The Man from Hell - ตอนที่ 153 : เขา...จะต้องไม่ตาย!
The Man from Hell TMFH ตอนที่ 153 : เขา…จะต้องไม่ตาย!
ด่าทอไอ้ฆาตกรคนนั้นด้วยความเต็มใจของตัวเอง!”
ถ้าทําอย่างนั้นพวกเขาจะได้รับการให้อภัยจากนายน้อยที่ 4!”
คําพูดของเล้งซื่อนั้นมีผลต่อจิตใจอย่างมาก ราวกับว่าเขาสามารถทําให้ขวัญกําลังใจของพวกเขาเสื่อมสลายได้ด้วยคําพูดไม่กี่ประโยค
อย่างไรก็ตามเมื่อหมาป่าคลั่งและอีก 9 คนที่เหลือได้ยินคําพูดของเขา ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะออกมา
“หืมม ?
เมื่อสังเกตเห็นการแสดงออกของพวกเขาเล้งซื่อขมวดคิ้ว ขณะที่เขาถามด้วยสายตาเย็นชา
“อะไรกัน ? พวกแกอยากตายเพื่อไอ้สารเลวนั่นจริงๆงั้นเหรอ”
“ไอ้สารเลว?”
หลังจากได้ยินคําพูดของเขา เฟยเซี่ยนก็โกรธมากขณะที่เขาคํารามออกมา “ในสายตาของฉัน แกก็เป็นแค่ไอ้งั่งที่ไม่เคยรู้อะไรเกี่ยวกับความตาย!”
“แกเป็นแค่กบสายตาสั้นที่อยู่ก้นของบ่อน้ํา แกไม่รู้สักนิดว่าเขาเป็นคนแบบไหน! ไม่สิ! แกไม่รู้ว่าเขานั้นเป็นเทพเจ้าอะไรกันแน่ต่างหาก!”
หลังจากได้ยินคําพูดของเฟยเซี่ยน ใบหน้าของเล้งซื่อก็ดํามืดลงในทันที
นอกจากนี้หมาป่าคลั่งยังตะโกนไปที่เขา แล้วจ้องมองไปที่เล้งซื่อด้วยด้วยสายตาดูถูกเหยียดหยามราวกับว่าเล้งซื่อเป็นตัวตลก “ไอ้โง่! อย่าฝันไปหน่อยเลย! เย่เฟิงเป็นเจ้านายของฉัน! ฉันจะเป็นทาสของเขาไปตลอดชั่วชีวิต! แกไม่เข้าใจเรื่องนี้หรอก!”
หลังจากได้ยินคําพูดที่เด็ดขาดของหมาป่าคลั่ง ดวงตาของเล้งซื่อก็ลุกวาบด้วยความเกลียดชัง
จากนั้นเขาก็จับจ้องไปที่บลัดดี้โกสท์และพูดด้วยน้ําเสียงโน้มน้าว “บลัดดี้โกสท์! แล้วแกล่ะ ? ความแข็งแกร่งของแกไม่ได้แย่นะ ถ้าแกเลือกทรยศมันซะ ฉันจะเชิญแกเข้าสู่ตระกูลเล้ง!”
เล้งชื่อนั้นได้เห็นความแข็งแกร่งในด้านการต่อสู้ของบลัดดี้โกสท์แล้ว!
แม้จะเป็นคนที่มีพลังระดับ SS แต่เขาก็สามารถทําให้คนที่มีพลังระดับ SSS ลอยกระเด็นไปได้
เขาช่างแข็งแกร่งอย่างมาก!
ถ้าหากเขาสามารถโน้มน้าวให้บลัดดี้โกสท์เข้าร่วมตระกูลเล้งได้ เขาก็สามารถทําให้เย่เฟิงและเหล่าเชลยที่เขาจับมา อีก 9 คนนั้นรู้สึกอับอาย แถมตระกูลเล้งก็จะมีผู้มีพลังเพิ่มมากขึ้น การทําเช่นนี้ได้ทั้งขึ้นทั้งล่อง
แต่ว่า!
“ถุย!”
บลัดดี้โกสท์ถุยน้ําลายลงบนพื้นต่อหน้าเล้งซื่ออย่างแรง
ด้วยการดูถูกนั้น ทําให้สีหน้าของเขาบลัดดี้โกสท์ที่มองเล้งชื่อเปลี่ยนไปราวกับว่าเขากําลังมองคนที่งี่เง่าที่สุดในโลก
“เทพเจ้าสามารถฆ่าได้! เทวดาต่างๆ ยังสามารถตายได้ แต่กับปีศาจแกไม่มีทางจะทรยศได้! และเขาคือปีศาจ!”
“เล้งชื่อ สิ่งที่ภาคภูมิใจที่สุดที่ฉันเคยทํามาในชีวิตก็คือการยอมรับว่าเขาเป็นเจ้านายของฉัน ฉันจะเป็นทาสของเขาชั่วชีวิต แม้แต่ในชีวิตหลังความตายก็ตาม!”
