The Winner is king ผู้ชนะเลศคือราชา - ตอนที่ 20
บทที่ 20 ริมฝีปากแดงที่ร้อนแรง
เมื่อเฉินตงมาถึงโรงพยาบาลลี่จิง คุณแม่ยังอยู่ในห้องฉุกเฉิน
เซ็นชื่อเล่นด่วนที่สุดในขณะนี้ก็คือ ความปลอดภัยของคุณแม่
ถ้าคุณแม่ไม่ได้เป็นอะไร ทุกอย่างก็ยังพอจะเจรจากันได้
ถ้าไม่อย่างนั้นเราก็ กับนิสัยของเขาแบบนี้ เขาไม่รับประกันว่าตนเองจะทำเรื่องอะไรออกมาบ้าง
เฉินตงใบหน้าจมลง นั่งยองๆอยู่นอกห้องฉุกเฉิน
เขากัดฟันส่งข้อความวีแชทไปหาหวางหนันหนัน
น้ำเสียงเหมือนกำลังขอร้อง
“ครั้งก่อนคุณไม่สนใจในชีวิตของแม่ผมครั้งนี้ยังอยากทำอันตรายเธอเป็นครั้งที่ 2 อีกเหรอ？คุณปล่อยคนแก่อย่างเธอเถิดนะขอร้องล่ะ”
ผ่านไป 5 นาที หวางหนันหนันส่งข้อความวีแชทตอบกลับ
แต่พอเห็นเนื้อหาในข้อความแค่นั้นแหละ ความโมโหที่ไม่สามารถควบคุมได้ ได้ระเบิดออกมาจากศีรษะของเฉินตง
ข้อความตอบจากหวางหนันหนันคือ：“เฉินตงคุณนี่มันหลอกลวงกันชัดๆ！คุณนี่มันผู้ชายเหี้ยจริงๆ！คนบอกว่าเงิน 2แสนนั่นเป็นเงินจำนวนสุดท้ายสำหรับช่วยชีวิตแม่คุณ แล้วตอนนี้ทำไมแม่คุณยังไม่ตาย？แล้วยังอยู่ในระยะที่ร่างกายกำลังจะหายดีแล้ว นี่แสดงว่าคุณมีเงินตั้งแต่แรกอยู่แล้ว！ฉันจะช่วยน้องชายฉัน มาขอเงินกับแม่คุณนิดหน่อย ถือว่าเป็นค่าตอบแทนในการหย่าของเราสองคน ไม่สมควรเลยหรือไง？”
ตูม！
เฉินตงโกรธจนหน้าเขียว มือก็ชกไปที่ฝาผนัง กัดฟันพูดว่า：“ตระกูลหวาง หวางหนันหนัน……พวกคุณกำลังบีบบังคับผม！”
ประตูห้องฉุกเฉินเปิด
เฉินตงรีบเข้าไปดึงคุณหมอจาง ถามด้วยดวงตาที่แดงก่ำ：“คุณหมอจาง แม่ผมเป็นยังไงบ้าง？”
คุณหมอจางดึงหน้ากากอนามัยลง ยิ้มอย่างยกภูเขาออกจากอก：“คุณเฉินสบายใจได้แล้วครับ โชคดีที่ช่วยเหลือได้ทัน อาการท่านไม่ได้เป็นอะไรมาก”
“ขอบคุณมากนะคะคุณหมอจาง”เฉินตงราวกับยกก้อนหินออกจากอก ซาบซึ้งจนเกือบจะคุกเข่าให้คุณหมอจางเลย
ท่าทีนี้ทำให้คุณหมอจางตกใจจนเปลี่ยนสีหน้า รีบเข้าไปพยุงเฉินตงไว้
เล่นตลกอะไร？
คนที่ท่านหลงมาทำการรักษาด้วยตนเอง อย่าว่าเขาไม่กล้ารับเลย ถึงจะเป็นผู้อำนวยการโรงพยาบาลก็คงจะรับการคุกเข่าจากเฉินตงไว้ไม่ไหวหรอก
