The king of War - บทที่ 1461 ฆ่ามัน
หลังจากที่ถังยี่โหรวพูดคำนี้ออกไป หยางเฉินถึงกับตะลึง และมองไปที่หลังของเธอที่ยืนบังตัวเองไว้ ทำให้ใจของเขารู้สึกอบอุ่นขึ้นมา
แม้ว่า นี่จะเป็นเพราะความข้อดีของถังยี่โหรว ถึงจะเป็นคนอื่น เธอก็คงจะทำแบบนี้ แต่ความพยายามของถังยี่โหรว ทำให้หยางเฉินรู้สึกหวั่นไหว
หลังจากที่พ่อของถังยี่โหรวเมื่อได้ยินสิ่งที่ถังยี่โหรวพูดออกมา ก็โมโหอย่างมาก “ไอ้ลูกไม่รักดี! แกหุบปากไปซะ! ถ้าขืนยังพูดเรื่องบ้าๆ อีก ฉันจะฆ่าแกด้วยมือของฉันเองเนี้ยแหละ!”
แน่นอนว่าเขาไม่มีทางที่อยากจะฆ่าถังยี่โหรวจริงๆ หรอก แต่เพราะภายในใจนั้นหวาดกลัวอย่างมาก ต่อหน้าเย่เทียนหมิง ถังยี่โหรวยังกล้าพูดอะไรแบบนี้ เป็นการฆ่าตัวตายชัดๆ
ในเวลานั้น ไม่เพียงแต่จะช่วยถังยี่โหรวไม่ได้ และยังจะดึงตระกูลถัง เข้ามามีปัญหาด้วย
สำหรับเย่เทียนหมิง ที่โมโหอยู่แล้ว เมื่อเห็นว่าถังยี่โหรวใช้ชีวิตตัวเอง เพื่อปกป้องชายแปลกหน้าคนเดียว นี่ทำให้เย่เทียนหมิงโมโหมากกว่าเดิมอย่างมาก
“นี่คุณรู้ไหมครับว่าคุณกำลังพูดอะไรอยู่?”
เย่เทียนหมิงพูดด้วยใบหน้าที่สุขุม ถ้าไม่ใช่คนที่รู้จักและเข้าใจเขาดีจริงๆ จะไม่มีทางรู้ว่าเขาโมโหขนาดไหน
ใบหน้าของถังยี่โหรว เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น พร้อมกับพูดออกมา ด้วยสายตาที่แดงว่า “ฉันรู้ดีค่ะว่าฉันกำลังพูดอะไร แต่คุณเป็นถึงคุณชายคนโตของราชวงศ์เย่ ยอมใช้กระทั่งวิธีสกปรกๆ แบบนี้ เพื่อต้องการผู้หญิงคนคนหนึ่งมาครอบครองงั้นเหรอคะ ถ้าข่าวนี้ถูกพูดออกไป ไม่กลัวจะโดนนินทาเหรอคะ?”
“วันนี้ ฉันจะขอพูดตรงๆ กับคุณว่า ฉันไม่ได้ชอบคุณ ต่อให้ฉันต้องตาย ฉันก็ไม่มีทางแต่งงานกับคนที่ฉันไม่ได้ชอบ ถ้าไม่ใช่เพราะกลัวว่าตระกูลถังจะเดือดร้อน ฉันไม่มีทางแต่งกับคุณเด็ดขาด”
คำพูดนี้ของถังยี่โหรว ทำให้พ่อของเธอรู้สึกผิด เขาที่เป็นพ่อ เข้าอกเข้าใจลูกสาวตัวเองขึ้นมาทันที แต่เพื่อตระกูลถัง ถังยี่โหรวเลยจำใจต้องต้องแต่งงาน
“ไอ้ลูกไม่รักดี! หุบปาก! แล้วอยู่เงียบๆ ไปซะ!”
