The king of War - บทที่ 1513 ร่วมมือต่อต้าน
ชั่วขณะที่หยางเฉินต่อยด้านหลังหลี่เจียงไห่หมัดหนึ่ง พลังอันคลุ้มคลั่งส่วนหนึ่ง จากจุดศูนย์กลางตรงด้านหลังหลี่เจียงไห่ที่หยางเฉินต่อยหมัดเข้าไป กระจายไปยังภายในร่างกายของหลี่เจียงไห่
วินาทีนี้ หลี่เจียงไห่รู้สึกเพียงว่าพลังที่เหมือนฉีกขาดส่วนหนึ่ง กำลังฉีกอวัยวะภายในของเขาออกเป็นชิ้นๆ ความหวาดกลัวที่มาจากจิตวิญญาณลึก ทำให้ในสายตาเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
ซึ่งในเวลานี้เอง เสียงดูถูกเสียงหนึ่ง ลอยมาจากด้านหลังเขากะทันหัน “ไม่เจียมกำลังตัวเอง!”
พอพูดออกนี้ออกมา ก็เป็นพลังอันคลุ้มคลั่งอีกอัน ทุบตรงตำแหน่งกลางหลังของหลี่เจียงไห่อย่างรุนแรง
“ตึง!”
ร่างกายของหลี่เจียงไห่ ราวกับว่าวที่สายขาด ลอยออกไปจากห้องโดยตรง ตกลงบนพื้นอย่างหนักอึ้ง ชั่วพริบตากระอักเลือกออก บนใบหน้า เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง
เขาจ้องทิศทางของหยางเฉินเพียงมองแวบเดียว ชีพจรหายไปในชั่วพริบตาเดียว กลายเป็นศพร่างหนึ่ง
เวลานี้ ศพของหลี่เจียงไห่ อยู่แทบเท้าของหลี่เจียงสง ตายตาไม่หลับ
หลี่เจียงสงที่เดิมหวาดผวาต่อหยางเฉินเต็มที่ เวลานี้เพียงรู้สึกว่าอ่อนยวบทั้งตัว อยากจะหนี กลับพบว่าขาทั้งสองของตนเองสั่นเทาอย่างแรง ขยับไม่ไปสักก้าวเดียว
หลี่เจียงไห่เป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ ปัจจุบันนี้กลับตายอยู่แทบเท้าของเขา หลี่เจียงสงที่เป็นแค่กึ่งแดนเหนือมนุษย์ จะไม่กลัวได้อย่างไร?
“ตึก!”
วินาทีต่อมา ขาทั้งสองของหลี่เจียงสงอ่อน คุกเข่าลงพื้นโดยตรง อ้อนวอนแบบหน้าเต็มไปด้วยความกลัว “คุณหยาง ท่าน……ท่านเข้าใจผิดแล้วครับ ท่าน……ท่านพ่อผมให้ผม มาเชิญท่านไปตระกูลหลี่สักรอบ และไม่ได้อยากจะทำอะไรต่อท่านแต่อย่างใดครับ”
“นี่……นี่ล้วนเป็นหลี่เจียงไห่ เขาตัดสินใจเอาเอง อยากแตะต้องท่าน เรื่อง……เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับผมจริงๆ ครับ ขอให้ท่านไว้ชีวิตผมสักครั้งครับ”
หลี่เจียงสงพูดไปพลางโขกศีรษะบนพื้นอย่างแรงไปพลาง
ครั้งที่หนึ่ง!
ครั้งที่สอง
……
ครั้งที่สิบ!
