The Ultimate Student สุดยอดนักเรียนสมองอัจฉริยะ - บทที่ 243 หลี่ลู่หนาน

จี้เฟิงจ้องมองไปที่ตำรวจจราจรหญิงอย่างอึ้งๆและเหมือนจะคิดอะไรไม่ออกอยู่พักใหญ่ๆนี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เจอกับตำรวจจราจรหญิงที่ดูดุดันเช่นนี้… อันที่จริงเขาไม่เคยเจอกับตำรวจจราจรคนอื่นๆด้วยเช่นกัน นี่เป็นครั้งแรกที่เขามีประเด็นกับตำรวจจราจรตั้งแต่ที่เขาขับรถได้
แน่นอนว่านี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขาทำผิดกฎจราจรแต่มันเป็นครั้งแรกที่เขาถูกจับได้
สายตาของจี้เฟิงเลื่อนลงไปที่หน้าอกของตำรวจจราจรหญิงและเห็นหมายเลขตำรวจและป้ายที่ระบุชื่อของเธอไว้ ‘หลี่ลู่หนาน’
แต่จี้เฟิงไม่ได้รู้เลยว่าการกระทำของเขาได้อยู่ในสายตาของตำรวจหญิงทั้งหมดและทันใดนั้นจี้เฟิงก็กลายเป็นผู้ชายที่มีพฤติกรรมมิชอบไปโดยปริยายในสายตาเธอ
ขับรถหรูโดยที่ไม่สนใจกฎจราจรไม่ตอบคำถามและทำหน้าตาไม่แยแส และสุดท้ายจ้องมองหน้าอกของผู้หญิงที่เพิ่งเจอเป็นครั้งแรก… พฤติกรรมแบบนี้ถ้าไม่ใช่พวกลูกคุณหนูผู้ร่ำรวยชอบเอาแต่ใจก็คงจะเป็นใครไปไม่ได้!
ในทันทีที่หลี่ลู่หนานได้ตราหน้าจี้เฟิงไปแล้วว่าผู้ชายคนนี้เป็นที่น่ารังเกียจสำหรับเธอเธอเคยเจอพวกลูกคุณหนูเอาแต่ใจพวกนี้มาเยอะและวิธีจัดการของเธอนั้นง่ายมาก สั่งสอนบทเรียนที่หนักที่สุดให้กับพวกเขา!
แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าตอนนี้เธอไม่ใช่ตำรวจหน่วยปราบปรามอาชญากรอีกต่อไปแต่ถูกลดตำแหน่งเป็นตำรวจจราจรแล้ว หลี่ลู่หนานก็ยิ่งรู้สึกอยากจะเอาชนะจี้เฟิงอย่างรุนแรง เธอกัดฟันของเธอและแค่นเสียงอย่างเย็นชา “คุณกำลังมองอะไรอยู่! ไม่เข้าใจภาษามนุษย์รึไง บอกให้ลงจากรถเดี๋ยวนี้!”
จี้เฟิงผงะไปชั่วขณะทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงต้องใส่อารมณ์ขนาดนี้
“ช่างเหอะผู้ชายที่ดีไม่เถียงกับผู้หญิง!”จี้เฟิงคิดในใจและส่ายหัว จากนั้นก็เปิดประตูและเดินลงไป “ครับคุณตำรวจ จะลงโทษผมยังไง”
“ขับรถขึ้นบนทางเท้าโดนหักสองคะแนนและเสียค่าปรับ!” หลี่ลู่หนานตอบห้วนๆ “เอาใบขับขี่มาด้วย!”