แต่สุดท้าย พ่อของถังยี่โหรวจะโกรธมากแค่ไหนก็ได้แค่ดุถังยี่โหรวเท่านั้น
เขากังวลใจอย่างมาก เพราะความโกรธของเย่เทียนหมิง จะพาหายนะมาให้ถังยี่โหรว เขารู้สึกผิดต่อลูกสาวตัวเองมาก และก็ไม่อยากเห็นลูกสาวตัวเองถูกฆ่าต่อหน้าต่อตา
สายตาของเย่เทียนหมิง เต็มไปด้วยความโมโห การกระทำของถังยี่โหรวในวันนี้ ทำให้เขานั้นโกรธถึงขีดสุด
“ดี! ดีมาก! เพื่อผู้ชายแปลกหน้าแค่คนเดียว และยังกล้ามาพูดแบบนี้กับผม ยอมรับเลยว่า คุณเองกล้าหาญไม่เบา”
เย่เทียนหมิงเงียบไปสักพัก และจู่ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า
“ในเมื่อคุณไม่ยอมแต่งกับผม งั้น……”
จู่ๆ เขาก็หยุดพูดทันที แล้วพูดต่อว่า “งั้นหลังจากนี้สามวัน ผมจะรีบแต่งงานกับคุณ หลังจากแต่งงานกับคุณแล้ว ผมค่อยอบรมสั่งสอนคุณ”
ต่อหน้าพ่อของถังยี่โหรว ยังกล้าพูดอะไรแบบนี้ออกมาอีก พูดตามตรงสัตว์มันยังดีกว่านี้เลย
พ่อของถังยี่โหรวกำหมัดกำหมัดขึ้นมา ใบหน้าเต็มไปด้วยความโมโห แต่ถึงจะโมโหอย่างก็พูดอะไรไม่ได้ สุดท้าย ก็ได้แต่ค่อยๆ คลายหมัดออก
“ไป พาตัวเธอกลับมา!”
พ่อของถังยี่โหรวสั่งลูกน้องสองคนที่อยู่ข้างหลัง
“ครับ!”
ทั้งสองคนที่อยู่ทั้งซ้ายมือและขวามือเดินตรงไปหาถังยี่โหรว
ถังยี่โหรวหมดหนทาง ไม่รู้ว่า เธอไปเอามีดคัตเตอร์มาตอนไหน แล้วเอามาจ่อคอตัวเอง พร้อมกับพูดด้วยสายตาที่แดงว่า “อย่าเข้ามานะ! พวกแกอย่าเข้ามานะ! ไม่งั้นฉันจะฆ่าตัวตายให้ดู!”
เมื่อลูกน้องสองคนของตระกูลถัง เห็นอย่างนี้ ก็หยุดเดินทันที
พ่อของถังยี่โหรวร้อนใจขึ้นมาทันที “ยี่โหรว อย่าคิดสั้นน่ะ วางมีดลงเถอะนะ!”
เย่เทียนหมิงเองก็ไม่นึกว่า ถังยี่โหรวจะทำอย่างนี้ และเธอเองก็มีสายตาจริงจังอย่างมาก
เขาเองก็ชอบสาวสวย แต่เขาไม่จำเป็นต้องแต่งงานกับถังยี่โหรว เพราะเรื่องการแต่งงานของเขากับถังยี่โหรว ไม่ใช่ความคิดของเขา แต่เป็นการแต่งงานระหว่างตระกูลถังกับราชวงศ์เย่
พูดได้ว่า เขาเองก็ไม่เต็มใจแต่งงานเหมือนกัน แต่ก็เพราะสถานะของเขา แม้ว่าเขาจะไม่แต่งงาน สำหรับเขาแล้ว ก็ไม่ใช่ปัญหาอะไร
ดังนั้นสำหรับเขาแล้ว ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับถังยี่โหรวอยู่แล้ว พูดได้แค่ว่า ถังยี่โหรวนั้นแค่เป็นคนสวย เขาเองก็ชอบสาวสวย ก็แค่นั้น
แต่ทว่าวันนี้ การกระทำของถังยี่โหรว ทำให้เขาอยากจะฆ่าถังยี่โหรวเอามากๆ
“ปล่อยเขาไป!”
ถังยี่โหรวตะโกนเสียงดัง
“ไอ้เด็กนี่ ทำแขนผมหักไปข้างหนึ่ง คุณคิดว่า ผมจะปล่อยเขาไปง่ายๆ งั้นเหรอ?”
“อีกอย่าง คุณคิดเหรอว่า คุณมีสถานะสูงพอที่จะมาต่อรองกับผมงั้นเหรอครับ?”
“คุณคิดว่าคุณเอาชีวิตตัวเองมาต่อรองกับผม แล้วจะบังคับผมได้งั้นเหรอ? ไร้สาระครับ!”
