The king of War - บทที่ 2038 ของสุดเย็น
The king of War บทที่ 2038 ของสุดเย็น
หยางเฉินเห็นหม่าชาวถูกฝ่ามือของฉินยีชกจนปลิวออกไปต่อหน้าต่อตา สีหน้าเย็นชาขึ้นทันที
“อย่า!”
ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ ตะโกนเสียงดังลั่น โมเมนตัมบูโดบนร่างระเบิดออกมา กระทืบลงบนพื้นอย่างแรง วิ่งตรงไปยังทิศทางที่หม่าชาวตกลงไปอย่างบ้าคลั่ง
ถ้าหม่าชาวต้องตายด้วยน้ำมือของฉินยีจริงๆ เขาไม่รู้จริงๆว่าควรทำยัไง
คนหนึ่งเป็นพี่น้องร่วมเป็นร่วมตายที่แสนดี อีกคนคือฉินยีซึ่งเขารักเหมือนน้องสาว ไม่ว่าใครได้รับบาดเจ็บ ก็เป็นเรื่องที่เขายอมรับไม่ได้
ลี่เฉินที่อยู่ใต้เชิงเขา เมื่อเขาเห็นหม่าชาวตกลงมาจากยอดเขาจากภูเขาด้านหลัง สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปอย่างมาก และก็รีบวิ่งขึ้นไปยังทิศทางที่หม่าชาวตกลงมา
“แย่แล้ว! ฉินยีจะต้องฆ่าเขาแน่!”
ตอนที่เผยเชียนอินเห็นลี่เฉินพุ่งเข้าไปหาหม่าชาว สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างมาก และก็วิ่งไล่ตามลี่เฉินไป
ไม่กี่อึดใจ ลี่เฉินก็รับร่างของหม่าชาวที่กำลังกลิ้งลงมาจากยอดเขาได้
หม่าชาวในเวลานี้ ทั้งตัวถูกปกคลุมไปด้วยเลือด และร่างกายของเขาก็ร้อนราวกับมีไฟลุกโชนอยู่
ลี่เฉินยืนขวางอยู่ข้างหน้าหม่าชาว ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่ฉินยีที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเขา และพูดด้วยความโกรธ “ต่อให้ฉันต้องตาย ก็จะไม่อนุญาตให้คุณฆ่าลูกศิษย์ของฉัน!”
“ฮึ่ม！”
ฉินยีออกเสียงฮึ่ม และพูดเสียงเย็นชา “ไม่เจียมตัวจริงๆ!”
ขณะที่สิ้นเสียงของเธอ เธอก็ได้พุ่งเข้ามาแล้ว ยกฝ่ามือขึ้น โจมตีลี่เฉินอย่างดุเดือด
“ขอให้ธิดาหิมะโปรดยั้งมือด้วยเถอะ!”
ขณะนี้ ในที่สุดเผยเชียนอินก็วิ่งไล่ตามมาทัน และยืนขวางอยู่ตรงหน้าลี่เฉิน อ้าแขนสองข้างออก มองไปที่ลี่เฉินด้วยความหวาดกลัวและพูดด้วยเสียงดัง
ฉินยีขมวดคิ้ว มือขวาที่เหวี่ยงออกไป คิดจะดึงกลับ แต่ก็สายเกินไปแล้ว
“ตูม!”
ฝ่ามือของฉินยีเหวี่ยงลงบนหน้าอกของเผยเชียนอิน และเผยเชียนอินก็พ่นเลือดออกมาเต็มปาก ราวกับว่าวที่เชือกขาด ล่องลอยออกไป
“เชียนอิน!”
เมื่อลี่เฉินเห็นเผยเชียนอินถูกต่อยจนปลิวออกไป ทันใดนั้นดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ แล้วส่งเสียงตะโกนออกมา
“ผมขอสู้ตาย!”
