The king of War - บทที่ 2034 หม่าชาวออกโรง
The king of War บทที่ 2034 หม่าชาวออกโรง
ใครก็คิดไม่ถึงเช่นกัน ไป๋หลี่หว้างเยว่จะลงมือกับไป๋หลี่จิงหวิน ต้องรู้ว่า ตระกูลไป๋หลี่ในโลกบู๊โบราณล่าง ไป๋หลี่จิงหวินเป็นลูกชายของผู้นำตระกูลหลี่
ไม่เพียงแค่นั้น เมื่อกี้ไป๋หลี่จิงหวินก็พูดแล้ว เขาได้กราบไหว้หัวหน้าพันธมิตรตู้เป็นอาจารย์แล้ว
แม้ว่าจะเป็นแบบนี้ ไป๋หลี่หว้างเยว่ยังลงมือกับไป๋หลี่จิงหวิน
สายตาของหยางเฉินเยือกเย็น ออร่าความแข็งแกร่ง จู่ๆก็ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา
เขาไม่มีความลังเลอีกต่อไปแล้ว ใช้วิชาลับเชียนเสวียนที่ถูกเทพมารปรับเปลี่ยนแก้ไขโดยตรง
ไป๋หลี่หว้างเยว่ก็ใช้วิชาลับแล้ว ความแข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้น ระเบิดไปถึงแดนนภาขั้นสองชั้นกลางโดยตรง
ถ้าหากหยางเฉินยังไม่ใช้วิชาลับเชียนเสวียน ก็ต้องตายอยู่ในมือของไป๋หลี่หว้างเยว่จริงๆแล้ว
“อยากให้ฉันตาย!”
ใต้เท้าของไป๋หลี่หว้างเยว่ขยับหนึ่งที ร่างกายพุ่งไปทางหยางเฉิน เพียงแค่เห็นหมัดของเขา โจมตีหยางเฉินอย่างรุนแรง
บนหมัด มีออร่าของความน่าสะพรึงกลัวห่อหุ้มอยู่
หยางเฉินไม่ถอยและไม่โจมตี กระทืบพื้นหนึ่งที ต้อนรับการต่อสู้โดยตรง
ทุกคนที่อยู่ในสถานที่ ล้วนแล้วมีสีหน้าที่ตกตะลึง คาดไม่ถึงว่าหยางเฉินยังกล้าลงมือ นี่บ้าไปแล้วมั้ง?
ลี่เฉินและมารแดงและคนอื่นๆ ล้วนแล้วตกตะลึงเช่นกัน
หลังจากอึ้งไปครู่หนึ่ง ลี่เฉินกัดฟันแน่นและพูด : “ต่อให้ต้องตาย ฉันก็จะตายก่อนหยางเฉิน ลุย!”
เห็นลี่เฉินเคลื่อนไหว มารแดงและคนอื่นๆก็ไม่มีความลังเลเช่นกัน พุ่งไปทางไป๋หลี่หว้างเยว่ทีละคน
เผชิญหน้ากับสุดยอดผู้แข็งแกร่งที่แข็งแกร่งกว่าพวกเขาเป็นอย่างมาก คาดไม่ถึงพวกเขาจะไร้ความกลัว
ทางค่ายสำนักเซิ่งกง เมื่อเวลาที่เผยเชียนอินเห็นลี่เฉินพุ่งไปทางไป๋หลี่หว้างเยว่ สีหน้าเปลี่ยนทันที
และในเวลานี้ หยางเฉินพุ่งมาอยู่ตรงหน้าไป๋หลี่หว้างเยว่แล้ว ยกมือขึ้นแล้วต่อยไปหนึ่งที
“ตุ้ม!”
หมัดทั้งสองปะทะกัน เกิดแสงออร่าที่ทำให้คนตกใจ ส่องแสงออกไปทั่วทุกสารทิศโดยตรง
ลี่เฉินและคนอื่นๆที่กำลังพุ่งไปทางไป๋หลี่หว้างเยว่ ยังไม่ทันได้เข้าใกล้ ก็ถูกออร่าอันทรงพลังสะเทือนจนบินออกไป
“ตุ้มตุ้มตุ้ม!”
หยางเฉินและไป๋หลี่หว้างเยว่ที่เป็นใจกลาง พื้นดินแตกโดยตรง รอยแตกที่น่าตกใจปรากฏขึ้น
ไป๋หลี่หว้างเยว่หึหนึ่งที รูม่านตาหดตัว ใบหน้าเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ
ตัวเองเป็นถึงผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสองชั้นต้น หลังจากใช้วิชาลับ ความแข็งแกร่งทะยานไปถึงแดนนภาขั้นสองชั้นกลาง อย่างไรก็ตามปะทะกับหยางเฉินแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นเท่านั้น ตัวเองกลับถูกโจมตีอย่างหนักแบบนี้
สีหน้าของหยางเฉินก็ไม่ดีเช่นกัน สีหน้าซีดขาว
ในเวลาเดียวกัน ภายในใจของเขาเต็มไปด้วยความช็อก หลังจากใช้วิชาลับเชียนเสวียน ความแข็งแกร่งของเขาเพิ่มขึ้นขนาดนี้ คาดไม่ถึงจะสามารถต่อสู้กับไป๋หลี่หว้างเยว่ได้จริงๆ
นี่ล้วนแล้วไม่ใช่ประเด็นสำคัญ ประเด็นสำคัญคือ ไป๋หลี่หว้างเยว่ถูกจัดการแล้ว
“พุฟ!”