จี้เฟิงยิ้มอย่างขมขื่นนี่มันเป็นทุกขลาภจริงๆสินะเนี่ย ก่อนหน้านี้เขาเพิ่งจะมีความสุขที่กำจัดหยุนเฟยหยางไปได้แถมยังได้ของขวัญเป็นรถ BMWx6 จากจี้ช่าวเหลยดังนั้นค่าใช้จ่ายทั้งหมดมันจะถูกนับลงบัญชีของจี้ช่าวเหลยทั้งหมดโดยที่เขาไม่ต้องไปจ่ายค่าปรับด้วยตัวเอง
เขาหยิบใบขับขี่ออกมาและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า“เพื่อนตำรวจท่านนี้ คุณเห็นหรือเปล่าว่าผมยังไม่ได้ขับขึ้นบนทางเท้าเลย ไม่เห็นจำเป็นจะต้องหักคะแนนหรือเขียนใบสั่งเลย แค่ตักเตือนแล้วลืมๆมันไปซะไม่ได้เหรอ”
ใครจะรู้เมื่อหลี่ลู่หนานได้ยินความโกรธของเธอก็พุ่งขึ้นทันที“พูดจาไร้สาระอะไรของคุณ ฉันรู้ว่าคนอย่างคุณมีเงินมากมาย ถ้าคุณต้องการฉันสามารถยืนอยู่ที่นี่เพื่อเขียนใบสั่งให้กับคุณได้ทั้งวัน และถ้าคุณไม่ต้องการแบบนั้น ก็อย่าแม้แต่จะคิดที่จะหลุดพ้นเรื่องนี้ไปโดยไม่ต้องรับโทษ!”
จี้เฟิงได้แต่เพียงลูบจมูกของเขาโดยที่ไม่ได้โต้เถียงอะไรอีกตำรวจจราจรสาวคนนี้โหดจริงๆ หรือว่าจะเป็นวันนั้นของเดือน
เฮ้อจี้เฟิงได้แต่ยืนมองใบขับขี่ของเขาถูกยึดไปด้วยสายตาที่ว่างเปล่า เขาได้เพียงแค่ลูบจมูกของเขาและยิ้มอย่างขมขื่นการได้พบกับตำรวจจราจรสาวขี้หงุดหงิดคนนี้มันทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจจริงๆ แต่พูดกันตามตรงตำรวจจราจรสาวที่ชื่อหลี่ลู่หนานคนนี้เธอก็หน้าตาดีใช้ได้
จี้เฟิงมองขึ้นมองลงบนร่างกายของหลี่ลู่หนานเธอน่าจะสูงประมาณ 173 เซนติเมตร สิ่งที่โดดเด่นเป็นพิเศษคือขาที่เรียวยาวคู่นั้นของเธอแม้ว่าจะถูกปกปิดด้วยเครื่องแบบของตำรวจ แต่มันก็ทำให้เธอดูมีเสน่ห์ไปอีกแบบ ร่างที่สูงเพรียวสวมอยู่ในชุดตำรวจช่างดูดีจริงๆ
แต่เมื่อจี้เฟิงมองไปที่ใบหน้าของเธออีกครั้งเขาก็ต้องตกใจ
เพราะในตอนแรกหมวกปีกกว้างบดบังใบหน้าของเธอเสียส่วนใหญ่จึงทำให้เขามองเห็นใบหน้าของเธอได้ไม่ชัดเจนแต่ตอนนี้จี้เฟิงนั้นค้นพบว่าผู้หญิงคนนี้สมควรได้รับคำชมที่มากกว่าหน้าตาดีใช้ได้เพราะหน้าตาของเธอนั้นสวยงามมาก
สิ่งที่โดดเด่นที่สุดบนใบหน้าของเธอก็คือดวงตากลมโตคู่หนึ่งที่สดใสทุกครั้งที่เธอกะพริบตา มันทำให้เขารู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบายได้เขารู้เพียงแค่ว่าเขาติดอยู่ในนั้นและไม่สามารถละสายตาไปจากใบหน้าของเธอได้เลย
ใบหน้าขาวและริมฝีปากสีแดงของเธอมันทำให้เขารู้สึกอยากจะเข้าไปกัดด้วยความมันเขี้ยว
จมูกเล็กๆมันทำให้เสน่ห์ที่ดูเย้ายวนของเธอกลายเป็นความน่ารัก
ช่างเป็นตำรวจจราจรที่สวยอะไรขนาดนี้…พอๆ! จี้เฟิงสะบัดหัวอย่างแรง มันช่างน่าเสียดายถ้าผู้หญิงคนนี้เลือกที่จะไปเป็นดาราเธอจะต้องกลายเป็นซุปเปอร์สตาร์และมีชื่อเสียงโด่งดังภายในระยะเวลาอันรวดเร็วอย่างแน่นอน
แน่นอนว่านี่เป็นเพียงแค่เรื่องของรูปลักษณ์ภายนอกเท่านั้นส่วนทักษะการร้องหรือการแสดงนั้นยากที่จะพูด
แต่จะว่าไปไม่ว่าทักษะการแสดงของเธอจะแย่สักแค่ไหนอาศัยแค่การปรากฏตัวของเธอเพียงอย่างเดียวก็น่าจะเพียงพอแล้วที่จะทำให้ผู้คนนับไม่ถ้วนหลงลืมเรื่องการแสดงที่แย่ๆของเธอไปเลย เพราะรูปลักษณ์ที่ดีมันก็สามารถกลบเกลื่อนเรื่องแย่ๆอย่างไร้ร่องรอยได้ไม่ยาก
ในขณะที่จี้เฟิงกำลังจ้องมองหลี่ลู่หนานและวิเคราะห์เธออยู่ในใจหลี่ลู่หนานก็ได้เขียนใบสั่งเสร็จเรียบร้อยและเงยหน้าขึ้นมาเห็นสายตาที่มองเธอตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าพอดี
ฮึ่ม!
