The Winner is king ผู้ชนะเลศคือราชา - บทที่ 188 ผมไม่ได้มาเพื่อเจรจากับคุณ ผมมาเพื่อเตือนคุณ !

“คุณชาย คนมากมายขนาดนี้……”

แววตาของคุนหลุนเป็นประกาย

เขาไม่กลัวที่จะต้องฆ่าคน ทหารรับจ้างเวลาอยู่ในสนามรบ ถ้าไม่ถูกเขาฆ่า ก็คือฆ่าเขา ไม่มีทางเลือก

แต่ทว่าตอนนี้ คนที่อยู่ตรงหน้าเหล่านี้ ทำให้เขารู้สึกลังเล

“ตอนที่พวกเขายิงปืน ยังไม่เป็นห่วงเลยว่าพวกเราจะตายหรือไม่”

คำพูดของเฉินตง ทำให้ความลังเลของคุนหลุนสูญสิ้นไป

รถฮัมเมอร์ที่ได้รับความเสียหายส่งเสียงดังกระหึ่มออกมา ความเร็วไม่ได้ลดลงแต่กลับเร่งเครื่องให้แรงขึ้น จากนั้นจึงมุ่งหน้าตรงไปยังห้องโถงใหญ่ของคฤหาสน์ปราสาท

ภาพที่เห็นนี้ ทำให้คนที่อยู่ในห้องโรงใหญ่ของคฤหาสน์ปราสาท ต่างรู้สึกตกใจจนแทบสิ้นสติ

“สวรรค์ ไอ้หมอนี่มันบ้าไปแล้วหรืออย่างไร ? เขาอยากจะชนพวกเราทั้งหมดให้ตายไปเลยหรืออย่างไร ?”

“ท่านเจ้าบ้าน รีบหยุดเรื่องนี้เร็วเข้า ให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยฆ่าเขาเดี๋ยวนี้ ! คนบ้าเลือดแบบนี้จะปล่อยไว้ไม่ได้ !”

“สมควรตาย มันสมควรตายจริงๆ ! ตระกูลหลี่อันสูงส่งของฉัน เคยถูกคนดูถูกย่ำยีขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ?”

……

คนในตระกูลหลี่ต่างรู้สึกตื่นเต้นไปพร้อมๆ กับหวาดกลัว

ในฐานะที่เป็นเศรษฐีอันดับหนึ่งของเมืองหลวง ต่อให้เป็นแค่ญาติคนหนึ่งในตระกูล แต่ก็ยังคงมีความเย่อหยิ่งในแบบฉบับของเศรษฐีอันดับหนึ่งพึงมี

ความเย่อหยิ่งเช่นนี้ ทำให้ปกติแล้วพวกเขามักจะเคยชินกับการทำตัวอยู่เหนือคนอื่น

แต่เฉินตง กลับทำลายความเย่อหยิ่งของพวกเขาจนหมดสิ้น และดึงพวกเขาจากท้องฟ้าลงมาเหยียบย่ำในบ่อโคลน

ตระกูลที่ยิ่งใหญ่ หน้าตาและศักดิ์ศรีนั้นสำคัญกว่าชีวิตเสียอีก !

“ป้องกัน !”

ด้านนอกห้องโถงใหญ่ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนยืนคุ้มกันห้องโถงใหญ่เอาไว้

ภายใต้แสงสว่าง มีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยในนั้นสามคน ยกมือทั้งสองข้างขึ้น

ปากกระบอกปืนสีดำสามกระบอก เล็งผ่านกลุ่มคนตรงไปยังรถฮัมเมอร์ที่กำลังขับพุ่งเข้ามา และเตรียมพร้อมที่จะยิง !

ด้านหน้าห้องโถงใหญ่ของคฤหาสน์ปราสาท บนทางที่เงียบสงัด มีเพียงเสียงของรถฮัมเมอร์ดังคำรามมาจากระยะไกล

อีกทั้งรถฮัมเมอร์ ไม่มีทีท่าว่าจะลดความเร็วลงแม้แต่น้อย

แต่กลับคำรามเสียงดังขึ้น และเพิ่มความเร็วมากยิ่งขึ้น

บรรดาเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนต่างขมวดคิ้วแน่น และมีสีหน้าที่เคร่งเครียด บางคนก็มีเหงื่อไหลอาบไปทั่วหน้าผาก

ที่เป็นครั้งแรกที่พวกเขาทำหน้าที่ป้องกันตระกูลหลี่อย่างเต็มรูปแบบจริงๆ !

