The king of War - บทที่ 1474 ความโลภของผู้แข็งแกร่ง
ในเวลานี้ มีเพียงหยางเฉินและเย่หลินที่เหลืออยู่บนภูเขาหวงซาน สำหรับคนอื่นๆ พวกเขาได้หนีลงไปจากภูเขาแล้ว
ความกดดันของบูโดที่น่าสะพรึงกลัวได้กระทบจิตวิญญาณของทุกคน ทำให้ทุกคนรู้สึกถึงความสั่นสะเทือนจากส่วนลึกของจิตวิญญาณ
หยางเฉินมองไปที่เย่หลินด้วยใบหน้าที่ได้ใจและไม่พูดอะไร แต่ใช้เทคนิคการหายใจขั้นห้าของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานอย่างเต็มที่
ออร่าของบูโดบนร่างกายของเขาเริ่มทะยานขึ้นทันที เมื่อเย่หลินรู้สึกถึงความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นในร่างกายของหยางเฉิน ท่าทางที่ได้ใจบนใบหน้าของเขาค่อยๆจางหายไป และสีหน้าของเขาก็เคร่งขรึมอย่างยิ่ง
จากร่างกายของหยางเฉิน เขารู้สึกถึงแรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวที่ทำให้หัวใจของเขาเต้นแรง
“อืม?”
ในขณะนี้ จู่ๆก็มีเสียงแปลกใจดังขึ้น ราวกับว่าเขาคิดไม่ถึงว่าความแข็งแกร่งของหยางเฉินจะแข็งแกร่งได้ขนาดนี้
“คุณ คุณ……”
ทันใดนั้น เย่หลินก็เห็นว่ารูม่านตาสีดำของหยางเฉินเปลี่ยนไปอย่างกะทันหัน ราวกับว่าพวกมันถูกย้อมด้วยสีแดงเลือด และดวงตาสีขาวของเขาค่อยๆกลายเป็นสีแดงเลือดเช่นกัน
สัปดาห์ที่แล้ว บนยอดเขาเยี่ยนซานในเยี่ยนตู ร่างกายของหยางเฉินได้รับการเปลี่ยนแปลง จากนั้นความแข็งแกร่งของเขาก็พุ่งสูงขึ้น แม้ว่าเขาจะร่วมมือกับหลิวเหล่าก้วย แต่ก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ดังนั้นพวกเขาจึงต้องหนีไป
“ท่านผู้พิทักษ์ โปรดแสดงตัวและฆ่าเด็กคนนี้เถอะ เขามีบางอย่างที่แปลกประหลาดเกี่ยวกับตัวเขา ความแข็งแกร่งของเขาเป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นสามเท่านั้น แต่เขากลับสามารถระเบิดความแข็งแกร่งของบูโดได้เทียบเท่ากับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ด”
ทันใดนั้น เย่หลินก็คำรามและใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความสยดสยอง
โดยกล่าวว่าหยางเฉินมีความแข็งแกร่งเป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ด เขาไม่ได้พูดไปเรื่อย แต่เป็นการประมาณของเขาเอง เพราะว่า เขาได้ก้าวเข้าสู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหกแล้ว แต่เขารู้สึกกดดันอย่างมากต่อหยางเฉิน นี่ไม่ใช่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดคืออะไร?
ในเวลานี้ โมเมนตัมบูโดของหยางเฉินยังคงเพิ่มขึ้น
“หึ! กล้ามาหาเรื่องราชวงศ์เย่ ไปตายซะ!”
จู่ๆก็มีเสียงเย็นชาดังขึ้น
ในเวลาต่อมา ชายชราผมขาวสวมชุดคลุมสีเทาก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้าหยางเฉิน และเขาก็ยกมือขึ้นและชกออกไป
เมื่อเห็นชายชราที่สวมชุดสีเทา ใบหน้าของเย่หลินก็เต็มไปด้วยความตกใจ แม้เขาจะมีความแข็งแกร่งเป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นหกแล้ว แต่เขาก็ไม่สามารถรู้สึกถึงร่างของผู้พิทักษ์เลย
เขาได้ยินแค่เสียงของอีกฝ่ายเท่านั้น จากนั้นก็เห็นอีกฝ่ายปรากฏตัวต่อหน้าหยางเฉิน
“ปัง!”
หยางเฉินซึ่งยืนอยู่ในที่เดิมและไม่ขยับ ทันใดนั้นก็ชกออกไปอย่า
กะทันหัน และปะทะโดยตรงกับฝ่ามือของผู้พิทักษ์ของราชวงศ์
“บูม บูม บูม!”