จี้เฟิงรู้สึกได้ถึงออร่าที่ดำมืดบางอย่างอยู่ตรงหน้าและทันใดนั้นจี้เฟิงก็ก้มตัวลงเพื่อหลบหลีกขาข้างหนึ่งของหลี่ลู่หนานที่เตะกวาดไปตรงจุดที่หัวและส่วนบนของจี้เฟิงอยู่เมื่อครู่ความแรงของลูกเตะถึงกับทำให้เกิดลมกระโชก
“คุณกำลังทำอะไร!”จี้เฟิงก้าวถอยหลังออกมาสองสามก้าวและถามด้วยหน้าตาบึ้งตึง ผู้หญิงคนนี้เป็นอะไร จู่ๆก็ลงไม้ลงมือ(เท้า)โดยไม่พูดไม่จาแบบนี้เนี่ยนะ? เมื่อจี้เฟิงมองไปที่ขาของเธอดูเหมือนว่าเธอจะมีพื้นฐานการต่อสู้ที่ดีพละกำลังก็ไม่เลว… แต่ยังไงมันก็ไม่ใช่เหตุผลที่เธอจะมาทำแบบนี้กับเขา! แค่เพราะฝีมือดีเลยจะทำร้ายร่างกายคนอื่นยังไงก็ได้อย่างนั้นเหรอ?
“คุณยังมีหน้ามาทำว่าฉันทำอะไร”ดวงตาคู่สวยของหลี่ลู่หนานจ้องเขม็ง “ถ้าฉันเห็นว่าคุณมองฉันด้วยสายตาฉ่ำเยิ้มขนาดนั้นอีกครั้งหนึ่งล่ะก็… ระวังตัวไว้ให้ดีก็แล้วกัน!”
สายตาฉ่ำเยิ้มอะไรวะน่ะ?! ไอรีนโนเวล
เส้นเลือดสีดำสองสามเส้นปูดโปนขึ้นบนหน้าผากของจี้เฟิงอย่างช่วยไม่ได้เขาตัดสินใจที่จะไม่สนใจผู้หญิงคนนี้อีก เขาและเธอไม่มีทางพูดคุยให้เข้าใจกันได้อย่างแน่นอน
“หึ!”หลี่ลู่หนานแค่นเสียงอย่างเย็นชา เธอโยนใบสั่งและใบขับขี่ไปที่ตัวของจี้เฟิง “จี้เฟิง! ฉันจะทำชื่อนี้ไว้!”
“คงเป็นอะไรที่ซวยน่าดู!”จี้เฟิงพูดอย่างไม่พอใจ ถูกจดจำโดยผู้หญิงที่เป็นโรคประสาทแบบนี้ถ้าไม่เรียกซวยจะให้เรียกว่าอะไรได้อีก!
“คุณ…!”หลี่ลู่หนานกำลังจะยกขาของเธอฟาดจี้เฟิงอีกครั้ง แต่จี้เฟิงที่เตรียมพร้อมอยู่ตลอดเวลาได้ก้าวถอยหลังไปทันทีจากนั้นเขาก็ยิ้มเล็กน้อยและกล่าวว่า “คุณตำรวจคนสวยอย่าโกรธไปเลยเพราะมีคนกำลังมองคุณอยู่เพียบ!”