ลี่เฉินโกรธสุดๆ ตะโกนด้วยความโมโห ระเบิดพลังทั้งหมดออกมา พุ่งเข้าหาฉินยี
ในเวลานี้หยางเฉินก็ไล่ตามมาถึง รีบขวางลี่เฉินไว้ให้อยู่ข้างหลังเขา และพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ผู้อาวุโส ท่านรีบไปดูเจ้าสำนักเผยก่อน!”
ฉินยีในเวลานี้ ราวกับเปลี่ยนไปเป็นคนละคน พลังที่ระเบิดออกมานั้น เกรงว่าน่าจะถึงระดับแดนนภาขั้นสามชั้นยอดแล้ว ถ้ามีเพียงลี่เฉินที่อยู่ในแดนนภาขั้นแรกชั้นต้นเท่านั้น แทบไม่ใช่คู่ต่อสู้ของฉินยีเลย
หากปล่อยให้ลี่เฉินพุ่งตรงเข้าไปหาฉินยี กลัวว่าจะถูกฉินยีฆ่าตายได้ในไม่กี่วินาที
ลี่เฉินจ้องมองฉินยีด้ยสีหน้าเคร่งขรึม จากนั้นก็รีบหันหลังและพุ่งไปในทิศทางเผยเชียนอิน
ระหว่างเขากับเผยเชียนอินมีความขัดแย้งกันมาก แต่ในความเป็นจริง ระหว่างสองคนมีความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้ง
เมื่อกี้เผยเชียนอินเพื่อต้องการปกป้องลี่เฉิน ยอมที่จะยืนขวางอยู่ข้างหน้าลี่เฉิน ทนต่อการโจมตีของฉินยี ซึ่งได้อธิบายอย่างชัดเจนแล้ว
หยางเฉินยืนอยู่ตรงหน้าฉินยี มองไปที่ฉินยีที่ทั้งคุ้นเคยและทั้งแปลกหน้า สีหน้าเต็มไปด้วยความเจ็บปวด
หยางเฉินถามด้วยความโกรธ “ตกลงคุณเป็นใครกันแน่?”
จิตวิญญาณของเทพมารก็เคยครอบครองร่างกายของเขา แต่ฉินยีในเวลานี้ไม่นับญาติกับใคร และแสดงความแข็งแกร่งที่ทรงพลังมาก ซึ่งทำให้หยางเฉินเกิดความสงสัยว่า เป็นไปได้ไหมฉินยีจะถูกจิตวิญาญของยอดฝีมือผูลี้ลับครอบครองร่างกาย
ได้ยินคำซักถามของหยางเฉิน ฉินยีขมวดคิ้ว ซึ่งไม่ได้ตอบสนอง เพียงแค่จ้องมองหยางเฉินอย่างเย็นชาสักครู่หนึ่ง ออร่าบูโดในร่างกายลดลง จากนั้นหันกลับมา ขยับเท้า และหายตัวไปจากจุดเดิมทันที ไม่กี่อึดใจ ฉินยีก็หายตัวไปจากสายตาของหยางเฉินโดยสิ้นเชิง
ฉินยีจากไปแล้ว หยางเฉินแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก
จากพลังของเขาในตอนนี้ เป็นไปไม่ได้ที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของฉินยี หากฉินยีต้องการจะฆ่าเขาจริงๆ เขาไม่สามารถจัดการรับมือได้จริงๆ
เขามีคำพูดมากมายที่อยากจะถามฉินยี แต่คนก็เดินจากไปแล้ว สถานการณ์ของหม่าชาวอยู่ในขั้นวิกฤติมาก และตอนนี้เขาได้แต่พุ่งความสนใจไปที่หม่าชาวเท่านั้น
อุณหภูมิที่ร้อนจัด พุ่งออกมาจากร่างกายของหม่าชาวอย่างต่อเนื่อง แต่ก็ไม่ได้รุนแรงเหมือนกับตอนแรก
เมื่อเห็นหม่าชาวที่กำลังอยู่ในอาการโคม่าแล้ว หยางเฉินก็ทำอะไรไม่ถูก
ตอนนี้ได้แต่ฝากความหวังไว้กับเฝิงเสี่ยวหว่านแล้ว หากแม้แต่เฝิงเสี่ยวหว่านก็ยังไม่สามารถรักษาหม่าชาวได้ หม่าชาวก็คงไม่เหลืออะไรแล้วจริงๆ
เขาไม่เชื่อว่า หม่าชาวจะล้มเหลวจริงๆ และก็ไม่เชื่อว่า หม่าชาวจะไม่สามารถผ่านและเอาชนะชะตากรรมครั้งนี้ได้
ในเวลานี้ ลี่เฉินก็เดินมาด้วย
“หม่าชาวเป็นอย่างไรบ้าง?”
