THE OBLIVIOUS PRINCE : เจ้าชายผู้ลืมเลือน - ตอนที่ 16 ค่ำคืนที่เต็มไปด้วยเสียงกรีดร้อง

” ฟุ่บ ฟุ่บ ฟุ่บ “

เสียงของเรย์ที่วิ่งตรงไปยังเมืองอย่างรวดเร็ว 

” เสียงการต่อสู้ข้างในมันดังออกมาถึงข้างนอกเมืองเลย “

เรย์รู้สึกถึงสังหรณ์ใจไม่ดีที่อาจจะมีปีศาจที่เเข็งเเกร่งกว่าที่เขาเจอมานั้นได้ปรากฏตัวออกมา

” ถ้ามีตัวที่เเข็งเเกร่งกว่าเจ้าปีศาจที่เหมือนมิโนทอร์นั่น ต้องเกิดเรื่องเเย่เเน่ๆ ” 

ในตอนนี้พละกำลังเเละเเรงของเขานั้นเหลือไม่มากเเล้ว เเละตอนนี้เขาวิ่งมาถึงกำเเพงเมืองเเล้ว

” กำเเพงสูงชิบ ตอนที่ข้ากระโดดลงมาไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย “

เวทย์ลมระดับ 2

” สายลมนำพากายาพริ้วไสว “

เขาได้ร่ายเวทย์พร้อมย่อตัวเเละส่งกำลังไปที่ขา

” ฟึ่มม! “

เขากระโดดขึ้นไปด้วยเเรงทั้งหมดที่มีเเละถีบกำเเพงสลับซ้ายขวาไปมาเรื่อยๆ

” ฮึ่บบ “

ขาขวาของเขาที่ได้ถีบอยู่บนกำเเพงเข้าได้ทุ่มเเรงเพื่อที่จะพุ่งขึ้นไปให้ไกลที่สุด

” ตุ้มมม! “

กำเเพงได้เเตกออกจากกันเเละตัวของเรย์นั้นได้พุ่งขึ้นทยานขึ้นไปยังกำเเพงเมืองได้อย่างหวุดหวิด

เขามองลงไปข้างล่างเมืองที่กำลังถูกปีศาจหลายพันตัวได้บุกเข้ามา เหล่านักเวทย์ อัศวินเเละเหล่านักรบ ต่างสู้กันอย่างดุเดือด กำลังของฝ่ายมนุษย์นั้นมีเพียง 50 คนเเต่กลับกันฝั่งปีศาจมีทั้งหมดนับพันตัวที่ได้เข้ามา 

เสียงของผู้คนบางส่วนที่หนีไม่ทันได้ถูกฆ่าตายโดยไร้ความปราณีเมืองที่ลุกเป็นไฟกลิ่นเลือดซากศพคละคลุ้งไปทั่วบริเวณในทุกที่ เสียงกรีดร้องของผู้คนที่ร้องขอชีวิตเเต่พวกมันไม่คิดที่จะปราณีมันฆ่าและทรมานพวกเขาอยากโหดเหี้ยม 

” อึกก! ” 

เรย์รู้สึกอึดอัดภาพเมื่อ2ปีก่อนได้ทับซ้อนกับเขาในตอนนี้ภาพของผู้คนที่ถูกฆ่าเเละเสียงกรีดร้องอย่างโหยหวนของพวกเขาคือดวงจันทร์สีเลือด

ภาพของใครบางคนที่ได้ปรากฏขึ้นมา ชายที่ใส่ชุดที่ดูดีเหมือนราชวงศ์เเละใส่หน้ากากสีขาว ภาพที่คุ้นเคยได้ปรากฏขึ้นมา 

” เจ้าหลบหนีจากมันไม่ได้หรอกนะเรย์ “

เสียงของชายคนหนึ่งที่ได้พูดกับเขาด้วยน้ำเสียงที่เหยียดหยามเเละดูถูก

” เฮเชล ฮาเรนเทีย “

” เสียงของเจ้านั่นมันยังตามหลอกหลอนข้า “

” ไอ้เวรนั่น! “

เขารู้สึกโกรธเป็นอย่างมากภายใน1ปีที่มันชุบเลี้ยงเขาให้เป็นปีศาจการกระทำอันเลวทรามของมันจับชาวบ้านที่ไม่มีทางเลือกมาทรมาณ นำผู้คนมาทดลองให้กลายเป็นปีศาจผู้คนต่างกรีดร้องเเละกลายพันธ์

