The king of War - บทที่ 2004 ล้มเหลวในการยั่วยุให้แตกแยก
The king of War บทที่ 2004 ล้มเหลวในการยั่วยุให้แตกแยก
เมื่อคำพูดของลี่เฉินจบลง เฝิงเสียวหว่านก็ดีใจมาก เดิมทีคิดว่าตนเองจะถูกนำตัวไปยังกองกำลังใดกองกำลังหนึ่งในโลกบู๊โบราณในวันนี้แล้ว คิดไม่ถึงว่าหยางเฉินจะส่งคนมารับเธอ
ผู้นำหลังที่เก้าของราชวงศ์ไป๋หลี่ และเจียงจ้านของตระกูลเจียง สีหน้าดูน่าเกลียดมาก
ผู้นำหลังที่เก้าพูดด้วยสีหน้าเฉยเมย”เป็นแค่คนทางโลกมนุษย์ ยังกล้ามาแย่งคนที่ไป๋หลี่เย่ต้องการเอาตัวไปหรือ?”
ดวงตาที่เฉียบคมของลี่เฉินก็ตกลงมาบนร่างของไป๋หลี่เย่ และแรงบีบบังคับที่น่าสะพรึงกลัวก็ตกลงมา ปกคลุมไป๋หลี่เย่โดยตรง
ในขณะนี้ ไป๋หลี่เย่รู้สึกเพียงว่ามีภูเขายักษ์กดทับไหล่ของเขาอยู่ และบดขยี้เขากับพื้น
บนใบหน้าของไป๋หลี่เย่ ในที่สุดก็มีความตกใจปรากฏขึ้น
“คุณคือผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์!”
ไป๋หลี่เย่พูดด้วยความตกตะลึง
ลี่เฉินส่งเสียงอย่างเย็นชา”คิดว่ามีแต่โลกบู๊โบราณเท่านั้นเหรอที่มีผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์?ผมจะพาคุณเฝิงไป คุณยังกล้ามาขวางทางผมเหรอ?”
ไป๋หลี่เย่กัดฟันแน่นและกล่าวว่า”คุณไม่รู้หรือว่า พันธมิตรพิทักษ์มีกฎว่า ผู้แข็งแกร่งในแดนสวรรค์ไม่ได้รับอนุญาตให้ใช้กำลังในโลกมนุษย์?ด้วยความแข็งแกร่งของคุณ คุณน่าจะรู้ว่าพันธมิตรพิทักษ์หมายถึงอะไรใช่ไหม?”
ลี่เฉินหัวเราะอย่างเย็นชา”พันธมิตรพิทักษ์แล้วไง?ใช่ว่าผมจะไม่เคยสู้กับคนในพันธมิตรพิทักษ์ เอาล่ะ อย่าพูดมาก ต้องการต่อสู้กับผมหรือไสหัวกลับไปที่โลกบู๊โบราณ?”
เขารู้สึกได้ว่า ความแข็งแกร่งของไป๋หลี่เย่อยู่ที่กึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น ส่วนเจียงจ้านที่อยู่ด้านข้างนั้น อยู่ที่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดเท่านั้น
แค่พวกเขาทั้งสองคน ไม่สามารถหยุดเขาได้แน่นอน
ใบหน้าของไป๋หลี่เย่ซีดไปชั่วขณะ ตอนที่เขามาถึงในเยี่ยนตู ไม่เคยคิดว่าเขาจะได้พบกับผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์ และยังเป็นผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์ทางโลกมนุษย์ด้วย
“คุณก็แค่คนที่เพิ่งเข้าสู่แดนสวรรค์ แม้ว่าคุณจะเป็นผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์แล้วไงล่ะ?ผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นในโลกบู๊โบราณของผม ก็สามารถฆ่าผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นของโลกมนุษย์ของคุณ”
ไป๋หลี่เย่พูดอย่างโมโห เมื่อเสียงนั้นลดลง ออร่าของบูโดอันทรงพลังก็เล็ดลอดออกมาจากเขา และความแข็งแกร่งของเขาก็แข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิม
เห็นได้ชัดว่าเขาใช้เทคนิคลับในการบังคับยกระดับความแข็งแกร่งจากกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นเป็นแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น
ดวงตาของลี่เฉินหรี่ลงเล็กน้อย สมแล้วที่เป็นผู้แข็งแกร่งในโลกบู๊โบราณ โดยเฉพาะผู้แข็งแกร่งในโลกบู๊โบราณที่มีเทคนิคลับ ก็ยิ่งยากที่จะจัดการ
ไป๋หลี่เย่มองมาที่เจียงจ้านอีกครั้ง และพูดอย่างเย็นชาว่า“คุณกับผมร่วมมือกัน ฆ่าคนคนนี้ก่อน ส่วนใครจะได้หญิงสาวคนนั้น รอให้เราพาเธอกลับไปที่โลกบู๊โบราณก่อน ให้ผู้นำทั้งสองตระกูลมาหารือกันเอง โอเคไหม?”
