยวนทงมีปฏิกิริยายังไงบ้าง?”
เสียงของหลี่ซานดังขึ้นในทันใด
หลี่ถงเฮ่อหน้าซีดไปชั่วขณะ ทุกคนรู้ว่านี่คือการทดสอบตระกูลลู่ของตระกูลหลี่
ลู่หยวนทงมองไปที่หลี่ถงเฮ่อด้วยรอยยิ้มหยอกเย้าและกล่าวว่า “ตอนนี้คุณยังมีอะไรจะพูดอีก?”
“หืม?”
หลี่ซานฟังออกว่าเป็นเสียงของลู่หยวนทง จึงกล่าวอย่างเย็นชา “ลู่หยวนทง คุณทำอะไรกับลูกชายของผม?”
ลู่หยวนทงยิ้มเยาะ “เจ้าบ้านหลี่ นี่คุณกำลังปรักปรำผมอยู่หรือเปล่า?”