เขาได้เห็นการทดลองของมันในห้องลับใต้ดิน เขาได้ถูกมันทรมานสารพัดถูกสัตว์มีพิษกัดรุมกัดเเละการทดลองอันสารพัดของมัน รอยยิ้มของมันที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งของความอยากรู้ 

มันนั้นถูกใจเรย์อย่างมาก เพราะเขานั้นเป็นคนที่พิเศษ สีผมสีเงินผิวพรรณขาวเเละดวงตาสีฟ้าที่เหมือนท้องฟ้าเป็นเอกลักษณ์ของเขาถูกใจมันเป็นอย่างมาก เขาได้เลี้ยงดูเขาด้วยความโหดร้ายการฆ่าผู้คนที่บริสุทธิ์

” ได้โปรดอย่าฆ่าข้าเลยนะ ข้ายังมีลูกของข้าที่ต้องเลี้ยงดูพวกเขายังเด็ก ” 

เด็กสาวเเละเด็กชายที่อายุ6-7ปี ได้ร้องให้เเละกอดผู้เป็นมารดา 

” ได้โปรดปล่อยเด็กๆไปเถอะนะคะ.. “

เสียงของเธอที่ร้องออกมาอย่างสุดเสียง เเต่ชายที่ชื่อว่า เฮเชล ฮาเรนเทีย คนนั้นได้จับขาของเธอละหักขาของเธอทีละข้าง 

” อ้ากก!! “

” ได้โปรดอย่าฆ่าข้าเเละลูกของข้าเลย “

เธอร้องขอความตายอย่างอาวรณ์ เเต่มันนั้นไม่เห็นใจเธอเลยสักนิด มันกลับยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

” ไม่เป็นไรนะครับ คุณอาจจะเจ็บนิดหน่อยเท่านั้นเอง ” มันพูดพร้อมกับจับไปที่หน้าของเธอมันได้ขยายกรงเล็บของมันเเล้วขูดใบที่หน้าของเธอจนเนื้อบนใบหน้าของเธอนั้นฉีกออก 

” อ้ากก!! ได้โปรดอย่าข้าฆ่าเลยข้าขอร้อง ” เธอได้กุมมือเเละขอร้องเขาจนสุดชีวิต ท้ายสุดชายคนนั้นก็ได้ปล่อยมือออกจากหน้าของหญิงสาว

” เรย์ ทำให้เธอไปสบายทีสิ “

” ไม่…ข้า…ข้าทำไม่ได้ “

เรย์รู้สึกกลัวเขาไม่อยากทำเขาไม่อยากที่จะฆ่าเธอสายตาของเธอนั้นอ้อนวอนเเละขอที่จะมีชีวิตเสียงร้องให้สะอึกสะอื้นของเธอที่ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

” ได้โปรด..ไว้ชีวิต..ข้าเเละลูกของข้าด้วย ได้โปรด “

หญิงสาวนั้นร้องโหยหวนเเละขอร้องชีวิตเเต่มันกลับยิ้มมาให้เรย์ด้วยความน่ากลัวเเละสั่งให้เขานั้นฆ่าผู้หญิงนั่นซะ

” จัดการพวกมันทั้งหมดซะเรย์ “

มันพูดพร้อมกับมองไปยังตาของเรย์ ดวงตาของมันเหมือนกับปีศาจเเละรอยยิ้มของมันที่ยิ้มออกมาโดยที่ไม่รู้สึกอะไร 

” เรย์ก้มหน้าเเละได้กำมีดในมือเเน่น “

เขาได้นั่งลงเเละมองหน้าผู้หญิงคนนั้น

” ข้า..ขอโทษ “

” ฉั่วะะ! ” 

