The king of War - บทที่ 1377 ศึกชิงราชวงศ์
เมื่อเห็นทัศนคติที่แน่วแน่ของซ่านกวนโหรวแล้ว หลี่เจียงสงรู้สึกสั่นสะท้านอยู่ในใจ เมื่อเห็นซ่านกวนจื่อฉินถูกผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปปราบ แม้แต่เขายังอดไม่ได้อยากจะลงมือเคลื่อนไหว
แต่นึกไม่ถึงว่าซ่านกวนโหรวกลับสามารถอดทนได้ โดยยืนกรานว่าต้องรอจนกระทั่งไช่ซื่อกรุ๊ปมาถึงแล้ว และไช่ซื่อกรุ๊ปเปิดเผยความปรารถนาที่มีต่อราชวงศ์ ถึงจะปิดเกม
“ถ้าเป็นเช่นนั้น เพื่อรับรองความปลอดภัยขององค์ชายสาม ผมขอตัวออกไปก่อน”
หลังจากหลี่เจียงสงกล่าวจบ เมื่อเห็นซ่านกวนโหรวพยักหน้า เขาถึงได้ไปทันที
เดิมเขาเป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์ และเขาใช้เทคนิคการหายใจที่หลี่จ้งถ่ายทอด ทำให้คนที่มีความแข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์ทั่วไปนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา
ถ้าชีวิตของซ่านกวนจื่อฉินตกอยู่ในอันตราย ขอเพียงแค่เขายื่นมือเข้าไปช่วย ก็จะสามารถช่วยชีวิตของซ่านกวนจื่อฉินไว้ได้
ขณะเดียวกัน ณ.ห้องรับแขก หลี่จ้งมองไปทิศทางของซ่านกวนโหรวที่อยู่ด้านล่าง จากนั้นมองไปที่กษัตริย์ซ่านกวนและกล่าวว่า “ฝ่าบาท คุณค้นพบทายาทผู้สืบทอดที่ยอดเยี่ยมสำหรับราชวงศ์แล้ว หลังจากวันนี้เป็นต้นไป ความรุ่งโรจน์ของราชวงศ์ซ่านกวนอยู่ได้อย่างน้อยเป็นร้อยปี”
สถานะอย่างหลี่จ้ง การที่เขาสามารถพูดคำเหล่านี้ออกมาได้ ถือเป็นความชื่นชมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับซ่านกวนโหรวแล้ว
กษัตริย์ซ่านกวนหัวเราะ มองไปยังทิศทางของซ่านกวนโหรวด้วยความพึงพอใจ และกล่าวว่า “แค่ไม่รู้ว่าโหรวเอ๋อร์ จะอยู่ในราชวงศ์อีกนานแค่ไหน?”
ตอนนี้ซ่านกวนโหรวอายุเพียงสามสิบปี ก็กลายเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นกลางแล้ว ด้วยบูโดอัจฉริยะของซ่านกวนโหรวแล้ว การที่จะทะลวงเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ก่อนอายุสี่สิบปี ใช่ว่าจะเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
เมื่อซ่านกวนโหรวทะลวงเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์แล้ว เกรงว่าเธอจะไม่อยู่ในราชวงศ์ซ่านกวนอีกต่อไป
สายตาของกษัตริย์ซ่านกวนจับจ้องไปที่หยางเฉิน ทันใดนั้นเขาก็คิดว่าถ้าซ่านกวนโหรวสามารถติดตามอยู่ข้างกายหยางเฉินได้ อนาคตของราชวงศ์จะรุ่งโรจน์ขึ้นหรือไม่?
“คุณหยาง ผมมีคำขอที่ไม่สมเหตุผล หวังว่าคุณจะสามารถรับซ่านกวนโหรวเป็นลูกศิษย์”
กษัตริย์ซ่านกวนเอ่ยปากทันที ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความคาดหวัง
หลี่จ้งแปลกใจเช่นกัน เดิมทีซ่านกวนโหรวเป็นคนที่ยอดเยี่ยมอยู่แล้ว ถ้าหยางเฉินรับเขาเป็นลูกศิษย์ ต่อไปเธอจะต้องแข็งแกร่งกว่านี้อีกแน่นอน?
