The Ultimate Student สุดยอดนักเรียนสมองอัจฉริยะ - ตอนที่ 32
บทที่ 32 การโจรกรรมบนท้องถนน 3
ทั้งสองร่างขยับเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่าคนพวกนั้นมีจี้เฟิงและถงเล่ยเป็นเป้าหมาย! สองคนนั้นมีอะไรบางอย่างลักษณะเป็นแท่งยาวถืออยู่ในมือ เป็นเพราะความมืดจึงทำให้มองเห็นได้ไม่ค่อยชัดนัก
“จี้เฟิง วิ่งหนีกันเถอะ!” ถงเล่ยคว้าแขนของจี้เฟิงอย่างลนลาน โดยปกติแล้วถงเล่ยจะมีความเป็นผู้ใหญ่และสงบนิ่ง แต่หลังจากเจอสถานการณ์แบบนี้ เธอก็เป็นแค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง จึงไม่แปลกที่เธอจะรู้สึกตื่นตระหนก
“ไม่ต้องตกใจไป!” จี้เฟิงตบมือเล็กๆของถงเล่ย และในเวลาเดียวกันจี้เฟิงก็ใช้ความคิดอย่างรวดเร็ว เมื่อพิจารณาจากเงาร่างของทั้งสองคนนี้ น่าจะไม่ใช่คนที่สูงอายุมากนัก เนื่องจากพวกเขากล้าที่จะออกมาปล้นกลางถนนแบบนี้ ความแข็งแกร่งของร่างกายต้องไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน!
เป็นไปได้ยากที่จะกำจัดสองคนนี้พร้อมกับปกป้องถงเล่ยไปด้วย!
จี้เฟิงเหลือบไปมองด้านหลังของเขาและอดไม่ได้ที่จะส่ายหัวเล็กน้อย นี่เพิ่งจะกลางทางของถนนเส้นนี้ ถ้าจะวิ่งหนีอย่างเร็วที่สุดก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อยหนึ่งหรือสองนาทีเพื่อออกจากถนนเส้นนี้ ในช่วงเวลานั้นมีความเป็นไปได้สูงมาก ที่สองคนนั้นจะไล่ตามทัน!
“ถงเล่ย เธอวิ่งหนีไปก่อน ฉันจะหยุดพวกนั้นไว้!” จี้เฟิงตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว เขาไม่มีเงินหรือสมบัติอะไรติดตัว แม้ว่าเขาจะถูกจับตัวไว้ได้ อย่างมากก็แค่โดนรุมกระทืบจนน่วม แต่ถ้าถงเล่ยถูกพวกมันจับไว้ได้ แล้วคนเลวทั้งสองได้เห็นว่าถงเล่ยสวยมากขนาดไหน แม้แต่พระเจ้าก็คงจะเดาออกว่าพวกมันจะทำอะไร!
“ไปเร็ว!” จี้เฟิงพูดอย่างเร่งรีบ เพราะผู้ชายสองคนนั้นเดินเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว
“ถ้าฉันหนีไปแล้วนายล่ะ?” ถงเล่ยลังเลและมองจี้เฟิงอย่างเป็นห่วง
“อย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้ รีบหนีไปก่อนที่จะสายเกินไป!” จี้เฟิงขมวดคิ้วโบกมือเป็นเชิงไล่ให้ถงเล่ยรีบวิ่งหนีไป
ถงเล่ยมองไปที่ด้านหลังของจี้เฟิง ความรู้สึกหลากหลายถาโถมเข้าสู่หัวใจเธอ เธอกัดริมฝีปากและกล่าวอย่างซาบซึ้ง “จี้เฟิงขอบคุณ.. ระวังตัวด้วย!!”
จากนั้นถงเล่ยก็หันกลับไปและวิ่งไปอย่างรวดเร็ว
“หยุด!!” โจรทั้งสองเมื่อเห็นถงเล่ยที่อยู่ฝั่งตรงข้ามกำลังจะวิ่งหนีไป ทันใดนั้นพวกเขาก็ตกใจและวิ่งไปอย่างรวดเร็ว!
จี้เฟิงมองไปที่ร่างของทั้งสองโจรและในเวลาเดียวกันก็ใช้สติสื่อสารกับสมองหมายเลข 1 ในความคิดของเขา “คุณสมอง! พลังไฟฟ้าชีวภาพที่คุณพูดถึงครั้งที่แล้วยังสามารถใช้ได้หรือไม่?”