เลือดได้ซาดกระเซ็นเต็มหน้าของเรย์ เขาได้ตัดคอขอเธอขาดภายในครั้งเดียว หัวของเธอได้หล่นลงมาที่เท้าของเขา สายตาของเธอตอนตายนั้นยังจ้องมองเขาด้วยความโศรกเศร้าเเม้ว่าเธอนั่นจะตายไปเเล้ว

” ยกโทษให้ข้าด้วย.. “เรย์พูดพร้อมกับกำดาบในมือเเน่น

” จัดการมันให้หมดซะเรย์ “

เสียงของมันที่เยือกเย็นเเละไร้ความเป็นมนุษย์ได้สั่งให้เขาสังหารพวกเขาทั้งหมดอย่างไร้ความปราณี

เขาได้กำมีดในมือเเน่นเเละฆ่าเด็กทั้งสองอย่างโหดเหี้ยมดวงตาของเขานั้น ไม่มีชีวิตชีวาอีกต่อไป เขาได้ทำสิ่งที่โหดร้ายเเละไม่อาจให้อภัยได้

เสียงของหญิงสาวที่เขาได้ฆ่าเเละเสียงของคนทุกคนที่เขาได้ฆ่านั้นยังคงวนเวียนอยู่ในหัวของเขา มือของเขาที่ได้เปื้อนเลือดจากการกระทำของเขา ที่ได้ฆ่าพวกเขาทั้งหมด เรย์กรีดร้องออกมาด้วยความกลัวเเละความบ้าคลั่ง 

เขาได้ทำมันเพราะคำสั่งของมันซ้ำเเล้วซ้ำเล่าเเละฆ่าคนบริสุทธิ์นับไม่ถ้วน 

” เฮเชล ฮาเรนเทีย! ” เขาพูดพร้อมกับปลดปล่อยเเรงกดดันสีดำมืดออกมาอย่างมหาศาลความโกรธเเค้น ความอาฆาตเเละบางสิ่งที่อยู่ข้างในของเขามันได้ระเบิดออกมา

” ข้าจะตามฆ่าเจ้าไม่ว่าจะยังไงก็ตาม!! “

เรย์ได้พูดพร้อมกับกำกริชทั้งสองในมือเเน่น

” ตอนนี้ข้าต้องสงบสติของตัวเองลง “ตอนนี้มีสิ่งที่เขาต้องทำก่อนเป็นอันดับเเรก

” ราเฟีย “

เรย์พูดพร้อมกับพุ่งตัวไปหาด้วยความไวเขากังวลเเละกลัวว่าราเฟียจะปลอกภัยมั้ย

” ขอให้ปลอดภัยด้วยเถอะนะราเฟีย “

ราเฟียเป็นคนนึงที่สำคัญสำหรับเขาเพื่อนร่วมชะตากรรมเดียวกับเขา เขาไม่อยากที่จะทิ้งเธอหรือให้เธอต้องตาย 

” ข้าไม่อยากให้ใครตายอีกเเล้ว.. “

” ฟุ่มมม! ” 

เสียงของเรย์ที่กระทืบเท้าเเละพุ่งไปข้างหน้าอยากรวดเร็วดุจสายลม

เวทย์เคลื่อนย้ายระดับ 2

” ชั่วพริบตา ชั่วพริบตา ชั่วพริบตา “

เขาได้ร่ายเวทย์อย่างต่อเนื่องตอนนี้ร่างกายเขารู้สึกล้าไปหมดทั้งตัวในตอนนี้เขาใกล้ถึงที่พักเเล้ว

” ราเฟีย!! “

” เขาเห็นราเฟียเเละหญิงสาสที่มีหูทานูกิได้หนีบางสิ่งเเต่สิ่งนั้นไม่ใช่ปีศาจเเต่เป็นมอนเตอร์อย่างหมาป่าเเต่หมาป่าตัวนั้นมันได้กลายพันธุ์เป็นสายพันธุ์ใหม่ “

” ราเฟีย!! “

พลังเเห่งดวงดาว

” อาราเชีย!! “

ผมสีเงินของเขาได้สว่างไสวเเละดวงตาสีฟ้าเเละนัยน์ตาที่เป็นมังกร

พลังเเห่งอาราเชีย

” เเสงสว่างจงเป็นอาวุธให้กับข้า “

” คมดาบเเห่งเเสง ” 