ไม่นาน บนหน้าผากเขาผิดรูปอย่างหนัก ความกลัวในใจ ทำให้เขาพังทลายถึงที่สุด
หยางเฉินมองหลี่เจียงสงแบบนิ่งเฉยบอกว่า “ตอนแรกฉันคิดว่าแม้แต่นายก็จะฆ่าด้วย แต่นายเป็นแค่สวะที่แม้แต่แดนเหนือมนุษย์ยังทะลุไม่ถึง ฆ่าหรือไม่ฆ่านาย ล้วนยังไงก็ได้ งั้นจะไว้ชีวิตต่ำต้อยของนายไว้แล้วกัน กลับไปบอกหลี่จ้ง ถ้าฆ่าฉัน ดีที่สุดทำให้ไว ไม่อย่างนั้นรอหลังจากวิถีบู๊ของฉันฟื้นกลับไปถึงขั้นสูงสุด นั่นคือวันตายของเขา!”
ในใจหลี่เจียงสงเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ขณะเดียวกันยังมีความยินดีที่รอดพ้นหายนะ เขาคิดว่าหยางเฉินจะฆ่าเขาแล้ว ถึงแม้แค่ให้เขากลับไปบอกต่อ แต่อย่างน้อยก็ยังรักษาชีวิตไว้ได้
“ครับๆๆ นี่ผมจะกลับไปถ่ายทอดคำพูดของท่านต่อ” หลี่เจียงสงรีบบอกทันที
“ไสหัวไป!” หยางเฉินตะโกน
หลี่เจียงสงออกไปเหมือนหลบหนี กลัวตนเองไปช้าแล้ว หยางเฉินจะเปลี่ยนความคิด
“ทำไมคุณถึงปล่อยเขาไป?”
หลังจากหลี่เจียงสงออกไป ซ่านกวนโหรวถามด้วยท่าทางไม่เข้าใจ
“เฮือก!”
แต่เธอเพิ่งพูดจบ ทันใดนั้นหยางเฉินพ่นเลือดออกมาทีหนึ่ง
“หยางเฉิน!”
ชั่วขณะหนึ่งเธอหวาดกลัวแล้ว รีบเข้าไปประคองหยางเฉินไว้
หยางเฉินกัดลิ้นแล้ว พยายามทำให้ตนเองรักษาสติไว้ พูดด้วยเสียงต่ำ “พยุงผมเข้าไปก่อน อย่าให้ใครรบกวนผมทั้งนั้น!”
“ได้!”
หลังซ่านกวนโหรวประคองหยางเฉินเข้าไปในห้องอย่างลนลาน ก็ปิดประตูสนิทในวินาทีแรก
พอหยางเฉินเข้าห้องไป นั่งขัดสมาธิ คัมภีร์ต้าเต้าเทียนหยานทำงานอย่างบ้าคลั่งขึ้นมา ไม่นาน ลมหายใจอันอบอุ่นส่วนหนึ่ง หล่อเลี้ยงอวัยวะภายในของเขาอยู่ไม่หยุด
ซ่านกวนโหรวไม่กล้าพูดจารบกวน บนหน้าเต็มไปด้วยแววความกังวล
เมื่อสักครู่เธอยังโกรธอยู่บ้างที่หยางเฉินปล่อยหลี่เจียงสงไป ตอนนี้ถึงรู้ว่า หยางเฉินไม่ใช่อยากจะปล่อยหลี่เจียงสงไป แต่ว่าตอนที่ฆ่าหลี่เจียงไห่ในเสี้ยววินาทีก่อนหน้านี้ ตนเองได้รับบาดเจ็บแล้ว
เห็นลักษณะอ่อนแอของหยางเฉิน ซ่านกวนโหรวรู้สึกเพียงว่าปวดใจมาก ยังมีการตำหนิตนเองระดับหนึ่ง ถ้าไม่ใช่ตนเองไร้ความสามารถ ไม่มีทางพาหยางเฉินออกไปจากเมืองราชวงศ์ซ่านกวนได้ เขาจะมีวันนี้ได้อย่างไร?
อีกด้านหนึ่ง หลี่เจียงสงหลังออกจากราชวงศ์ซ่านกวน รีบกลับไปตระกูลหลี่ทันที
“เกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว?”