หลังจากได้ยินคําพูดของบลัดดี้โกสท์ เล้งชื่อก็โกรธอย่างมาก
“เป็นไปไม่ได้”
“นั่นเป็นไปไม่ได้”
“มันมีเวทมนตร์ที่ยิ่งใหญ่อะไรกัน? ทําไมคนจํานวนมากเต็มใจจะยอมรับเขาเป็นเจ้านาย แม้พวกเขาอาจจะโดนตัดหัวก็ตาม!”
เล้งชื่อคาดไม่ถึงเลยจริงๆ!
ไม่มีแขกคนไหนจะคาดเดาได้ว่าพวกเขานั้นจะตอบนายน้อยที่ 4 ของตระกูลเล้งแบบนี้ ทุกคนมองดูหมาป่าคลั่งและเหล่าเซลยอีก 9 คนราวกับว่าพวกเขาเป็นคนบ้าที่ไม่เข้าใจสถานการณ์เอาซะเลย
“โคตรเหลือเชื่อ!”
“ดี! พวกแกพูดได้ดี!”
เล้งชื่อโกรธมาก เขาระเบิดเสียงหัวเราะออกมาด้วยสีหน้าโหดเหี้ยม
“ในเมื่อแกโง่มากนัก ฉันก็จะตามใจพวกแก! พูดตามตรงนะ เย่เฟิงมันตายไปแล้ว!”
“อะไรนะ!”
หลังจากได้ยินคําพูดของเขาใบหน้าของหมาป่าคลั่งและเชลยอีก 9 คนก็ตกตะลึงพรึงเพริด
“เป็นไปไม่ได้! เจ้านายของเราจะไม่มีวันตาย!”
เชลยทั้ง 10 คนตะโกนโหวกเหวกด้วยความไม่เชื่อ
เย่เฟิงเป็นปีศาจ ปีศาจอย่างเขาจะตายได้ยังไง
!
พวกเขาไม่อยากจะเชื่อและพวกเขาก็ไม่สามารถเชื่อได้ลง!
เมื่อดูการแสดงออกของพวกเขา เล้งชื่อก็ยิ้มกว้าง “หึหึ.. ฟังนะ หลังจากที่มันกําจัดคนไป 842 คนจาก 8 ตระกูลใหญ่ในเมืองเจียงเปย เย่เฟิงก็คงจะเหนื่อยล้ามากแล้ว! และ ฉันได้ปล่อยข่าวการจับกุมพวกแก เพื่อที่จะบังคับให้มันพยายามจะกลับมาที่เมืองเจียงซีในชั่วข้ามคืน! แต่ระหว่างทางกลับ มันจะได้เจอกับกลุ่มทหารรับจ้างระดับเหรียญทองจาก 9 ใน 10 กลุ่มที่ฉันจ้างมาในราคาแพงทีเดียว!”
“แล้วมันจะรอดจากการโจมตีอย่างต่อเนื่องของหัวหน้าทหารรับจ้างที่มีพลังระดับ SSS 9 คน ทหารรับจ้างที่มีพลังระ ดับ SS อีก 20 คนและทหารรับจ้างที่มีพลังระดับ S อีก 108 คนได้ยังไงกัน”
“อะไรนะ!”
หลังจากได้ยินคําพูดของเขา ใบหน้าของเชลยทั้ง 10 ก็เปลี่ยนเป็นซีดเผือด
“หลายชั่วโมงที่ต้องต่อสู้อย่างดุเดือดและยังมีการซุ่มโจมตีระหว่างทาง!”
ซึ่งฝ่ายตรงข้ามเป็นกลุ่มทหารรับจ้างระดับเหรียญทองที่มีชื่อเสียงจากทั่วทุกมุมโลก!”
เชลยทั้ง 10 คนต่างวิตกกังวลอย่างมาก
เล้งชื่อกล่าวต่ออีกว่า “หึ ที่ฉันได้เตรียมเงินรางวัลสําหรับทั้ง 9 กลุ่มทหารรับจ้างไว้แล้ว! หากกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งสามารถตัดหัวของเย่เฟิงและนํามาส่งที่เมืองเจียงซีได้ พวกเขาจะได้รับรางวัล 500 ล้านดอลลาร์สหรัฐ!”
รอยยิ้มชั่วร้ายของเล้งชื่อกว้างขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเขาเห็นสีหน้าสิ้นหวังของเชลยแต่ละคน
“เมื่อกี้ฉันได้รับสายจากกลุ่มทหารรับจ้างบลัดดี้ครอสที่ เป็น 1 ใน 9 กลุ่มทหารรับจ้างที่ฉันจ้างไว้ว่าได้มาถึงเมืองเจียงซีเรียบร้อยแล้ว!”
เชลยทั้ง 10 คนต่างตกตะลึง
“กลุ่มทหารรับจ้างบลัดดี้ครอสคือ 1 ในพวกทหารรับจ้างที่ซุ่มโจมตีเยเพิ่ง!”
“ตอนนี้พวกเขามาถึงเมืองเจียงซีแล้ว แปลว่าพวกเขาต้องตัดหัวของ
หมาป่าคลั่งและอีก 9 คนต่างทรุดลงไปกองกับพื้นด้วยใบหน้าหนักใจ
“เจ้านาย…เจ้านาย!”