หินรอบๆตัวทั้งสองคน ราวกับว่าพวกมันถูกระเบิด แตกเป็นเสี่ยงๆทันที และฝุ่นก็ปลิวว่อน
นี่ไม่ใช่จุดจบ หลังจากที่ฝ่ามือของทั้งสองปะทะกัน กำลังชี่ของบูโดที่ระเบิดออกมาก็เหมือนกับก้อนหินที่ลงไปในทะเล ทำให้เกิดคลื่นพายุที่พัดไปทุกทิศทุกทาง
ในขณะนี้ ต้นไม้บนภูเขา ราวกับถูกลมพัดปลิวไปทุกทิศทุกทาง โดยมีหยางเฉินและผู้พิทักษ์ราชวงศ์เป็นศูนย์กลาง
แม้แต่เย่หลินที่เป็นแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก ก็ยังรู้สึกราวกับว่าเขาได้รับบาดเจ็บสาหัสในขณะนี้ และร่างกายของเขาก็ถอยกลับไปเจ็ดแปดก้าวก่อนที่เขาจะหยุด
สำหรับผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดที่หนีไปที่ตีนเขา กลับได้รับผลกระทบด้วย และร่างกายของพวกเขาก็ถอยห่างออกไปมากกว่าสิบเมตร
“นี่……”
ที่เชิงเขา ผู้แข็งแกร่งแดนเทพชั้นยอดทั้งหมดมองขึ้นไปบนยอดเขาหวงซานด้วยท่าทางตกใจ หลังจากยืนนิ่งแล้ว
ด้วยการโจมตีครั้งเดียว ดินถล่มภูเขาสลาย
ด้วยการโจมตีครั้งเดียว กำลังชี่กระแทกจนผู้แข็งแกร่งกระเด็น!
นี่เป็นโมเมนตัมที่มนุษย์สามารถระเบิดออกมาได้งั้นหรือ?
บนยอดเขาหวงซาน หลังจากที่หยางเฉินปะทะกับผู้พิทักษ์ด้วยฝ่ามือของเขา กำลังชี่ของบูโดที่น่าสะพรึงกลัวก็กระจายไปทั่วแขนของเขาโดยตรง ราวกับว่ามันจะสร้างความเสียหายให้กับทุกสิ่งในร่างกายของเขา
เมื่อรู้สึกถึงกำลังชี่ของบูโดที่บดขยี้ของคู่ต่อสู้ หยางเฉินก็ไม่ลังเลเลย เขาใช้เท้าเตะพื้นอย่างแรง และด้วยความช่วยเหลือจากกำลังชี่แห่งการโจมตีของราชองครักษ์ ร่างของเขาก็ลอยกลับไปในอากาศหลายสิบเมตรในทันใด และถอดกำลังชี่ออกเกือบครึ่ง
อย่างไรก็ตาม แม้ว่าเขาจะใช้กำลังชี่ของคู่ต่อสู้เพื่อถอยหลังกลับในทันที แต่ความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้นั้นแข็งแกร่งเกินไป และมันก็ยังทำให้หยางเฉินได้รับบาดเจ็บ
“อืม?”
ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์รู้สึกได้ว่าหยางเฉินไม่ได้กระเด็นออกไปเพราะพลังของเขา แต่หยางเฉินเองก็พยายามถอยกลับเอง
เพียงแต่ว่า สิ่งที่ทำให้เขาประหลาดใจก็คือ ความแข็งแกร่งของเขา การระเบิดอย่างรุนแรงไม่ได้ฆ่าหยางเฉินในทันที และดูเหมือนว่ามันจะทำให้หยางเฉินได้รับบาดเจ็บเท่านั้น
แต่มันถือได้ว่าเป็นอาการบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้น และมันก็ไม่ได้ส่งผลกระทบมากนักต่อความแข็งแกร่งของหยางเฉินเลย
“คุณมาจากตระกูลบู๊โบราณ เป็นลูกของตระกูลไหน?” คราวนี้ ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ไม่ได้ทำอะไรกับหยางเฉิน แต่มองไปที่หยางเฉินและถาม
ในความคิดของเขา อายุยังน้อยแบบนี้ เขาก็สามารถมีความแข็งแกร่งอันน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้ เว้นเสียแต่ว่าเป็นผู้ร้ายที่โดดเด่นที่สุดในตระกูลบู๊โบราณ จึงจะมีพลังมากเช่นนี้
เขาเป็นเพียงผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ เขาไม่รู้อะไรเลยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นภายนอก และโดยธรรมชาติแล้วเขาไม่รู้จักหยางเฉิน
