The king of War - บทที่ 1444 พยายามโน้มน้าวให้ยอมจำนน
แดนบูโดของหลิวเหล่าก้วยนั้นได้เข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหกแล้ว ภายใต้ความโกรธแค้นนี้ สามารถระเบิดพลังความแข็งแกร่งออกมาแบบไหนนั้น เกรงว่ามีเพียงผู้ที่แข็งแกร่งกว่าเท่านั้นที่จะรู้
ขณะนี้ หยางเฉินกำลังใช้เทคนิคการหายใจขั้นหกของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานเพื่อเพิ่มพลังความแข็งแกร่งของตนเอง
เมื่อเห็นว่าการโจมตีของหลิวเหล่าก้วยกำลังจะมาถึงตัวแล้ว พลังบูโดบนร่างกายของหยางเฉินนั้นเพิ่มขึ้นจนถึงสุดขีดแล้ว และถ้าเขาต้องการเพิ่มพลังมากไปกว่านี้ แทบจะไม่มีความหวังแล้ว
“ฆ่า ฆ่า ฆ่า!”
หลิวเหล่าก้วยคำรามและโจมตีทันที
ตอนนี้สีหน้าของเหล่าผู้แข็งแกร่งที่มีความสัมพันธ์ดีกับหยางเฉินเต็มไปด้วยความกังวล เพราะกลัวว่าหยางเฉินจะไม่สามารถต้านทานการโจมตีครั้งนี้ได้
อย่างไรก็ตาม ในช่วงเวลาวิกฤตินี้ หยางเฉินยกมือขึ้นและปล่อยพลังฝ่ามือออกไป
“บูม!”
เสียงดังสนั่น ฟ้าดินสั่นสะเทือน!
ทั้งสองคนปะทะกัน ระเบิดเป็นพลังที่น่าสะพรึงกลัว แผ่กระจายไปทั่ว ราวกับระเบิดนิวเคลียร์ระเบิด
บรรดาผู้แข็งแกร่งแดนเทพและผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์ที่เฝ้ามองอยู่ที่ห่างไกล ภายใต้ผลกระทบของพลังบูโดที่น่าสะพรึงกลัวนี้ ทำให้ร่างกายของพวกเขาถอยหลังไปอย่างแรง
ผู้แข็งแกร่งบางคนที่เพิ่งเข้าสู่แดนเทพชั้นยอด ซึ่งอยู่ห่างเป็นร้อยเมตร ได้รับผลกระทบอย่างหนักจากพลังที่ระเบิดออกมาจากการเผชิญหน้าระหว่างหยางเฉินและหลิวเหล่าก้วยอย่างแรง ทำให้พวกเขากระอักเลือดเต็มปากและกระเด็นออกไปไกล
“แย่แล้ว ถอย!”
เมื่อรับรู้ถึงพลังน่าสะพรึงกลัวที่ระเบิดมาจากการต่อสู้ของหยางเฉินและหลิวเหล่าก้วยแล้ว ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดต่างตกตะลึง และถอยห่างออกไปนับร้อยเมตรอีกครั้ง
ชั่วขณะหนึ่ง ภายในรัศมีหนึ่งกิโลเมตรที่หยางเฉินและหลิวเหล่าก้วยต่อสู้กัน นอกจากหยางเฉินและหลิวเหล่าก้วยแล้ว มีเพียงสองพี่น้องตระกูลซ่ง และเย่หลินซึ่งเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์อยู่เท่านั้น
ในที่สุดการต่อสู้ที่ดุเดือดระหว่างหยางเฉินกับหลิวเหล่าก้วยก็เกิดขึ้น ซึ่งเป็นการทำลายล้างอย่างสิ้นเชิง สถานที่ที่พวกเขาต่อสู้กัน เกิดดินถล่มและฝุ่นกระจายไปทั่ว
แม้แต่พี่สองพี่น้องตระกูลซ่งก็ไม่สามารถมองการต่อสู้ในระยะประชิดได้ หลังจากถอยห่างออกไปหลายร้อยเมตร พวกเขาก็หยุดลง
เย่หลินเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้าอย่างแท้จริง แม้ว่าก่อนหน้านั้นเขาจะได้รับบาดเจ็บสาหัสจากการโจมตีของหยางเฉิน แต่เขายังสามารถระเบิดพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่งได้
ขณะนี้ เขากำลังเฝ้ามองการต่อสู้อยู่ไม่ไกล เตรียมพร้อมที่จะโจมตีหยางเฉินอย่างรุนแรงได้ตลอดเวลา
“ไอ้สารเลว เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน เมื่อสักครู่คุณเพิ่งทะลวงไปถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม จะสามารถระเบิดพลังเทียบเท่ากับแดนเหนือมนุษย์ขั้นหกได้อย่างไร เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!”
