The Tale of the Void Emperor เรื่องราวของจักรพรรดิที่ไร้ประโยชน์ - ตอนที่ 19
ตอนที่ 19: ออกไปเดินเล่นกันเถอะ
เอธานคิดอยู่นาน แต่แล้วเขาก็ส่ายหัวและหลับไป
…
…
หลังจากตื่นนอน เอธาน ก็ทำกิจวัตรประจำวันของเขา แม้ว่าเขาจะหยุดออกกำลังกายเพราะการออกกำลังกายแบบธรรมดา ๆ นั้นไม่ได้ก่อให้เกิดประโยชน์อะไรกับร่างกายที่แข็งแรงและมีรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเขาอีกต่อไป
เอธานนั่งอยู่บนเก้าอี้ด้านนอกด้วยสีหน้าว่างเปล่า “ที่นี่ น่าเบื่อจริงๆ ก่อนมาที่นี่ ฉันไปทำงานและฝึกอบรม แต่ตอนนี้สิ่งที่ฉันทำคือการล้างมลทินสีเทาและการนอนหลับ …. “
เอธานลุกขึ้นยืนด้วยรอยยิ้ม ในขณะที่เขารู้สึกเหมือนกำลังเดินเล่นผ่านเกาะลอยแห่งนี้ “เกาะลอยแห่งนี้เป็นเมืองสำหรับผู้คนที่อาศัยอยู่ แต่มีเพียงสาวกที่มีแนวโน้มและครอบครัวของสาวกหลักและผู้อาวุโสเหล่านั้นเท่านั้นที่อาศัยอยู่ที่นี่ได้ ดูแล้วคนค่อนข้างเยอะ … “
เอธานเพิ่งเดินไปอย่างไร้จุดหมาย ก่อนที่เขาจะมาถึงโซนฝึกฝนของ ผู้วิเศษแห่งธาตุ มันคล้ายกับโซนฝึกของนักรบธาตุ แต่เนื่องจากมีห้องมากมายอยู่ที่นี่ แต่ละห้องที่นี่ มีห้องในตัวที่ดีกว่าและหรูหรากว่า แน่นอนการฝึกและวิธีการของผู้วิเศษแห่งธาตุนั้นแตกต่างกัน
เมื่อมองไปที่ห้องโถง เอธานก็คิดว่า ‘ควรลองดูทั้งๆที่ฉันยังไม่ได้สร้างทะเลธาตุของฉันเลยดีไหมนะ? แต่เราจำเป็นต้องจ่ายค่าฝึกด้วยผลึกธาตุ เพื่อใช้มันฉันคิดว่า …’
ในขณะที่เขากำลังคิดว่าควรจะเข้าไปหรือไม่ เขาก็ได้ยินเสียงบางอย่างไม่ไกลจากตัวเขามากนัก มันมาจากห้องที่อยู่ทางด้านซ้ายจากจุดที่เขายืนอยู่
เอธาน เกิดความอยากรู้อยากเห็น ดังนั้นเขาจึงมาถึงใกล้ๆกับต้นกำเนิดเสียงนั้นและเด็กชายอายุประมาณนึง ที่สวมเสื้อผ้าหรูหรากำลังจับมือของหญิงสาวในวัยเดียวกัน เธอดูสวยงามและพัฒนาขึ้นมาก
ตอนนี้ เอธานสามารถได้ยินสิ่งที่เด็กชายพูดได้อย่างชัดเจน
“ แม่บ้านเทียน่า ถ้าคุณมากับฉันแค่ครั้งเดียวนี้ ฉันจะให้ทรัพยากรมากมาย ฉันรู้ว่าคุณเป็นอัจฉริยะที่มีธาตุน้ำและสายฟ้า แต่ครอบครัวของคุณยากจนและตอนนี้คุณเป็นแค่ นักผจญภัยเกี่ยวกับธาตุ ถ้าคุณมาด้วย ฉันจะให้ทรัพยากรมากมาย เพื่อที่คุณจะได้เพิ่มขนาดของทะเลธาตุได้ ของคุณได้เร็วขึ้นด้วยทรัพยากรของฉัน ”
หญิงสาวชื่อเทียน่ามีใบหน้าที่สวยงามและมีผิวสีขาว ขณะนี้มีสีหน้ารำคาญ ขณะที่เธอโค้งงอริมฝีปากด้วยความรังเกียจก่อนจะพูด “ฉันบอกคุณไปแล้ว ว่าคำตอบของฉันคือไม่ ตอนนี้หยุดดึงฉันและปล่อยให้ฉันอยู่คนเดียวไม่งั้นฉันจะเริ่มตะโกน .”