อันที่จริงในช่วงนี้ที่ทุกคนต่างเบื่อหน่ายกับการจราจรที่แน่นขนัดจนขยับไม่ได้พวกเขาบางคนถึงกับลงจากรถและเดินไปเดินมาแก้เมื่อยแก้เบื่อเลยด้วยซ้ำ หรือบางคนก็ลงมายืนพิงประตูรถและสูบบุหรี่ชื่นชมบรรยากาศรอบๆ ราวกับว่าท้องถนนแห่งนี้เป็นสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ
และแน่นอนว่าตำรวจหญิงที่หน้าตาสะสวยระดับดาราอย่างหลี่ลู่หนานนั้นเป็นหนึ่งในทิวทัศน์ที่สวยงามอย่างไม่ต้องสงสัยความงามของเธอไม่ได้เข้าตาแค่จี้เฟิงเพียงคนเดียว เพราะหลังจากที่จี้เฟิงถูกเรียกไปลงโทษได้ไม่นาน คนขับรถส่วนใหญ่ที่อยู่ใกล้ๆ ต่างก็จ้องมองมาที่พวกเขา อันที่จริงควรบอกว่าจ้องมองมาที่เธอ บางคนถึงกับกะพริบตาแปลกๆแต่ก็มีความหมายอยู่ในนั้นอย่างชัดเจน
“หึ!”หลี่ลู่หนานตะคอกอย่างเย็นชาและจ้องไปที่จี้เฟิงด้วยสายตาถมึงทึงอยู่ครู่หนึ่งจากนั้นเธอก็หันหลังกลับไปขึ้นคร่อมมอเตอร์ไซค์และหันมาพูดกับจี้เฟิงว่า “อธิษฐานอย่าให้ฉันเห็นนายทำผิดกฎหมายอีกก็แล้วกัน ไม่งั้นก็คอยดูเถอะว่าฉันจะจัดการพวกลูกคนรวยแต่ไร้สมองแบบนายยังไง!”
“ลูกคนรวยไร้สมอง”จี้เฟิงผงะ “คุณหมายถึงผมงั้นเหรอ?”
เขากลายเป็นลูกคนรวยที่ไร้สมองไปตั้งแต่เมื่อไหร่จะว่าร่ำรวยก็คงไม่ผิดล่ะมั้ง มันอยู่ที่ว่าจะวัดมาตรฐานคำว่ารวยไว้ที่ตรงไหน เขาก็เป็นแค่ผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่ได้พึ่งพาบารมีของตระกูล แต่ใช้ความพยายามของตัวเองจนมีบ้าน มีรถและแฟนสาว… จี้เฟิงครุ่นคิดเรื่องนี้อย่างมีความสุขจนกระทั่งเสียงเครื่องยนต์ของมอเตอร์ไซค์ทำให้จี้เฟิงออกมาจากความคิดและก็พบว่าหลี่ลู่หนานได้สตาร์ตรถมอเตอร์ไซค์แล้ว
“ช่วยด้วยโจรปล้น!”
ในขณะนั้นเองเสียงกรีดร้องด้วยความหวาดกลัวและตกใจก็ดังขึ้นจากระยะไกลทุกคนที่ได้ยินต่างหันมองไปตามเสียงร้อง และเห็นหญิงตั้งครรภ์ที่อยู่ตรงตีนสะพานลอยกำลังยืนพิงราวบันไดเธอใช้มือข้างหนึ่งพยุงท้องของตัวเองและมืออีกข้างหนึ่งจับราวบันไดไว้แน่นเพื่อพยุงไม่ให้ตัวเองล้ม
ห่างจากหญิงตั้งครรภ์ไปไม่กี่เมตรข้างหน้าเธอมีผู้ชายผมสีเหลืองถือกระเป๋าสีแดงกำลังวิ่งไปข้างหน้าอย่างสุดชีวิต
“ไอ้สารเลว!”เมื่อเห็นเหตุการณ์นี้ หลี่ลู่หนานที่กำลังจะขับมอเตอร์ไซค์ออกไปก็ตะโกนออกมาทันทีเธอดูเหมือนเสือดาวตัวเมียที่กำลังโกรธ เธอแขวนหมวกปีกใหญ่ไว้ที่กระจกรถมอเตอร์ไซค์และทันใดนั้นเธอก็กระโดดข้ามแผงกั้นฟุตบาทและพุ่งตัวเพื่อจะไปที่อีกฟากของถนน
ทุกคนที่เห็นต่างตกใจช่างเป็นผู้หญิงที่แข็งแรงอะไรขนาดนั้น!
