The Tale of the Void Emperor เรื่องราวของจักรพรรดิที่ไร้ประโยชน์ - ตอนที่ 33
ตอนที่ 33: การพบกันใหม่และความตกตะลึง
คนแรกที่หลุดออกจากความงุนงงคือศัตรูที่ใช้เวทมนตร์แห่งความมืดและไม้ เพื่อขัดขวางหัวหน้าหุบเขาก่อนหน้านี้
แต่เขาไม่ได้โจมตีเอธาน เพื่อล้างแค้นและไม่เข้าไปหาร่างของสหายของเขาเลยแม้แต่น้อย เขาแค่ใช้ทุกอย่างที่มีและเท่าที่จะทำได้เพื่อวิ่งให้เร็วที่สุด
การวิ่งของเขายังทำให้คนอื่น ๆ ออกจากสภาพที่ตกตะลึงได้
เอธานคว้าหอกอันที่ 2 ทันทีและเหวี่ยงไปที่ผู้ชายที่กำลังวิ่งอยู่
ก่อนที่ชายคนนั้นจะทำอะไร เขาก็ถูกหอกฟาดและเสียชีวิตในไม่ช้า เขาวิ่งหนีด้วยความตื่นตระหนก ดังนั้นจึงไม่มีทางที่เขาจะหลบการโจมตีด้านหลังของเขาได้
หัวหน้าหุบเขาโค้งคำนับต่อเอธาน และกล่าวด้วยความขอบคุณ “ขอบคุณมากสำหรับพระคุณที่ช่วยชีวิตนี้ ฉันขอทราบชื่อของคุณได้ไหม”
เอธานตอบอย่างสบาย ๆ ว่า “ฮ่าฮ่า คุณไม่ต้องขอบคุณผมหรอกเพราะ … คุณเป็นอาจารย์ของเพื่อนที่ดีที่สุดของผม”
หลังจากพูดสิ่งนี้เขาก็รีบและปรากฏตัวต่อหน้าไมค์ที่งุนงงก่อนจะพูดว่า “ใช่ไมค์ไหม?”
ริมฝีปากของไมค์สั่น ขณะที่พูดด้วยน้ำเสียงแหบพร่าด้วยความไม่เชื่อ“ อา – เอธานจริงๆเหรอ ฉันไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย?”
เอธานพยักหน้ายิ้ม ๆ
ไมค์รีบไปหาเอธาน และกอดเขา ในขณะที่เขาพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ และขณะที่ดวงตาของเขาเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา “พี่ชาย ฉันคิดว่าวันนี้จะเป็นวันสุดท้ายของฉันและฉันจะไม่ได้พบพี่อีก”
เอธานหัวเราะเบา ๆ และในขณะที่เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง เขาสังเกตเห็นบางอย่างผิดปกติกับไมค์
เขาดึงเขาออกจากอ้อมกอดและมองไปที่ใบหน้าของเขาเท่านั้นที่เห็นว่าเขาเป็นลม เมื่อมองอย่างระมัดระวังเอธานสังเกตว่าไมค์ไม่รวมพลังจิตบางอย่าง แม้ว่าจะอยู่ในปริมาณที่ต่ำมากก็ตาม
หัวหน้าหุบเขาที่ตกใจ เมื่อได้ยินการแลกเปลี่ยนระหว่างทั้งคู่มาถึงหน้าไมค์แล้วและกล่าวด้วยรอยยิ้มที่มีความสุขอย่างแท้จริง สำหรับศิษย์ของเขา “ดูเหมือนว่าไมค์จะเปิดอาณาจักรพลังจิตของเขาได้แล้ว”
เอธานพยักหน้า เมื่อได้ยินเช่นนั้นจากนั้นจึงพูดกับหัวหน้าหุบเขาด้วยใบหน้าที่จริงจัง “ขอบคุณท่านหัวหน้าหุบเขา ที่ดูแลไมค์อย่างดี”