จู่ๆ เย่เทียนหมิงก็พูดขึ้นมาพร้อมกับหัวเราะอย่างเย็นชา สายตาที่เข้มของเขา จ้องมองไปที่หยางเฉินแล้วพูดว่า “ไอ้หนุ่ม ไม่นึกว่า แกจะมีดีพอ ทำให้ผู้หญิงคนนี้ยอมเอาชีวิตตัวเองมาปกป้องแก”
“ถ้าแกเป็นลูกผู้ชายพอ ก็ออกมารับความตายซะ อย่าเอาแต่หลบอยู่หลังผู้หญิงสิ”
ถังยี่โหรวรีบพูดว่า “คุณอย่าไปฟังเขานะ ที่นี่เป็นเมืองราชวงศ์เย่ เขาจะฆ่าคุณ ไม่ใช่เรื่องยากเลย”
หลังจากพูดจบ ก็หันไปพูดกับเย่เทียนหมิงว่า “เย่เทียนหมิง ถ้าคุณเองก็เป็นลูกผู้ชายพอ คุณก็ใช้กำลังของตัวคุณเองมาจัดการเขาสิ ฉันจะไม่พูดอะไรอีกเลย แต่นี่คุณกลับใช้อำนาจของครอบครัวคุณในการจัดการเรื่องแบบนี้ ยังจะนับว่าเป็นลูกผู้ชายอยู่งั้นเหรอ?”
“ฮ่า ฮ่า ถังยี่โหรวนะถังยี่โหรว คุณทำให้ผมโกรธได้สำเร็จแล้วจริงๆ ผมจะเป็นลูกผู้ชายหรือไม่ใช่ เดี๋ยวคุณก็จะได้รู้แล้วล่ะครับ”
เย่เทียนหมิงหัวเราะพร้อมกับความโมโห สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความโมโหและน่ากลัวอย่างมาก
คนที่ยืนอยู่ข้างๆ เขาที่มีชื่อว่าหวังเอ้าที่แข็งแกร่งแดนเทพขั้นปลาย จู่ๆ ก็พูดขึ้นมาว่า “คุณชายหมิงครับ วันนี้ทางตระกูลมีเรื่องสำคัญ นายท่านสั่งให้ทุกคนรีบกลับเดี๋ยวนี้เลยครับ ถ้าหากช้าไปกว่านี้ เกรงว่าจะทำให้นายท่านไม่พอใจเอานะครับ”
เย่เทียนหมิงพยักหน้า พร้อมกับจ้องไปที่หยางเฉินและพูดว่า “ในเมื่อนายไม่ยอมออกมา งั้นฉันจะให้คนของฉันเข้าไปหานายเองก็แล้วกัน”
“ก็อยากรู้เหมือนกันว่าใครมันจะกล้า!”
ถังยี่โหรวยังคงยืนบางหยางเฉินไว้
แต่ในตอนนั้นเอง เธอก็รู้สึกเจ็บที่คอ พอกวาดตาไปดูเท่านั้นแหละ ตัวของเธอก็ล้มลงกับพื้นไป
หยางเฉินเอง ใช้มือ ทุบเข้าไปที่ท้ายทอยของเธอ ทำให้เธอหมดสติไป
เขาคว้าเอวของถังยี่โหรวไว้ พร้อมกับมองไปที่พ่อของถังยี่โหรวและพูดว่า “พาเธอออกไป!”
ไม่มีใครนึกเลยว่า หยางเฉินจะทำแบบนี้ ถ้ายังมีถังยี่โหรวอยู่ในมือ สำหรับเขาแล้ว อย่างน้อยๆก็เป็นโล่ป้องกันได้
แต่ใครจะไปคิดว่า เขาจะทำให้ถังยี่โหรวหมดสติไปแบบนี้
พ่อของถังยี่โหรวเดิมทีก็อยากพาถังยี่โหรวออกมา เมื่อได้ยินคำพูดของหยางเฉิน เขามองไปที่หยางเฉินและพูดว่า “ขอบใจมาก!”
ลูกน้องสองคนของตระกูลถังเดินไปข้างหน้า และพาตัวถังยี่โหรวออกมา
ไม่นาน คนของตระกูลถังก็ได้ออกมาจนหมด หยางเฉินก็เลยมองไปที่เย่เทียนหมิง พร้อมกับพูดว่า “คุณควรฟังคนข้างๆ ของคุณนะครับ จะให้ดีรีบกลับไปที่ราชวงศ์เย่จะดีกว่านะครับ”
เขานั้นรู้ดีว่า เย่หลินต้องการให้ทุกคนในราชวงศ์เย่กลับตระกูล เพราะตระกูลมีคนปกครอง สำหรับคนในราชวงศ์เย่ มีแต่ที่ราชวงศ์เย่เท่านั้น ที่ปลอดภัยที่สุด
เย่เทียนหมิงหัวเราะเยาะเย้ย พร้อมกับพูดด้วยท่าทางดูถูกว่า “นายเอาเวลามายุ่งเรื่องตัวเองก่อนดีไหม”
หลังจากนั้น เขาโบกมือ และสั่งว่า “หวังเอ้า ฆ่ามันซะ!”