The king of War - บทที่ 2036 น้องชายของคุณ
The king of War บทที่ 2036 น้องชายของคุณ
ลี่เฉินยังไม่ได้สังเกตเห็นความผิดปกติของหม่าชาว จนกระทั่งหม่าชาวพุ่งมาหาเขา ค่อยตอบสนองกลับมา จิตสังหารที่ทำให้คนตะลึงห่อหุ้มเขาเอาไว้ ลี่เฉินตกใจจนมีเหงื่อเย็นออกมา
“ระวัง!”
หยางเฉินตะโกนหนึ่งที ใต้เท้าขยับ พุ่งไปทางหม่าชาวโดยตรง ราวกับสายฟ้า ขวางอยู่ตรงหน้าลี่เฉินทันที
และในเวลานี้ หม่าชาวพุ่งเข้ามาพอดี ยกมือขึ้นแล้วต่อยหนึ่งหมัด โจมตีมาที่หยางเฉินอย่างรุนแรง
“โล่ล่องหน!”
หยางเฉินตะโกนหนึ่งที โล่ล่องหนขนาดใหญ่ใบหนึ่ง ป้องกันอยู่ข้างหน้าเขา
อย่างไรก็ตามอาศัยแค่โล่ล่องหน ไม่สามารถต้านทานการโจมตีที่รุนแรงของหม่าชาวได้อย่างสมบูรณ์
หยางเฉินได้ใช้เทพสงครามถึงจุดสูงสุด สายเลือดคลั่งก็ถูกระตุ้นเช่นกัน อณาเขตต่างๆ ถูกปล่อยออกมาทั้งหมด
สามารถพูดได้ว่า ระเบิดพลังทั้งหมดของตัวเองออกมาอย่างสิ้นเชิง
“ตุ้ม!”
วินาทีต่อมา หมัดของหม่าชาวโจมตีอย่างแรง โล่ล่องหนสลายไปทันที พลังที่บ้าคลั่งตกสู่บนแขนทั้งสองข้างของหยางเฉินโดยตรง
ร่างกายของหยางเฉินถอยหลังโดยตรง
เดิมทีลี่เฉินที่ถูกเขาขวางอยู่ข้างหลัง ถูกแรงถอยหลังของหยางเฉินกระแทกบินออกไปโดยตรง
“โฮก!”
หม่าชาวเห็นว่าหยางเฉินสามารถต้านทานพลังอันน่าสะพรึงกลัวนี้ได้ ดูเหมือนว่าจะถูกกระตุ้นจนโกรธ คำรามอย่างโกรธเคือง พุ่งไปทางหยางเฉินที่ถูกโจมตีจนถอยหลัง
หยางเฉินกัดฟันแน่น ไม่กล้าชักช้าใดๆ
เขาชัดเจนอย่างมาก หม่าชาวในเวลานี้ เสียสติไปอย่างสิ้นเชิง ไม่ว่าใครล้วนแล้วถูกเขามองว่าเป็นศัตรู
“ปังปังปัง!”
ภายใต้การโจมตีอย่างต่อเนื่องของหม่าชาว หยางเฉินไม่สามารถลงมือกับพี่น้องของตัวเองได้ สามารถทำได้แค่อาศัยการป้องกันด้วยเนื้ออันทรงพลังเท่านั้น
ร่างกายของเขาถอยหลังอย่างต่อเนื่อง
นั่นก็คือก่อนหน้านี้เทพมารพาเขาไปยังที่ฝังศพของเหล่าเทพ การหลอมรวมสายเลือดดำเนินการโดยเทพมารโบราณ ราชามนุษย์ และเทพธิดา ผู้นำระดับสูงทั้งสามแห่งของยุคโบราณ จากนั้นทำการเปลี่ยนร่างกายของเขา
เขาในตอนนี้ ร่างกายแข็งแกร่งอย่างมาก เปรียบเท่ากับความแข็งแกร่งทางร่างกายของแดนนภาขั้นสามชั้นสูงสุด
ไม่อย่างนั้น ไม่สามารถป้องกันการโจมตีอย่างบ้าคลั่งของหม่าชาวได้จริงๆ
นักบูโดทั้งหมด ล้วนแล้วมองด้วยความอึ้ง คนเหล่านั้นที่ไม่รู้จักผู้แข็งแกร่งอย่างหม่าชาว ล้วนแล้วเต็มไปด้วยความตะลึง หยางเฉินคนหนึ่งก็ทำให้พวกเขารู้สึกเหลือเชื่อแล้ว ตอนนี้มีคนหนึ่งที่อายุน้อยกว่าหยางเฉินโผล่ออกมา ชายหนุ่มที่มีพลังแข็งแกร่งกว่า
“ทุกคน ถอยออกจากสำนักมาร!”