หัวหน้าหุบเขาส่ายหัวและพูดว่า “ไมค์เป็นนักเรียนของฉัน และตอนนี้เขาก็เป็นเหมือนลูกชายของฉันด้วยเช่นกัน เราเดินทางกันมาเกือบ 2 ปีแล้ว … ดังนั้นคุณไม่ต้องขอบคุณฉันสำหรับเรื่องแบบนี้ .. . แต่. ” หลังจากพูดสิ่งนี้ใบหน้าของหัวหน้าหุบเขาก็เปลี่ยนไปอย่างสงสัยและพูดว่า” แต่คุณเป็นเพื่อนของเขาจริงๆหรือ? แล้วคุณจะมีพลังเช่นนี้ได้อย่างไรในเมื่อคุณอายุแค่ 18 ปี? “
ที่จริงแล้วหัวหน้าหุบเขายังคงพบว่า มันยากที่จะเชื่อว่าสิ่งนี้เป็นไปได้ เพราะการเป็นเจ้าเหนือหัวผู้ยิ่งใหญ่แห่งพลังงานธาตุในอายุเพียง 18 ปีนั้น…? ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่มันกลายเป็นเรื่องง่ายมากที่จะประสบความสำเร็จได้กันนะ?
เอธานโบกมืออย่างสบาย ๆ และพูดด้วยน้ำเสียงเฉยเมยว่า “ทำไมถึงเป็นไปไม่ได้ มีอัจฉริยะนับไม่ถ้วนที่มีพลังมากกว่าผมในวัยของผมบนโลกนี้ หรือผมควรจะบอกว่าโลกนี้เป็นเพียงฝุ่นเมื่อเทียบกัน กับโลกใบใหญ่นั้น”
ทันใดนั้นสีหน้าของหัวหน้าประจำหุบเขาก็เปลี่ยนไป เมื่อเขาดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาและพูดว่า “นั่น …. ที่จริงฉันได้พบกับซากปรักหักพังซากหนึ่ง ฉันพบข้อมูลว่ามีโลกมากมายนับไม่ถ้วนอยู่ที่นั่นและโลกของเราก็เป็นโลก ล้าหลัง ฉันคิดมาตลอดว่ามันเป็นเรื่องไร้สาระที่คนโง่เขลาจารึกไว้ แต่มันเป็นเรื่องจริงใช่ไหม แสดงว่านั่นหมายความว่า …. “
เมื่อหยุดอยู่ที่นี่เขามองไปที่เอธานด้วยความไม่เชื่อและพูดด้วยน้ำเสียงที่ตกใจว่า “คุณเป็นผู้มีพลังกลับชาติมาเกิดจากโลกที่สูงกว่านี้หรือไม่?”
เอธานนิ่งงัน เมื่อได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย
แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังพูดถึงอะไร แต่ส่วนของการกลับชาติมาเกิดเป็นเรื่องจริง ยกเว้นว่าเขาไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่ทรงพลัง แต่เป็นนักเรียนมัธยมปลายธรรมดา
เอธานแสดงสีหน้าประหลาดใจ ในขณะที่ระงับความตกใจและพูดว่า “โอ้ ฉันไม่คิดว่าจะมีคนที่มีความรู้เกี่ยวกับโลกภายนอกอยู่ที่นี่จริงๆ”
แต่หลังจากนั้นไม่นานใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไปอย่างจริงจังและพูดว่า “อย่าบอกไมค์หรือบุคคลอื่นเกี่ยวกับสถานการณ์ของฉัน มิฉะนั้น …. ฉันก็มีวิธีการของฉันเช่นกัน” ในขณะเดียวกันเอธานก็คิดว่า ‘ฮึ่มม !! ถ้าคุณบอกไมค์เกี่ยวกับสิ่งที่คุณคาดเดา พฤติกรรมของไมค์ที่มีต่อฉันจะเปลี่ยนไปอย่างแน่นอน ‘