บนใบหน้าของเจียงจ้านมีความลังเลเล็กน้อย จริงที่ความแข็งแกร่งของเขานั้นด้อยกว่าไป๋หลี่เย่ยิ่งไม่ต้องพูดถึงลี่เฉิน มันคงยากที่จะแย่งเฝิงเสียวหว่านไป
แม้ว่าเขาจะร่วมมือกับไป๋หลี่เย่ ถ้าฆ่าลี่เฉินได้จริงๆ ไป๋หลี่เย่จะรักษาสัญญาของเขา และเมื่อกลับไปยังโลกบู๊โบราณ จะให้ผู้นำทั้งสองตระกูลมาหารือเรื่องที่ว่าใครเป็นคนครอบครองเฝิงเสียวหว่านจริงๆหรือ?
เขาไม่ไว้ใจไป๋หลี่เย่!
ในทางกลับกัน ถ้าเขาไม่ร่วมมือกับไป๋หลี่เย่ และเฝ้าดูการต่อสู้ระหว่างมังกรกับเสือแทน เมื่อทั้งสองได้รับบาดเจ็บสาหัส ตนเองยังมีโอกาสอยู่ไม่ใช่หรือ?
เมื่อคิดถึงตรงนี้ เจียงจ้านกล่าวอย่างเฉยเมย”ความแข็งแกร่งของผมต่ำเกินไป เป็นเพียงแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอดเท่านั้น การต่อสู้กับผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์เท่ากับการฆ่าตัวตาย ผมขอดูผู้นำหลังที่เก้าต่อสู้อยู่ห่างๆจะดีกว่า”
“หึ!”
ไป๋หลี่เย่พูดอย่างเย็นชาว่า“ขี้ขลาด!”
หลังจากพูดจบ เขาก็สั่งหวังคุนอีกครั้ง”หวังคุนผมจะมาหยุดคนนี้ไว้ คุณพาผู้หญิงคนนั้นออกไปก่อน!”
“ครับ!”
หวังคุนตอบอย่างรวดเร็ว จากนั้นเดินมาตรงหน้าเฝิงเสียวหว่านและพูดด้วยรอยยิ้มว่า”คุณเฝิง ไปกับผมเถอะ!”
สีหน้าของเฝิงเสียวหว่านซีดเล็กน้อย เธอกัดริมฝีปากสีแดงและมองไปทางลี่เฉินด้วยท่าทางที่กังวล
เธอรู้ดีว่า เมื่อลี่เฉินถูกขวางทางไว้ เธอก็จะถูกนำตัวไปโดยไม่เต็มใจเท่านั้น
เมื่อเธอกำลังจะตามหวังคุนไป เจียงจ้านก็ปรากฏตัวต่อหน้าหวังคุนและพูดอย่างเย็นชาว่า”ต้องการพาคุณเฝิง คุณถามผมหรือยัง?”
ลี่เฉินโกรธในทันใด”เจียงจ้านคุณหมายความว่าอย่างไร?”
เจียงจ้านเยาะเย้ยและถามกลับว่า”ผมหมายความว่าอย่างไร คุณไม่เข้าใจเหรอ?”
หวังคุนพูดอย่างโกรธเคือง”คุณต้องการรอจนกว่าผู้นำหลังที่เก้าและอีกฝ่ายได้รับบาดเจ็บกันทั้งคู่ แล้วจึงพาคุณเฝิงไปใช่ไหม?”
ไป๋หลี่เย่ที่กำลังจะต่อสู้กับลี่เฉิน สายตาที่เย็นชาของเขาก็จ้องไปที่เจียงจ้าน และพูดอย่างโมโหว่า”นี่คุณกำลังหาที่ตายเหรอ!ถ้าคุณกล้าที่จะพาผู้หญิงคนนั้นไปในขณะที่ผมกำลังสู้อยู่ คุณจะต้องชดใช้ในสิ่งที่ทำอย่างแน่นอน!”
“ผู้นำหลังที่เก้าเราต่างก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว อย่าพูดคำที่ไร้เดียงสาเช่นนี้สิ ในโลกบู๊โบราณ ผู้แข็งแกร่งเป็นที่เคารพนับถือ ใครแข็งแกร่งกว่าก็ต้องฟังคนนั้น!ใช่ ผมไม่แข็งแกร่งเท่าคุณ แต่ผมก็ไม่โง่ที่จะรอให้คุณต่อสู้กับคนอื่น และปล่อยให้ขยะตระกูลบู๊โบราณไป๋หลี่ของคุณนำตัวคนที่ตระกูลเจียงต้องการไป”
ใบหน้าของเจียงจ้านเรียบสงบ ไม่ได้กลัวคำข่มขู่ของไป๋หลี่เย่เลย เขาหัวเราะอย่างเย็นชาและกล่าวว่า”แน่นอน ถ้าคุณมีพลังที่จะเอาชนะฉันหลังจากฆ่าคู่ต่อสู้ ผมยอมแพ้และคุณสามารถนำตัวเธอไปได้เลย! แต่ถ้า… … ”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เขาก็เหลือบมองหวังคุนอย่างดูถูกและพูดต่อ“แต่ถ้าคุณต้องการคนที่ไม่ใช่นามสกุลไป๋หลี่ด้วยซ้ำ นำตัวคุณเฝิงไปใต้สายตาของผม นั่นมันเป็นไปไม่ได้!”
