The king of War - บทที่ 1289 พ่อลูกตระกูลลู่
แม้ว่าเขาก็อยากฆ่าจางโฉงทิ้งซะ แต่ว่าผู้ที่อยู่ในที่ลับนั้นไม่ออกมือ เขาก็ไม่กล้า!
ผ่านไปสิบนาทีเต็มๆ หลังจากผู้ที่อยู่ในที่ลับไม่ได้ออกมือฆ่าผู้แข็งแกร่งของตระกูลจางอีก จางโฉงถึงได้รู้ตัว อีกฝ่ายสังหารผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นสูงสุดทั้งสองคนไป บางทีอาจจะปล่อยตระกูลจางไปแล้วก็ได้
“ดูเหมือนว่า ท่านผู้นั้นจะปล่อยพวกเราไปแล้ว”
จางโฉงพูดปลอบใจตัวเอง จากนั้นก็มองไปทางลู่หยวนทงแล้วพูด:“ผู้นำตระกูลลู่ ถ้างั้นพวกข้าขอตัวไปก่อน หลังจากนี้ถ้ามีที่ไหนต้องการความช่วยเหลือของพวกเราตระกูลจาง บอกมาได้เลย”
พูดจบ ไม่รอให้ลู่หยวนทงพูด เขาก็รีบวิ่งออกไป
ไม่นาน คนของตระกูลจางทั้งหมดก็จากไป
ลู่หยวนทงยืนอยู่กับที่ ความรู้สึกเหมือนฝันอยู่ ผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นสูงสุดสองคน ถึงกับถูกฆ่าตาต่อหน้าเขา
“ท่านพ่อ!”
ลู่ชวนเดินมา ตอนที่มองไปทางลู่หยวนทง ในตาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น:“ท่านพ่อ หลังจากวันนี้ ยังจะมีใครกล้ามายุ่งกับพวกเราตระกูลลู่อีก?”
ลู่หยวนทงให้ทุกคนกลับไปได้ ส่วนเขาก็พาลู่ชวนกลับไปที่ห้อง
“เจ้าว่า เป็นใครกันแน่ ที่ช่วยพวกเราฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นสูงสุดสองคนนั้นของตระกูลจาง?”
กลับถึงห้อง ลู่หยวนทงพูดด้วยสีหน้าเคร่งเครียด
ลู่ชวนเก็บหน้าที่ยิ้มลง พูดจริงจัง:“ท่านพ่อ ท่านว่า เป็นไปได้หรือไม่ว่าจะเป็นผู้แข็งแกร่งจากตระกูลเบื้องหลังคุณเสี่ยว”
“โอ๋?”
ลู่หยวนทงตกใจเล็กน้อย
เมื่อครู่ลู่ชวนก็สับสน เป็นใครกันแน่ ที่สามารถสังหารผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นสูงสุดสองคนได้ในพริบตา อีกทั้งยังไม่ได้ปรากฏตัวออกมาให้เห็น วิธีการก็ทำได้เหมือนดั่งเทพ
“คุณเสี่ยวอ่อนเยาว์ขนาดนั้น ก็มีความสามารถถึงแดนราชาขั้นสูงสุด กองกำลังเบื้องหลังเขาต้องไม่ธรรมดาแน่ๆ ข้าเดาว่า จะต้องเป็นตระกูลเบื้องหลังคุณเสี่ยวแน่ หาคุณเสี่ยวเจอแล้ว เมื่อครู่ที่ออกมือ จะต้องเป็นผู้แข็งแกร่งที่คอยปกป้องคุณเสี่ยวอย่างลับๆเป็นแน่”
ลู่ชวนพูดด้วยสีหน้าที่จริงจัง
ลู่หยวนทงก็เข้าใจขึ้นมาทันที:“อย่างนี้นี่เอง!”
ในเวลาเดียวกัน จางโฉงก็พาคนกลับมาถึงที่ตระกูล
คฤหาสน์ตระกูลจาง ศพแดนราชาขั้นสูงสุดทั้งสองคน ถูกยกเข้าไปในห้องโถงใหญ่ห้องหนึ่ง
บนห้องโถงใหญ่ มีผู้อาวุโสสามท่านที่ผมแก่ขาวนั่งอยู่ ณ ตอนนั้นบนหน้าทุกคนต่างก็มีความโกรธอยู่
จางโฉงคุกเข่าต่อหน้าทั้งสามคน พูดด้วยความหวาดระแวง:“ท่านผู้อาวุโสทั้งสาม สิ่งที่ข้าพูดเป็นจริงทุกอย่าง ตระกูลลู่มีผู้แข็งแกร่งปริศนาอยู่จริงๆ อีกฝ่ายยังไม่ทันปรากฏตัว ก็สังหารผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นสูงสุดไปแล้ว”
ทั้งสามคนไม่ได้พูดอะไร เงียบไปอยู่นาน ผู้อาวุโสที่นั่งอยู่ด้านซ้าย มองไปที่ผู้อาวุโสที่อยู่ตรงกลาง พูดออกมา:“กษัตริย์ไป๋ ตระกูลลู่นั่น เกรงว่าจะมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพ แม้ว่าจะไม่ใช่แดนเทพ ความสามารถของอีกฝ่าย อย่างน้อยก็กึ่งแดนเทพ”
“เจ้าว่า ต่อจากนี้ พวกเราพันธมิตรสามคิง ควรจะรับมือกับเรื่องนี้อย่างไร?”
