The king of War - บทที่ 1465 โล่ป้องกัน
เมื่อกลุ่มต่างๆนำผู้แข็งแกร่งแดนเทพเดินทางไปที่ราชวงศ์เย่ ส่วนหยางเฉินเองก็นำผู้แข็งแกร่งสามจักรพรรดิแดนเหนือมนุษย์ และยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดนับสิบคน เดินทางตรงไปที่ราชวงศ์เย่เหมือนกัน
หลังจากครึ่งชั่วโมงผ่านไป หยางเฉินและพรรคพวกก็มาถึงประตูทางใต้ของคฤหาสน์ราชวงศ์เย่
ในตอนนั้นเอง ประตูทางใต้ มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพอยู่ไม่ต่ำกว่าสิบคนเฝ้าอยู่ เมื่อเห็นหยางเฉินพาพวกมา ผู้แข็งแกร่งที่เฝ้าประตูทางใต้อยู่ ก็หวาดกลัวขึ้นมาทันที
คนพวกนี้ไม่ใช่คนของราชวงศ์เย่ แต่เป็นคนในเมืองราชวงศ์เย่ และเป็นตระกุลที่แข็งแกร่งระดับต้นๆของเมือง ส่วนมากก็จะเป็นแดนเทพชั้นต้นและผู้แข็งแกร่งแดนกลาง และส่วนผู้แข็งแกร่งระดับแดนเทพขั้นปลายมีแค่สามคน และมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอด แค่คนเดียว
พวกเขารู้ดีว่า หยางเฉินนั้นเป็นผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ โดยเฉพาะคนที่เป็นหัวหน้าที่เป็นผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอด ก่อนหน้านี้เคยไปร่วมงานวันเกิดของเย่หลิน แน่นอนว่าต้องเคยเจอหยางเฉินมาก่อน
ขณะนั้นเองเมื่อเขาเห็นหยางเฉินพาผู้แข็งแกร่งมา เขาก็กลัวจนสั่นไปทั้งตัว
หยางเฉินเหลือบไปมองพร้อมกับหัวเราะเยาะ “ราชวงศ์เย่นี้น่าสมเพชจริงๆ ให้ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดรวมตัวกันอยู่แต่ในคฤหาสน์ราชวงศ์ และให้ตระกูลอื่นๆ ในเมืองราชวงศ์เย่ มาเฝ้าประตูเนี้ยน่ะ”
เขามองแป๊บเดียวก็รู้ถึงความสามารถของคนพวกนี้ เย่หลินเองก็ไม่ใช่คนโง่ ก็รู้อยู่ว่าเขาเป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ แค่ให้ผู้แข็งแกร่งแดนเทพรับผิดชอบดูแลที่นี่ เห็นได้ชัดว่าพวกเขาถูกส่งมาตาย
หลี่จ้งก็หัวเราะเยาะ “ฉันได้ยินมาว่า เมื่อก่อนเมืองราชวงศ์เย่ เคยถูกราชวงศ์เย่ปฏิวัติมาก่อน ดูเหมือนว่าแค่นี้ราชวงศ์เย่ยังไม่พอใจ ถึงขั้นต้องยืมมือของคุณหยาง เพื่อบั่นทอนตระกูลชั้นนำที่มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพของเมืองราชวงศ์เย่ ถ้าเป็นแบบนี้ ต่อให้ภายหลังราชวงศ์เย่จะรอดไปได้ ในเมืองราชวงศ์เย่ก็จะไม่มีตระกูลชั้นนำคอยสนับสนุนให้การช่วยเหลือราชวงศ์เย่อีกต่อไป”
เมื่อฟังคำพูดของหลี่จ้งแล้ว ผู้คนที่เฝ้าประตูทางใต้อยู่ ก็มีสีหน้าที่เปลี่ยนไปอย่างชัดเจน
เดิมทีพวกเขาก็เป็นกังวลอยู่แล้วว่า พวกเขาจะถูกส่งมาเป็นโล่ป้องกัน ไม่นึกว่าทันทีที่มาถึงราชวงศ์เย่ ยังไม่ทันได้เดินเข้าไปข้างใน ก็ถูกคนของราชวงศ์เย่สั่งให้มาอยู่ที่นี่
“พวกแกอย่าพูดเรื่องไร้สาระ!”
ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดที่เป็นหัวหน้าพูดด้วยความโมโหว่า “ในฐานะที่พวกเราเป็นส่วนหนึ่งของเมืองราชวงศ์เย่ ถ้าคนนอกเข้ามาสร้างปัญหาเราจะนิ่งนอนใจได้อย่างไร และเราไม่ได้ต่อสู้เพื่อราชวงศ์เย่ แต่เราสู้เพื่อตัวของเราเอง”
หยางเฉินชำเลืองมองไปทางอีกฝ่าย หรี่ตาและพูดว่า “พูดอย่างนี้ หมายความว่าพวกคุณจะสู้กับพวกผมใช่ไหม?”