สีหน้าของหยางเฉินนิ่งเหมือนเดิม เขาเหลือบมองกษัตริย์ซ่านกวน แล้วกล่าวว่า “ซ่านกวนโหรว เหมาะสมที่จะอยู่ข้างกายกษัตริย์ซ่านกวนเป็นอย่างมาก”
ถึงแม้จะไม่ได้กล่าวตามตรง แต่ความหมายนั้นชัดเจนมาก
สีหน้าของกษัตริย์ซ่านกวนเต็มไปด้วยความผิดหวัง แต่ยังกล่าวว่า “ขอบคุณ คุณหยาง!”
ขณะนี้ การต่อสู้ระหว่างซ่านกวนจื่อฉินและผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปกำลังใกล้จะสิ้นสุดลงแล้ว
แม้ว่าผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปจะแข็งแกร่งกว่า แต่ในขณะที่การต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป ความแข็งแกร่งทางกายภาพของเขาก็ถูกใช้ไปมากเช่นกัน
“ซ่านกวนจื่อฉิน การต่อสู้ควรจะจบลงแล้ว!”
ดวงตาของผู้แข็งแกร่งโต่วซื่อกรุ๊ปประกายความเยือกเย็น และกล่าวอย่างเย็นชา
ซ่านกวนจื่อฉินเช็ดเลือดออกจากมุมปาก ดวงตาที่กระหายเลือดของเขาจ้องไปที่ผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ป “การต่อสู้ควรจะจบลงแล้ว!”
หลังจากกล่าวจบ พลังบูโดบนร่างกายของเขาก็เพิ่มขึ้นไปถึงขีดสุด
นี่คือสถานะที่แข็งแกร่งที่สุดของเขา
หากไม่สามารถเอาชนะผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปได้ เขาก็จะไม่มีวิธีอื่นแล้วจริง ๆ
“คฤหาสน์ราชวงศ์ครึกครื้นจริง ๆ!”
ขณะที่ทั้งสองคนกำลังจะโจมตีอย่างรุนแรงที่สุด ทันใดนั้นก็มีเสียงหยอกล้อดังขึ้นขึ้น
ชั่วขณะหนึ่ง สายตาของทุกคนจ้องไปที่ทางเข้าคฤหาสน์ราชวงศ์ มีคนสิบกว่าคนเดินเข้ามาเรื่อย ๆ
สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกใจก็คือ ในบรรดาคนกลุ่มนี้ มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดแปดคน แล้วยังมีผู้แข็งแกร่งที่ต่ำกว่าแดนเทพชั้นยอด แดนเทพชั้นต้น และที่สูงกว่านั้นประมาณสิบกว่าคน
ความแข็งแกร่งดังกล่าว แซงหน้าโต่วซื่อกรุ๊ปไปมาก
โต่วซื่อกรุ๊ปนั้นมีแค่โต่วเฮ่อเพียงคนเดียวที่ความแข็งแกร่งทะลวงไปถึงกึ่งแดนเหนือมนุษย์ และมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดห้าคน ส่วนที่เหลือเป็นผู้แข็งแกร่งที่ต่ำกว่าแดนเทพชั้นยอด
ดวงตาของซ่านกวนจื่อฉินเป็นประกาย สาเหตุที่เขาพาคนมาสกัดกั้นอยู่ที่ทางเข้าคฤหาสน์ราชวงศ์ ความจริงแล้วเพียงเพื่อถ่วงเวลาเท่านั้น อย่างน้อยต้องถ่วงเวลาจนถึงผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ปและผู้แข็งแกร่งของไช่ซื่อกรุ๊ปพบหน้ากัน
ในที่สุดก็ถึงเวลาที่รอคอยแล้ว
ในเมืองราชวงศ์ซ่านกวนนั้น ตระกูลหลี่ได้รับการจัดการแล้ว เหลือเพียงโต่วซื่อกรุ๊ปและไช่ซื่อกรุ๊ปเท่านั้น ขอเพียงแค่จัดการพวกเขาได้แล้ว ภัยคุกคามของราชวงศ์ก็จะหมดไปอย่างสิ้นเชิง
โต่วเฮ่อมองไปยังกลุ่มคนพวกนั้น สีหน้าของเขาเคร่งขรึม ดวงตาจับจ้องชายชราที่เป็นผู้นำ และกล่าวด้วยเสียงเคร่งขรึมว่า “ผู้นำไช่ คุณคิดจะเข้ามาแทรกแซงความแค้นระหว่างราชวงศ์และโต่วซื่อกรุ๊ปเหรอ?”