เมื่อมองไปที่ฉากนั้นเอธาน ก็คิดว่า ‘ฉันควรเข้าไปแทรกแซงหรือไม่? เมื่อพิจารณาจากเสื้อผ้าของเด็กชายคนนั้นดูเหมือนว่าเขาจะมีคนหนุนหลังรออยู่ ฉันจะถามว่าเขามีใครหนุนหลัง ถ้าคนที่หนุนหลังเขาเป็นผู้อาวุโสลาฟิวเหมือนฉัน ฉันจะจัดการกับเด็กชายคนนี้และชื่นชมความงามนั้น ใครจะรู้ว่าเธอจะขอบคุณฉันได้อย่างไรกันนะ ‘
ทันใดนั้นเอธานก็จำลิลี่ได้ว่า ‘ลิลี่ … เมื่อถึงเวลาที่ฉันหาทางกลับสู่โลก ใครจะรู้ว่าเวลาจะผ่านไปกี่ปีและมีเพียงฉันที่รักเธอ แต่เธอไม่ได้รักฉันกลับคืนมา นั่นคือสิ่งที่ฉัน รับรู้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าฉันตายเพราะเธอมาที่บ้านเพื่อคืนหนังสือ .. F ** K ลอนรี่ หรือ ไอ้แลนดี้ดีนะ อะไรก็ตามที่เป็นลูกชายของคนเลวๆนั่น และลูกน้องของเขาโดยเฉพาะผู้ใหญ่ 2 คนที่ทรมานฉันและคนที่ 3 เด็กผู้ชายที่เยาะเย้ยฉัน พวกเขาเป็นราชารึไง? ฉันแค่หวังว่าพวกเขาจะไม่ตาย เมื่อถึงเวลาที่ฉันหาทางไปยังพื้นโลกได้ ‘
เอธานหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อสงบสติอารมณ์และจากนั้น …
* หวีด *
ด้วยฟิสิกส์ที่เหนือกว่าและความเร็วสูงของเขา เขาปรากฏตัวต่อหน้าเด็กชาย ทันใดนั้นทำให้เด็กชายตกใจและทำให้เด็กสาวตกใจ
ก่อนที่เด็กชายจะพูด …
เอธานถามด้วยรอยยิ้ม “ใครเป็นคนหนุนหลังนาย”
ใบหน้าของเด็กชายแสดงความโกรธ ..
“แกเป็นใครมาขวางทางฉัน และแกยังหยิ่งพอที่จะถามผู้สนับสนุนของคนอื่นต่อหน้าพวกเขาด้วยงั้นเหรอ?”
หลังจากพูดจบเด็กชายก็ยกมือขึ้นและขว้างลูกไฟไปที่ใบหน้าของเอธาน
เอธาน ยิ้มหายไปและหน้าผากของเขาย่นเป็นขมวดคิ้ว แต่เขาไม่ขยับและปล่อยให้ลูกไฟกระทบใบหน้าของเขาเพราะ … ลูกไฟขนาดเท่าลูกคริกเก็ตที่น่าสมเพชนั้นจะไม่สามารถทำอะไรกับเขาได้
‘WTF …. อนุญาตให้ฉันโจมตีได้อย่างอิสระเช่นนี้หรือ? ไม่มีกฎเกณฑ์ใด ๆ หรืออะไรเลยเหรอ … โอ้ ใช่เขาอาจจะไม่กลัว เพราะการสนับสนุนของเขาตอนนี้ฉันอยากรู้อยากเห็นแล้วว่าใคร …’ เด็กชายคนนั้นคิด
เอธานคว้าคอของเด็กชายด้วยความเร็วที่รวดเร็ว ก่อนจะดึงเขาขึ้นมาและถามอีกครั้ง “โย่ … ทำร้ายคนที่หน้าเหมือนค้างคาวแบบนี้ นี่คุณเป็นลูกของหัวหน้าหุบเขาหรืออะไร?”