เขาเหลือบมองที่หม่าชาว แล้วมองไปที่หยางเฉินและถาม
หยางเฉินส่ายหัว และพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “สถานการณ์เลวร้ายมาก จำเป็นต้องหาวิธีที่ระงับสายมังกรในร่างกายของเขา มิฉะนั้นร่างกายของเขาจะถูกสายมังกรเผาไหม้”
หากให้คนของโลกบู๊โบราณมาได้ยิน พวกเขาตกตะลึงจนตาค้างแน่นอน
ลี่เฉินให้หม่าชาวเลือกเส้นทางเข้าสู่ชั้นยอด ก็คือการให้ดวงสายมังกรกลืนกิน
ดวงสายมังกร ดูจากชื่อดวงสายมังกร สามารถกล่าวได้ว่าเป็นหัวใจของสายมังกรหลังจากสูญเสียดวงสายมังกร สายมังกรก็จะสูญหายไปเช่นกัน
ครั้งหนึ่ง เพื่อสายมังกรหนึ่งตัว ก็มีผู้แข็งแกร่งชั้นยอดของโลกบู๊โบราณสู้เป็นสู้ตายเพื่อแย่งชิง
ใครจะคิดว่า ตอนนี้หม่าชาวได้กลืนกินดวงสายมังกรไปหนึ่งตัว
เป็นเพราะได้สูญเสียสายมังกร ดังนั้นที่ห้องเก็บหนังสือสำนักมารที่ซึ่งอยู่ยืนยงมาหลายร้อยปี ถึงได้พังทลายลงอย่างกะทันหัน
หยางเฉินมองไปที่ลี่เฉิน แล้วถามอีก “ผู้อาวุโสเผยเป็นอย่างไรบ้าง?”
ลี่เฉินพูดด้วยน้ำเสียงเศร้าใจ “เธอสบายดี พักฟื้นสักระยะ ก็ฟื้นฟูได้แล้ว”
หยางเฉินถึงจะแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก
อาการบาดเจ็บของเผยเชียนอิน ไม่ว่ายังไงฉินยีก็เป็นคนก่อขึ้นมา
แต่ว่า ทำไมจู่ๆฉินยีถึงเปลี่ยนไปเป็นคนละคน?
นอกจากนี้ ก่อนหน้านี้เผยเชียนอินได้เรียกฉินยีว่าธิดาหิมะ และถึงกับคุกเข่าต่อหน้าฉินยี
เห็นได้ชัดว่า เผยเชียนอินรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉินยี
ในใจหยางเฉินมีความสงสัยมากมาย แต่ตอนนี้เขาแทบไม่มีอารมณ์ที่จะไปสนใจเรื่องพวกนี้
ตอนนี้เขาแค่อยากจะปลุกหม่าชาวให้ตื่น
ในเวลานี้ คนนอกที่อยู่ในสำนักมาร ตามด้วยสงครามต่อสู้ที่สิ้นสุดลง ก็ได้ทยอยออกจากสำนักมารแล้ว
หยางเฉินรีบพาหม่าชาวมาถึงตึกสำนักทันที
เฝิงเสี่ยวหว่านก็รีบทำการรักษาหม่าชาวทันที
หลังจากผ่านไปสักพัก การรักษาของเฝิงเสี่ยวหว่านก็ได้เสร็จสิ้น สีหน้าของเธอซีดมาก และมีเหงื่อไหลลงจากหน้าผากของเธอ
หยางเฉินรีบถาม “เสี่ยวหว่าน พี่ชาวเป็นอย่างไรบ้าง?”