หมาป่าคลั่งแทบจะเสียสติ ดวงตาของเขาแทบจะโผล่ออกมาจากเบ้า ขณะที่น้ําตาไหลพรากออกมา!
ดวงตาของเฟยเซี่ยนว่างเปล่าราวกับว่าวิญญาณของเขาถูกพรากไป ราวกับสิ่งที่ศรัทธาและเชื่อมั่นพังทลายลงมา
บลัดดี้โกสท์กระอักเลือดออกมา สีหน้าของเขาสิ้นหวัง!
คนอื่นๆ เช่นโรส ซู่กวง และเย่ฟางเฉิงต่างก็เศร้าเสียใจ
“ไม่…เขาจะไม่ตาย! เย่เฟิงจะต้องไม่ตาย!”
จากนั้นหลินหลานก็วิ่งออกมาจากห้องโถงด้วยชุดสีแดง ราวกับนางฟ้าแห่งดอกไม้ที่ทรงเสน่ห์ เธอสวยมากจนทําให้คนอื่นๆที่เห็นใจสั่นไหว
ทว่าใบหน้างดงามที่ไม่มีใครเทียบของเธอนั้นเต็มไปด้วยหยาดน้ําตา
น้ําตาเม็ดใสๆ ของเธอหยดลงมาราวกับสายฝน!
“เป็นไปไม่ได้! เขาจะต้องไม่ตาย! เขาจะต้องไม่ตาย…”
หลินหลานคร่ําครวญ ความเศร้าโศกฉายชัดอยู่บนใบหน้าของเธอ!
“เขาคือคนที่มากินบะหมี่กับฉัน!”
“เขาคือคนที่พรากความบริสุทธิ์ของฉันไป!”
เขาคือคนที่ช่วยฉันไว้หลังจากที่ฉันถูกกงหยุนเฟยลักพา ตัว!
“เขาคือคนที่อยู่ในใจของฉันเสมอ!”
“เขาจะตายไม่ได้!
“ไม่!”
หลินหลานรู้สึกว่าหัวใจของเธอนั้นถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ขณะที่น้ำตาสีเลือดไหลออกจากตาของเธอ
“เย่เฟิง เย่เฟิง!”
จิตใจของเธอเต็มไปด้วยใบหน้าของเขา ท่าทางอวดเก่งและการกระทําที่โหดเหี้ยมแต่อบอุ่นของเขา!
เธอตกหลุมรักเขาในทุกอย่างที่เขาเป็น!
ในขณะนั้นหลินหลานแทบจะคลั่ง
น้ําตาปกคลุมใบหน้าที่สวยงามของเธอจนหมด เธอจมอยู่กับความเศร้าโศกอย่างที่สุด
หลังจากพูดจบใบหน้าที่เคยงดงามของหลินหลาน ตอนนี้กลับซีดลงอย่างน่ากลัว
ทันใดนั้นมีดที่แหลมคมก็ปรากฏขึ้นในมือที่เรียบเนียนของเธอ จากนั้นเธอก็แทงไปที่ลําคอของตัวเองอย่างแรง!
“คุณหนูหลิน!”
“ประธานหลิน!”
ใบหน้าของหมาป่าคลั่งและคนอื่นๆ แสดงความตกใจและหวาดกลัวอย่างมาก พวกเขาต้องการช่วยเธอ แต่พวกเขาไม่มีทางทําเช่นนั้นได้
ทว่าเล้งชื่อนั้นกลับมองไปที่เธอด้วยแววตาเยาะเย้ยอย่างชั่วร้าย
ยังไงนี่ก็เป็นพิธีแต่งงานของคนที่ตายไปแล้ว ไม่ว่ายังไง หลินหลานก็ต้องตายอยู่ดีไม่ช้าก็เร็ว
“เย่เฟิง! รอฉันก่อน!”
เสียงกรีดร้องโหยหวนของหลินหลานดังขึ้น ขณะที่มีดของเธอสัมผัสไปที่ลําคอของเธอแล้ว!
จากนั้นประกายของวัตถุบางอย่างก็พุ่งเข้าไปสกัดกั้นมีดในมือของเธอ และทําให้มันกระเด็นไป!
หืมม ?”
เมื่อดูฉากนั้นทุกคนในบริเวณนั้นก็ตกตะลึง
ดวงตาของเล้งชื่อเริ่มเป็นประกายเย็นชาในทันที จากนั้น เขาหันไปมองที่ประตูทางเข้าพลางปล่อยพลังฉีที่รุนแรงออกมาแล้วตะโกนถามไปว่า “นั่นใคร ?!”
เสียงของเขาเย็นชาอย่างมาก
เสียงฝีเท้าเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆ เหล่าชายฉกรรจ์กล้ามแน่นในชุดดําหลายคนก็ค่อยๆเดินเข้ามาในลานของคฤหาสน์แห่งนี้
แต่ละคนปล่อยพลังฉีที่รุนแรงออกมา ทุกคนนั้นโหดเหี้ยม และน่ากลัวราวกับว่าเป็นกองทัพที่มาจากนรก!