มีทั้งความตกใจ สงสัย และความตื่นตระหนกวนเวียนอยู่ภายในใจ

ส่วนคุณท่านใหญ่หลี่ยืนนิ่งราวกับเข็มหมุดที่ปักอยู่ตรงกลางฝูงชน

มองดูรถฮัมเมอร์ที่แล่นเข้ามาด้วยความรวดเร็ว คิ้วของเขาขมวดเข้าหากันแน่น ดวงตาของเขาดุร้ายราวกับดวงตาของอสรพิษ มีเส้นเลือดปูดโปนออกมาบริเวณหางตาของเขา

คนตระกูลหลี่ที่อยู่โดยรอบต่างก็สงบลง แต่ความตื่นเต้นหวาดกลัวก็ยังคงมีอยู่

ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ด้านข้างคุณท่านใหญ่ตระกูลหลี่ พูดออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียดว่า : “พ่อครับ ตนบ้าเลือดแบบนี้ ฆ่ามันให้ตายเถอะครับ !”

เขาคือลูกชายคนโตของคุณท่านใหญ่หลี่ นามว่าหลี่เต๋อซาน ในตระกูลหลี่เขามีศักดิ์เป็นรองเพียงแค่คุณท่านใหญ่หลี่เท่านั้น

“หึ !”

คุณท่านใหญ่หลี่แสดงความไม่พอใจออกมา จากนั้นจึงก้าวขึ้นไปข้างหน้า พร้อมด้วยแววตาที่แน่วแน่

หลี่เต๋อซานรู้สึกดีใจทันที เจตนาฆ่าพลุ่งพล่านขึ้นในดวงตาของเขา

เขาเป็นลูกชายคนโตของตระกูลหลี่ ฐานะเป็นรองเพียงแค่ผู้เป็นพ่อซึ่งมีศักดิ์เป็นเจ้าบ้านเท่านั้น

ถ้าหากไม่มีข้อผิดพลาดใดๆ เกิดขึ้น เขาก็คือผู้ที่จะได้สืบทอดตำแหน่งเจ้าบ้านคนต่อไป !

ในตระกูลหลี่ มีเพียงการได้ขึ้นเป็นเจ้าบ้านเท่านั้น ถึงจะสามารถเสพสุขอยู่กับทรัพย์สินเงินทองทั้งหมดของตระกูลหลี่ได้ และนั่นก็ถือเป็นความรุ่งโรจน์ขั้นสูงสุด

แต่ทว่า จู่ๆ พ่อก็เปลี่ยนเจตนากะทันหัน ต้องการที่จะให้ลูกชายของน้องสาวที่สมควรตายคนนั้นมารับหน้าที่ผู้สืบทอดมรดกของตระกูลหลี่แทน

หลังจากที่เขาได้รับข่าวนี้ ก็รู้สึกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

เขารอมาเป็นเวลาหลายสิบปี รอให้พ่อจากโลกนี้ไป เขาก็จะได้ก้าวขึ้นมาเป็นเจ้าบ้าน

แล้วจะให้หลานนอกคอกที่ไม่ได้ใช้แซ่หลี่ของเขาเสียด้วยซ้ำ ขึ้นมาเป็นเจ้าบ้านได้อย่างไร ?

หลี่เต๋อซานเคยคิดที่จะเกลี้ยกล่อมพ่อของเขา แต่ท่าทีของพ่อแน่วแน่กว่าที่เขาคาดเอาไว้

ขณะที่เขาอยู่ในสภาพที่สิ้นหวัง กลับคิดไม่ถึงเลยว่า จู่ๆ เฉินตงจะกล้าบุกรุงเข้าบ้านตระกูลหลี่เช่นนี้

“แกรนหาที่ตายเอง อย่ามาโทษฉันก็แล้วกัน !”