“พวกคุณคิดว่า แค่ผู้แข็งแกร่งแดนเทพสิบกว่าคน จะรับมือสี่จักรพรรดิแดนเหนือมนุษย์อย่างพวกเราได้งั้นเหรอ และยังมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดสิบกว่าคนกับผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนเหนือมนุษย์ จะสู้ไหมครับ?”
หยางเฉินกวาดสายตามองไปรอบๆ ทุกคนที่สบตากับหยางเฉิน ต่างพากันหลบสายตาและก้มหน้ามองลงกับพื้น
พวกเขารู้ดีว่า ตัวเองถูกส่งมาเป็นโล่ป้องกัน เลยถูกส่งมาดูแลประตูทางใต้นี้ แต่พวกเขาเองก็เกรงกลัวราชวงศ์เย่เหมือนกัน
แต่ทว่า อย่างที่หยางเฉินพูด พวกเขาจะเอาอะไรไปสู้กับสี่จักรพรรดิแดนเหนือมนุษย์?
“แม่งเอ๊ย กูไม่ทำแล้ว!”
ในตอนนั้นเอง มีผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นต้นคนหนึ่งยืนขึ้นมา พูดด้วยความโมโหว่า “กูสู้เพื่อราชวงศ์เย่ แต่ราชวงศ์เย่กลับเห็นกูเป็นแค่โล่ป้องกัน ไอ้สารเลวราชวงศ์เย่ รีบตายๆ ไปซะ!”
ขณะนั้นเอง ทุกคนก็มองไปที่คนคนนั้นด้วยความประหลาดใจ
คนคนนั้นมองไปรอบๆ แบบไม่เกรงกลัว พูดโดยใช้อารมณ์ว่า “พวกแกตาบอดงั้นเหรอ? ก็เห็นๆ อยู่ว่าที่ราชวงศ์เย่ต้องการการสนับสนุนความช่วยเหลือ ก็เพื่อลดกำลังของพวกเรา”
“พวกแกคิดว่า พวกเราจะต้านคนพวกนี้ได้จริงๆ น่ะเหรอ? อย่าฝันกลางวันไปหน่อยเลย! สู้ตัดสัมพันธ์กับราชวงศ์เย่ไม่ดีกว่าเหรอ!”
คำพูดนี้ของเขา ทำให้ผู้คนที่เกรงกลัวราชวงศ์เย่ตาสว่าง และปลุกความฮึกเหิมขึ้นมาทันที
“ใช่แล้ว ราชวงศ์เย่เอาพวกเรามาเป็นโล่ป้องกัน ฉันขอถอนตัว ถ้าราชวงศ์เย่ไม่ถูกทำลาย งั้นพวกเราก็ออกจากเมืองราชวงศ์เย่เอง”
“ใช่ ถ้าราชวงศ์เย่ไม่มีศีลธรรม แล้วเราจะมีไปทำไม พวกเราก็ขอถอนตัว!”
“พวกเราก็ขอถอนตัว!”
……
ตอนนั้นเอง ทุกคนก็ฮึกเหิมขึ้นมา พร้อมกับตะโกนออกมาว่าขอถอนตัว
เดิมทีมีผู้แข็งแกร่งแดนเทพนับสิบคนคอยเฝ้าประตูทางใต้อยู่ แต่ทั้งหมดก็ขอยอมแพ้และออกจากประตูทางใต้ไป หยางเฉินยิ้มมุมปากเล็กน้อย พร้อมกับหันไปมองหลี่จ้ง
หลี่จ้งเข้าใจความหมายที่หยางเฉินต้องการจะสื่อ และพูดอย่างรวดเร็วว่า “หลังจากวันนี้ พวกเราหลี่ซื่อกรุ๊ปจะมาแทนที่ราชวงศ์เย่ ทุกท่านไม่ต้องเป็นกังวล ตอนนี้พวกเราหลี่ซื่อกรุ๊ปไม่ต้องการให้พวกคุณมาช่วยพวกเราในการทำลายราชวงศ์เย่ ขอแค่พวกคุณไม่เข้ามาขัดขวางพวกเรา หลังจากที่หลี่ซื่อกรุ๊ปของเราล้มราชวงศ์เย่ได้ หลี่ซื่อกรุ๊ปไม่มีทางเข้าไปเตะต้องพวกคุณอย่างแน่นอนครับ”
“ผมชื่อหลี่จ้ง เป็นเจ้าบ้านของหลี่ซื่อกรุ๊ป ผมสัญญา!”
ทันทีที่พูดจบ ผู้คนที่กังวลใจเรื่องที่ราชวงศ์เย่จะมาแก้แค้น ก็ประหลาดใจขึ้นมาทันที
“ขอบคุณผู้นำตระกูลหลี่ที่เข้าใจ พวกเราจะไม่เข้าไปขัดขวางพวกคุณ พวกเราขอตัวก่อนนะครับ!”