ตามด้วย คุณหมอจางที่กำชับด้วยสีหน้าให้เกียรติ：“แต่ว่า คุณเฉิน มีคำพูดคำนึง ในฐานะที่ผมเป็นหมอส่วนตัวของแม่คุณ ยังไงเขาก็ต้องบอกว่า ในเมื่อคุณกับอดีตภรรยาของคนหย่ากันแล้ว คงเข้าใจในความรู้สึกที่อยากปกป้องท่านไม่อยากให้ท่านถูกกระทบกระเทือนจิตใจ แต่การที่อดีตภรรยาของคุณช่างไม่สนใจในความเป็นความตายของท่านเลย”
“ครั้งนี้ทำการรักษาฉุกเฉินได้ทัน ถือเป็นความโชคดีของท่าน แต่ถ้าอดีตภรรยาของคุณยังมาอีกละ？สภาพอาการของผู้อาวุโสท่านในตอนนี้ ไม่สามารถถูกอะไรมากระทบกระเทือนได้แม้แต่น้อย ”
ถอนหายใจทีหนึ่ง คุณหมอจางหันหน้าเดินจากไป
รอยยิ้มบนใบหน้าของเฉินตงค่อยๆจางหายไป สิ่งที่เพิ่มขึ้นมาแทนคือความเยือกเย็นอย่างน่าขนลุก
เขากำหมัดแน่น เห็นเส้นเลือดชัดเจน และมีเสียงกระดูกนิ้วมือด้วย
ครั้งก่อน หวางหนันหนันทำเพื่อเงินดาวน์บ้านให้น้องชายในงวดแรก เอาเงินจะมาสองแสนจำนวนที่เหลือท้ายสุดสำหรับช่วยชีวิตแม่ของเขาไป
ครั้งนี้ ก็ทำไปเพราะน้องชายเธอ เกือบจะทำให้คุณแม่ตายซะแล้ว
การกระทำแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกขยะแขยงจริงๆ！
“ทำเพื่อช่วยน้องชายของตนแล้ว ไม่สนใจในชีวิตของแม่ผม เล่นตลกกับชีวิตแม่ผมอยู่หรือไง？”
ดวงตาเฉินตงประกายความเยือกเย็น：“พวกคุณทุ่มเทเพื่อให้ไอ้ขยะที่ไร้ประโยชน์อย่างหวางเห้าได้หมั้นกับหลินเสว่เอ๋ออย่างสุดจิตสุดใจไม่ใช่เหรอ？งั้นผมก็จะเล่นด้วยกับพวกคุณ！”
อีกฝั่งนึง หวางหนันหนันตะลึงจนทำอะไรไม่ถูกนั่งลงบนริมถนน
แดดที่ร้อนจ้า เธอกลับไม่สัมผัสถึงความอบอุ่นเลยสักนิด
เธอไม่ได้โง่ หลายครั้งที่เคยติดต่อเฉินตง ความไม่ไยดีของเฉินตงทำให้เธอเข้าใจว่า ถึงแม้จะไปหาเฉินตงอีกครั้งก็ตาม คำตอบที่ได้ก็เหมือนเดิมแน่
เพราะฉะนั้น เธอก็เลยนึกได้ว่าไปหาหลี่หลานดีกว่า
หลายปีมานี้ตอนที่หลี่หลานป่วยหนัก เธอไม่ค่อยได้ไปเยี่ยมที่โรงพยาบาลสักเท่าไหร่
แต่หวางหนันหนันเข้าใจดีว่า หลี่หลานเอ็นดูคนเป็นลูกสะใภ้อย่างเธอมาก หากได้รับความช่วยเหลือจากหลี่หลาน ละก็ งั้นการขอเงินจากเฉินตงก็จะง่ายขึ้นเยอะเลย
