The king of War - บทที่ 1584 มีแค่หยางเฉิน
กษัตริย์เฝิงมองไปที่เฝิงจื้อเอ้า สีหน้าเคร่งขรึมอย่างถึงที่สุด เขารู้ว่าสิ่งที่เฝิงจื้อหย่วนพูดมีเหตุผล ไป๋หลี่เยี่ยนเกือบตายอยู่ที่ราชวงศ์เฝิง ถึงราชวงศ์เฝิงจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้อง แต่ยังไงเรื่องมันก็เกิดขึ้นที่ราชวงศ์
ด้วยความบ้าอำนาจของตระกูลบู๊โบราณ ต้องไม่มีทางปล่อยราชวงศ์เฝิงไปง่ายๆ แน่
กษัตริย์เฝิงเงียบไปครู่หนึ่ง แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “ถึงเวลาที่ราชวงศ์เฝิงต้องเปลี่ยนแปลงอะไรบ้างแล้ว”
พอได้ยินอย่างนั้น เฝิงจื้อเอ้าก็ดีใจขึ้นมาทันที
ทว่า ในวินาทีต่อมา กษัตริย์เฝิงก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “ฉันตั้งใจจะให้เจียหยีแต่งไปที่ราชวงศ์อู่ ตอนนี้ถ้าเราสองตระกูลมาร่วมมือกัน เมื่อกี้เราก็สามารถรับมือกับ ราชวงศ์ไป๋หลี่ได้”
จากการคาดการณ์ของเขา ผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ของราชวงศ์ไป๋หลี่น่าจะมีมากกว่าราชวงศ์เฝิงสองเท่า ราชวงศ์อู่แข็งแกร่งพอๆ กับราชวงศ์เฝิง ถ้าสามารถร่วมมือกันได้ ก็พอจะรับมือกับราชวงศ์ไป๋หลี่ได้
เฝิงจื้อเอ้าถึงกับหน้าเกร็งไปทันที หันมองกษัตริย์เฝิงแล้วพูดไปว่า “เสด็จพ่อ สิ่งที่ลูกต้องการจะสื่อคือ เราสามารถหาทางฟื้นฟูความสัมพันธ์กับหยางเฉินได้ เขาอายุยังน้อย ก็บรรลุถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นหกแล้ว แถมยังมีสายเลือดคลั่งอีกเบื้องหลังต้องมีคนใหญ่คนโตคอยสนับสนุนอยู่แน่”
“หม่าชาวเป็นพี่น้องที่ร่วมเป็นร่วมตายกับเขา ขอแค่เรายอมรับหม่าชาว แล้วเป็นฝ่ายขอโทษเอง พวกเขาต้องไม่มีทางปฏิเสธความหวังดีของเราอย่างแน่นอน”
“อีกอย่าง ตอนนี้พวกเขากำลังลำบาก ถ้าเราเป็นฝ่ายมอบมิตรภาพให้เอง สำหรับพวกเขาแล้ว ก็เป็นเรื่องที่ดีมากๆ เหมือนกัน”
กษัตริย์เฝิงขมวดคิ้ว แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “แกหมายถึงให้ฉันไปขอโทษหยางเฉินอย่างนั้นเหรอ?”
เฝิงจื้อเอ้รีบอธิบาย “ลูกไม่ได้หมายความอย่างนั้น ลูกสามารถเป็นคนออกหน้าได้ เพื่อทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเรากับพวกเราให้ดีขึ้น”
กษัตริย์เฝิงพูดด้วยความโมโห “หุบปาก! คิดจะให้ราชวงศ์เฝิงของเราไปก้มหัวให้กับลูกนอกคอกที่ถูกขับไล่ออกไป นอกจากฉันตายเถอะ! เรื่องนี้ ต่อไปห้ามพูดถึงอีก! ฉันจะติดต่อกับทางราชวงศ์อู่ เพื่อพูดถึงเรื่องการแต่งงานแล้วรอให้ราชวงศ์เป็นฝ่ายมาสู่ขอ”
พูดจบ กษัตริย์เฝิงสะบัดแขนเสื้อแล้วเดินจากไป
พอเห็นแผ่นหลังที่กำลังโกรธเกรี้ยว เฝิงจื้อเอ้าก็ขมวดคิ้ว
เขารู้ดี การแสดงออกของหยางเฉินกับหม่าชาวก่อนหน้านี้ได้ทำให้กษัตริย์เฝิงโกรธมาก ถ้าไม่ใช่เพราะกังวลเรื่องอำนาจที่อยู่เบื้องหลังหยางเฉิน
เกรงว่ากษัตริย์เฝิงคงลงมือกับหยางเฉินไปนานแล้ว
พอคิดได้อย่างนั้น เฝิงจื้อเอ้าก็พูดด้วยสีหน้าที่กังวลว่า
“กษัตริย์เฝิง
ได้สูญเสียพันธมิตรที่ดีมากไปคนหนึ่งไปจริงๆ แล้ว”
ไม่รู้ทำไม เขารู้สึกมั่นใจในตัวหยางเฉินมาก
ชายหนุ่มที่ให้ความสำคัญกับมิตรภาพ พรสวรรค์ด้านวิถีบู๊ก็โดดเด่นมาก
ขอแค่ยังมีชีวิตรอด ต่อไปต้องมีชื่อเสียงที่สั่นไปทั่วโลกแน่นอน
คนแบบนี้มีศักยภาพที่ไร้ขีดจำกัด
“พ่อคะ พ่อเรียกหาหนูเหรอคะ?”