“ขอบคุณผู้นำตระกูลหลี่ พวกเราจะไปเดี๋ยวนี้เลยครับ!”
……
สักพัก ผู้แข็งแกร่งที่เฝ้าประตู ก็พากันถอยออกไปจนหมด
เดิมทีพวกเขาไม่ยินยอมที่จะเป็นโล่ป้องกันของราชวงศ์เย่อยู่แล้ว หลังจากที่ได้ยินคำพูดของหลี่จ้งแล้ว ไม่มีเหตุผลที่จะต้องทนอยู่ต่อไป ราชวงศ์เย่ต้องถูกทำลาย
แต่พวกเขาเองก็รู้ดี ราชวงศ์เย่มีคนคอยปกป้อง หากราชวงศ์เย่กำลังจะถูกทำลาย ผู้ปกป้องก็จะออกมาช่วยปกป้องราชวงศ์เย่ไว้
ตอนนี้ พวกเขาทำได้แค่ถอยออกมา และเตรียมตัวออกจากราชวงศ์เย่ให้ไวที่สุด แน่นอนว่า ถ้าราชวงศ์เย่ถูกทำลายลง พวกเขาก็ไม่ต้องออกจากเมืองนี้
“เกิดเรื่องอะไรขึ้น? ทำไมพวกนายถึงถอยออกมาหมดเลย?”
คนของตระกูลถังที่กำลังเดินทางไปที่ราชวงศ์เย่ จู่ๆ ก็เห็นผู้แข็งแกร่งของหลายตระกูล ถอยออกมาจากประตูทางใต้ ทำให้คนของตระกูลถังต่างงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
“ผู้นำตระกูลถัง ผมขอแนะนำว่า ทางที่ดีให้รีบทิ้งราชวงศ์เย่ และออกไปจากที่นี่เถอะครับ ครั้งนี้ราชวงศ์เย่เจอกับปัญหาที่ใหญ่มาก พวกมันเก็บผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดขึ้นไปไว้เอง และให้พวกเรานำผู้แข็งแกร่งแดนเทพมาช่วย พวกมันไม่ได้เห็นพวกเราเป็นคนเลยด้วยซ้ำ”
ชายคนหนึ่งที่พอสนิทกับตระกูลถัง ใจดีพูดเตือนไป หลังจากพูดเตือน ก็รีบไปทันที
“นี่……”
ถังเต๋อหวู่ตะลึงสักพัก ราชวงศ์เย่ถึงขั้นทำเรื่องสกปรกๆ อย่างนี้เลยเหรอ?
“พ่อครับ ที่ผู้แข็งแกร่งของตระกูลอื่นถอยออกมาใช่ว่าจะไม่มีเหตุผลนะครับ พวกเราอย่าเข้าไปยุ่งดีกว่าเลยครับ เราเองก็รีบไปจากที่นี่กันเถอะครับ!”
ถังปั๋วใช้โอกาสนี้ในการโน้มน้าวใจ
“พี่ใหญ่ ตระกูลถังของพวกเรามีทั้งความมั่งคั่งและอำนาจ และอีกอย่างเรามีการแต่งงานกับราชวงศ์เย่ แค่ตระกูลเล็กๆ พวกนั้นบอกว่าถอยก็จะถอยงั้นเหรอ ต่อให้เราไปจากราชวงศ์เย่ อย่างไรก็ต้องมีผลตามมาอยู่ดี ธุรกิจทุกอย่างของเราก็อยู่ในเมืองราชวงศ์เย่ จะหนีรอดไปได้ด้วยเหรอ?”
ถังไห่พูดด้วยสีหน้าที่ไม่พอใจ
ถังเจิ้นก็พูดต่อว่า “ใช่แล้วพี่สอง ตอนนี้ตระกูลถัง ถูกมัดติดอยู่กับราชวงศ์เย่แล้ว ต่อให้เราจะทำอย่างไรก็ออกไปจากราชวงศ์เย่ไม่ได้ ครั้งนี้ มีแต่ต้องช่วยราชวงศ์เย่ต่อสู้กับศัตรูเท่านั้น!”
ถังเต๋อหวู่ก็พูดว่า “ไหนๆ ผู้แข็งแกร่งของตระกูลอื่นๆ ก็ไปกันหมดแล้ว นี่อาจจะเป็นโอกาสดีของ ตระกูลถังเลยก็ว่าได้ ขอแค่ราชวงศ์เย่ผ่านปัญหานี้ไปได้ ตระกูลที่ทรยศ ก็จะมีแต่ต้องถูกทำลายเท่านั้น”
“ในเมื่อเป็นแบบนี้ เราก็ไปที่ราชวงศ์เย่ ช่วยราชวงศ์เย่ต่อสู้กับศัตรูกันเถอะ!”