” พั่ม พั่ม พั่ม พั่ม! “

คมดาบได้พุ่งออกไปด้วยความรวดเร็วได้ตัดตัวหมาป่าออกเป็นชิ้นๆ

” เรย์ ! “

เรย์ได้พุ่งเข้าไปหาเธอในทันที 

” เจ้าเป็นยังไงบ้าง เจ้าถูกทำร้ายตรงไหนมั้ย “

” ราเฟียไม่เป็นไร เเต่เธอถูกกรงเล็บของมันข่วนจนเป็นแผลลึก

” เจ้ารีบใช้เวทย์รักษาให้เธอก่อน  “

” อื้อ “

ตอนนี้มีปีศาจชั้นต่ำ ระดับ1 เเละหมาป่ากลายพันธุ์อีกนับสิบตัว อยู่เต็มพื้นที่

” พวกมันทุกตัวกลายพันธ์ ข้าไม่เข้าใจว่าทำไมถึงกลายพันธุ์เเบบนั้น “

” ในค่ำคืนที่ดวงจันทร์เป็นสีเลือดท้องฟ้าที่มืดครึ้ม มันทำให้ปีศาจนั้นเเข็งเเกร่งขึ้นเเต่มันไม่น่ากลายพันธุ์ได้ขนาดนี้ “

” ข้ารู้สึกถึงรางสังหรณ์ที่ไม่ดีเลยสักนิด เหตุการณ์มันเเปลกมาก “

” ราเฟียหลบหลังข้าไว้ “

” ฟุ่บบบ ” เรย์ได้รวบรวมเเรงทั้งหมดเเละพุ่งออกไปด้วยความรวดเร็ว

” ใตอนนี้ข้าจะใช้พลังได้อีกไม่มาก” ในตอนนี้ร่างกายของเขาเริ่มไม่ไหวเเล้วเขาเหน็ดเหนื่อยเเละรู้สึกล้าจากการต่อสู้

” ปั้มมม “

เรย์ได้กำหมัดเเละซัดไปยังหน้าของปีศาจตัวหนึ่งจนปลิวไปติดกำเเพง

เวทย์ลมระดับ 2 

” คมดาบพุ่งทะลวง! ” 

คมดาบเเสงสว่างได้พุ่งออกไปข้างหน้าเป็นเเนวตรงอย่างรุนเเรงทะลุหมาป่าได้ภายในชั่วพริบตา 

” บรู้ววว! “

” …!! ” 

” ฟุ่บบ “

” เคร้งงงง “

เรย์ได้ยกกริชคู่ขึ้นมากันการโจมตีของหมาป่าที่พุ่งมาอย่างรวดเร็วได้อย่างทันท่วงที

” …!! บ้าเอ้ย “

หมาป่าทุกตัวได้กระโจนเข้ามาอย่างไม่หยุด

เเต่เรย์ได้หันออกด้านข้างเเละฟันหมาป่าตัวหนึ่งที่พุ่งเข้ามาออกเป็น2ส่วน

” พลังนี้มันกินพลังงานเค้ามากเกินไป “

” เดรเมทิส “

ออร่าสีดำได้ปรากฏเเละได้ผสานเข้ากับตัวเขาจนเกิดเป็นเกราะสีดำทมิฬ

” ในตอนที่ข้าใช้ร่างของอาราเชียข้าไม่สามารถใช้พลังออร่าได้อย่างเต็มที่ เเต่ตอนนี้เขาสามารถใช้มันได้อย่างอิสระ “

เรย์ได้หลับตาเเล้วตั้งสมาธิเเล้วหมุนเวียนมานาของตนออกมาเป็นพลังออร่าอย่างรวดเร็วเเละควบคุมมันให้เเน่นหนามากขึ้นอีก

” อึก..มันยากมาก ” 

เขาได้ตั้งสมาธิเเละหมุนเวียนพลังมานาออกเป็นพลังธาตุเเละกลายเป็นออร่า เขาใช้สัมผัสทั้ง 5 อย่างเต็มที่กายจิตหลอมรวมกับพลังงานธาตุ