“มาสเตอร์! ด้วยสมรรถภาพทางกายในปัจจุบันของมาสเตอร์ สามารถออกกำลังกายหนักๆได้นานกว่าหนึ่งชั่วโมง!” สมองหมายเลข 1 กล่าวต่อทันที “มาสเตอร์ต้องการเริ่มใช้งานกระแสไฟฟ้าชีวภาพขณะนี้เลยหรือไม่!”
จี้เฟิงดีใจมากเขาพยักหน้าอย่างรวดเร็วและกล่าวว่า “แน่นอน เปิดใช้งานทันที ไม่เช่นนั้นฉันอาจจะถูกกระทืบเร็วๆนี้”
ทันทีที่สิ้นเสียงของจี้เฟิง เขาก็รู้สึกได้ว่ามีกระแสความร้อนในร่างกายของเขาแผ่กระจายไปทั้งแขนและขา ราวกับว่าเขาสามารถใช้พลังได้โดยไม่รู้จักเหนื่อย
จี้เฟิงตั้งการ์ดด้วยความตื่นเต้นและเริ่มขยับถอยหลังออกไปอย่างช้าๆ
เขาไม่ใช่คนชอบใช้ความรุนแรง ถ้าหากสิ่งต่างๆ สามารถแก้ไขได้โดยไม่ต้องใช้กำลังเขาก็ยังหวังที่จะใช้วิธีนั้น เพราะท้ายที่สุดเขาก็ยังคงเป็นเพียงแค่นักเรียน และเขามีประสบการณ์น้อยมากเกี่ยวกับการต่อสู้!
อย่างไรก็ตามโจรทั้งสองคนไม่คิดที่จะทำให้แผนของจี้เฟิงเป็นจริง ทันทีที่พวกเขาเห็นจี้เฟิงถอยห่างออกไป พวกเขาทั้งสองก็วิ่งเร็วขึ้น เพียงไม่กี่อึดใจพวกเขาก็มาถึงตรงหน้าจี้เฟิง
ถอยไม่ได้อีกแล้ว!!
จี้เฟิงหยุดทันทีและมองไปที่สองโจรด้วยความระมัดระวัง หากเขายังคงถอยหนี สองคนนี้คงไล่ตามไปคุกคามถงเล่ยได้
“พวกนายต้องการอะไร?” จี้เฟิงขมวดคิ้วถาม
“ฮ่าฮ่า …!” จู่ๆ ชายร่างสูงที่อยู่ฝั่งตรงข้ามก็หัวเราะแล้วพูดว่า “เด็กน้อย แกไม่รู้จริงๆหรือว่าพวกเราต้องการอะไร อย่าพูดไร้สาระไปหน่อยเลยหน่า อย่าให้ฉันต้องเปลืองน้ำลาย รู้ๆกันอยู่ มีของมีค่าอะไรก็เอาออกมาให้พวกเราดีๆ จะได้ไม่ต้องเหนื่อยกันทั้งสองฝ่าย ไม่งั้นแกได้ถูกกระทืบแล้วตามด้วยการลงไปว่ายน้ำในคูเพื่อกลับบ้านแน่ๆ!!”
จี้เฟิงยิ้มเยาะ ตอนนี้เขามีความมั่นใจเต็มเปี่ยมด้วยความช่วยเหลือจากสมองหมายเลข 1 นอกจากนั้นเขายังมีประสบการณ์การต่อสู้พร้อมกันหลายๆคน เมื่อตอนที่ซูหม่าส่งคนมาจัดการเขา เขาจึงมั่นใจมากที่จะจัดการทั้งสองคนตรงหน้านี้ได้!
“ถ้าฉันไม่อยากให้เงินพวกแกล่ะ ฉันจะได้กลับบ้านอย่างปลอดภัยไหม?” จี้เฟิงถามด้วยท่าทีสงบนิ่ง แต่สายตาของเขากำลังมองหาทิศทางและตำแหน่งของการโจมตี จี้เฟิงค้นพบว่าหลังจากเปิดใช้งานไฟฟ้าชีวภาพแล้ว เขาสามารถมองเห็นได้ชัดเจนในความมืดไม่ต่างจากตอนกลางวัน!
ทันใดนั้นจี้เฟิงก็เข้าใจทันทีว่าอาจจะเป็นเพราะฟังก์ชั่นมุมมองที่เขาเคยได้รับ ตราบใดที่กระแสไฟฟ้าชีวภาพเปิดใช้งาน มันจะช่วยเขาในเรื่องการมองได้อย่างมาก
“แกนี่เป็นเด็กที่มีความกล้ามากจริงๆ!” สองโจรได้ยินคำพูดของจี้เฟิง พวกเขาก็ชะงักไปชั่วขณะ และพวกเขาก็ตระหนักได้ว่า นี่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาได้พบกับคนที่สงบเยือกเย็นขนาดนี้และที่สำคัญมันเป็นการดูถูกพวกเขา!