หลี่ลู่หนานไม่ได้เดินข้ามถนนในที่ที่ควรจะเป็นแต่เธอก้าวขึ้นไปบนหลังคารถที่แออัดเต็มท้องถนนและวิ่งไล่ตามผู้ชายผมทองที่ขโมยกระเป๋า
จี้เฟิงโยนใบสั่งและใบขับขี่เข้าไปในรถเขามองไปที่หลี่ลู่หนานกับโจรผมทอง ทั้งสองคนกำลังวิ่งห่างออกไปหลายสิบเมตรแล้ว เมื่อเห็นว่าโจรกำลังจะวิ่งไปที่หัวมุมถนนข้างหน้า ถ้าเกิดปล่อยให้มันได้เข้าไปปะปนอยู่ในฝูงชนการตามจับมันจะกลายเป็นเรื่องที่ยากมาก
จี้เฟิงมองไปรอบๆเขาเห็นขวดน้ำแร่ที่อยู่ในรถจึงหยิบมันออกมา จากนั้นเขาก็ค่อยๆก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวและทันใดนั้นพละกำลังที่แข็งแกร่งของจี้เฟิงก็ระเบิดออกจากขา เขาพุ่งตัวกระโดดข้ามแผงกั้น
ปึ้ง!ปึ้ง!
หลังจากที่พุ่งตัวข้ามแผงกั้นจี้เฟิงก็ลงจอดบนหลังคารถคันหนึ่งจากนั้นเขาก็กระโดดไปยังหลังคารถคันอื่นๆอีกสองสามครั้งในเวลานี้จี้เฟิงราวกับนกอินทรีที่บินถลาเพื่อที่จะโจมตีเหยื่อ เขามาอยู่ฝั่งตรงกันข้ามของถนนภายในพริบตา เพราะเขากระโดดข้ามหลังคารถมาในแนวทแยงตอนนี้เขาจึงอยู่ใกล้โจรมากกว่าหลี่ลู่หนาน และในตอนนี้โจรอยู่ห่างจากเขาประมาณห้าหกเมตรเท่านั้น
ฟ้าว——！
จี้เฟิงยกมือขึ้นสูงและเขวี้ยงขวดน้ำแร่ในมือออกไปทันที
“ปัง!”ด้วยพละกำลังของจี้เฟิงขวดน้ำแร่แทบไม่ต่างจากกระสุนปืนพุ่งเข้าใส่หัวโจรที่อยู่ตรงหน้าทันที
อั่ก!
โจรที่ไม่มีเวลาป้องกันตัวเขาจึงรับแรงกระแทกเขาไปเต็มๆเนื่องจากความมึนงงเขาจึงล้มลงกับพื้นและกลิ้งไปข้างหน้าหลายเมตรก่อนที่จะแน่นิ่งไป
ตั้งแต่ตอนที่จี้เฟิงถีบตัวพุ่งขึ้นจากแผงกั้นและกระโดดไปบนหลังคารถจนถึงตอนที่เขาทำให้โจรล้มลงการกระทำทุกอย่างอยู่ในสายตาของทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์แต่พวกเขากลับไม่มีปฏิกิริยาใดๆ จนถึงตอนที่จี้เฟิงไปถึงตัวโจรและยกมันขึ้นมา
ทุกคนที่กำลังตกตะลึงพยายามดึงสติกลับมาพวกเขากำลังถ่ายทำหนังกันอยู่เหรอ
แปะ!แปะ! แปะ!