ขณะที่หลิวเหล่าก้วยโจมตีอย่างบ้าคลั่ง เขาตะโกนด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ
เขาใช้วิชาพิษกู่ที่ชั่วร้ายดูดเลือดของกษัตริย์เย่แล้ว ถึงได้ทำให้พลังความแข็งแกร่งของเขาพุ่งสูงขึ้นถึงระดับแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก
อย่างไรก็ตาม เมื่อสักครู่หยางเฉินที่เพิ่งทะลวงสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นสาม แต่สามารถต่อสู้กับเขาได้ ซึ่งทำให้เขารู้สึกเหมือนกำลังฝันอยู่
หยางเฉินไม่พูดอะไร และโจมตีอย่างบ้าคลั่งเท่านั้น ไม่มีใครรู้ว่าตอนนี้เขาอาศัยการบังคับเทคนิคการหายใจขั้นหกของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยาน เพื่อรักษาประสิทธิภาพการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมเอาไว้
ทุกการโจมตีสำหรับหยางเฉิน คือความรู้สึกทำร้ายศัตรูหนึ่งพันคนและสูญเสียแปดร้อยคน
เขาต้องทนรับผลกระทบจากการบังคับคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานในร่างกายของเขา และต้องรวบรวมสมาธิเพื่อต่อสู้กับหลิวเหล่าก้วยที่อยู่ในแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก สำหรับเขาแล้วมันเป็นความทรมานอย่างยิ่ง
เมื่อเย่หลินซึ่งอยู่ไม่ไกลเห็นพลังความแข็งแกร่งของหยางเฉินนั้นสูสีกับหลิวเหล่าก้วย สีหน้าของเขาเคร่งขรึมจนถึงขีดสุด
วันนี้ เหตุผลที่เขาเชิญผู้แข็งแกร่งจากทั่วทุกทิศมาอย่างยิ่งใหญ่ นั่นเป็นเพราะเขาต้องการควบคุมตี้ชุน และหยางเฉินเป็นอุปสรรคใหญ่ที่สุดของเขา เดิมทีเขาคิดว่าสามารถฆ่าหยางเฉินได้อย่างง่ายดาย แต่นึกไม่ถึงว่าพลังความแข็งแกร่งของหยางเฉินจะพุ่งสูงขึ้นมากขนาดนี้
ตอนนี้ แม้แต่เขาที่เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นห้า ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยางเฉิน
“หยางเฉิน คุณต้องตาย!” เย่หลินกล่าวพึมพำด้วยสีหน้าที่โหดเหี้ยม
ผู้แข็งแกร่งชั้นยอดของกองกำลังต่าง ๆ ที่อยู่ห่างออกไปหลายร้อยเมตร และเนื่องจากระยะทางที่ไกลเกินไป ทำให้พวกเขาไม่สามารถเห็นการต่อสู้ระหว่างหยางเฉินและ หลิวเหล่าก้วยได้ พวกเขาสามารถสัมผัสได้ถึงความหวาดกลัวเท่านั้น และพลังที่น่าสะพรึงกลัวระลอกแล้วระลอกเล่า ระเบิดอย่างบ้าคลั่งกระแรกที่ร่างกายของพวกเขา
มีเพียงผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดและผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์เท่านั้นที่สามารถทนได้ และผู้แข็งแกร่งที่ต่ำกว่าแดนเทพชั้นยอด ถึงแม้จะอยู่ห่างไกลออกไปเป็นหลายพันเมตรก็แทบจะทนไม่ไหว
หลังจากการปะทะกันอีกครั้ง ทั้งสองยืนอยู่บนก้อนหิน และไม่มีใครเริ่มโจมตีก่อน และต่างมองหน้ากันโดยปริยาย
ร่างกายของหยางเฉินเต็มไปด้วยเลือด เห็นได้ชัดว่าเขาบังคับใช้เทคนิคการหายใจขั้นหก ทำให้ร่างกายของเขาเกิดความเสียหายอย่างหนัก
ดูเหมือนว่าเขาถึงขีดจำกัดแล้ว และเขาไม่กล้าที่จะผ่อนคลาย เพราะหากเขาไม่ระวัง เขาจะถูกหลิวเหล่าก้วยฆ่าตายทันที