ดวงตาของเด็กชายสะท้อนความกลัว เพราะลูกไฟของเขาทำอะไรกับเอธานไม่ได้เลย และเขาก็เงยหน้าขึ้นมาอย่างง่ายดาย แต่ทันใดนั้นสีหน้าหวาดกลัวของเขาก็หายไปแทนที่ด้วยความรังเกียจ
แม้จะถูกเอธานคว้าตัวไป แต่เขาก็พูดด้วยความเหยียดหยาม “หึ … ฉันรู้ว่านายเป็นแค่นักรบธาตุชั้นต่ำที่ต้องการเป็นนักรบระดับสูง แต่ก็ยังเป็นนักรบธาตุอยู่ดี ตอนนี้วางฉันลงหรือไม่งั้น ฉันสาบานเลยว่า แกจะตายก่อนพระอาทิตย์ขึ้นของวันรุ่งขึ้นแน่นอน … “หลังจากนั้นเด็กชายก็เริ่มหัวเราะ แต่ก็อยู่ได้ไม่นาน
* ค้อกแค้ก *
ขณะที่เอธานจับคอเขา เสียงหัวเราะของเขาก็กลายเป็นการไอ
เด็กคนนั้นพูดอย่างโกรธเกรี้ยวขณะที่ไอ“ แก… ไอ้ … วางฉันลงเดี๋ยวนี้ … ปู่ของฉันเป็นคนของศูนย์ใหญ่และ …. ค้อกแค่ก … แค่วางฉันลงตอนนี้”
เอธานยิ้มเมื่อได้ยินเขาพูดถึงคนที่หนุนหลังเขาและวางเขาลง
หลังจากที่วางลงเด็กหนุ่มก็หัวเราะเยาะ ขณะจัดเสื้อผ้าและพูดว่า “อะไรกัน แกกลัวไหมล้ะ หลังจากได้ยินชื่อของคนที่หนุนหลังฉันน่ะ มันคงไม่มีประโยชน์หรอกนะ เพราะฉันจะจัดการกับแกในไม่ช้า รอได้เลย .. ”
เอธานยังคงมีรอยยิ้มอยู่บนใบหน้า ขณะที่เขาส่ายหัวและพูดว่า “คุณตาบอดหรืออะไร ดูหน้าฉันดีๆไหม ฉันดูเหมือนกลัวคุณหรือเปล่า?”
เด็กชายมองไปที่เอธานและคิดว่า ‘บ้าเอ้ย ทำไมมันไม่กลัวล่ะ? ‘ เด็กชายที่กำลังคิดอยู่นั้น เขากำลังจะเปิดปากพูดอะไรบางอย่าง แต่ก่อนที่เขาจะได้พูดอะไร …
*ปั้ก*
เอธานใส่หมัดหนัก ๆ กับเด็กคนนั้น และพูดว่า “คุณทำร้ายฉันก่อน ดังนั้นเตรียมที่จะโดนทุบได้”
หลังจากพูดสิ่งนั้นจบ เอธานก็เตรียมจะทุบตีเด็กชาย แต่เขาหยุดเพราะ …
* พึมพำ *
“คุณล้อเล่นฉันเหรอฉันไม่ได้ใช้กำลังหนึ่งในสี่ของฉันเลยนะ และคุณก็สลบไปแล้วเหรอ?”