เมื่อทุกคนได้สติกลับมาเสียงปรบมือแห่งการชื่นชมก็ดังขึ้นตามท้องถนนอย่างท่วมท้น ไม่ว่าจะเป็นยุคสมัยใดก็ตามฮีโร่จะได้รับการต้อนรับและการชื่นชมยินดีจากผู้คนเสมอและในตอนนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้น
โดยเฉพาะอย่างยิ่งทักษะที่น่าตื่นตาตื่นใจของจี้เฟิงและวิธีการที่น่ากลัวของเขาที่จัดการคนคนหนึ่งด้วยน้ำแร่หนึ่งขวดที่อยู่ในมือเพียงเท่านี้ก็เพียงพอแล้วที่จะทำผู้คนต่างปรบมือต้อนรับเขาราวกับเขาเป็นฮีโร่!
“เอ้าต่อจากนี้มันคือหน้าที่ของคุณแล้ว..” จี้เฟิงอดไม่ได้ที่จะส่ายหัว มันช่างเป็นเรื่องโชคร้ายจริงๆที่ต้องมาเจอเรื่องน่ารำคาญแต่เช้าแบบนี้
เขาหิ้วโจรผมทองอย่างสบายๆราวกับว่าเขากำลังอุ้มหมาหรือแมว
พลั่ก!
จี้เฟิงโยนโจรผมทองลงกับพื้นตรงเท้าของหลี่ลู่หนานที่กำลังยืนหอบหายใจ“กระเป๋าห้อยอยู่ที่คอของเขา อ้อ! อีกอย่างเขาแค่สลบไป ไม่ใช่ปัญหาใหญ่เพราะฉะนั้นอย่ามารบกวนผมด้วยเรื่องนี้เป็นอันขาด!”
จี้เฟิงไม่อยากถูกมองว่าเป็นคนลามกหื่นกามมากไปกว่านี้เขาจึงพูดกับตำรวจหญิงอย่างไม่แยแส และปีนข้ามแผงกั้นไป
“คุณไม่สามารถทำแบบนั้นได้มันผิดกฎหมาย!” หลี่ลู่หนานตะโกนอย่างโกรธเคือง แม้เธอจะรู้ตัวว่าเธอกำลังทำตัวเป็นคนไม่มีเหตุผล แต่เธอก็ไม่รู้ว่ามันเป็นเพราะอะไร เมื่อเห็นท่าทางที่ไม่แยแสของจี้เฟิงเธอถึงได้รู้สึกโกรธขึ้นมา
จี้เฟิงหันหน้าไปมองเธอและยิ้มจางๆ“แทนที่จะเอาเวลามาสั่งสอนผมที่นี่ คุณควรไปดูว่าผู้หญิงมีครรภ์คนนั้นเป็นยังไงบ้าง แล้วตอนนี้การจราจรในถนนก็ติดขัดไปหมดและมีเพียงคนเดียวที่สามารถไปส่งผู้หญิงมีครรภ์คนนั้นไปโรงพยาบาลได้ นั่นก็คือคุณและรถมอเตอร์ไซค์ของคุณ! เป็นตำรวจภาษาอะไรถึงได้ไม่รู้ลำดับความสำคัญก่อนหลัง!”
จี้เฟิงส่ายหัวด้วยความเหนื่อยใจและปีนขึ้นไปบนแผงกั้นอย่างสบายๆ
หลี่ลู่หนานที่ยืนอยู่ข้างหลังแทบจะเป็นลมเมื่อได้ยินคำพูดของจี้เฟิงหาว่าฉันไม่รู้ลำดับความสำคัญอย่างนั้นเหรอ จะหาว่าฉันโง่?!
“ใครสั่งใครสอนให้แกชั่วจนถึงขนาดปล้นได้แม้แต่ผู้หญิงท้อง!”หลี่ลู่หนานตะโกนด้วยความโกรธพร้อมกับเตะโจรที่กำลังสลบอยู่อย่างรุนแรงเพื่อระบายความโกรธ แต่เธอก็ตะโกนเรียกจี้เฟิงให้หยุด
“เฮ้! นายน่ะ ชื่ออะไรนะ… จี้เฟิง!” หลี่ลู่หนานตะโกนด้วยความโกรธ “มาช่วยฉันเฝ้าไอ้โจรนี้ไว้หน่อย ฉันจะพาผู้หญิงท้องไปโรงพยาบาล!”