เขามองไปยังคนที่มีใบหน้าละม้ายคล้ายคลึงกับหลี่หลานที่นั่งอยู่ในรถฮัมเมอร์ เจตนาฆ่าของหลี่เต๋อซานก็พลุ่งพล่านขึ้นมาทันที

ทันใดนั้น

“ออกไปให้หมด !”

คุณท่านใหญ่หลี่ตะโกนขึ้นด้วยความโกรธ

เปรี้ยง !

ตัวของหลี่เต๋อซานสั่น ใบหน้าของเขาเดือดดาลจนถึงขีดสุด

คำพูดประโยคนี้ สำหรับทุกคนแล้วมีอานุภาพรุนแรงไม่น้อยไปกว่าฟ้าผ่าครั้งใหญ่ !

เจ้าบ้านเสียสติไปแล้วหรืออย่างไร ?

เด็กนอกคอกคนนี้บุกรุกเข้ามาในคฤหาสน์ปราสาทขนาดนี้แล้ว ยังไม่คิดจะทำอะไรอีก หรือจะให้คนป่าเถื่อนนี้ขับพุ่งเข้ามาในคฤหาสน์ปราสาทหรืออย่างไรกัน ?

เรื่องนี้ถ้าแพร่งพรายออกไป ตระกูลหลี่จะต้องกลายเป็นตัวตลกของคนทั้งเมืองอย่างแน่นอน !

“พ่อ……” หลี่เต๋อซานเป็นลูกชายคนโต จึงคิดที่จะกล่าวเตือนเขาทันที

“ทุกคนออกไปให้พ้น !”

คุณท่านใหญ่หลี่ตะโกนออกมาราวกับเสียงขู่คำรามของราชสีห์

และในตอนนี้เอง รถฮัมเมอร์ได้มุ่งตรงมาถึงด้านหน้าเรียบร้อยแล้ว

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายสิบนายไม่ลังเลอีกต่อไป ต่างรีบวิ่งกระจัดกระจายออกไปทั้งสองด้าน

ขณะที่รถฮัมเมอร์ขับพุ่งขึ้นบันไดไป คนของตระกูลหลี่ก็ไม่อาจยืนนิ่งได้อีกต่อไป ต่างก็ค่อยๆ ถอยหลังไปด้วยความหวาดกลัว

แต่ขณะที่ทุกคนต่างตื่นตกใจกลับพบว่า

มีเพียงคุณท่านใหญ่หลี่คนเดียวเท่านั้นที่ยังคนยืนหยัดอยู่ตรงข้างห้องโถงใหญ่โดยไม่ขยับเขยื้อนไปไหน !

“พ่อ……”

หลี่เต๋อซานตกใจสุดขีด

“ท่านเจ้าบ้าน”

“พ่อ”

“คุณปู่”

ทันใดนั้นเอง ทุกคนต่างตะโกนโห่ร้องด้วยความตื่นตกใจ

แต่กลับไปมีใครก้าวขึ้นไปแม้แต่คนเดียว

รถฮัมเมอร์ขับพุ่งเข้ามาในห้องโถงใหญ่ แสงไฟสาดส่องเข้าไปในห้องโถงใหญ่จนขาวโพลน และกลืนกินคุณท่านใหญ่หลี่จนหายไป

ทุกคนต่างหรี่ตาลงพร้อมกัน

บรื้น !

เสียงเครื่องยนต์ดังกระหึ่ม

จากนั้นรถฮัมเมอร์ก็หยุดลง

ขณะที่ทุกคนกำลังคิดว่าคุณท่านใหญ่หลี่คงหนีไม่พ้น

ไฟหน้ารถก็ดับลง เผยให้เห็นคุณท่านใหญ่หลี่

เขายังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม จุดที่เขายืนอยู่ห่างจากรถฮัมเมอร์ไม่ถึงสิบเซนติเมตร !

ภายในห้องโถงใหญ่ ทุกอย่างเงียบสงัด

คุณท่านใหญ่หลี่ยังยืนอยู่ที่เดิม ดวงตาของเขาจ้องมองไปที่รถฮัมเมอร์อย่างมืดมน

ส่วนเฉินตงเองก็จ้องมองคุณท่านใหญ่หลี่อยู่เช่นเดียวกัน

ทั้งสองสบตากัน ถึงแม้จะไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ แต่ก็ทำให้ทุกคนที่อยู่ในห้องโถงใหญ่รู้สึกได้ถึงความหดหู่อย่างรุนแรง

ในที่สุด

คุณท่านใหญ่หลี่ก็แสยะยิ้มออกมา : “แกไม่กล้าฆ่าฉันหรืออย่างไร ?”