ผู้อาวุโสด้านขวา พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา:“กษัตริย์เซว จะรับมือกับเรื่องนี้อย่างไร ยังจะต้องถามกษัตริย์ไป๋อีกหรือ? ก็แค่ตระกูลเล็กๆในหนิงโจว จะมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพได้อย่างไรกัน?”
“กษัตริย์หม่า นี่เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”
กษัตริย์เซวพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
กษัตริย์หม่าพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า:“ถึงแม้ว่าตระกูลลู่จะมีผู้แข็งแกร่งปกป้อง มากที่สุดก็กึ่งแดนเทพ ตอนนี้พวกเราสามคิง ต่างก็ก้าวเข้าสู่กึ่งแดนเทพ นำพาผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นสูงสุดของพันธมิตรตระกูลเดอะคิง ไปบุกตระกูลลู่ด้วยกัน”
“ข้าไม่เชื่อ ว่าพวกเราสามคิงของพันธมิตรตระกูลเดอะคิงออกมือ ตระกูลลู่ยังสามารถรับมือไว้ได้?”
กษัตริย์ไป๋ที่นั่งอยู่บนตำแหน่งที่นั่งหัวหน้า ไม่ได้พูดอะไร แต่แค่สีหน้าดูเคร่งเครียด
จางโฉงคุกเข่าอยู่บนพื้น ไม่กล้าแม้แต่หายใจแรงๆ เพราะว่าเขาพาผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นสูงสุดของพันธมิตรตระกูลเดอะคิงไปที่ตระกูลลู่ ตอนนี้ผู้แข็งแกร่งของพันธมิตรตระกูลเดอะคิงตายไป แต่เขากลับมีชีวิตรอดกลับมา
เขากลัวว่าพันธมิตรตระกูลเดอะคิงจะโทษทุกอย่างลงบนหัวเขา
เงียบไปนาน กษัตริย์ไป๋ก็มองไปหาจางโฉงอย่างกะทันหันแล้วพูด:“เจ้าบอกว่า ผู้แข็งแกร่งปริศนาของตระกูลลู่ ไม่ได้ปรากฏตัวให้เห็น ก็สังหารผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นสูงสุดได้ในพริบตาหรือ?”
จางโฉงรีบพยักหน้าตอบ:“ท่านผู้อาวุโส สิ่งที่ข้าพูดเป็นความจริงทุกอย่าง ถ้าหากพวกท่านไม่เชื่อละก็ สามารถถามพวกที่ไปกับข้าได้”
กษัตริย์ไป๋ไม่ได้สงสัยจางโฉง เขารู้ว่า จางโฉงไม่มีความกล้าขนาดนั้น
“เจ้าลงไปก่อน!”
กษัตริย์ไป๋เปิดปากพูด
จนถึงวินาทีนี้ จางโฉงถึงถอนหายใจออกมาได้ รีบตอบกลับ:“ขอบคุณท่านผู้อาวุโส!”
หลังจากที่จางโฉงจากไป ในห้องก็เหลือเพียงสามคิงแห่งพันธมิตรตระกูลเดอะคิง สีหน้าแต่ละคนก็ไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่
“เดิมทีก็คิดว่า จัดการกับหนิงโจวเล็กๆนี้ได้ โดยไม่ต้องเสียแรงอะไรมากเลย แต่คิดไม่ถึง ตระกูลลู่เล็กๆ กลับมีผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเทพอยู่ ”
กษัตริย์ไป๋อยู่ๆก็พูดออกมา
“กษัตริย์ไป๋ เจ้าคงจะไม่ได้กลัวใช่หรือไม่?”
กษัตริย์หม่าขมวดคิ้ว พูดด้วยสีหน้าที่ไม่ชอบใจ
กษัตริย์เซวมองไปยังกษัตริย์ไป๋ เปิดปากพูด:“ที่เล็กๆอย่างหนิงโจวแบบนี้ น่าจะไม่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพปรากฏตัวออกมา”
กษัตริย์ไป๋พยักหน้า:“ใช่แล้ว ที่นี่ ไม่น่ามีผู้แข็งแกร่งแดนเทพปรากฏตัวออกมาจริงๆ แต่ว่า ถ้ามีล่ะ?”