เมื่อพูดจบ ออร่าของบูโดอันทรงพลังก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของเจียงจ้าน
ในการสู้รบของเมื่อกี้นี้ เขาเก่งกว่าหวังคุนอย่างเห็นได้ชัด ถ้ายังต่อสู้ต่อไป หวังคุนจะต้องพ่ายแพ้แน่นอน
หวังคุนถูกเจียงจ้านเหยียดหยาม โกรธมาก กัดฟันและพูดว่า”เจียงจ้านคุณรังแกคนอื่นเกินไปแล้ว!”
เจียงจ้านหัวเราะอย่างเย็นชา”ผมจะรังแกคุณ คุณจะทำอะไรผมได้?”
ลี่เฉินมองดูฉากตรงหน้าด้วยความสนใจและพูดอย่างติดตลก”ถ้าอย่างนั้น ผมจะให้เวลาพวกคุณประลองกันก่อน?หลังจากที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งของพวกคุณชนะ ค่อยมาสู้กับผมไหม?”
แน่นอนว่าไป๋หลี่เย่ไม่เชื่อคำพูดบ้าๆของลี่เฉินหรอก จ้องไปที่เจียงจ้านและพูดว่า”คุณจะต้องชดใช้!ผมสาบาน!”
หลังจากพูดจบ เขาก็สั่งหวังคุนว่า”แม้ว่าคุณจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา ก็สู้เขา!”
หลังจากได้ยินคำพูดของไป๋หลี่เย่ สีหน้าของหวังคุนก็ดูน่าเกลียดเล็กน้อย รู้ทั้งรู้ว่าตนเองสู้ไม่ไหว แต่เขายังต้องการให้เขาไปสู้กับเจียงจ้านอีก นี่มันให้เขาไปตายฟรีไม่ใช่หรอกเหรอ?
เจียงจ้านมองไปที่หวังคุนด้วยรอยยิ้มและพูดว่า”ทำไมคุณไม่เข้าร่วมตระกูลเจียงของผมล่ะ?คุณก็ได้เห็นความเห็นแก่ตัวของคนในราชวงศ์ไป๋หลี่แล้ว เพื่อประโยชน์ของตัวเอง พวกเขาสามารถสละคนระดับต่ำที่ไม่ใช่นามสกุลไป๋หลี่อย่างคุณได้ แน่นอน ในสายตาของพวกเขา คนที่มีนามสกุลต่างกันอย่างคุณนั้น คือคนชั้นล่าง”
ไป๋หลี่เย่พูดเสียงดัง“หวังคุนอย่าไปฟังเขาพูดไปเรื่อย เขาแค่ต้องการหลีกเลี่ยงการต่อสู้และรอให้ฝ่ายเราพ่ายแพ้ทั้งสองฝ่าย คุณสู้กับเขา ไม่จำเป็นต้องสู้อย่างสุดชีวิต แค่ทำให้เขาหมดแรงก็พอ ผมจะจัดการกับคนๆนี้ให้เร็วที่สุด แล้วมาฆ่าเจียงจ้าน!”
หลังจากที่หวังคุนลังเลอยู่พักหนึ่ง ก็จ้องไปที่เจียงจ้านด้วยความโกรธและพูดว่า”เจียงจ้านผมจะสู้กับคุณ!”
หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็พุ่งไปที่เจียงจ้าน
สีหน้าของเจียงจ้านน่าเกลียด คิดไม่ถึงว่าตนเองจะล้มเหลวในการทำให้พวกเขาแตกแยก แต่ก็ไม่เป็นไร ในเมื่อต้องการจะต่อสู้ ก็มาสู้กันเถอะ!
ไป๋หลี่เย่ค่อยโล่งใจ จ้องไปที่ลี่เฉินด้วยความโกรธและกล่าวว่า“ถ้าคุณเต็มใจจะสละผู้หญิงคนนั้น ผมสามารถเป็นตัวแทนของราชวงศ์ไป๋หลี่ ต้อนรับคุณเข้าร่วมราชวงศ์ไป๋หลี่คุณต้องรู้ว่า ในโลกบู๊โบราณ หากไม่มีที่พึ่ง ก็ยากที่จะอยู่รอด”