The king of War - บทที่ 2005 ต้องห้ามไว้
The king of War บทที่ 2005 ต้องห้ามไว้
“พูดมากจริงๆ!”
ลี่เฉินขี้เกียจที่จะเสียน้ำลาย ออร่าบูโดของแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น ก็ระเบิดออกจากร่างกายของเขา
“บูม!”
ด้วยเสียงดังปัง พื้นดินใต้ฝ่าเท้าของเขาแตกเป็นเสี่ยงๆโดยตรง ทำให้พื้นหินบลูสโตนแตกเป็นเสี่ยงๆ และกลายเป็นฝุ่นผงในทันที
สีหน้าของไป๋หลี่เย่เปลี่ยนไปอย่างมากในทันใด คิดไม่ถึงว่าลี่เฉินจะไม่พิจารณาถึงประโยชน์ที่เขาเสนอเลย ก็เริ่มโจมตีโดยตรง
ในวินาทีถัดมา ลี่เฉินก็ปรากฏตัวต่อหน้าไป๋หลี่เย่ยกมือขึ้นแล้วชกหมัดลงไปอย่างแรง
“ปัง!”
หมัดของลี่เฉินกระแทกที่หน้าอกของไป๋หลี่เย่สุดแรง ไป๋หลี่เย่กระอักเลือดออกมาเต็มปาก และร่างกายของเขาก็ถอยหลังไปเจ็ดแปดก้าว
ดีนะที่เขาได้ถอยหลบไปข้างหลังหลายก้าวแล้ว เมื่อกี้นี้ ถ้าเขาไม่หลบไปข้างหลังเลย ความเสียหายที่ลี่เฉินทำให้เขานั้น จะยิ่งรุนแรงขึ้นเท่านั้น
“คุณมีความแข็งแกร่งเพียงแค่นี้หรือ?ถ้าใช่ มันช่างน่าผิดหวังจริงๆ ผมขอแนะนำคุณ รีบนำคนของคุณไสหัวกลับไปที่โลกบู๊โบราณซะ จะได้ไม่ต้องมาอับอายขายหน้าในโลกมนุษย์”
หลังจากที่ลี่เฉินชกจนไป๋หลี่เย่ถอยไปหลายก้าวด้วยการชกเพียงครั้งเดียว เขาไม่ได้ไปชกต่อ แต่ยืนอยู่ตรงนั้น และจ้องไปที่ไป๋หลี่เย่ด้วยท่าทางล้อเลียน
แต่ในใจของเขาเต็มไปด้วยความตกใจ
ท้ายที่สุดแล้วไป๋หลี่เย่ก็เป็นเพียงผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น บูโดยังไม่ได้เข้าสู่แดนสวรรค์ แต่หลังจากที่อีกฝ่ายได้รับมือกับการโจมตีอย่างหนักของเขาแล้ว กลับได้รับบาดเจ็บเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และยังมีพลังสู้ต่อ
ต้องรู้ว่า เขาเป็นผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์อย่างแท้จริง
ตามหลักแล้ว เป็นไปไม่ได้ที่นักบู๊ภายใต้แดนสวรรค์จะเป็นคู่ต่อสู้ของผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์ แต่ว่า ไป๋หลี่เย่มีความแข็งแกร่งเทียบเท่ากับแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้น
“คุณมันต่ำช้าไร้ยางอายจริงๆ!”
ไป๋หลี่เย่ปาดเลือดจากมุมปากของเขา กัดฟันและพูดว่า”แม้ว่าจะต่อสู้กัน ก็ต้องเป็นการต่อสู้ที่ยุติธรรม คุณแอบโจมตีผมแบบนี้ คืออะไร?”
หลี่เฉินเยาะเย้ย“ลอบโจมตี?ถ้าผมจำไม่ผิด คุณเพิ่งพูดไปว่าในโลกบู๊โบราณ ใครมีความสามารถก็จะได้รับการเคารพนับถือ ใครแข็งแกร่งกว่าก็ต้องฟังคนนั้น ทำไมอยู่ที่นี่แล้วกลายเป็นว่าผมเป็นคนต่ำช้าไร้ยางอายเพียงเพราะผมเริ่มลงมือก่อน?คนในโลกบู๊โบราณ คงไม่ได้ต่ำช้าไร้ยางอายเหมือนคุณหรอกมั้ง?”
“บังอาจ!”