“ฮ่า ๆ!”
ไช่เสียน ผู้นำตระกูลไช่ยิ้มเบา ๆ “การที่ผู้นำโต่วกล่าวเช่นนี้ มันช่างน่าขบขันสิ้นดี โต่วซื่อกรุ๊ปมีความแค้นอะไรกับราชวงศ์เหรอ?”
“นอกจากนี้ การที่ไช่ซื่อกรุ๊ปมาที่คฤหาสน์ราชวงศ์ แล้วมันเกี่ยวอะไรกับผู้นำโต่ว?”
“หรือว่าเพราะพวกคุณโต่วซื่อกรุ๊ปมาที่คฤหาสน์ราชวงศ์แล้ว คนอื่นก็ไม่สามารถมาได้?”
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดแปดคนยืนอยู่ข้างหลังไช่เสียน พวกจ้องเขม็งไปที่โต่วเฮ่อ
ขอเพียงแค่ไช่เสียนออกคำสั่ง พวกเขาก็จะโจมตีทำลายโต่วเฮ่อทันที
ถ้าโต่วเฮ่อตายไปแล้ว โต่วซื่อกรุ๊ปก็จะไม่น่ากลัวอีกต่อไป
สีหน้าของโต่วเฮ่อเคร่งขรึมมาก วันนี้เขาพาคนมาที่คฤหาสน์ราชวงศ์ และเขาไม่เคยคิดว่าไช่ซื่อกรุ๊ปจะกล้ามาแทรกแซง และมาในช่วงเวลาที่สำคัญเช่นนี้อีกด้วย
ในสายตาของเขาแล้ว ไช่ซื่อกรุ๊ปนั้นไม่มีอะไรน่ากลัว และไม่มีคุณสมบัติที่จะเทียบกับหลี่ซื่อกรุ๊ปและโต่วซื่อกรุ๊ปได้ด้วยซ้ำ
แต่ตระกูลที่ไม่เคยอยู่ในสายตาของเขา ตอนนี้กลับมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดปรากฏตัวออกมาแปดคน
กล่าวอย่างถูกต้องคือควรจะเป็นเก้าคน เพราะความแข็งแกร่งของไช่เสียนเองนั้นอยู่ในแดนเทพชั้นยอดแล้ว
แต่ที่แน่นอนคือไช่เสียนซึ่งเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอด จะต้องแข็งแกร่งกว่าผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดธรรมดาทั่วไปมาก
เมื่อทั้งสองฝ่ายต่อสู้กัน สุดท้ายไม่ว่าฝ่ายใดจะเป็นฝ่ายชนะ ความแข็งแกร่งก็จะลดลงไปอย่างมาก
ดังนั้น ภายใต้ภาวะจำยอม พวกเขาจะไม่มีใครต่อสู้จนถึงตาย
“ผู้นำไช่กล่าวหนักเกินไปแล้ว ในเมื่อไช่ซื่อกรุ๊ปต้องการมาที่ราชวงศ์ พวกเราก็ไม่มีเหตุผลที่จะสกัดกั้น”
โต่วเฮ่อหัวเราะอย่างร่าเริง มองไช่เสียนและกล่าวว่า “ผู้นำไช่ เรื่องบางเรื่องพวกเราสามารถปรึกษาหารือกันได้”
“ฮ่า ๆ!”