ตอนที่หลี่จ้งมองเห็นหลี่เจียงสงพุ่งเข้าห้องด้วยหน้าตาสะพรึงกลัวเต็มที่ ชั่วขณะนั้นมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีอย่างมาก รีบถามทันใด
หลี่เจียงสงคุกเข่าลงพื้นทันที พูดแบบสะพรึงกลัวเต็มที่ “ท่านพ่อครับ หลี่เจียงไห่ตายแล้ว! โดนหยางเฉินฆ่าครับ! โจมตีทีเดียวตายในพริบตาเลย!”
“อะไรนะ?”
หลี่จ้งรับรู้ข่าวนี้ หน้าเต็มไปด้วยความตื่นตกใจ ลุกขึ้นมาฉับพลัน บนใบหน้า ปรากฏแววความหวาดกลัวอันเข้มข้น
สำหรับเขานั้น วิถีบู๊ของหยางเฉินถูกทำลาย เพียงแค่เป็นไปได้มากว่ายังรักษาร่างกายของผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ไว้ เดิมทีไม่ได้คิดว่า หยางเฉินจะสามารถโจมตีหลี่เจียงไห่ที่อยู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่งทีเดียวตายได้ในชั่วพริบตา
เขารู้สึกเหมือนกำลังฝันอยู่ ต่อให้เป็นเขา อยากจะฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่งในชั่วพริบตา ยังยากมากเช่นกัน แต่ว่าหยางเฉิน คาดไม่ถึงว่าทำได้แล้ว
หรือว่า เขาเดาผิดจริงๆ หยางเฉินฟื้นวิถีบู๊กลับสู้ขั้นสูงสุดแล้วเหรอ?
หลี่เจียงสงรีบบอกไปอีกว่า “หยางเฉินให้ผมกลับมาแจ้งให้ท่านทราบต่อมา เขาบอกว่า ถ้าท่านอยากฆ่าเขา ดีที่สุดทำให้ไว ไม่อย่างนั้นรอหลังเขาฟื้นวิถีบู๊กลับคืนขั้นสูงสุดได้ นั่นคือวันตายของตระกูลหลี่ครับ!”
ได้ยินคำพูดนี้ หลี่จ้งอดสั่นไปทั้งตัวไม่ได้ พอเท้าซวนเซ ก้นก็กระแทกนั่งอยู่บนเก้าอี้หวายแล้ว
ถ้าหยางเฉินไม่พูดสักคำ เพียงแค่ฆ่าหลี่เจียงสงกับหลี่เจียงไห่แล้ว บางทีเขาอาจจะไม่กลัวขนาดนี้ แต่ว่าตอนนี้ หยางเฉินให้หลี่เจียงสงกลับมาบอกต่อ รับปากด้วยตนเองว่าวิถีบู๊ของตัวเองได้รับความเสียหาย กำลังอยู่ในการฟื้นกลับ
นี่ทำให้หลี่จ้งหวาดกลัวอย่างมาก นี่ไม่ใช่หมายความว่า หยางเฉินเพียงแค่วิถีบู๊เสียหาย และไม่ใช่วิถีบู๊พังทั้งหมดอย่างที่เขาคิด ปัจจุบันนี้กำลังฟื้นกลับคืนต่อไป
“ท่านพ่อครับ ครั้งนี้ พวกเราผิดพลาดแล้วจริงๆ ครับ หยางเฉินไม่ได้สูญเสียวิถีบู๊ รอเขาฟื้นตัวกลับคืน จะต้องกำจัดพวกเราตระกูลหลี่แน่ ท่านพ่อ สรุปพวกเราควรทำอย่างไรดีครับ” หลี่เจียงสงพูดอย่างหวาดผวาร้อนรน
หลี่จ้งไม่ได้พูดจา สีหน้าซีดเซียวไร้ที่เปรียบ ถึงแม้เขายังมีแผนสำรอง แต่ว่าแผนสำรองนี้เตรียมไว้ใช้มาจัดการราชวงศ์ ถ้าสิ้นเปลืองไปใช้จัดการหยางเฉินแล้ว ถึงตอนนั้นราชวงศ์ซ่านกวนต้องถือโอกาสพังทลายตระกูลหลี่เป็นแน่