ไป๋หลี่เย่ตะโกนด้วยความโกรธ และพูดด้วยใบหน้าที่บิดเบี้ยวว่า”ในเมื่อคุณต้องการสู้ งั้นผมก็ขอสู้จนสุด!ผมก็จะคอยดูเหมือนกัน ผู้แข็งแกร่งของโลกมนุษย์ที่เพิ่งเข้าสู่แดนสวรรค์จะแข็งแกร่งแค่ไหนเชียว”
เสียงนั้นลดลง เห็นเพียงมือของเขาประสานกัน ในวินาทีต่อมา มือของเขาก็เปลี่ยนเป็นท่าทางลึกลับต่างๆ และในปากยังคงสวดคำต่างๆนาๆ
“ปัง!”
ทันใดนั้น นิ้วชี้ของเขาที่ประสานกันก็แทงเข้าที่ตำแหน่งหัวใจของเขา
“บูม!”
ออร่าของบูโดที่รุนแรงได้ระเบิดออกมาจากร่างกายของไป๋หลี่เย่
ทันทีหลังจากนั้น ก็เห็นร่างกายของไป๋หลี่เย่ขยายตัวด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
เพียงไม่กี่วินาทีต่อมา ร่างกายของเขาก็หยุดเปลี่ยนแปลง และกล้ามเนื้อแน่นๆทั่วร่างกายทำให้เขาดูแข็งแรงมาก
ดวงตาทั้งคู่ของเขาเป็นสีแดง
สีหน้าของลี่เฉินดูเคร่งขรึมมาก เขารู้สึกว่า ตนเองไม่ได้เผชิญหน้ากับมนุษย์ แต่เป็นสัตว์ร้าย
“ฆ่า!”
ไป๋หลี่เย่ตะโกนเสียงดัง และในวินาทีต่อมา ร่างของเขาก็หายไปกับที่
ลี่เฉินเตรียมพร้อมตั้งนานแล้ว และในขณะที่ไป๋หลี่เย่หายตัวไป เขาก็ขยับตัวเช่นกัน “ปัง!”
จากนั้น ทั้งสองก็ชนกัน
ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวได้กวาดไปทุกทิศทุกทาง
“บูมบูมบูม!”
ทั้งสองอยู่ตรงกลาง ทุกอย่างรอบตัวก็กลายเป็นฝุ่นผง
เจียงจ้านและหวังคุนซึ่งเดิมกำลังต่อสู้กันอยู่ ถูกออร่านี้โจมตี ทั้งสองหยุดการต่อสู้พร้อมกัน ราวกับว่าร่างกายของพวกเขาได้รับบาดเจ็บสาหัส พวกเขาถอยกลับไปหลายสิบก้าว หลังจากที่ทั้งสองหยุดลง ก็มีเลือดไหลออกมาจากมุมปาก
ทั้งคู่ต่างตกตะลึง ไม่ว่ายังไงพวกเขาก็เป็นผู้แข็งแกร่งกึ่งแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นกับแดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด แต่พวกเขากลับไม่สามารถทนต่อแรงระเบิดอันทรงพลังของลี่เฉินและไป๋หลี่เย่ได้
และในเวลานี้ ทั้งไป๋หลี่เย่และลี่เฉินก็ยืนอยู่ที่เดิม หมัดของพวกเขาชนกัน ทั้งคู่ไม่มีใครถอยเลย และยังคงรักษาท่าที่พวกเขาเพิ่งปะทะกัน
ถึงแม้จะไม่มีใครถอยกลับ แต่พวกเขายังคงแข่งกัน บนตัวของทั้งสองยังคงรักษาออร่าบูโดที่แข็งแกร่งเอาไว้
“ปังปังปัง!”
พื้นดินที่อยู่ใต้เท้าพวกเขาทั้งสอง แตกกระจายอย่างต่อเนื่อง
และบนฟ้าของยอดเมฆาก็เต็มไปด้วยเมฆดำหนาทืบ ฟ้าแลบฟ้าร้อง
เจียงจ้านเงยหน้าขึ้นไปมองบนท้องฟ้า และกล่าวอย่างเคร่งขรึม”ม่านพลังกำลังจะถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆแล้ว!”