แต่เมื่อเธอเอาตะกร้าผลไม้ ไปถึงโรงพยาบาล ภาพที่ได้เห็นไม่ใช่หลี่หลานคนที่ใบหน้าซีดเซียวผอมเหี่ยวจนกำลังจะตาย เธอถึงกับตะลึง
เมื่อถามพยาบาล ถึงรู้ว่าหลี่หลานได้ทำการปลูกถ่ายตับเรียบร้อยแล้วกำลังอยู่ในระยะที่กำลังจะหายดีเป็นปกติ
หวางหนันหนันอารมณ์เสียทันที
นี่ก็ทำให้เธอเชื่อในสิ่งที่หวางเห้าพูด
และ เธอก็รู้สึกว่าการที่เฉินตงหย่ากับเธอ เป็นไปได้ว่านี่เป็นแผนการที่เฉินตงจงใจสร้างขึ้นมา ใช้จำนวนเงิน 2 แสนหลอกให้หย่ากัน เมื่อเทียบกับการหย่าร้างทำข้อตกลงแล้ว การหย่าแบบนี้ประหยัดเงินได้มากกว่าเยอะเลย！
ยิ่งคิดยิ่งโมโห เมื่อหวางหนันหนันหาตัวหลี่หลานพบ ก็ทั้งร้องไห้ทั้งบ่นเสียงดัง
ในเมื่อหย่ากันแล้ว เฉินตงสมควรจะชดใช้ให้เธอ เธอจะไม่ลดให้แม้แต่นิดเดียวเลย
แม้จะต้องหน้าด้านแค่ไหน เธอก็จะต้องแย่งของที่เธอสมควรจะได้ให้ได้ อย่างน้อยก็สามารถช่วยเรื่องที่เร่งด่วนมากในตอนนี้ ช่วยน้องชายเธอสักหน่อย
ถ้าเป็นเพราะความใจร้อนของเธอ แล้วทำให้หย่ากันกับเฉินตงติดกับดักของเขา ทำให้ไม่สามารถช่วยน้องชายเธอได้ ชาตินี้เธอคงจะเสียใจไปตลอดชีวิตแน่ๆ
แต่สิ่งที่เธอนึกไม่ถึงก็คือ หลี่หลานที่ตอนแรกยังนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยดีๆเลย จู่ๆก็อาการไม่ดีในทันที ถูกคุณหมอและพยาบาลพาเข้าไปในห้องฉุกเฉินอย่างรวดเร็ว
นี่ทำเอาหวางหนันหนันตกใจมาก เธอไม่ทันได้สนใจถึงค่าชดเชย ก็วิ่งออกไปอย่างตกใจและทำอะไรไม่ถูก
“นี่ไม่เกี่ยวกับฉันนะ ฉันไม่ใช่เป็นคนทำ เฉินตง คุณเป็นคนที่ทำให้ไอ้แม่ของคุณตายเอง”
หวางหนันหนันส่ายหน้าอย่างหน้าชา ในดวงตากลับมีน้ำตาคลอไม่หยุดท：“เฉินตง คุณนี่มันผู้ชายเหี้ย ทำไมต้องหลอกฉันด้วย？เมื่อก่อนฉันไม่ฟังคำห้ามของพ่อแม่ ยังไงก็พยายามจะแต่งงานกับคุณให้ได้ เช่าห้องใช้ชีวิตอยู่แบบลำบากลำบนกับคุณ ฉันช่วยเหลือทางบ้านหน่อยจะเป็นไรไป？ฉันช่วยน้องชายแท้ๆของฉันจะเป็นไป？”
“เพื่อเหตุผลเหล่านี้ คุณถึงกับวางแผนสร้างกับดักใหญ่ขนาดนี้เลยหรอ จงใจหย่ากับฉัน คุณนี่มันใจร้ายใจดำจริงๆเลย！เรามีความสัมพันธ์กันมายาวนาน ฉันจริงใจกับคุณ คุณกลับไม่เห็นค่า คุณมันคนเนรคุณชัดๆ！”
พอยิ่งด่า หวางหนันหนันก็ยิ่งร้องไห้เสียงดัง