หัวใจของอาจารย์หุบเขาเต้นระรัว เมื่อเขาจำได้ว่าเด็กที่อาจจะเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการกลับชาติมาเกิดได้ฆ่าเจ้าเหนือหัวผู้ยิ่งใหญ่แห่งพลังงานธาตุไป 2 คนบนเวทีเดียวกับเขาได้อย่างง่ายดายเพียงแค่ 2 คาถาเท่านั้น
จากนั้นเขาก็รีบพูดด้วยความตื่นตระหนกว่า “ไม่ต้องกังวล ฉันจะไม่บอกคนอื่นเกี่ยวกับเรื่องนี้อย่างแน่นอน”
เอธานพยักหน้าแล้วถามหัวหน้าหุบเขาเกี่ยวกับสาเหตุที่ทำให้พวกเขาตกอยู่ในสถานการณ์นี้ได้
จากนั้นหัวหน้าหุบเขา ก็เล่าทุกอย่างทันที ตั้งแต่วิธีที่พวกเขาไปยังสถานที่ที่เต็มไปด้วยพลังงานอวกาศที่วุ่นวายและพวกเขาก็มาจบลงที่นี่ได้ยังไง
เมื่อได้ยินว่ามีสถานที่ที่มีพลังงานอวกาศมากมาย เอธานก็ดีใจมาก ‘ถึงเวลาเพิ่มองค์ประกอบอวกาศแล้ว’
แต่ก่อนอื่นเขาถามอีกฝ่ายว่า “ตอนนี้คุณมีแผนอย่างไรบ้าง”
หัวหน้าหุบเขายิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “ฉันยังต้องรักษาขาของฉัน ก่อนที่สถานการณ์จะไม่สามารถย้อนกลับได้ ดังนั้นฉันจะจากไปหลังจากพาคุณและไมค์ไปยังที่ที่มีพลังงานจากอวกาศ ฉันจะกลับมาหลังจากรักษาขาของฉันเสร็จ คุณ … ไม่รังเกียจใช่ไหม”
เอธานพยักหน้าอย่างมีความสุข ขณะที่เขาต้องการไปที่นั่น “ใช่ เราจะฝึกกันที่นั่นเพราะฉันมีความต้องการพลังงานอวกาศด้วย”
หัวหน้าหุบเขารู้สึกโล่งใจ เนื่องจากลูกศิษย์เขาได้อยู่กับคนแบบเอธาน ซึ่งมันจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับไมค์แน่นอน
“ก่อนอื่น เราไปเรียกเพื่อนของฉันก่อน เธอยังเป็นสาวกของหุบเขาสายฟ้า – ไฟของคุณอยู่ และดูเหมือนว่าเธอจะถูกรังแกและไม่ได้รับความยุติธรรม ดังนั้นฉันจึงพาเธอมาที่นี่กับฉัน”
หัวหน้าหุบเขาพยักหน้าและพูดด้วยรอยยิ้ม “ไม่เป็นไร ฉันจะแก้ไขปัญหาของเธอ หลังจากกลับไปที่หุบเขาแล้วเอง”
ในขณะที่พยักหน้า เอธานกล่าวอย่างสบาย ๆ ว่า “อ่าใช่ คุณสามารถรับเธอเป็นศิษย์ของคุณได้ เธอไม่ได้เลวร้ายเพราะเธอมีความสัมพันธ์กับทั้ง 2 ธาตุทั้งน้ำและสายฟ้า”
หัวหน้าหุบเขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “อืมม… โอเคไม่มีปัญหา”