ในฐานะเหล่าจู่ของตระกูลหลี่ เขาไม่โง่ ย่อมรู้ชัดแจ้ง ตระกูลหลี่ในปัจจุบัน สำหรับราชวงศ์กวนนั้น ก็คือก้างขวางคอ เพียงแค่ราชวงศ์ซ่านกวนไม่กล้าลงมือต่อตระกูลหลี่ง่ายดาย
ปัจจุบันนี้ เขาแทบจะสามารถยืนยันได้ วิถีบู๊ของหยางเฉินยังอยู่ นอกจากนั้นกำลังอยู่ในการฟื้นตัว
เขายังรู้ว่า ราชวงศ์ซ่านกวนกำลังหลอกใช้เขามาลองเชิงหยางเฉิน ตอนนี้ราชวงศ์ซ่านกวนรู้ว่าวิถีบู๊ของหยางเฉินไม่ได้พังแล้ว ย่อมปฏิบัติต่อหยางเฉินอย่างเคารพ ถ้าหากหยางเฉินกับราชวงศ์ซ่านกวนบรรลุข้อตกลงร่วมมือกัน คงต้องกลายเป็นวันตายของตระกูลหลี่จริงๆ แล้ว
ในขณะเดียวกัน ราชวงศ์ซ่านกวน ที่พักของกษัตริย์
กษัตริย์ซ่านกวนพูดด้วยท่าทางเคร่งขรึม “เสด็จอา ดูแล้ว พวกเรามองผิดไปครับ วิถีบู๊ของหยางเฉินไม่ได้พังลง แต่ว่าวิถีบู๊ได้รับความเสียหาย กำลังฟื้นตัวมาตลอด”
“ตอนนี้ เขาโจมตีทีเดียวยังฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ได้ในเสี้ยววินาที พอจะอธิบายได้ถึงความแกร่งของความสามารถเขา เสด็จอา ผมคิดจะคุยเรื่องร่วมมือกับหยางเฉินสักหน่อย ขอแค่เขายินยอมช่วยเหลือ เรื่องพังทลายตระกูลหลี่ ความหวังคงจะมาถึงในไม่ช้าครับ!”
ถึงแม้กษัตริย์ซ่านกวนจะสงสัยต่อสถานการณ์ของหยางเฉินมากๆ แต่ความจริงวางอยู่ตรงหน้าเรียบร้อย หยางเฉินฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่งตายในชั่วพริบตา อธิบายความสามารถของเขาได้ว่า อย่างน้อยอยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่ง
“หรือว่า แม้แต่ฉัน ก็เข้าใจผิดพลาดไปเหรอ? แต่ถ้าเป็นฉันเข้าใจผิดแล้ว อย่างนั้นบนตัวของหยางเฉิน ทำไมถึงไม่มีลักษณะพลังวิถีบู๊ปล่อยออกมาสักนิด?” ซ่านกวนฟู่พูดกันตนเองอยู่
กษัตริย์ซ่านกวนไม่รบกวน รอซ่านกวนฟู่ครุ่นคิด
ผ่านไปสักพักหนึ่ง ซ่านกวนฟู่ถึงพูดด้วยเสียงทุ้ม “ไม่ว่าเกิดอะไรขึ้นกับหยางเฉิน ในเมื่อเขาฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ขั้นหนึ่งได้ในพริบตาเดียว นั่นอธิบายได้ว่าเขามีประโยชน์ต่อพวกเรามาก อย่างที่นายว่า ติดต่อกับหยางเฉินหน่อย คุยเรื่องที่จะร่วมมือทำลายล้างตระกูลลหลี่อันนี้ดู ฉันเชื่อว่า การยั่วยุครั้งแล้วครั้งเล่าของตระกูลหลี่ ยั่วโมโหเขาแล้ว ขอแค่พวกเราพูดเรื่องร่วมมือออกมา เขาน่าจะไม่ปฏิเสธ