เธอรู้สึกว่าตนเองขมขื่นสุดๆ
ใจเธอพังทลายแล้ว นั่งลงบนถนน ก้มหน้าก้มตาร้องไห้อย่างเจ็บปวดทรมาน
เธอผู้เย่อหยิ่งในศักดิ์ศรี ไม่สนใจในสายตาที่มองมาของผู้คนที่เดินผ่านไปมาแถวนี้อีกต่อไป
เวลานี้ คุณแม่จางซิ่วจือโทรศัพท์มาหา
“เงินล่ะ？ขอได้หรือยัง？”
“แม่….ยัง ยังเลยค่ะ”หวางหนันหนันพยายามกดเสียงร้องไห้ไว้ เมื่อก่อนที่เธอแต่งงานกับเฉินตงเธอเป็นคนเลือกเอง นะเธอก็เป็นคนไปอย่างเอง ถ้าให้คุณแม่รู้ว่า เฉินตงหลอกเธอ ผลที่ตามมาคงไม่ดีแน่ๆ
คนบ้าทำเพื่องานแต่งของน้องชายแล้ว ก็เหนื่อยมากพอแล้ว คนเป็นลูกสาวอย่างเธอ ก็ไม่อยากทำให้คุณแม่ไม่สบายใจไปมากกว่านี้ในเวลานี้
“ฉันทายไม่ผิดจริงๆ แกมันยัยเด็กไร้ประโยชน์ชัดๆ！”
จางซิ่วจือดุด่าด้วยเสียงแหลม กล่าวตำหนิว่า：“ดีที่พ่อแกไปขอร้องญาติพี่น้องให้ช่วย สุดท้ายก็ได้ยอดมา 2แสน บวกกับเงินเก็บของทางบ้านอีก4แสน อีก 1แสนที่เหลือ คนที่เป็นพี่สาวยัง ไงก็สมควรจะช่วยเสี่ยวเห้าสินะ？”
“จริงหรอคะ？”หวางหนันหนันลืมตาโตดีใจ ปาดน้ำตาบนใบหน้า กล่าว ：“แม่ ฉัน ฉันต้องหาวิธีช่วยเสี่ยวเห้ารวมเงินให้ครบยอดให้ได้ค่ะ”
พอวางสาย หวางหนันหนันก็รู้สึกลำบากใจเลย
เงินจำนวน1แสน สำหรับเธอ มันยากเกินไป
หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาหลายครั้ง แต่ก็วางลง เธอก็ยังพอมีเพื่อนอยู่ แต่ถ้าให้เธอไปยืม งั้นก็แสดงว่าเป็นการประกาศให้ทุกคนรู้ว่า หลังจากที่เธอหย่ากับเฉินตง ได้ใช้ชีวิตอย่างลำบากมาก？
ช่วงแรกๆที่เพิ่งจะหย่ากับเฉินตง เธอยังเคยหัวเราะเยาะเย้ยเฉินตงต่อหน้าเพื่อนเลย
ส่ายศีรษะ จู่ๆหวางหนันหนันก็มีความคิดที่แปลกประหลาด
“เงินก็มีตั้ง 4 แสนแล้ว หากฉันไปขอร้องเสว่เอ๋อ ว่าเงิน 1แสนที่เหลือ ฉันจะเขียนหลักฐานที่ยังเหลือต้องจ่ายให้เธอ เธอน่าจะยอมตกลงหมั้นให้ก่อนสินะ？”
คำขอร้องแบบนี้มันดูเป็นไปได้ยากจริงๆ
แต่เมื่อเทียบกับวิธีอื่นที่เธอคิดได้ ทำเพื่อน้องชายแล้ว เธอยอมขอร้องน้องสะใภ้ในอนาคต ยังดีกว่าไม่บอกให้ทุกคนรู้เธอน่าสงสารแค่ไหน
แม้จะต้องอัปยศอดสู ยังไงก็ยังเป็นคนกันเอง
หายใจเข้าลึกๆทีนึง หวางหนันหนันลุกไปหาหลินเสว่เอ๋อ