เมื่อได้ยินคำยืนยันจากเขา เอธานก็คิดว่า ‘ด้วยสิ่งนี้ฉันได้ทำตามสัญญาที่ให้ไว้กับเธอแล้ว ‘
“งั้นก็ไปรับเธอก่อนที่จะไปยังจุดหมายกันดีกว่า” พูดแล้วเอธานก็ใช้ศิลปะของคาถาของเขาและเสกให้ สัตว์ดุร้ายเฮอริเคน 4 ปีก “
เมื่อได้เห็นสัตว์อสูรที่ถูกเสกขึ้นมา หัวหน้าหุบเขาก็ตกใจมาก ‘พลังที่บริสุทธิ์และทรงพลังเช่นนี้ … ฉันสงสัยว่า แม้แต่หัวหน้าเผ่าธาตุระดับ 3 ที่มีมัน และตามที่คาดไว้ผู้เชี่ยวชาญจากโลกที่ทรงพลังจะต้องมีมันเช่นกัน ฉันสงสัยว่าฉันจะสามารถไปสถานที่ดังกล่าวได้บ้างหรือไม่ ‘
“คุณกำลังทำอะไรอยู่รีบเข้ามาสิ” เอธาน กล่าว หลังจากที่เขารวบรวมแหวนเก็บของจากศัตรูทั้งสองที่เขาฟาดด้วย <หอกสายฟ้า> ก่อนหน้านี้
เมื่อได้ยินเสียง เขาก็ตะคอกออกมาด้วยความงุนงงและเรียกสัตว์ร้ายของเขา ซึ่งไมค์กำลังนอนหลับและนั่งอยู่บนนั้นก่อนจะเดินตามเอธานไป
…
…
หลังจากผ่านไป 20 นาที ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงสระน้ำและเอธาน ก็เข้าไปข้างในก่อนจะออกมาพร้อมกับเทียน่า
แต่หลังจากมาถึงบนท้องฟ้าและเห็นผู้คนบนอินทรีย์ไฟ-สายฟ้า เธอก็ตกใจมาก และเธอรีบพูดว่า “ศิษย์กราบเรียนท่านอาจารย์แห่งหุบเขา”
หัวหน้าหุบเขาโบกมือและพูดอย่างใจดีว่า “ฉันได้ยินมาว่าเธอต้องทนทุกข์ทรมานกับความอยุติธรรมในหุบเขา แต่เธอไม่ต้องกังวลเรื่องนี้อีกต่อไป จากนี้เธอจะเป็นศิษย์โดยตรงคนที่ 2 ของฉันและจะไม่มีใครกล้าทำอะไรเธออีก”
หลังจากหัวหน้าหุบเขาพูดจบเอธานก็พูดด้วยรอยยิ้ม “เห็นไหม ฉันทำตามสัญญาแล้วและจากนี้ไปเธอจะไม่ถูกรังแกอีก”
เทียน่าพยักหน้าอย่างว่างเปล่า ในขณะที่เธอไม่สามารถเข้าใจสถานการณ์ได้ แต่ … เธอไม่สามารถรู้สึกมีความสุขได้ แม้เรื่องที่หนักใจที่สุดของเธอจะได้รับการแก้ไขแล้ว และเธอก็ยิ่งมีมากขึ้น เมื่อเธอกลายเป็นศิษย์โดยตรงของหัวหน้าหุบเขา
เมื่อเห็นสภาพของเธอ หัวหน้าหุบเขาก็คิดว่า ‘เธอต้องตกใจแน่ ๆ ที่ฉันรับเธอเป็นศิษย์โดยตรง ‘ เขายิ้มและกล่าวว่า “ฉันจะต้องจัดพิธีของศิษย์และอาจารย์ ดังนั้นเธอจะต้องมากับฉันที่หุบเขา หลังจากที่ฉันส่ง เอธานและไมค์ไปยังสถานที่แห่งหนึ่งเสร็จ”
เทียน่าพยักหน้าอย่างว่างเปล่า ในขณะที่เธอนั่งลงบนสัตว์ร้ายที่ถูกเสกของเอธาน
หลังจากนั้นพวกเขาบินไปในทิศทางที่แน่นอน ขณะที่เอธานก็กำลังติดตามอินทรีย์ไฟ-สายฟ้าไปด้วย