เฝิงเสี่ยวหว่านส่ายหัว ใบหน้าที่ซีดเซียวของเธอ เต็มไปด้วยความเคร่งเครียด และเธอพูดด้วยดวงตาแดงก่ำ “พี่หยาง ทักษะทางการแพทย์ของฉันยังไม่เก่ง แทบไม่สามารถรักษาพี่ชาวได้เลย”
คำพูดของเธอ ราวกับสายฟ้า ระเบิดขึ้นในใจของหยางเฉิน
อาจกล่าวได้ว่า เฝิงเสี่ยวหว่านเป็นหมอเทพที่เก่งที่สุดที่เขาเคยสัมผัส แม้แต่เฝิงเสี่ยวหว่านก็ไม่สามารถช่วยหม่าชาวได้เหรอ?
ลี่เฉินกำหมัดไว้แน่น และพูดด้วยดวงตาแดงก่ำ “มันเป็นความผิดของผมเอง ตอนแรกผมไม่ควรบอกเขาว่าเขาสามารถกลืนกินดวงสายมังกรเพื่อช่วยให้ตัวเองบุกทะลวง”
ทันใดนั้น เฝิงเสี่ยวหว่านก็พูดอีกว่า “พี่หยาง ในร่างกายพี่ชาวมีพลังความร้อนที่น่าอัศจรรย์ชนิดหนึ่ง หากสามารถระงับความร้อนนี้ได้ บางทีก็อาจมีโอกาสบ้าง”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ หยางเฉินก็ได้เห็นความหวัง และดีใจมาก จึงรีบถามทันที“ทำยังไงถึงจะระงับพลังร้อนแรงในร่างกายของเขา?”
พลังที่ร้อนแรงในร่างกายของหม่าชาว เห็นได้ชัดว่าเป็นเพราะพลังงานของดวงสายมังกรนั้นยิ่งใหญ่เกินไป ด้วยร่างกายของหม่าชาว ณ ตอนนี้ แทบไม่สามารถแบกรับพลังงานมหาศาลนี้ได้เลย
ดังนั้น พลังงานของดวงสายมังกรจึงได้กดทับร่างกายของหม่าชาว
แน่นอน ถ้าหม่าชาวสามารถดูดซับดวงสายมังกรที่อยู่ในร่างกายได้อย่างสมบูรณ์ พลังความแข็งแกร่งของเขาจะพุ่งสูงขึ้นถึงระดับที่น่าสะพรึงกลัวมาก
หลังจากที่เฝิงเสี่ยวหว่านครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูดว่า “หากต้องการระงับพลังที่ร้อนแรงในร่างกายของพี่ชาว มีวิธีเดียวคือหาของสุดเย็น และมีเพียงพลังของของสุดเย็นเท่านั้น ถึงจะระงับพลังที่ร้อนแรงลงได้”
ทันใดนั้นหยางเฉินก็นึกถึงฉินยี ออร่าที่กระจายออกมาจากร่างกายของฉินยี มีความเย็นมาก
ในร่างของฉินยีจะมีของสุดเย็นซ่อนอยู่ไหม?
เมื่อคิดตรงนี้ หยางเฉินรีบมองไปที่ลี่เฉินที่อยู่ข้างๆแล้วถาม “ผู้อาวุโสลี่ ผู้อาวุโสเผยอยู่ที่ไหน? ผมอยากพบเธอ!”
ตอนนี้วิธีเดียวที่จะหาฉินยี คือต้องผ่านเผยเชียนอินเท่านั้น