ในขณะเดียวกัน
หลินเสว่เอ๋อใจสับสนวุ่นวายกับเรื่องเฉินตง วัดกับการที่ไม่ได้นอนทั้งคืน กำลังทำงานอย่างใจลอยไม่อยู่กับเนื้อกับตัว เกิดข้อผิดพลาดมาหลายครั้งแล้ว
ตลอดช่วงเช้า เธอถูกลูกค้าร้องเรียนไปหลายครั้งแล้ว ดีที่ผู้จัดการปกป้องเธอไว้
ติ้ง！
เสียงข้อความมือถือดังขึ้น
หลินเสว่เอ๋อยึดโทรศัพท์มือถือขึ้นมายังเหม่อลอย ถึงกับตกตะลึงทันที จ้องตาโตๆ กรีดร้อง“อร้าย”เสียงดังคำนึง
เนื้อหาในข้อความคือ：รหัสบัตรธนาคารเลขท้าย3827ของคุณ ยอดเข้า5000000
มีเลข0ยาวเป็นชุดทำให้หลินเสว่เอ๋อมองจนสมองเบลอ เธอไม่แคร์ในสายตาแปลกๆของคนอื่น รีบเข้าไปในเว็บธนาคารตรวจเช็คยอดเงินของตนเอง
มียอดเงินเข้า 5 ล้านจริงๆด้วย！
โอ้พระเจ้าช่วย！
หลินเสว่เอ๋อมึนไปหมดแล้ว ทันใดนั้นเอง มีเสียงข้อความในวีแชทเธอเข้า
พอหยิบขึ้นมาดู เป็นข้อความที่เฉินตงส่งมา
เนื้อหาในวีแชทนั้นก็คือ：ให้เงินคุณ 5 ล้าน ตกลงหมั้นกับหวางเห้าซะ แต่คุณต้องช่วยอะไรผม 1 อย่าง！
ใบหน้าที่สะสวยของหลินเสว่เอ๋อแดงก่ำ ใจเต้นเร็วมาก
เงินจำนวนตั้ง5ล้าน ทำให้เธอสูญเสียความสามารถในการไตร่ตรองไปตั้งนานแล้ว
ที่เฉินตงให้ ยอดมันมากกว่าที่บ้านหวางเห้าให้เยอะมากๆเลยแหละ！
หลินเสว่เอ๋อตอบกลับไปอย่างรวดเร็ว：“เสว่เอ๋อทำเพื่อคุณเฉินได้ทุกอย่างค่ะ（รักนะ จุ๊บๆ）”
จากนั้น เธอก็รีบจัดการเรื่องธุรการให้กับลูกค้าอย่างรวดเร็ว มือสวยเท้าคาง กำลังครุ่นคิด
เฉินตงให้เงินเธอ 5 ล้าน แม้ว่าจะต้องให้เธอช่วยอะไรบางอย่าง แต่เงินจำนวน 5 ล้านตั้งมากมายขนาดนี้ ในใจเธอคิดว่า อาจจะมีความเป็นไปได้อีกแบบนึงก็ได้นะ？
เพื่อจะพิสูจน์สิ่งนี้ หลินเสว่เอ๋อส่งข้อความไปให้เฉินตง
“คุณเฉินคะ คืนนี้คุณช่วยมาหาฉันที่บ้านได้ไหมคะ？พรุ่งนี้ฉันก็จะมาหมั้นแล้ว（น่าสงสาร）”
ในไม่นาน เฉินตงก็ส่งข้อความตอบกลับมา
“ได้！”
เห็นคำว่า“ได้” หลินเสว่เอ๋อหน้าแดงทันที สติหลุดลอยไปหมด
จริงเหมือนที่เธอทายไว้เลย！
หวางเห้าเทียบกับเงินจำนวน 5 ล้านไม่ได้เลยสักนิด แล้วในเมื่อเขายังเป็นถึงเฉินตงด้วย
คืนนี้ เธอต้องแสดงออกให้ดีๆ！
ตอนสองทุ่ม แสงไฟที่สวยงามได้เริ่มสว่างไสวขึ้น
