The Rise of Otaku - ตอนที่ 5

บทที่ 5 ทักษะระดับพระเจ้า

โจวหยูไม่เคยคิดที่จะใช้มันเพื่อการค้าแต่อย่างใด ดังนั้นคำเตือนนี้จึงเป็นเพียงเรื่องไร้สาระสำหรับเขา แต่การ์ตูนที่จำกัดเพียง 300 บทเท่านั้น และเมื่อเสร็จสิ้นภารกิจอาคารจะทำลายตัวเองและศิลปินก็จะหายไป …

‘อืม…เขาจะทำอะไรได้อีก?’ มันเป็นของรางวัลที่ถูกเป็นอย่างมาก แต่มันก็ดีกว่าที่เขาไม่ได้อะไรเลย

โจวหยูพยายามนึกถึงศิลปินมังงะในโลกจริง แล้วเขาก็คิดไปถึงใครบางคนได้ นั้นก็คือ โยดาฮิโระโทะกามิ ผู้แต่งการ์ตูนชื่อดังอย่าง “ ฮันเตอร์” เขาอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ตั้งแต่เขาอยู่ในโรงเรียนประถม แต่จนถึงตอนนี้การ์ตูนเรื่องนี้ก็ยังไม่เสร็จสมบูรณ์ ยิ่งไปกว่านั้นมันมักจะหายไปเป็นครั้งคราว มันถึงกับได้สร้างตำนานที่เหนือชั้นอย่าง – การ์ตูนที่หายไปบ่อยที่สุด นอกจากนี้ยังเป็นการ์ตูนที่โจวหยูคิดว่าไม่น่าจะเสร็จสมบูรณ์ในช่วงชีวิตของเขา

แต่ตอนนี้มันแตกต่างกัน ด้วยสตูดิโอการ์ตูนเลียนแบบเวทมนต์คุณภาพสูง อย่างน้อยเขาก็สามารถอ่านได้ 300 บทล่วงหน้า! ในฐานะแฟนคลับมันไม่มีอะไรสนุกไปกว่านี้อีกแล้ว ข้อกังวลเพียงอย่างเดียวคือหากเจ้าตัวตลกพันใบหน้าสามารถทำสิ่งที่พูดได้จริงๆ เขาไม่แน่ใจว่าพล็อตเรื่องที่เขาได้รับจะเป็นเหมือนกับพล็อตเรื่องจากต้นฉบับไหม?

โจวหยูมีด้วยความหวังสูงเป็นอย่างมาก“ ได้โปรดเลียนแบบศิลปินโยดาฮิโระโทะกามิเป็นคนวาดมังงะเรื่อง ‘ฮันเตอร์’ “

ชายตัวตลกได้ทำวาดมือในท่าทางแปลกๆ ก่อนที่จะมีเสียงดัง “ พัฟ” พร้อมกับควันสีขาวปรากฏออกมา จนกระทั่งควันหายไปก็ได้ปรากฏตัวละครที่เหมือนกับโยดาฮิโระโทะกามิขึ้น การแสดงออกอย่างพวกท่าทางเองก็เหมือนกับตัวจริงเป็นอย่างมาก เขาได้เกาผมหยิกที่เป็นเอกลักษณ์ของตัวเองสองสามครั้งก่อนที่เขาจะเดินเข้าไปในสตูดิโอเพื่อเริ่มงานของเขา

การใช้สายตาของโลกแห่งความจริงเพื่อมองเข้าไปในสตูดิโอ โจวหยูพบว่าไม่มีใครหรืออะไรอยู่ข้างใน ในสายตาของเขามันเป็นเพียงสตูดิโอการ์ตูนที่เป็นเพียงแบบจำลองสูงครึ่งเมตรเท่านั้น ปากกาบนโต๊ะทำงานในสตูดิโอเองก็ไม่ได้ขยับไปไหน

เยี่ยมมาก! ไม่มีใครสามารถสังเกตได้!