จากนั้นเขาก็มองไปรอบ ๆ แต่ก็ไม่พบหญิงสาวคนนั้น “ว้าว ฉันไม่ได้สังเกตตอนที่เธอแอบออกไปเลยแฮะ … “
“อย่างไรก็ตาม ฉันจะไปลองห้องใดห้องหนึ่งก่อนล่ะนะ”
เขาเริ่มเดินไปที่ห้อง แต่ก็ต้องประหลาดใจ เมื่อพบว่าหญิงสาวคนก่อนหน้านี้ก็ยืนอยู่หน้าห้องนั้นเช่นกัน
…
เด็กหญิงชื่อเทียน่ากำลังเดินไปที่ห้องหนึ่งในโซนฝึก ซึ่งมีสัญลักษณ์สายฟ้าอยู่บนกระดาน
แต่ก่อนที่เธอจะเข้าไปเธอรู้สึกว่ามีลมพัดและได้ยินเสียง “สวัสดี … “
เทียน่ามองไปทางด้านขวาของเธอเท่านั้น และเห็นเอธาน ยืนอยู่ที่นั่นด้วยรอยยิ้ม
เธอตื่นตระหนกเล็กน้อย แต่ก็สงบลงและพูดว่า “คุณ … อืมขอบคุณมากสำหรับความช่วยเหลือก่อนหน้านี้”
เมื่อเอธานมองไปที่สาวสวยคนนี้ก็คิดว่า ‘ถ้าฉันเป็นตัวเองก่อนหน้านี้ ใบหน้าของฉันจะกลายเป็นสีแดงไปแล้วและการเต้นของหัวใจของฉันก็เพิ่มขึ้นเมื่อเห็นสาวสวยคนนี้ ‘
เอธาน มองไปที่ใบหน้าของเธอและดวงตาของเขาก็พุ่งไปที่บริเวณหน้าอกของเธอ โดยไม่ได้ตั้งใจ เมื่อมีความคิดเกิดขึ้นในใจของเขาว่า ‘พวกมันเป็นแตงคู่ที่ดีขนาดไหนกันนะ … อ้ะ ไม่ไม่เอธาน นายไม่ใช่คนแบบนั้นนะ’
หลังจากนั้นเขามองเข้าไปในดวงตาของหญิงสาว 2-3 วินาทีก่อนที่จะพูดว่า “ยินดีต้อนรับ ถ้าคนงี่เง่าคนนั้นรบกวนคุณอีกครั้ง คุณสามารถพบฉันได้ที่บริเวณด้านซ้ายข้างพระราชวังที่ 3 ฉันแน่ใจว่ามันเรียกว่าสวนสันติภาพ ”
เอธานพบว่าใบหน้าของหญิงสาวเปลี่ยนเป็นสีแดง เขาจึงถามด้วยความเป็นห่วง“ อืม หน้าคุณแดงเหรอ มีไข้หรือเปล่า” เขายกมือขึ้นแตะที่หน้าผากของหญิงสาว เพื่อตรวจสอบอุณหภูมิที่ทำให้หญิงสาวตกใจเช่น กระต่าย ขณะที่เธอเพิ่งผลักเปิดประตูและเข้าไปในห้อง
เอธานงง ‘อะไรเนี่ย? ฉันแค่ตรวจดูว่าเธอมีไข้หรือไม่ อย่างไรก็ตามฉัน …. รู้สึกว่าฉันไม่เป็นตัวของตัวเองเลยแฮะ … ฉันไม่ได้รู้สึกเครียดหรืออะไรก็ตามที่ฉันคิดและตอนนี้ฉันมีพลังมากขึ้นเรื่อย ๆ … อืมม ‘
เขาคิดอยู่พักหนึ่งและตัดสินใจที่จะละทิ้งมันไป ‘ไม่เป็นไรฉันจะไปฝึกเดี๋ยวนี้ ‘
ในขณะเดียวกัน…
ภายในห้องสายฟ้าใบหน้าของเทียน่าเป็นสีแดง เมื่อการเต้นของหัวใจของเธอเพิ่มขึ้น
จากนั้น เทียน่าก็สงบสติอารมณ์และคิดถึงสิ่งที่เอธานพูดกับเธอ “สวนแห่งสันติภาพเหรอ? แต่มีเพียงญาติสนิทของผู้อาวุโสเท่านั้นนี้ที่สามารถอาศัยอยู่ที่นั่นได้! อย่าบอกนะว่าเขามีผู้สนับสนุนของผู้อาวุโสน่ะ?”
…
…
จากนั้นเอธานก็กลับไปบ้านใหม่ ในขณะที่เขาเพิ่งนอนบนเตียงและคิดว่า ‘วันนี้ฉันมีความสุขมาก หลังจากเบื่อหน่ายมาทั้งปี ‘
‘อย่างไรก็ตาม เรามาฝึกการลบสิ่งสกปรกสีเทาต่อไปดีกว่า ฉันแทบรอไม่ไหวแล้วที่จะเริ่มควบคุมองค์ประกอบของธาตุให้ได้ หลังจากนั้น ฉันก็ยังสงสัยว่าไมค์ จะประหลาดใจแค่ไหน หลังจากเห็นฉันมีพลังเพิ่มขึ้นแล้วน่ะ!!…. ‘