เมื่อเฉินตงมาถึงที่บ้านหลินเสว่เอ๋อตามข้อมูลตำแหน่งที่หลินเสว่เอ๋อส่งมาให้ บนโต๊ะอาหาร ถูกเสิร์ฟอาหารไว้เรียบร้อยแล้ว และยังมีเทียนตั้งไว้หลายเล่ม
แสงไฟให้ความรู้สึกที่อบอุ่นและผ่อนคลายมาก มีอากาศลอยไปด้วย กลิ่นหอมฉุนมาก
เฉินตงขมวดคิ้วเล็กน้อย ตอนที่เห็นข้อความในวีแชทที่หลินเสว่เอ๋อส่งมา เขานึกว่าเป็นการเจรจาวางแผนเรื่องงานหมั้นวันพรุ่งนี้ ก็เลยตอบตกลงอย่างง่ายดาย
แต่เมื่อภาพเหตุการณ์ในตอนนี้……อดีตน้องสะใภ้ช่างน่าจับมาลงโทษจริง！
“คุณเฉิน เชิญนั่งค่ะ”
หลินเสว่เอ๋อสีหน้าเย้ายวนดึงดูดใจมาก เชิญเฉินตงให้นั่งที่ด้วยแววตาใสๆเป็นประกาย
พอเทไวน์แดงที่เธอเขย่าๆวนๆไว้ก่อนหน้านี้แล้ว เธอก็หันไปปิดไฟทันที
ในร้านอาหารที่มืด มีเพียงแสงสว่างของแสงเทียน
เฉินตงขมวดคิ้วมองดูทุกอย่าง เขาจะไม่รู้ความต้องการของหลินเสว่เอ๋อได้ยังไง？
ทันใดนั้นเอง หลินเสว่เอ๋อดึงผ้ากันเปื้อนและเสื้อคลุมออก ภายใต้แสงไฟสลัวๆ เธอกลับใส่ชุดเดรสกระโปรงลูกไม้สีดำ หุ่นเซี๊ยะมาก
“คุณเฉินคะ เสว่เอ๋อเชิญคุณดื่มแก้วนึงค่ะ”หลินเสว่เอ๋อถือแก้วเหล้าขึ้นด้วยท่าทีที่เย้ายวนใจ พูดเสียงหวาน
มุมริมฝีปากของเฉินตงยกขึ้น ยิ้มเล็กน้อย ชนแก้วเบาๆ แล้วก็ดื่มทีเดียวหมดแก้ว
หลินเสว่เอ๋อเทเหล้าอีกครั้ง แล้วชนแก้วกับเฉินตง
เฉินตงก็ไม่เกรงกลัว ยิ้มเบาๆและดื่มหมดแก้วทุกครั้ง
ไม่มีคำพูดใดๆ และไม่มีการรับประทานอาหาร
มีเพียงเทเหล้า กับดื่มเหล้า สภาพอารมณ์ของทั้งสองคน ค่อยๆเริ่มอ่อนโยนขึ้น
เมื่อใกล้จะดื่มหมดขวด แก้มสวยๆทั้งสองข้างของหลินเสว่เอ๋อแดงก่ำ มีอาการเมานิดหน่อย เธอรวบรวมความกล้า เธอแก้วเล่าเขย่าไปมา ลุกขึ้น โดนเข้าไปหาเฉินตง
จากนั้น นั่งลงบนตักของเฉินตง
ได้ทันทีทันใดนั้น เฉินตงรู้สึกเหมือนตกเข้าไปในภวังค์แห่งความอ่อนโยน กลิ่นหอมฟุ้งจมูก ความรู้สึกในการมองเห็นได้รับผลกระทบอย่างแรง
แม้เขาจะรู้ตั้งนานแล้วว่าหลินเสว่เอ๋อวางแผนที่จะกระทำอะไรที่ไม่ดีไม่ร้าย ก็อดไม่ได้ที่จะใจหวั่นไหว
ในสายตา หลินเสว่เอ๋อหลับตาทั้งสองข้างเบาๆ ริมฝีปากแดงๆโน้มเข้ามาใกล้อย่างรวดเร็ว……