ไช่เสียนหัวเราะเช่นกัน “เมื่อเป็นเช่นนั้น งั้นพวกเราไปปรึกษาหารือกันเถอะ?”
“โอเค!”
โต่วเฮ่อเห็นด้วยอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นกวาดสายตาไปที่ผู้แข็งแกร่งของโต่วซื่อกรุ๊ป และออกคำสั่งว่า “ทุกคนรอที่ที่!”
ไม่นาน โต่วเฮ่อและไช่เสียนเดินไปด้านข้าง
หลังจากแน่ใจว่าจะไม่มีบุคคลที่สามได้ยินการสนทนาของพวกเขา โต่วเฮ่อกล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ผู้นำไช่ การที่คุณพาคนมาที่นี่ก็เพื่อศึกชิงราชวงศ์ใช่ไหม?”
โดยปกติแล้วไช่เสียนไม่ปฏิเสธแน่นอน และกล่าวเยาะเย้ยว่า “ถูกต้อง พวกเรามาที่นี่วันนี้เพื่อควบคุมราชวงศ์ให้อยู่ในกำมือของพวกเรา”
“กล่าวตามตรง ตระกูลฟั่นแห่งเมืองราชวงศ์เย่และไช่ซื่อกรุ๊ปแต่งงานเชื่อมความสัมพันธ์กันมานานแล้ว และตอนนี้พวกเราสองตระกูลดูแลปกป้องกันและกันอยู่”
“คราวนี้พวกเราได้รับความช่วยเหลือจากตระกูลฟั่นเช่นกัน ผมถึงได้สามารถพาผู้แข็งแกร่งของตระกูลมาที่ราชวงศ์ได้”
“ผมไม่บอกว่าให้ผู้นำโต่วล่าถอย คุณกับผมร่วมมือกันทำลายราชวงศ์ก่อน จากนั้นค่อยร่วมกันปกครองเมืองราชวงศ์ โต่วซื่อกรุ๊ปปกครองทางตอนเหนือของเมืองราชวงศ์ ส่วนไช่ซื่อกรุ๊ปปกครองทางใต้ของราชวงศ์”
“จากนี้เป็นต้นไป ไช่ซื่อกรุ๊ปจะรับผิดชอบทางตอนใต้ของเมืองราชวงศ์ และโต่วซื่อกรุ๊ปจะรับผิดชอบทางตอนเหนือของเมืองราชวงศ์ คุณคิดว่าไง?”
ในเมื่อไม่สามารถทำสงครามได้ งั้นจึงทำได้เพียงแบ่งการครอบครองเมืองราชวงศ์กับโต่วซื่อกรุ๊ปเท่านั้น
สีหน้าของโต่วเฮ่อดูน่าเกลียดเล็กน้อย ด้วยพลังอำนาจของตระกูลโต่ว การปกครองเมืองราชวงศ์ทั้งหมดนั้นไม่มีปัญหาอย่างแน่นอน แต่ใครจะรู้ว่าไช่ซื่อกรุ๊ปจะโผล่มากลางทาง
“ผู้นำไช่ คุณนั้นโลภมากเกินไปแล้วมั้ง?”
เสียงของโต่วเฮ่อค่อย ๆ เย็นลง ขณะที่เขามองไช่เสียน เจตนาฆ่าประกายอยู่ในม่านตาของเขา
เขาเป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์ แต่ไช่เสียนเป็นเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดเท่านั้น ถ้าเขาต้องการฆ่าไช่เสียนนั้นมันก็ไม่ใช่เรื่องยาก