ลี่เฉินลุกขึ้นมาจากบนพื้น เช็ดเลือดที่มุมปาก มองไปทางหม่าชาวอย่างลึกๆหนึ่งที พร้อมกับตะโกนไปทุกทางทุกทิศ
คนอื่นไม่เข้าใจว่าบนร่างกายของหม่าชาวเกิดอะไรขึ้น แต่ว่าเขาชัดเจนอย่างมาก
เพราะว่าตอนนี้หม่าชาวกลายเป็นรูปลักษณ์แบบนี้ ก็เป็นเพราะว่าเลือกเส้นทางของลี่เฉิน
เมื่อได้ยินคำพูดของลี่เฉิน ทุกคนตั้งสติกลับมาได้ ต่างออกจากสำนักมารทีละคน
ความแข็งแกร่งของหยางเฉินและหม่าชาวนั้นเทียบได้กับแดนนภาขั้นสอง ไม่ใช่นักบูโดที่ต่ำกว่าแดนนภาอย่างพวกเขาสามารถต่อสู้ได้
ไป๋หลี่จิงหวินและลี่เฉินยืนด้วยกัน ใบหน้าเต็มไปด้วยความตะลึง มองไปทางลี่เฉินและพูด : “ตกลงว่าบนร่างกายของหม่าชาวเกิดอะไรขึ้น? ทำไมเขาถึงมีพลังมหาศาลเช่นนี้? ผมรู้สึกอย่างหนึ่ง พลังในร่างกายของเขา ไม่ใช่ของเขาเอง”
ลี่เฉินมองไป๋หลี่จิงหวินลึกๆหนึ่งที พูดอย่างเคร่งขรึม : “ท่านอย่าถามมากจะดีกว่า”
เรื่องที่เกิดขึ้นบนตัวของหม่าชาว ความลับที่เกี่ยวข้องทั้งหมด เชื่อมโยงกันอย่างมาก เพียงแค่ถูกคนภายนอกรับรู้ เชื่อว่าจะต้องนำพาความอันตรายมาสู่หม่าชาวอย่างมหาศาล
ไป๋หลี่จิงหวินไม่ได้ถามอะไรมาก เพียงแค่จ้องมองคนทั้งสองที่กำลังต่อสู้ด้วยใบหน้าที่เคร่งขรึม
ไป๋หลี่จิงหวินอดไม่ได้ที่จะพูดชื่นชม : “คิดไม่ถึงเลยจริงๆ ในโลกมนุษย์ที่มีจิตวิญญาณอันน้อยนิดนี้ คาดไม่ถึงว่าจะสามารถกำเนิดนักบูโดผู้แข็งแกร่งแดนนภาสองคน ด้วยพรสวรรค์ด้านบูโดของทั้งสอง ต่อให้อยู่ในโลกบู๊โบราณกลาง เกรงว่าล้วนแล้วเป็นบูโดอัจฉริยะระดับต้นๆ”
ลี่เฉินไม่ได้สนใจไป๋หลี่จิงหวิน ในเวลานี้ภายในใจเต็มไปด้วยความกังวล สถานการณ์ของหม่าชาวในตอนนี้แย่อย่างมาก เห็นได้ชัดว่าสิ่งนั้นไม่ประสบความสำเร็จ เพียงแค่ล้มเหลว สิ่งที่หม่าชาวต้องเผชิญก็คือความตาย!