พอเฝิงจื้อเอ้ากลับไปถึงที่พัก เฝิงเจียหยีก็มาถึง เธอยังไม่รู้เรื่องที่กษัตริย์เฝิงจะให้เธอแต่งไปอยู่ที่ราชวงศ์อู่
เฝิงจื้อเอ้าชี้ไปยังโซฟาที่อยู่ข้างๆ แล้วพูดไปว่า “นั่งก่อน!”
หลังจากที่เฝิงเจียหยีนั่งลงไปแล้ว จู่ๆ
เฝิงจื้อเอ้าก็พูดออกมาว่า
“แกคิดว่า หยางเฉินเป็นยังไงบ้าง?”
เฝิงเจียหยีชะงักไปครู่หนึ่ง ไม่เข้าใจว่าจู่ๆทำไมพ่อของตนถึงได้ถามออกมาแบบนี้
จู่ๆ ภาพของหยางเฉินก็ปรากฏขึ้นมาในหัวของเธอ คนที่อายุไล่เลี่ยกับเธอ แต่กลับมีความสามารถเทียบเท่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นยอด
แล้วยังมีเรื่องตอนที่ทั้งคู่อยู่ในห้องลับของวิลล่ากลางเขาหยีเหอ หยางเฉินที่ท่าทางสุขุม
พอคิดถึงตรงนี้ เฝิงเจียหยีจึงพูดออกไปว่า “เขาเป็นคนที่เก่งมาก เป็นชายที่เก่งที่สุดที่หนูเคยพบเจอมาแล้วค่ะ”
แล้วเฝิงจื้อเอ้าก็ถามต่อว่า “ถ้าหากว่า ให้แกแต่งงานกับเขา แกจะยินยอมมั้ย?”
พอได้ยินอย่างนั้น เฝิงเจียหยีก็ทำหน้าตกใจ ผ่านไปพักใหญ่
เธอถึงพูดออกมาว่า “พ่อคะ จู่ๆ ทำไมพ่อถึงจะให้หนูแต่งงานกับเขาล่ะคะ? แต่ว่า ด้วยความโดดเด่นของเขา
หนูไม่คู่ควรกับเขาเลย”
เธอรู้สึกประทับใจในตัวหยางเฉินมากจริงๆ
แต่เธอก็รู้ตัวเองดีหยางเฉินที่โดดเด่นขนาดนี้ จะมาชอบเธอได้ยังไง?
ถ้าหยางเฉินยินดียอมรับเธอ เธอก็พร้อมที่จะแต่งด้วย
เฝิงจื้อเอ้าพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึมว่า “เมื่อกี้
จะให้แกแต่งไปอยู่ที่ราชวงศ์อู่ แล้วใช้เหตุผลนี้ร่วมมือกับราชวงศ์อู่ เพื่อรับมือกับราชวงศ์ไป๋หลี่ที่จะมาในวันข้างหน้า”
เสด็จปู่ของแกบอกว่า
“ว่าไงนะคะ?”
เฝิงเจียหยีทำหน้าตกใจ “เสด็จปู่จะให้หนูแต่งงาน?”
เฝิงจื้อเอ้าพยักหน้า “แกเป็นลูกสาวที่ฉันเห็นแววที่สุด
แกก็จะได้เป็นกษัตริย์ของราชวงศ์เฝิงแน่นอน ฉันไม่อยากให้แกแต่งงานกับคนที่เเกไม่ได้รัก”
ถ้าไม่ใช่เพราะแกเป็นผู้หญิง
“ดังนั้น ฉันเลยอยากถามแกว่า
แกชอบหยางเฉินรึเปล่า ถ้าแกชอบเขา
ก็ไปเข้าหาเขาซะ หาทางทำให้ตัวเองกลายเป็นผู้หญิงของเขา”
“จากที่ฉันรู้มา เขาเป็นคนที่ให้ความสำคัญกับมิตรภาพมาก
เพื่อน้องชายของตัวเอง ก็มาถึงที่ราชวงศ์เฝิงอย่างไม่เกรงกลัว แล้วชายน้องชายของตัวเองกลับไปได้”
แกเองก็เห็นแล้ว
“ถ้าแกได้กลายเป็นผู้หญิงของเขา เขาก็ไม่มีทางทำผิดต่อแกแน่นอน!”