” ออร่าครอบคุม “

ทันใดนั้นตัวเขาก็ปลดปล่อยออร่าธาตุสีเขียวที่ได้บีบกันจนเป็นออร่าที่เข้มข้น ตอนนี้ขั้นเเรกของเขานั้นอยู่ที่ระดับ2เเล้วหรือก็คือระดับบีบอัดออร่า

” ออร่านี่กินพลังงานข้าน้อยลงเเต่กลับมีประสิทธิภาพมากขึ้น “

” ฟู่ววว ” 

เรย์ได้ตั้งสมาธิเเละหมุนเวียนออร่าให้คงอยู่เขาทำมันอย่างเป็นระบบ

” เอาล่ะ คงต้องรีบจบเเล้วล่ะ “

” ..!! “

” ฉั่วะะะ “

หลังสิ้นสุดคำพูดร่างของหมาป่ากลายพันธุ์ก็ขาดออกสองซีกในทันทีในตอนนี้ตัวเขารู้สึกเบาเป็นอยากมากสมาธิเเละความเฉียบคมของเขาเพิ่มมากขึ้น

เวทย์ลมระดับ 2

” สายลมกระหน่ำ เมฆาสังหาร ” 

เรย์ได้พุ่งไปพร้อมกับพุ่งเเละหมุนตัวฟันมันอย่างรวดเร็วเเละพริ้วไหว

เวทย์ลมระดับ 2

” สายลม เฉียดเฉือน “

” ฉั่วะะ “

หมาป่าถูกตัดออกเป็นสองชิ้นมันไม่สามารถหลบคลื่นของใบมีดที่พุ่งออกมาอย่างรวดเร็วได้ทัน

” จะมองไปไหน! “

ภายในทันทีนั้นเรย์ก็ได้พุ่งเข้าไปเเละบีบกำปั้นเเล้วซัดไปยังหน้าของปีศาจชั้นต่ำระดับ 1 

” ปั้มมม! “

หน้าของมันถูกบดขยี้ลงพื้นจนเเหลกละเอียด

“..!! “

” พรึ่บบบ! “

” เพ้ง! “

ปีศาจเหล่านั้นได้ยิงบางอย่างออกมส

ปีศาจที่อยู่ข้างหลังลักษณ์ของมันเหมือนกับการ์กอยล์เเต่ตัวของมันนั้นน่าเกลียดน่ากลัวเเละเต็มไปด้วยดวงตาข้างหลังของมันมีหางที่มีหลายหางเเละพ่นของเเหลมบางอย่างออกมา

” ข้าไม่ชอบตัวที่พ่นอะไรมาเเบบนี้เลย พวกตัวน่าปัญหา” 

เวทย์ลมระดับ 2

” ใบมีดพุ่งทะลวง “

เรย์ได้ร่ายเวทย์ออกมาพร้อมกับกำมือเเน่น

” พรึ่บบบ! “

ใบมีดนับสิบได้พุ่งออกไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วเขาใช้สมาธิในการควบคุมใบมีดทั้งสิบ

” ฟุ่บบ! “

เขาได้กำมือเเน่นเเละใบมีดทั้ง10ก็ได้สบั้นคอของพวกปีศาจเเนวหลังทั้งหมด

” เหลือเเค่พวกเเกเเล้วสินะ “

” พึ่มมม! ” 

เรย์ได้กระโจนออกไปเเล้วง้างขาของเขาเเล้วฟาดไปที่คอของหมาป่าลงอย่างรุนเเรง

” ปั้งงง ปั้งง ปั้งง ” 