ไป๋หลี่หว้างเยว่รู้สึกถึงความหวานในลำคอทันที เลือดพุ่งกระฉูดออกมา ออร่าบู๊ในร่างกาย เหมือนกระแสน้ำ ถอยกลับอย่างรวดเร็ว
เขาถอยหลังไปสิบกว่าก้าวโดยตรง ถึงจะสามารถหยุดการถอยได้
ในทางกลับกัน หยางเฉิน ยังคงยืนอยู่กับที่ เพียงแค่สีหน้าขาวซีดเล็กน้อย
สำนักมารที่ทรงพลัง ในเวลานี้เงียบไม่ส่งเสียง ทุกคนล้วนแล้วมีรูปลักษณ์เหมือนเห็นผี มองหยางเฉินด้วยความตกใจ
เป็นเวลานาน ค่อยมีคนตั้งสติได้
“หนึ่งหมัด ก็โจมตีไป๋หลี่หว้างเยว่จนพ่ายแพ้?”
“ถ้าหากผมจำไม่ผิด หยางเฉินมีเพียงความแข็งแกร่งแดนนภาเริ่มต้นใช่ไหม? แต่ไป๋หลี่หว้างเยว่ เป็นนักบูโดแดนนภาขั้นสองชั้นต้นใช่ไหม?”
…..
เมื่อกี้ลี่เฉินที่ถูกแรงสะเทือนของออร่า ก็เบิกตากว้างเช่นกัน ดวงตาทั้งคู่จับจ้องหยางเฉินแน่น ภายในดวงตาเต็มไปด้วยความตื่นเต้น
ในฐานะเป็นนักบูโดแดนนภา เขารู้ดีว่ามันหมายความว่าอย่างไรที่หยางเฉินโจมตีไป๋หลี่หว้างเยว่ด้วยหมัดเดียวจนได้รับบาดเจ็บสาหัส
ไป๋หลี่จิงหวินที่ถูกไป๋หลี่หว้างเยว่โจมตีจนถอยก่อนหน้านี้ ในเวลานี้เบิกตากว้าง ยากที่จะซ่อนความตกใจได้ เป็นเวลานาน ค่อยยิ้มอย่างขมขื่น : “ความแตกต่างระหว่างผมกับเขา เกรงว่าชีวิตนี้ล้วนแล้วไม่สามารถเทียบเคียงได้”
ดวงตาทั้งคู่ของไป๋หลี่หว้างเยว่จ้องหยางเฉินแน่น ในส่วนลึกของดวงตามีจิตสังหารส่องเป็นประกาย เขาชัดเจนดี พรสวรรค์ด้านบูโดของหยางเฉินร้ายกาจราวกับปีศาจ ถ้าหากวันนี้ไม่สามารถฆ่าหยางเฉินได้ นับแต่นี้เป็นต้นไป หยางเฉินจะต้องกลายเป็นฝันร้ายของตระกูลไป๋หลี่อย่างแน่นอน
ตอนนี้หยางเฉินอยู่ในขอบเขตแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นเท่านั้น ก็สามารถต่อสู้กับแดนนภาขั้นสองชั้นต้นอย่างเขาได้แล้ว ถ้าหากรอให้หลังจากที่หยางเฉินพัฒนา ตระกูลไป๋หลี่ยังจะมีใครที่สามารถรับมือหยางเฉินได้?
ผู้ชายคนนี้ ตายสะทานเดียว!
ไป๋หลี่หว้างเยว่พูดอยู่ในใจ
ไป๋หลี่หว้างเยว่เช็ดรอยเลือดที่อยู่มุมปาก จ้องหยางเฉินแน่นและพูด : “เด็กเหลือขอ ฉันยอมรับว่าประเมินแกต่ำเกินไป แต่ว่า แล้วจะยังไง? การโจมตีของแกเมื่อกี้ คิดว่าน่าจะเป็นวิชาลับเพิ่มความแข็งแกร่งใช่ไหม? ฉันอยากจะรู้อย่างมาก วิชาลับที่ทรงพลังแบบนี้ แกจะสามารถทนได้นานแค่ไหน?”
หยางเฉินแอบตกใจ หรือว่า ไป๋หลี่หว้างเยว่ยังมีพลังการต่อสู้อีกเหรอ?
อย่างไรก็ตามเหมือนกับที่ไป๋หลี่หว้างเยว่พูดแบบนั้น การโจมตีเมื่อกี้ ดูเหมือนว่าจะดึงพลังของเขาออกมาทั้งหมดแล้ว ถ้าหากไป๋หลี่หว้างเยว่ยังสามารถยืนหยัดต่อไปได้ ตัวเองคงอดทนได้อีกไม่นานเท่าไหร่แล้ว
หยางเฉินพูดอย่างเย็นชา : “ในเมื่อแกอยากลอง อย่างนั้นก็ลุยให้เต็มที่เลย ดูว่าฉันยังอดทนได้นานแค่ไหน”
ไป๋หลี่หว้างเยว่พูดอย่างเย็นชาและเย่อหยิ่ง : “ในเมื่อเป็นแบบนี้ อย่างนั้นตอนนี้ฉันจะส่งเสริมแกแล้วกัน!”