“คุณมีค่าขนาดไหนที่จะให้ผมฆ่า ?”

เฉินตงยิ้มเยาะ

เขาเปิดประตูแล้วลงจากรถ

คุนหลุน ท่านหลง และฉินเย่ ค่อยๆ ทยอยตามลงมาจากรถทางด้านหลัง

คุณท่านใหญ่หลี่เหลือบไปมองทั้งสามคน : “ท่านหลง คนหนุ่มเลือดร้อนเป็นเรื่องธรรมดา แต่คนอายุอย่างนายยังจะเลือดร้อนตามด้วยหรือ ?”

“คุณไม่มีสิทธิ์จะกล่าวโทษผม !” ท่านหลงยิ้มอย่างดูถูก

ความมืดมนในดวงตาของคุณท่านใหญ่หลี่เพิ่มขึ้น จากนั้นเขาจึงมองไปที่ฉินเย่แล้วแสยะยิ้มออกมา

“ฉินเย่ คนที่ฆ่าพ่อของตัวเองก็มาประสมโรงกับเขาด้วยหรือ ?”

ฉินเย่เอามือล้วงกระเป๋าด้วยท่าทางขวางโลก แล้วทำสีหน้าเบื่อหน่าย : “แล้วมันเรื่องอะไรของคุณ !”

คุณท่านใหญ่หลี่ทำสีหน้าเคร่งขรึม

ในตอนนั้นเอง

พวกของหลี่เต๋อซานที่กำลังตกตะลึงอยู่ก็ตั้งสติกลับมาได้

“จัดการมัน !” หลี่เต๋อซานตะโกนเสียงดัง

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยหลายสิบคนที่อยู่ด้านนอก วิ่งกรูกันเข้ามาในห้องโถงใหญ่

แต่คุณท่านใหญ่หลี่กลับตะคอกเสียงดังว่า : “ใครก็ห้ามเข้ามาทั้งนั้น !”

หลังจากสิ้นเสียง ทุกคนก็หยุดอย่างกะทันหัน

คุณท่านใหญ่หลี่พูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า : “ถ้าใครกล้าทำร้ายหลานชายของฉันแล้วล่ะก็ ฉันจะให้มันตายโดยไร้ที่ฝังศพ !”

หลี่เต๋อซานโกรธจนรู้สึกราวกับว่าปีศาจที่อยู่ในตัวแทบจะกระโดดออกมา

คนตระกูลหลี่ที่เหลือต่างก็รู้สึกตื่นตกใจ งุนงง สงสัย และโกรธแค้นเช่นกัน

เฉินตงหัวเราะ

เขาเดินเข้าไปหยุดอยู่ตรงหน้าคุณท่านใหญ่หลี่ : “คุณนี่มันหน้าด้านจริงๆ !”

“แกยังเด็ก ปู่ไม่โทษแกหรอก !” คุณท่านใหญ่หลี่ยิ้มอย่างใจดี ราวกับว่าเมื่อครู่ไม่มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น

“ผมมารับแม่ของผมกลับบ้าน !”

เฉินตงมองคุณท่านใหญ่หลี่อย่างไม่แยแส

“ตอนนี้แม่ของแกอยู่ที่บ้านของตัวเอง” คุณท่านใหญ่หลี่ยิ้มอย่างอ่อนโยน แต่แววตากลับเต็มไปด้วยความแน่วแน่

หลังจากพูดจบ

ขวับ !

เฉินตงใช้มือของเขาบีบคอของคุณท่านใหญ่หลี่ทันที

“ผมไม่ได้มาเพื่อเจรจากับคุณ ผมมาเพื่อเตือนคุณ ! ว่าผมสามารถทำให้คุณกลายเป็นบรรพบุรุษผู้ล่วงลับของตระกูลหลี่ได้ !”