หยางเฉินเอาแต่ป้องกันตลอด กลับไม่มีการลงมือทำร้ายหม่าชาว
ยิ่งต่อสู้ ความตกใจภายในใจของเขายิ่งมากขึ้น
บนร่างกายของหม่าชาวมีออร่าที่น่าสะพรึงกลัวแผ่ออกมา ภายในออร่านี้ทำให้คนตกใจจนร้อนรุ่ม อุณหภูมิของสำนักมารทั้งหมด ราวกับว่าถูกความร้อนในร่างกายของหม่าชาวทำให้เพิ่มขึ้นหลายองศา
เพียงแต่นึกถึงระหว่างทางที่ลี่เฉินกำลังกลับสำนักมาร บอกเขาเกี่ยวกับเส้นทางที่หม่าชาวเลือก รู้สึกโล่งใจแล้ว
“ถ้าหากเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ หยางเฉินตายอย่างไม่ต้องสงสัย!”
ไป๋หลี่จิงหวินที่กำลังดูการต่อสู้ อดไม่ได้ที่จะเปิดปากพูด : “จำเป็นต้องขัดขวางหม่าชาว เห็นได้ชัดอย่างมาก เขาสูญเสียสติไปโดยสิ้นเชิง นอกจากนี้พลังโจมตีก็ทำให้คนตะลึง แบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ต่อให้หยางเฉินไม่ตาย เกรงว่าก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส กระทั่งทำลายไปถึงรากฐานวิถีบู๊ของเขา”
ไป๋หลี่จิงหวินชื่นชมหยางเฉินอย่างมาก แน่นอนว่าไม่ต้องการให้หยางเฉินสูญเสียวิถีบู๊ในการต่อสู้ครั้งนี้
ลี่เฉินส่ายหน้า พูดด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึม : “ไม่มีวิธีขัดขวางหม่าชาว ตอนนี้มีเพียงแค่เขาที่สามารถช่วยตัวเองได้”
ไป๋หลี่จิงหวินมองลี่เฉินด้วยความตะลึง เมื่อเห็นลี่เฉินไม่ยอมพูดอะไร เขาก็ไม่ได้ถามอะไรเช่นกัน
หยางเฉินพูดเสียงดัง : “หม่าชาว อดทนเอาไว้! นายจำเป็นต้องอดทนเอาไว้! คิดถึงภรรยาของนาย คิดถึงลูกของนาย คิดถึงแม่ของนายที่ยังถูกขังไว้ที่ตระกูลไป๋หลี่ ถ้าหากนายตาย พวกเขาจะทำยังไง? อดทนเอาไว้!”
คำพูดของเขา เหมือนคลื่นพลังงาน ไปบรรจบรวมกันอยู่ที่หม่าชาว
“โฮก!”
