The Winner is king ผู้ชนะเลศคือราชา - ตอนที่ 17
บทที่ 17 เขาพอใจง่ายขนาดนี้เลยเหรอ
เขารู้ได้ยังไง?
หวางหนันหนันมองดูข้อความบนวีแชทของเฉินตงอย่างไม่น่าเชื่อ เหลือเพียงความคิดเดียวอยู่ในสมอง
ทันใดนั้น ดวงตาของเธอเป็นประกาย เริ่มเข้าใจแล้ว
ยี่เคอกรุ๊ปเป็นบริษัทอสังหาริมทรัพย์อันดับหนึ่งในประเทศ ก่อนที่ข่าวที่จะเข้ามาตั้งหลักปักฐานที่เมืองนี้จะออกมา ก็ไม่เคยมีข่าวลืออะไรเลย
แต่ นี่เป็นเพียงคนอื่นที่พูดถึง
เฉินตงเป็นถึงรองประธาน บริษัทอสังหาริมทรัพย์ไท่ติ่ง!
แต่ไท่ติ่งนั้นเล็กมากเทียบไม่ได้กับยี่เคอกรุ๊ปเลยสักนิด แต่ยังไงซะก็ยังถือว่าเป็นหนึ่งในบริษัทที่มีอิทธิพลสูงในพื้นที่นี้ ได้รับข้อมูลก่อนที่ข่าวจะปล่อยออกมา ช่างไม่ธรรมดาจริงๆ
ในเวลานี้ หวางเต๋อที่หงุดหงิดจู่ๆก็ถอนหายใจแล้วพูด :“หนันหนัน เมื่อคืนลูกควรพูดชักชวนพ่อให้มากกว่านี้ ”
หวางหนันหนันมองไปที่หวางเต๋อด้วยความประหลาดใจ
ยังไม่รอเธอพูด จางซิ่วจือก็โกรธชี้ไปที่จมูกของหวางหนันหนันและด่า
“ยัยเด็กบ้า ต้องโทษแกนั่นแหละ ต้องโทษแก! เมื่อคืนนี้ทำไมแกไม่พูดชักชวนพวกเราให้มากๆหน่อยล่ะ ถ้าเราซื้อบ้านก่อนกำหนด สินสอดแต่งงานของน้องชายแกก็คงเพียงพอแล้ว แกกำลังทำร้ายน้องชายของแกจริงๆ!”
คำพูดที่รุนแรง ทำให้ดวงตาของหวางหนันหนันแดงทันที
“คุณพ่อคุณแม่ ฉันพูดชักชวนแล้ว แต่พวกคุณไม่ฟังนิคะ……”
“เหลวไหล！”
จางซิ่วจือโบกมือขวา ขัดจังหวะการอธิบายของหวางหนันหนัน “แกเป็นลูกสาวของเรา แกชักชวนเรามากๆหน่อยทำไมเราจะไม่ฟัง?
แกมีเจตนาแกล้งแน่ แกต้องแค้นเรื่องฉันที่บังคับให้แกไปนัดบอด ตอนนี้ล่ะ โอกาสรวยก็ไม่มีแล้ว เสี่ยวเห้าที่จะแต่งงานก็ไม่สำเร็จแล้ว!”
ในขณะที่พูด เธอทรุดตัวลงบนโซฟา แล้วร้องไห้
แค่ได้ยินคำว่าแต่งงานไม่สำเร็จ หวางเห้าก็เถียงขึ้นมาทันที
“พี่ ผมเป็นน้องชายแท้ๆของพี่นะ พี่ทำแบบนี้ได้ลงคอเหรอ? ถ้าผมแต่งงานกับเสว่เอ๋อ ไม่ได้ ให้ผมตายไปยังดีกว่า !”
เสียงร้องไห้ที่วุ่นวาย ทำให้หวางหนันหนันแทบบ้าทันที
มือทั้งสองข้างเธอเกาศีรษะจนผมยุ่งเหยิงไปหมด ดวงตาแดง น้ำตาคลอ
“ฉันทำอะไรผิดเนี่ย？”
ร้องไห้ไปคำเดียว หวางหนันหนันก็หันหลังและวิ่งเข้าไปในห้อง เสียงประตูห้องดัง“ปั้ง”
ทรุดลงบนเตียง กอดผ้าห่ม แล้วร้องไห้ขึ้นมา
“ทำไม ? ทำไมต้องให้ฉันต้องแบกรับทุกอย่าง? ฉันทำอะไรผิดเหรอ? ฉันเคยเตือนพวกคุณแล้ว แล้วตอนนี้ทำไมต้องมาโทษฉันอีกด้วย?”