ในส่วนของการมองผ่านแว่นตาของโลก ACG นั้น เขาสามารถตรวจสอบความคืบหน้าได้ว่ามันจะส่งมอบ“ หนึ่งบทต่อวัน” ด้วยความเร็วแบบนี้ แม้แต่ศิลปินนักวาดมังงะมืออาชีพที่ทำงานหนักที่สุด ก็ไม่สามารถสู้ได้ และในอนาคตเขาจะได้รับบทต่อไปเวลา 0:00 ของทุกวัน

มีปุ่มอื่นอยู่บนหลังคานอกเหนือจากสวิตช์เปิดใช้งาน โดยกดมันเขาจะได้รับบทที่เสร็จสิ้นโดยที่ปุ่มนี้เองก็มีตัวเลือกให้เขาถึงสองประเภทนั้นคือ การเรียกไฟล์เป็นไฟล์รูปภาพ หรือว่าจะเป็นกระดาษ
‘ให้ฉันดูว่ามันจะออกมาเป็นยังไง?!’

แน่นอนว่ามันคือ“ ฮันเตอร์” และมันก็เป็นตอนที่ 361 ซึ่งยังไม่ได้เปิดตัวในเร็วๆนี้ เมื่อโจวหยูมองถึงสไตล์การวาดภาพ มันเป็นไปตามสไตล์ดั้งเดิมอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตามด้วยบทเพียงบทเดียว มันไม่เพียงพอที่จะแสดงว่ามันมีความสามารถพอๆกับศิลปินต้นฉบับ อาจกล่าวได้ว่าการ์ตูนในตอนนี้มันคล้ายกันมากจะเป็นการดีที่สุด

ด้วยอารมณ์ซุกซนฉับพลันของโจวหยู เขาได้ทำการสมัครเข้าไปเป็นในสมาชิกของฟอรัมการ์ตูนฮันเตอร์นี้ โดยที่เขาได้ตั้งหัวข้อที่ว่า “ ฉันทำเพื่อพวกคุณทุกคน! ฉันได้เสี่ยงชีวิตของฉันบุกเข้าไปในบ้านของโยดาฮิโระโทะกามิ และฉันได้ขโมยสำเนาต้นฉบับบทที่ 361 ของ ฮันเตอร์มาได้ ” จากนั้นเขาก็อัปโหลดสำเนาและแจ้งให้ทราบโดยเฉพาะว่าไม่สามารถนำไปใช้ในเชิงพาณิชย์ได้

………………………

มันเป็นช่วงเวลากลางคืนในเวลานี้ ดังนั้นผู้ใช้อินเทอร์เน็ตส่วนใหญ่จึงออนไลน์ ผู้ใช้อินเทอร์เน็ตนับไม่ถ้วนต่างก็เข้ามามีส่วนร่วมในครั้งนี้

ในขณะนี้ได้มีมือใหม่ที่โพสต์หัวข้อที่ว่า “ฉันทำเพื่อพวกคุณทุกคน! ฉันได้เสี่ยงชีวิตของฉันบุกเข้าไปในบ้านของโยดาฮิโระโทะกามิและฉันได้ขโมยสำเนาต้นฉบับบทที่ 361 ของ ฮันเตอร์มาได้” ในฟอรัมนี้การตั้งหัวข้อกระทูแบบนี้เป็นอะไรที่น่าสนใจเป็นอย่างมาก อย่างไรก็ตามส่วนใหญ่มันเป็นเพียงการสร้างสรรค์ของแฟนๆเท่านั้น ดังนั้นผู้ใช้งานหลายคนจึงไม่ถึงกับแปลกใจกับเรื่องนี้มากนัก

แต่ก็ยังมีกลุ่มคนบางกลุ่มที่ไม่สามารถควบคุมความอยากรู้อยากเห็นของตัวเองได้ เขาได้คลิกไปที่ชื่อเปิดกระทู้ทันที ก่อนที่พวกเขาจะพบว่านี้ไม่ใช้การ์ตูนต้นฉบับแต่อย่างใด มันกับเป็นบทการ์ตูนหนึ่งบทเลยตั้งหาก