หวังคุนก็กล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า“ยังไงที่นี่ก็อยู่ในโลกมนุษย์ เหตุผลที่พันธมิตรพิทักษ์ไม่ให้ผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์อยู่ในโลกมนุษย์ เพราะเมื่อผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์ฝึกฝนหรือต่อสู้ พวกเขาจะดูดซับชี่ทิพย์จำนวนมาก เมื่อชี่ทิพย์ทางโลกมนุษย์หมดไป ไม่สามารถจัดหาให้ผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์ได้เลย”
เจียงจ้านกล่าวว่า”ถูกต้อง!ลี่เฉินเป็นผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์อยู่แล้ว ส่วนไป๋หลี่แม้ว่าจะยังไม่ได้เข้าสู่แดนสวรรค์ แต่ความแข็งแกร่งของเขาเปรียบได้กับผู้แข็งแกร่งแดนสวรรค์แล้ว และเขาได้ใช้เคล็ดวิชาลับ ความต้องการต่อชี่ทิพย์จึงมากขึ้นไปอีก ทั้งสองคนต่อสู้กัน ถ้าพวกเขาสู้กันต่อไป จะฉีกม่านพลังจริงๆแล้ว”
ลี่เฉินในตอนนี้ ไม่มีความกังวลใดๆ
สำหรับเขา แม้ว่าม่านพลังจะถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ ก็ไม่เป็นไร
การที่ชี่ทิพย์ของโลกมนุษย์หมดลง เป็นเพราะโลกบู๊โบราณมาปล้นไป หากม่านพลังถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ สำหรับโลกมนุษย์แล้ว มันจะเป็นประโยชน์ ไม่มีอันตรายใดๆเลย
การฉีกขาดของม่านพลังจะทำให้เกิดความสูญเสียครั้งใหญ่ต่อโลกบู๊โบราณเท่านั้น
“ปัง!”
ในวินาทีถัดมา ลี่เฉินได้เคลื่อนไหวก่อน ใช้แรงอย่างกะทันหัน และไป๋หลี่เย่ก็ถูกกระแทกจนถอยกลับไปในทันที
ทันทีหลังจากนั้น ทั้งสองก็พุ่งเข้าหากันอีกครั้ง
“ปังปังปัง!”
ทั้งสองปะทะกันอย่างบ้าคลั่ง และออร่าของบูโดที่น่าสะพรึงกลัวยังคงกวาดไปในทุกทิศทาง
และเมฆสีดำที่อยู่บนฟ้าของยอดเมฆาก็เคลื่อนที่อย่างรวดเร็ว และสายฟ้าแลบวาบไปทั่วท้องฟ้า ราวกับจะฉีกโลกออกจากกัน
สีหน้าของเจียงจ้านกับหวังคุนดูเคร่งขรึมอย่างยิ่ง พวกเขามาจากโลกบู๊โบราณ แน่นอน พวกเขารู้ดีว่า ถ้าม่านพลังถูกฉีกขาด มันจะจะสร้างความเสียหายให้กับโลกบู๊โบราณมากแค่ไหน
“ไม่ได้ เราต้องหยุดการต่อสู้นี้!หากปล่อยให้พวกเขาสู้กันต่อไป ม่านพลังจะถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆแน่นอน ถึงตอนนั้น มันจะไม่มีผลดีต่อโลกบู๊โบราณเลย”
เจียงจ้านก็พูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม
หวังคุนมองไปที่เจียงจ้านและหัวเราะอย่างเย็นชา”แค่คุณกับผม ก็สามารถหยุดการต่อสู้นี้ได้งั้นหรือ?”
เจียงจ้านกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ทุ้มต่ำ”ถึงแม้จะหยุดไม่ได้ ก็ต้องหยุด!”
หวังคุนเงยหน้ามองขึ้นไปบนฟ้าแล้วพูดว่า“ผู้แข็งแกร่งของพันธมิตรพิทักษ์อยู่ที่ไหน?ทำไมมันถึงยังไม่ปรากฏขึ้นอีก?”
เจียงจ้านกล่าวว่า”พวกเขากำลังยุ่งอยู่กับการซ่อมแซมรอยแตกม่านพลังที่อยู่บนภูเขามาร พวกเขาไม่มีเวลาไปสนใจที่อื่นเลย หากม่านพลังของที่นี่ก็ถูกฉีกออกจากกันด้วย ม่านพลังระหว่างโลกบู๊โบราณกับโลกมนุษย์ เป็นไปได้มากที่จะพังทลาย จนม่านพลังระหว่างทั้งสองโลกจะหายไปอย่างสมบูรณ์ และจากนี้ไปจะไม่มีโลกมนุษย์ จะมีแค่โลกบู๊โบราณ”
หลังจากฟังคำพูดของเจียงจ้านหวังคุนก็ตระหนักถึงความรุนแรงของเรื่องนี้ เขามองไปที่เจียงจ้านและกล่าวว่า”ถ้าเป็นเช่นนี้ เราก็มาเป็นวีรบุรุษของโลกบู๊โบราณสักครั้งเถอะ พูดมาเถอะ！เราจะหยุดวิกฤตินี้อย่างไร?”