หม่าชาวเงยหน้าขึ้นคำรามด้วยความโกรธ ราวกับว่าต้องการระบายระเบิดออร่าในร่างกายออกมา
กล้ามเนื้อของเขาบูดออกมา บนแขนทั้งสองที่แข็งแรง เต็มไปด้วยเส้นเลือดสีน้ำเงินบูดออกมา
บางตำแหน่ง กระทั่งเพราะแบกรับพลังอันทรงพลังนี้ไม่ไหว ถูกฉีกออก
ร่างกายของเขาล้วนแล้วมีบาดแผลเต็มตัว
ดวงตาทั้งคู่ของหม่าชาวมืดสนิท จู่ๆก็ฟื้นฟูกลับมาเป็นปกติ ใบหน้าที่บิดเบี้ยวล้วนแล้วเต็มไปด้วยความเจ็บปวด มองไปทางหยางเฉิน กัดฟันพูด : “พี่……พี่เฉิน ถ้าหากผม…..ผมตายแล้ว ขอให้คุณ ปก…..ปกป้องพวกเขาด้วย”
มองไปที่รูปลักษณ์ที่น่าสังเวชของหม่าชาว หยางเฉินเจ็บปวดอย่างมาก พูดด้วยความโกรธ : “นายเป็นสามี! เป็นพ่อ! และยังเป็นน้องชาย! ญาติของนาย จำเป็นต้องให้นายปกป้องด้วยตัวเอง! นายต้องอดทนเอาไว้! กัดฟันอดทนไว้ นายเป็นน้องชายของฉันหยางเฉิน ถ้าหากแม้แต่ความเจ็บปวดแค่นี้ก็อดทนไม่ไหว นายมีคุณสมบัติอะไรมาเป็นน้องชายของฉันหยางเฉิน? นายเคยบอกว่า จะพยายามคิดหาทุกวิถีทาง เดินตามรอยเท้าของฉันเหรอ? ถ้าหากอุปสรรคนี้ล้วนแล้วผ่านไม่ได้ นายจะตามทันรอยเท้าของฉันได้อย่างไร?”
หยางเฉินรู้ดี คำพูดที่หม่าชาวพูดเมื่อกี้ อันที่จริงแล้วเป็นการกำชับเรื่องในอนาคต เขาชัดเจนอย่างมาก หม่าชาวใกล้จะอดทนไม่ไหวแล้ว
อย่างไรก็ตาม เพิ่งสิ้นสุดเสียงของหยางเฉิน แววตาของหม่าชาวหายไป กลับไปสู่ความเยือกเย็นสุดขั้วอีกครั้ง จ้องหยางเฉินเอาไว้แน่น ใต้เท้าขยับ โจมตีหยางเฉินอีกครั้ง
ลี่เฉินกำหมัดทั้งคู่เอาไว้แน่น จ้องหม่าชาวเอาไว้แน่น เขาหวังอย่างมากว่าหม่าชาวจะสามารถต่อสู้กลับมาได้ แต่ว่าในฐานะที่เป็นผู้ชี้ทางของเส้นทางนี้ เขาชัดเจนอย่างมาก เพียงแค่เลือกเส้นทางนี้ ผลของการล้มเหลวจะร้ายแรงขนาดไหน
“ตุ้ม!”
ทันใดนั้น พลังที่รุนแรงมากกว่าเดิม ระเบิดออกมาจากร่างกายของหม่าชาว
เดินทีเขาได้ระเบิดพลังถึงแดนนภาขั้นสองชั้นสูงสุดแล้ว ในครั้งนี้ พลังพุ่งทะยานสู่แดนนภาขั้นสามชั้นต้นโดยตรง
“ล้มเหลวแล้ว!”
ลี่เฉินเต็มไปด้วยความอึ้ง ภายในดวงตาที่ขุ่นมัว มีน้ำตาไหลออกมา
“ปัง!”
หม่าชาวโบกหมัดออกมาอย่างแรงหนึ่งที ทุบหน้าอกของหยางเฉินอย่างแรง
ในครั้งนี้ หยางเฉินไม่สามารถป้องกันได้อีกแล้ว กระอักเลือดออกมา ร่างกายเหมือนกับว่าวที่เชือกขาด บินออกไปโดยตรง
อย่างไรก็ตามร่างกายของเขายังไม่ทันถึงพื้น หม่าชาวพุ่งมาหาเขาอีกครั้ง
“แย่แล้ว เขาจะฆ่าหยางเฉิน!”
ลี่เฉินตกใจจนมีเหงื่อเย็นไหลออกมา ตะโกนเสียงดัง : “หม่าชาว หยุดเดี๋ยวนี้! นั่นเป็นพี่น้องร่วมเป็นร่วมตายของนายเลยนะ!”