พวกเขาที่เห็นแบบนั้นก็ได้เลื่อนลงอย่างรวดเร็วเพื่ออ่านการ์ตูนนี้ หลายคนที่อ่านจบแล้วต่างก็ตกใจเป็นอย่างมาก เพราะรูปภาพเหล่านี้มันมีสไตล์เดียวกัน บทสนทนาที่คล้ายกัน แม้กระทั่งเรื่องราวก็ตามมาอย่างราบรื่นจากบทที่ 360 และที่สำคัญที่สุดมันถูกแปลเป็นภาษาจีนแล้ว ในตอนนี้พวกเขาหลายคนต่างก็เริ่มเชื่อแล้วว่าสิ่งที่เจ้าของกระทูนั้นเป็นเรื่องจริง?

“ โอ้! พระเจ้า! โปรดให้ฉันอ่านมากกว่านี้ แค่นี้มันไม่พอ!”

“ นี่เป็นของปลอมใช่ไหม? ถึงแม้ว่ามันจะดูคล้ายกันมาก แต่มันก็ยังเป็นเพียงของปลอม! เจ้าของกระทูโปรดออกมาและอธิบายเรื่องนี้ หากคุณมีทักษะนี้จริงๆ ทำไมคุณถึงไม่เริ่มทำการ์ตูนขึ้นมาใหม่ละ? ถ้าคุณทำแบบนั้นฉันจะสนับสนุนคุณอย่างแน่นอน”

“ พี่ชาย! ครั้งหน้าโปรดพาฉันไปกับคุณด้วย!!”

จำนวนการตอบกลับเริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ มันไม่มีสัญญาณว่ากระทู้นี้จะหายไปแต่อย่างใด ก่อนหน้านี้หลายคนคิดว่ามันเป็นแค่กระทูสร้างกระแสเท่านั้น แต่เมื่อพวกเขาได้เห็นเนื้อหาทั้งหมด พวกเขาต่างก็ต้องตกตะลึงไปจริงๆ ด้วยคำถามมากมายนี้เองทำให้กระทู้นี้กลายเป็นหัวข้อที่ร้อนแรงที่สุดในฟอรัมทันที จากนั้นผู้ใช้หลายคนก็เริ่มโพสต์กระทูนี้ไปยังเว็บไซต์แฟนคลับต่างๆ รวมไปถึงฟอรัมอนิเมะอื่นๆอีกด้วย

“ พระเจ้า! นี้เป็นงานที่สามารถนำไปแข่งขันกับอาจารย์โยดาฮิโระโทะกามิตัวจริงได้เลย หรือว่าจริงๆแล้วชายคนนี้ได้เดินทางไปต่างประเทศเพื่อขโมยสำเนาต้นฉบับมาจริงๆ” หัวข้อเช่นนี้เริ่มปรากฏขึ้นในเว็บไซต์การ์ตูนจำนวนมาก และนั้นทำให้ผู้คนจำนวนมากเริ่มเข้าร่วมโต้เถียงกัน อย่างไรก็ตามทางสำนักงานต้นฉบับก็ยังไม่ออกมาตอบกลับความคิดเห็นใดๆ

หลังเที่ยงคืนผู้ใช้จำนวนมากต่างก็เริ่มทยอยนอนหลับไปแล้ว ที่นี้ก็เหลือเพียงเหล่านกฮูกกลางคืนเท่านั้นที่ยังคงต่อสู้บนอินเทอร์เน็ตต่อไป ในขณะนี้ไอดีที่เรียกว่า“ ลัทธิเต๋าที่ถูกคุมขัง” ซึ่งทำให้เกิดการอภิปรายที่ร้อนแรงที่สุดเมื่อวานนี้ได้โพสต์หัวข้อใหม่อีกครั้ง

“ ฉันได้บังคับให้อาจารย์โยดาฮิโระโทะกามิเขียนจบบทที่ 362 อย่ารอช้า นั่นคือทั้งหมดนี้!”

สิ่งที่เกิดขึ้นจริงเหรอ?