“เมื่อก่อน พวกเราพันธมิตรตระกูลเดอะคิง ยิ่งใหญ่มากแค่ไหน? แต่ตอนนี้ จากเดิมที่มีพันธมิตรตระกูลเดอะคิงทั้งห้าตระกูล ก็เหลือแค่พวกเราสามตระกูลที่ยังเป็นพันธมิตรกัน”
“ตอนนี้ จิ่วโจววุ่นวาย ผู้แข็งแกร่งที่ไม่เปิดเผยตัวตน ก็เริ่มปรากฏตัวต่อกันติดๆ ความสามารถเพียงแค่นี้ของพวกเรา เริ่มจะไม่เพียงพอแล้ว”
“ใครก็รับรองไม่ได้ ที่หนิงโจว จะไม่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพปรากฏตัวออกมา”
“สิทธิ์ที่พวกเราจะเข้าไปชิงเป็นผู้ปกครองในเมืองเยี่ยนตูก็ยังไม่มี ถ้าหากอยู่ในหนิงโจว มีปัญหาอะไรอีก เกรงว่าพวกเราพันธมิตรตระกูลเดอะคิง ก็คงจะทลายลง”
บนหน้ากษัตริย์ไป๋เต็มไปด้วยความกังวล ออร่าลดลงไปมาก
ตั้งแต่ที่พวกเขาแอบติดต่อกับหลิวเหล่าก้วยของเมืองเหมียว อยากลองผ่านหลิวเหล่าก้วย หลังจากที่ช่วยพวกเขาปกครองเมืองเยี่ยนตูล้มเหลวไป พวกเขาถึงคิดได้ เมืองเยี่ยนตูในตอนนี้ ถูกแบ่งให้กับผู้แข็งแกร่งแดนเทพของแต่ละราชวงศ์ไปแล้ว
ส่วนตระกูลคิง ขนาดที่ว่าสิทธิ์ที่จะไปแบ่งสักส่วนของเมืองเยี่ยนตูก็ยังไม่มี
ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงตัดสินใจออกจากเมืองเยี่ยนตู มาที่หนิงโจวก่อน คิดว่าจะใช่หนิงโจวเป็นศูนย์กลาง ค่อยๆปกครองที่อื่นๆ ก็จะง่ายต่อการขยายอิทธิพลของตระกูลคิง
แต่แค่คิดไม่ถึงว่า พึ่งมาหนิงโจวไม่กี่วัน ก็สูญเสียผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นสูงสุดไปสองคน
“ฮึ!”
ได้ยินคำพูดของกษัตริย์ไป๋ กษัตริย์หม่าก็พูดประชด:“กษัตริย์ไป๋ เดี๋ยวนี้เจ้าใจฝ่อขึ้นเรื่อยๆ ความสามารถของพวกเรากึ่งแดนเทพทั้งสามคน ถึงแม้จะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพขั้นต้น ก็มีแต่ต้องตาย”
“อีกทั้ง ที่หนิงโจว ไม่ได้มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพอยู่แล้ว ขอแค่พวกเราสามคนร่วมมือกัน ข้าไม่เชื่อว่า จะกดตระกูลเล็กๆตระกูลหนึ่งในหนิงโจวลงไม่ได้?”
เห็นสีหน้ากษัตริย์ไป๋ดูไม่ค่อยดี กษัตริย์เซวรีบเปิดปากพูด:“กษัตริย์หม่า กษัตริย์ไป๋กังวล ก็ใช่ว่าจะไม่มีเหตุผล ตระกูลคิงแพ้อีกไม่ได้แล้ว เมื่อใดที่ได้รับผลกระทบหนัก พวกเราตระกูลคิงทั้งสาม เกรงว่าจะจบสิ้นลงทั้งหมด ”
“งั้นพวกเจ้าบอกข้ามา ตอนนี้ควรทำเช่นไร?”
กษัตริย์หม่าพูดด้วยอารมณ์ที่ตื่นเต้น:“พันธมิตรตระกูลเดอะคิงในตอนนี้ ได้สูญเสียผู้แข็งแกร่งสุดยอดไปมากมาย พวกเราตระกูลหม่ามีผู้แข็งแกร่งแดนราชาขั้นสูงสุดแล้ว คิดว่าจะออกไปแล้ว”
“ถ้ายังไม่สามารถเก็บหนิงโจวลงได้ พวกเราต่างก็กลับไปยังเมืองหลวงของตัวเองดีกว่า!”
เห็นได้ชัดว่า คำพูดนี้ของเขาพูดออกมาเพราะโกรธอยู่เท่านั้น