เสียงร้องดังออกมาจากผ้าห่ม
ทันใดนั้น หวางหนันหนันก็เปิดผ้าห่มออกและลุกขึ้นนั่ง แล้วพูดพึมพำด้วยเสียงร้องไห้ว่า “เฉินตง ที่คุณยอมเตือนฉัน แสดงว่าในใจยังมีฉันใช่ไหม?”
ในขณะที่พูด เธอหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาแล้วโทรหาเฉินตง
ตุ๊ด……
เสียงโทรศัพท์ดังเพียงเสียงเดียว ก็ถูกฝั่งตรงข้ามวางสาย
หวางหนันหนันไม่ยอมตายใจและโทรต่ออีกครั้ง
เพิ่งโทรติด ก็ถูกอีกฝั่งวางสายทันที
ร่างกายของหวางหนันหนันสั่นไม่หยุด ร้องไห้และพูด เธอยังคงไม่ยอมแพ้
เธอคิดว่า ที่เฉินตงยังเตือนเธอบน วีแชทอยู่ แสดงว่าในใจยังคงมีเธออยู่แน่ๆ
เธอต้องการเฉินตง และยังต้องการให้เฉินตงมาช่วยน้องชายเธอ
เธอเปิดดูข้อความวีแชทของเฉินตง แล้วรีบส่งข้อความ: ที่คุณยังเตือนฉันได้ ในใจคุณยังมีฉันอยู่ใช่ไหม? เฉินตง ช่วยฉัน ช่วยน้องชายฉันด้วย……ถ้าเสี่ยวเห้าแต่งงานไม่ได้ เขากับแม่ฉันก็จะไปตาย คุณเป็นรองประธานในไท่ติ่งคงหาบ้านในราคาพิเศษได้ใช่ไหม?
น้ำเสียงขอร้องที่เธอใช้ เป็นน้ำเสียงที่ไม่เคยใช้มาก่อนในเวลาสามปีที่เธอแต่งงานกับเฉินตง
กริ๊ง！
สักพัก ก็ตอบกลับมา
เฉินตงตอบมาง่ายๆว่า “เกี่ยวอะไรกับผม?”
MG Club
ในชุดคลุมอาบน้ำ เจ้าหลี่ที่ใบหน้าบวมช้ำระบมไปหมดราวกับสุนัขบ้าเลย ขว้างปาของไปมั่วซั่วภายในห้อง และร้องคำรามเสียงดัง
“แม่งเอ๊ย ทำไมมันถึงเป็นแบบนี้วะ?”
ปั้ง！
เก้าอี้ทุบโดนทีวี หน้าจอทีวีแตกกระจาย มีควันดำพ่นออกมา
หญิงสาวสวมชุดชีฟองที่อยู่ข้างๆก็รู้สึกหวาดกลัวมาก ขดตัวอยู่ตรงมุมห้อง และจับศีรษะไว้
ได้ยินเสียงที่ทุบทีวีดัง ยิ่งกลัวมากขึ้นจนกรีดร้อง “อร๊าย”
เจ้าหลี่มีใบหน้าที่ดุร้ายและน่ากลัวมาก หยิบขวดไวน์ขึ้นมาแล้วปาใส่“กูสั่งให้ออกไป!”