เพียงแค่เห็นเขาหยิบขวดกระเบื้องออกมาหนึ่งใบ
เมื่อเห็นแบบนี้ สีหน้าของไป๋หลี่จิงหวินเปลี่ยนทันที รีบตะโกนไปทางหยางเฉิน : “หยางเฉิน รีบหนี!”
ในฐานะที่เป็นคนของตระกูลไป๋หลี่ ไป๋หลี่จิงหวินชัดเจนอย่างมาก ขวดกระเบื้องที่ไป๋หลี่หว้างเยว่หยิบออกมามีอะไรอยู่
นั่นเป็นโอรสเผาโลหิตของตระกูลไป๋หลี่
ความหมายตามชื่อ หลังจากใช้โอรสเผาโลหิตจะมีการเผาผลาญเลือดในร่างกาย ส่งผลให้เกิดการระเบิดพลังอันทรงพลังออกมา
ไป๋หลี่หว้างเยว่มีการใช้วิชาลับเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งไปแล้ว ถ้าหากใช้โอรสเผาโลหิตอีก ความแข็งแกร่งจะเพิ่มถึงระดับไหน?
“อยากหนี? สายไปแล้ว!”
ไป๋หลี่หว้างเยว่กลืนโอรสเผาโลหิตในคำเดียว ทันใดนั้น ออร่าบู๊ที่น่ากลัวมากกว่าเดิม ระเบิดออกมาจากร่างกายของเขา
สีหน้าของหยางเฉินเคร่งขรึมอย่างมาก เขารู้ดี ตัวเองประเมินความแข็งแกร่งของไป๋หลี่หว้างเยว่มากเกินไปแล้ว
พูดอย่างแม่นยำ ไม่เข้าใจต่อวิธีการของผู้แข็งแกร่งของตระกูลไป๋หลี่
เดิมทีไป๋หลี่หว้างเยว่ที่มีพลังเทียบเท่ากับแดนนภาขั้นสองชั้นกลาง หลังจากใช้โอรสเผาโลหิตไปแล้ว พลังเพิ่มสูงขึ้นอีกครั้ง สูงถึงแดนนภาขั้นสองชั้นปลายโดยตรง
และหลังจากที่หยางเฉินใช้วิชาลับเชียนเสวียน พลังที่ระเบิดออกมาทั้งหมด ก็แค่เกือบจะสูงถึงแดนนภาขั้นสองชั้นกลางเท่านั้น
เพียงแค่อาศัยสายเลือดคลั่งและวิชาลับเชียนเสวียน เกรงว่าไม่ใช่คู่ต่อสู้ของไป๋หลี่หว้างเยว่
“ตูมตาม!”
ในเวลานี้ เสียงปังดังขึ้นอีกครั้ง ดังมาจากหอเก็บหนังสือของสำนักมาร
ก่อนหน้านี้หอเก็บหนังสือก็พังทลายไปแล้ว ในเวลานี้ หอเก็บหนังสือกลายเป็นซากปรักหักพังอย่างสมบูรณ์
ในเวลาเดียวกัน ออร่าที่ทำให้หัวใจของคนเต้นเร็ว มันออกมาจากใต้ดินของหอเก็บหนังสือ
“ปัง!”
พร้อมกับเสียงดังสนั่น ร่างเงาสีดำ บินออกมาจากหอเก็บหนังสือ
“หม่าชาว!”
มองเห็นอีกฝ่าย หยางเฉินเต็มไปด้วยความตะลึง
เดิมทีไป๋หลี่หว้างเยว่ที่เตรียมลงมือกับหยางเฉิน ในเวลานี้ก็อดไม่ได้ที่จะมองไปทางหม่าชาวเช่นกัน
เพียงแค่เห็นบนผิวหนังของหม่าชาว เต็มไปด้วยเนื้อสีดำที่น่าตกใจ ราวกับปีศาจโบราณที่แท้จริงตนหนึ่ง
ออร่าที่น่ากลัว กระจายออกมาจากบนตัวเขา
“แดนนภาขั้นสองสูงสุด!”
มองไปทางหม่าชาว ลูกกระเดือกของไป๋หลี่หว้างเยว่ขยับ ราวกับว่าพูดประโยคนี้ออกมาอย่างสั่นๆ
เพียงแต่ เพิ่งสิ้นสุดเสียงของเขา สายตาของหม่าชาว ทันใดนั้นก็ตกอยู่บนตัวของเขา
สบตากับดวงตาดำทั้งคู่ของหม่าชาว ไป๋หลี่หว้างเยว่เพียงแค่รู้สึกร่างกายหนาวสั่นไปทั้งตัว ราวกับว่าถูกเทพแห่งความตายจ้องมอง