เมื่อพวกเขาได้อ่านเนื้อหานี้จบลง พวกเขาก็ยิ่งเชื่อว่าเจ้าของไอดีนี้ได้จับตัวอาจารย์โยดาฮิโระโทะกามิเอาไว้จริงๆ

“ ลัทธิเต๋า! โปรดทำตามใจตัวเองต่อไป! การมีชีวิตของฉันขึ้นอยู่กับคุณแล้ว!”

“ โปรดอย่าทำร้ายเขามากเกินไป! คุณควรจะให้เขาวาดภาพให้เร็วกว่านี้”

“ ตอนนี้คุณลักลอบเขากลับประเทศจีนได้หรือยัง? ถ้ายังไม่ได้สามารถติดต่อมายังฉันได้โดยตรง !”

ต่อจากนั้นก็เป็นข้อความที่ระบุบถึงบทลงโทษทุกประเภท เห็นได้ชัดเจนว่าพวกเขาทั้งหมดชอบอาจารย์โยดาฮิโระโทะกามิมากขนาดไหน? แต่ถือว่าโชคดีที่โจวหยูไม่ใช่นักย่องเบาจริงๆ ไม่อย่างนั้นอาจารย์โยดาฮิโระโทะกามิผู้น่าสงสารก็คงต้องใช้เวลาที่เหลือในชีวิตของเขาเพื่อวาดภาพการ์ตูนฮันเตอร์เพื่อเอาใจแฟนๆตลอดไป

โจวหยูก็ตกใจกับความนิยมของมังงะฮันเตอร์ปลอมๆที่เขาทำเป็นอย่างมาก และที่สำคัญที่สุดคือมีหลายคนที่เชื่อว่านี้เป็นเรื่องจริง

‘มันเยี่ยมมาก! ทั้งหมด 300 บท! และมันก็เป็นหนึ่งบทต่อวัน’ เขาไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับมังงะที่จะหายไปอีกแล้ว ยิ่งกว่านั้นถ้าอาจารย์โยดาฮิโระโทะกามิจะทำการตีพิมพ์ตอนใหม่ขึ้นมาก็ไม่เป็นอะไร เพราะเขาก็จะได้สนุกไปกับการ์ตูนนี้ถึงสองครั้ง! มันเป็นสวรรค์อย่างแท้จริง!

นี้เป็นสิ่งที่โอตาคุอย่างเขารู้สึกพึงพอใจอย่างแท้จริง

นักเลียนแบบที่มีทักษะสูงทำให้โจวหยูรู้สึกเหมือนว่าเขาไม่ได้เสียเหรียญโมของเขาไปเปล่าๆ

เมื่อเขาจัดการเรื่องนี้เสร็จแล้ว เขาก็หันไปสนใจของที่ได้รับมาก่อนหน้านี้อย่างเมล็ดดอกไม้ แร่ทองแดงเองเขาก็ไม่รู้ว่าจะนำไปใช้ทำอะไรได้ชั่วคราว คันเบ็ดก็อาจใช้สำหรับตกปลา

‘เอาละ!’ เมื่อถึงพรุ่งนี้เช้า เขาจะลองไปที่แม่น้ำสายเล็กใกล้บ้านของเขาและลองใช้คันเบ็ดนี้ตกปลาดู

อย่างสุดท้ายนั้นเป็นบ้านของชาวนา เมื่อเขาทำการเปิดการทำงานของมันแล้ว ก็ได้ปรากฏชาวนาในรูปแบบการ์ตูนแอนนิเมชั่นระดับสองดาวขึ้นมา โดยที่มันสามารถใช้งานได้เพียง 30 วันเท่านั้น และมันยังมีคุณสมบัติที่สามารถดูแลดอกไม้รวมไปถึงต้นได้เป็นอย่างดี ดังนั้นในตอนนี้สถานะของดอกไม้ไอดอลของเขาจึงกลายเป็น “สมบูรณ์แบบ” ในที่สุด

‘หืมม…ทุกอย่างดูเหมือนจะไปได้ดี…”