เรย์ได้พุ่งเตะหมาป่าทั้งหมดจนร่างของมันกระเด็นคนละทิศคนละทาง

” ฟู่วว “

” ในที่สุดพวกมันก็ตายสักที “

เรย์ล้าเป็นอย่างมากเขาได้เดินเข้าไปหาราเฟียอย่างช้าๆเเล้วนั่งลง

” เจ้าเล่าให้ข้าฟังได้มั้ยว่าพวกมันเข้ามาได้ยังไง “

ราเฟียได้พยักหน้าอย่างเบาๆ

ในตอนที่พวกหมาป่ามันได้กระโจนเข้ามายังบ้างบน ราเฟียได้เห็นพวกมัน ร่างกลายที่กลายพันธุ์เเละมันบ้าคลั่งเเละหิวกระหายมันได้กระโจนเข้าใส่ราเฟียเเต่ราเฟียกระโดดหลบเเละมันก็ได้ทะลุพุ่งหน้าต่างออกไป

เเล้วหญิงสาวทานุกิก็ได้จับมือเธอพร้อมกับอาวุธในมือเเละวิ่งออกมาจากร้านจาก

เเต่หมาป่าก็ได้พุ่งเข้ามาหาเเต่หญิงสาวเธอได้สู้กับมันจนเธอได้รับบาดเจ็บ

” ค่อยยังชั่วที่เจ้าทั้งสองไม่เป็นไรอะไรมาก “

” ข้าดีใจ.. “

เรย์พูดด้วยน้ำเสียงที้สั่นเครือ

” บึ้มมม ” 

เสียงของบ้านที่พังทลายลงเหล่าปีศาจได้กรูเข้ามาทั้วบริเวณ

” ราเฟีย เดี่ยวข้าจะพาเจ้าไปยังที่ปลอดภัยก่อน “

เขาเจอที่ๆหนึ่งที่อยู่ข้างบนกำเเพงเหมือนเป็นที่พักสำหรับเหล่าอัศวินหรือนักผจญภัยอยู่ข้างบน

เรย์ได้อุ้มราเฟียเเละสาวทานุกิได้ขี่หลังของเขา

” อึกก “

” เเรงของข้าเริ่มหมดเเล้ว ” 

” จับข้าไว้เเน่นๆนะ “

” บึ้มมม!! “

เรย์ได้ใช้พลังพร้อมกับกระทืบเท้าไปข้างหน้าด้วยเเรงมหาศาลพื้นบริเวณโดยรอบได้พังทลายเรย์ได้พุ่งขึ้นไปด้วยเเรงมหาศาล 

เวทย์เคลื่อนย้ายระดับ 2

” ชั่วพริบตา ชั่วพริบตา ชั่วพริบ… “

เรย์ได้ร่ายเวทย์อย่างต่อเนื่องเเต่ในครั้งสุดท้ายเขาไม่มีเเรงเเล้ว เเต่เขาได้ตั้งสติ

“ พึ่มมมม!! “

เขาถีบกำเเพงด้วยเเรงทั้งหมดเเล้วพุ่งทะยานขึ้นไปข้างบน

” เเฮ่ก เเฮ่ก เเฮ่ก “

ตอนนี้เรย์เเละราเฟียกับหญิงทานุกิได้ขึ้นมาถึงเเล้ว

” ราเฟียช่วยรักษาเธอก่อน “

” อื้อ “

” ฮีลล ” 

ราเฟียร่ายเวทย์เพื่อรักษาสาวทานุกิ

” ขอบคุณะ ที่เจ้าช่วยราเฟีย “

” เเล้วเจ้าชื่อว่าอะไรข้าจะเรียกเจ้าได้ถูก “

“ เวน่า ข้าชื่อ เวน่า.. “

เธอได้พูดออกมาเบาๆ เเละได้ยิ้มออกมาตอนนี้เธอนั้นไม่มีเเรงเเม้จะพูดคุยกับเขา

“ ครอบคลุม “

เขาร่ายเวทย์ปกปิดออร่าเเละพลังเพื่อไม่ให้มีปีศาจมาเข้าใกล้หรือปกปิดตัวตนของเธอไว้

เรย์ได้ค่อยๆ ลุกขึ้นยืน

เเต่ทันใดนั้น

“ วึ่มม!!! “

“ เสียงคลื่นกระเเทกความถี่ได้เเผ่ออกมาอย่างรุนเเรง เรย์ได้หันควับไปดูอย่างไว

เขาได้มองเห็นชายคนหนึ่งที่ได้ยืนอยู่ข้างบนหอคอย…