ดวงตาสีแดงของหลิวเหล่าก้วยเริ่มหนาแน่นขึ้น มองแล้วเหมือนสัตว์ป่าที่คลุ้มคลั่ง ซึ่งน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก
พลังบูโดบนร่างกายของเขานั้นช่างน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างมาก
เพียงแต่การต่อสู้เมื่อสักครู่ หลิวเหล่าก้วยได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นกัน ตอนนี้บริเวณหน้าอกของเขายุบลง
สามารถทำให้หลิวเหล่าก้วยเป็นเช่นนี้ได้ ก็เพียงพอที่จะสามารถอธิบายความแข็งแกร่งของหยางเฉิน
ไม่เพียงหลิวเหล่าก้วยตกใจเท่านั้น แต่เย่หลินและสองพี่น้องตระกูลซ่งตกใจมากเช่นกัน การต่อสู้ครั้งนี้เป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยม แม้แต่ผู้แข็งแกร่งระดับอย่างพวกเขาก็ยังรู้สึกตกใจการต่อสู้คราวนี้
หยางเฉินรู้สึกทรมานเป็นอย่างมาก และหลิวเหล่าก้วยก็รู้สึกทรมานเช่นกัน ซึ่งตอนนี้พวกเขาสองคนใช้กำลังทั้งหมดต่อสู้กัน
“หยางเฉิน ยอมจำนนต่อผม แล้วผมจะไว้ชีวิตคุณ”
“ตอนนี้เมืองเหมียวต้องการคนที่แข็งแกร่งอย่างคุณ ด้วยแดนบูโดของคุณ แม้แต่เมืองเหมียวแล้วก็เป็นการดำรงอยู่ระดับสูง”
“ผมคิดว่าความแค้นระหว่างคุณกับผม ไม่ถึงกลับต้องเอาชีวิต”
ขณะที่เย่หลินคาดหวังให้หลิวเหล่าก้วยฆ่าหยางเฉิน แต่ใครไปจะคิดว่าทันใดนั้นหลิวเหล่าก้วยนั้นเริ่มโน้มน้าวหยางเฉิน
ซ่งจั่วและซ่งโหย่วสองพี่น้องตกตะลึงเช่นกัน เมื่อสักครู่พวกเขาเป็นศัตรูไม่ใช่หรือ?
การแสดงออกบนใบหน้าของเย่หลินหยุดนิ่งครู่หนึ่ง และหลังจากเงียบไปครู่หนึ่ง กล่าวด้วยความโมโหว่า “หลิวเหล่าก้วย อย่าลืมว่าพวกเราถึงจะเป็นพันธมิตรกัน!”
ตอนนี้ ความหวังราชวงศ์เย่นั้นฝากไว้ที่หลิวเหล่าก้วยเท่านั้น ใครจะไปคิดว่าหลิวเหล่าก้วยจะต้องการชักชวนหยางเฉิน เมื่อเขาชักชวนสำเร็จแล้ว สิ่งที่ราชวงศ์เย่ต้องประสบนั้นคือความหายนะ
“หุบปากซะ!”
หลิวเหล่าก้วยมองไปที่เย่หลินด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยเจตนาฆ่า และกล่าวอย่างเย็นชาว่า “มิฉะนั้น ผมก็ไม่รังเกียจที่จะทำลายราชวงศ์เย่!”
เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของเย่หลินแย่มาก อย่างไรก็ตามความแข็งแกร่งของเขานั้นสู้หลิวเหล่าก้วยและหยางเฉินไม่ได้ ดังนั้นเขาจึงทำได้เพียงอดทน
หยางเฉินตกตะลึง และไม่สามารถตอบสนองได้ชั่วขณะหนึ่ง เพราะเมื่อสักครู่พวกเขาสองคนกำลังสู้ตาย และทุกคนสามารถถูกฆ่าได้ตลอดเวลา
“ขอเพียงคุณยอมติดตามผม ผมสามารถแนะนำผู้แข็งแกร่งระดับสูงของเมืองเหมียวให้คุณได้ ด้วยพรสวรรค์ด้านบูโดของคุณ ไม่แน่คุณอาจกลายเป็นลูกศิษย์ของบุคคลสำคัญเหล่านั้นได้”
“ยิ่งไปกว่านั้น ขอเพียงตอนนี้คุณยอมจำนนต่อผม ผมสามารถช่วยคุณทำลายราชวงศ์เย่ได้ นับตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปคุณจะเป็นใหญ่ในเมืองเยี่ยนตู”
“หยางเฉิน นี่เป็นโอกาสดีที่สุดของคุณ ทางที่ดีคุณควรคิดให้ดีแล้วค่อยตอบผม”
หลิวเหล่าก้วยกล่าวโน้มน้าวอย่างต่อเนื่อง