หยางเฉินเพิกเฉยต่อผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ ไม่ใช่เพราะเขาไม่ต้องการ แต่หลังจากที่เขาถูกฝ่ายตรงข้ามโจมตีอย่างหนัก เขารู้สึกว่าอวัยวะภายในของเขาเคลื่อนที่ไปหมด และเลือดเต็มปากถูกขังอยู่ในอกของเขา เมื่อเขาพูดเขาก็กลัวว่ามันจะปะทุออกมา
เขาใช้เทคนิคการหายใจขั้นห้าของคัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานจนถึงสุดขีดในทันที อัตราการหายใจเป็นจังหวะ ดูเหมือนจะทำให้เขาดูดซับพลังงานของฟ้าและโลก และเลือดที่กำลังจะพุ่งออกมาในหน้าอกก็ค่อยๆถูกระงับ
“ท่านผู้พิทักษ์ เขาไม่ใช่สมาชิกของตระกูลบู๊โบราณ แต่เป็นคนธรรมดาในโลก ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา ใช้เวลาเพียงหกปีในการเติบโตจากคนธรรมดาจนพัฒนาถึงวันนี้”
“ท่าน เขาต้องปิดบังความลับไว้มากมาย ถ้าสามารถไขความลับเหล่านี้ได้ ความแข็งแกร่งของท่านจะพุ่งสูงขึ้นอย่างแน่นอน”
เย่หลินรีบพูด เพียงไม่กี่คำ ก็ทำให้หยางเฉินเต็มไปด้วยความลับ
แน่นอนว่าคำพูดของเย่หลิน ทำให้สีหน้าของผู้พิทักษ์เปลี่ยนไปเล็กน้อย จากนั้นเขาก็ชกไปที่เย่หลิน ด้วยฝ่ามือและร่างของเย่หลินก็ถูกกระแทกไปในอากาศโดยตรง
“ในฐานะผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ ผมมีหน้าที่ปกป้องราชวงศ์ไม่ให้ล่มสลาย แล้วผมจะโลภความลับของรุ่นหลานได้อย่างไร?”
ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ถามอย่างโกรธเคือง
เย่หลินตัวสั่นด้วยความตกใจและขอโทษซ้ำแล้วซ้ำเล่า “ผมขอโทษ นายท่าน ผมผิดไปแล้ว ผมจะไม่กล้าพูดไปเรื่อยอีก!”
“ฮึ่ม! กล้าพูดไปเรื่อยอีก ฆ่า!” ผู้พิทักษ์พูดอย่างเย็นชา
ดูเหมือนว่าเขาจะเป็นคนชอบธรรมและน่าเกรงขาม แต่ในแววตาของเขา มีแสงแห่งความโลภ เดิมที เขากลัวว่าหยางเฉินจะมีภูมิหลังของตระกูลบู๊โบราณ แต่คิดไม่ถึงว่าเขาเป็นเพียงคนธรรมดาทางโลก
เช่นเดียวกับที่เย่หลินพูด หยางเฉินต้องซ่อนความลับที่น่าตกใจ มิฉะนั้น เป็นไปไม่ได้ที่คนธรรมดาจะมีความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัวในเวลาเพียงหกปี
ด้วยความแข็งแกร่งของหยางเฉินในปัจจุบัน แม้ว่าเขาจะถูกจัดให้อยู่ในตระกูลบู๊โบราณชั้นนำ เขาก็จะเป็นอัจฉริยะด้านบูโดซึ่งจะได้รับการปลูกฝังให้เป็นทายาท
ในเมื่อไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลบู๊โบราณ แม้ว่าหยางเฉินจะถูกเขาฆ่า ก็ไม่มีปัญหา
ทันใดนั้น ออร่าบูโดของผู้พิทักษ์ราชวงศ์ก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ แข็งแกร่งกว่าตอนที่เขาเพิ่งชกหยางเฉินในครั้งแรก
เห็นได้ชัดว่าเขามีเจตนาฆ่าต่อหยางเฉิน
“เด็กน้อย คุณกล้ามาหาเรื่องราชวงศ์เย่ มันคือโทษประหารชีวิต! เห็นแก่ที่คุณฝึกฝนมาไม่ง่าย ปราศจากการฝึกฝนของตระกูลบู๊โบราณ มันก็ไม่ง่ายเลยที่จะฝึกฝนถึงระดับนี้ ผมจะให้โอกาสคุณมีชีวิตอยู่ต่อและติดตามผม มาฝึกฝนในภูเขาหวงซาน ผมสามารถยกโทษให้โทษประหารชีวิตของคุณได้”
ทันใดนั้น ผู้พิทักษ์ของราชวงศ์ก็พูดขึ้น ภายนอกชอบธรรมและน่าเกรงขามของเขา ในความคิดของหยางเฉินนั้นดูปลอมมาก