“ก็คงไม่มากเท่าพวกแกหรอก!” จี้เฟิงยิ้มเยาะ “กล้าถึงขนาดมาปล้นกลางถนนแบบนี้!”
“ไอ้เด็กปากดี!” โจรคนหนึ่งตะคอกด่า “ฉันจะสั่งสอนเด็กปากดี แบบแกเอง แกจะต้องฝันร้ายเมื่อได้ยินชื่อเหลาซือ!”
ทันทีที่สิ้นเสียง โจรทั้งสองก็ยกไม้ขึ้นสูงพร้อมกัน และฟาดลงมาที่ตัวของจี้เฟิง
จี้เฟิงสงบนิ่งมาก เขารู้สึกได้ถึงความร้อนจากอกของเขาอย่างฉับพลัน หลังจากนั้นการเคลื่อนไหวของโจรทั้งสองดูเหมือนจะช้าลงในสายตาของจี้เฟิง
ราวกับว่ามีภาพบางอย่างปรากฏขึ้นในหัวของจี้เฟิง ร่างในภาพกระโดดขึ้นสูงและเตะเท้าทั้งสองข้างออกไปในเวลาเดียวกัน!
จี้เฟิงได้เรียนรู้การเคลื่อนไหวของภาพที่เกิดขึ้นในหัวโดยไม่รู้ตัว ทันใดนั้นเอง เขาก็กระโดดขึ้นมาและเตะเท้าทั้งสองข้างไปที่โจรทั้งสองอย่างรวดเร็ว
ผัวะ!! ผัวะ!!
สองเท้าของจี้เฟิงกระแทกไปที่คางของโจรทั้งสองอย่างแม่นยำ และพวกเขาก็ล้มลงกับพื้น ทันทีที่หลังของพวกเขาสัมผัสกับพื้น ร่างกายของพวกเขากระตุกสองสามครั้งและแน่นิ่งไปโดยที่ไม่ทันได้กรีดร้อง!
หากมีปรมาจารย์ด้านศิลปะการต่อสู้อยู่ที่นี่จะต้องตกใจเมื่อพบว่าการเคลื่อนไหวที่จี้เฟิงทำ ไม่ว่าจะมุมไหน ความเร็วหรือการประสานงานของร่างกายก็ไม่เลวร้ายไปกว่าคนที่ฝึกฝนศิลปะการต่อสู้มาเป็นเวลาหลายปี!
“เกิดอะไรขึ้น?” เท้าทั้งสองของจี้เฟิงกลับมาอยู่ในที่ที่มันควรอยู่ เขามองลงไปที่เท้าของเขาอย่างไม่อยากจะเชื่อ เขาเพิ่งเตะเท้าทั้งสองข้างออกไปพร้อมกันกลางอากาศ มันเป็นทักษะที่ต้องใช้ความยืดหยุ่นของร่างกายสูง และความว่องไวระดับนั้นมันเป็นความสามารถของผู้เชี่ยวชาญศิลปะการต่อสู้!
“มาสเตอร์ ภาพเมื่อสักครู่เป็นการแสดงศิลปะการต่อสู้ขั้นพื้นฐานที่สุดของสายลับระดับสูง!” คำพูดของสมองหมายเลข 1 อธิบายความสงสัยของจี้เฟิง
“พื้นฐาน…สินะ!” ทันใดนั้นจี้เฟิงก็ตระหนักในทันทีว่า การฝึกฝนศิลปะการต่อสู้ของระบบฝึกสายลับระดับสูงนี้ จะน่ากลัวเพียงใดหากได้รับการฝึกฝนจนถึงระดับสุดยอด!”
“วี้หว่อ~ วี้หว่อ~ วี้หว่อ~!!”
ในขณะที่จี้เฟิงกำลังคิดอยู่ ก็ได้ยินเสียงไซเรนของรถตำรวจมาจากระยะไกล ไม่นานนักเสียงไซเรนของรถตำรวจก็ดังใกล้เข้ามาอย่างรวดเร็วและไฟจากรถตำรวจก็ค่อยๆสว่างขึ้น
จี้เฟิงหยีตาและหันไปมองภายใต้แสงไฟ เขาพบหญิงสาวที่มีรูปร่างหน้าตางดงามกำลังพุ่งเข้ามาหาเข้าอย่างรวดเร็ว!!
……จบบทที่ 32~