เธอคิดไว้นานแล้วว่าวันนี้ต้องมาถึง การที่เกิดเป็นผู้หญิงของราชวงศ์เฝิง ก็มีแต่ต้องกลายเป็นผู้เสียสละในการแต่งงานเพื่อผลประโยชน์ของตระกูลอยู่แล้ว เธอจึงไม่เคยคาดหวังในความรักมาก่อน
แต่การที่จู่ๆ ได้มารู้ว่า ตัวเองกำลังจากได้กลายเป็นเครื่องสังเวยของการแต่งงานเพื่อผลประโยชน์โดยแต่งงานไปอยู่ที่ราชวงศ์อู่แล้ว เธอก็รู้สึกไม่พอใจมาก
“พ่อคะ หนูไม่เหมาะกับเขา!
เขารักครอบครัวของตัวเองมาก ต่อให้หนูจะเข้าหาแค่ไหน เขาก็ไม่มีทางยอมรับหนู”
จากที่หนูรู้มา เขาได้แต่งงานมีลูกแล้ว
หลังจากที่เงียบไปพักใหญ่ ในที่สุดเฝิงเจียหยีก็ได้พูดออกมา
เฝิงจื้อเอ้าพูดขึ้นมาว่า
อายุยังน้อยก็บรรลุถึงแดนเหนือมนุษย์ได้แล้วทั่วที่จิ่วโจว นอกจากในตระกูลบู๊โบราณแล้ว ยังมีตระกูลไหนที่มีผู้แข็งแกร่งแดนเหนือมนุษย์ที่อายุน้อยอย่างแกอีก?”
“เจียหยี แกเป็นถึงลูกสาวของเฝิงจื้อเอ้าคนนี้เลยนะ
“หยางเฉินนั้นโดดเด่นมาก็จริง แต่แกก็ไม่ได้แย่ ถ้าแกสามารถกลายเป็นผู้หญิงของเขาได้ สำหรับราชวงศ์เฝิงของเราแล้วมันก็ถือเป็นเรื่องที่ดีเหมือนกัน”
เฝิงเจียหยีส่ายหัว แล้วพูดด้วยสีหน้าที่จริงจังว่า
“พ่อคะ ถ้าหนูทายไม่ผิดพ่อเห็นแววในตัวหยางเฉิน เลยเข้าไปพูดกับเสด็จปู่ว่าจะฟื้นฟูความสัมพันธ์กับหยางเฉิน
แต่กลับถูกเสด็จปู่ปฏิเสธ ใช่มั้ยคะ?”
“ด้วยเหตุนี้ พ่อเลยอยากให้หนูเข้าหาหยางเฉิน ต่อให้กลายเป็นผู้หญิงของเขาไม่ได้ อย่างน้อยก็ต้องกลายเป็นเพื่อนที่ดีของเขาให้ได้
มีเพียงวิธีนี้ เมื่อในอนาคต
ตอนที่ราชวงศ์ตกอยู่ในอันตราย ถึงมีความเป็นไปได้ที่หยางเฉินจะเห็นแก่หนูแล้วมาช่วยราชวงศ์เฝิง ใช่มั้ยคะ?”
เฝิงจื้อเอ้าทำหน้าหดหู่ แล้วพูดไปว่า
ก็บรรลุถึงแดนเหนือมนุษย์ขั้นหก มีฝีมือเทียบเท่าแดนเหนือมนุษย์ขั้นเจ็ดชั้นยอด ฉันไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะเป็นแค่คนธรรมดาทั่วไปเท่านั้น”
“ตามคาด ปิดบังอะไรแกไมได้จริงๆ ถูกต้อง ฉันมีความคิดแบบนี้ ชายหนุ่มที่อายุยังไม่ถึงสามสิบ
“การที่ราชวงศ์เฝิงทำผิดต่อเขา ต้องไม่เป็นเรื่องดีอย่างแน่นอน ปู่ของแกไม่ยอมฟื้นฟูความสัมพันธ์กับเขา
ถ้ามันเกิดสำเร็จขึ้นมา อนาคตของราชวงศ์เฝิง มีแต่จะยิ่งใหญ่ขึ้นเท่านั้น”
แต่ฉันอยากลองดู
“แน่นอนว่า ถ้าเป็นไปได้ ฉันก็หวังว่าแกจะหาทางกลายเป็นผู้หญิงของเขาให้ได้ มีแค่แบบนี้จึงจะสามารถเอาเขามามัดติดกับราชวงศ์เฝิงได้”
“เจียหยี
การทำแบบนี้ มันก็เพื่อความสุขของแก ตอนนี้คนที่สามารถเปลี่ยนแปลงชะตาชีวิตของแกได้
ก็มีแต่หยางเฉินคนเดียวเท่านั้น!”