จากนั้นเขาก็นั่งลงบนโซฟา เหมือนมีโรคฮิสทีเรีย พยักหน้าไม่หยุด และยอมรับความเป็นจริงไม่ได้
โครงการปรับปรุงย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมือง ไท่ติ่งเซ็นสัญญาราคาสูงด้วยราคากว่า 30 ล้านหยวนซึ่งเกินงบประมาณ ยังไงก็ถึงวาระที่ต้องล้มละลายแน่ๆ
นี่ก็เป็นสาเหตุที่เขายังคงหัวเราะประชดเยาะเย้ยเฉินตงอีก หลังจากเฉินตงสั่งคนไปทุบตีเขาในเมื่อคืนนี้
ในสายตาเขา เฉินตงเป็นแค่ตัวเล่นตลกที่โง่เง่า ตั๊กแตนหลังผ่านฤดูใบไม้ร่วง ก็จะมีชีวิตได้เพียงไม่กี่วัน
แต่ตอนนี้ ยี่เคอกรุ๊ปจะตั้งหลักปักฐานอยู่ทางทิศตะวันตกของเมือง”และมูลค่ากับผลกระทบที่สั่นสะเทือนของเนื้อหาข่าวนี้ ในฐานะอดีตผู้จัดการใหญ่ของไท่ติ่ง เขาจะไม่รู้ได้ยังไง?
เขาไม่มีความสามารถขนาดนั้นก็จริง แต่เขาไม่โง่!
ยี่เคอกรุ๊ปเป็นบริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในประเทศ ไม่ต้องพูดถึงเลยว่าจะลงทุนในเมืองนี้จริงหรือไม่ในอนาคต เพราะเพียงแค่ปล่อยข่าวที่เหลวไหลนี้ออกมา ก็เพียงพอที่จะขับเคลื่อนการเติบโตของอสังหาริมทรัพย์ทางตะวันตกของเมืองแล้ว
ในหลายปีนี้ อสังหาริมทรัพย์ของยี่เคอกรุ๊ปเข้าพื้นที่ไหน อสังหาริมทรัพย์ในพื้นที่นั้นจะไม่มีคำว่าไม่พุ่งสูงขึ้น!
มีตัวทำลายล้างที่สำคัญนี้อยู่ อย่าว่าแต่ว่าตอนนั้นเขาเซ็นสัญญามูลค่ากว่า 30 ล้าน แม้จะทะลุหนึ่งร้อยล้าน ย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมืองของเมืองมีแนวโน้มสูงขนาดนั้น พอราคาบ้านพุ่งสูงขึ้น เพียงพอสำหรับให้เฉินตงพลิกสถานการณ์จากร้ายกลายเป็นดีได้แล้ว!
และคำพูดที่เขาเยาะเย้ยเฉินตงเมื่อคืนนี้ ตอนนี้กลับเหมือนฝ่ามือ ที่ตบแรงๆไปที่ใบหน้าของเขา
“โชคเหรอ? ใช่ คุณแค่โชคดี เวลามีลมพายุพัดมา ขนาดหมูโง่ยังสามารถถูกพัดจนบินได้เลย มาเจอกับยี่เคอกรุ๊ปพอดี เลยทำให้หมูโง่อย่างคุณสามารถบินสูงได้เพราะลม”
หลี่ต้าเป่าพึมพำโดยไม่พอใจ จากนั้นหยิบโทรศัพท์แล้วโทรออก
“ฮัลโหล พี่ ผมไม่อยากทำงานในบริษัทนี้อีกแล้ว ผมยังคงชอบทำงานในบริษัทอสังหาริมทรัพย์มากกว่า พี่เขยยังมีบริษัทอสังหาริมทรัพย์อีกบริษัทหนึ่งไม่ใช่เหรอ? พี่ช่วยบอกกับพี่เขย ให้ย้ายผมไปทำที่นั่นเถอะ?”
“พี่สาวผมใจดีที่สุดเลย พี่ดีกับน้องชายที่สุดแล้ว พี่ต้องช่วยผมนะครับ ”
วางสายโทรศัพท์ หลี่ต้าเป่ายิ้ม “เฉินตง หมูที่ถูกพัดจนสามารถบินได้ ผมมีพี่เขยคอยหนุนหลัง คอยดูสิ ในครั้งนี้ยังไงผมก็จะเอาคุณตายแน่!”
……
เฉินตงไม่ได้ดูข่าวท้องถิ่น หลังจากเสร็จสิ้นงานโครงการปรับปรุงย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมืองแล้ว เขาก็รีบกลับบ้านเพื่อทำซุปให้แม่
ในใจเขา แม่คือทุกอย่างของเขา
ธุรกิจและเงิน เป็นเพียงเครื่องมือที่จะทำให้แม่เขามีความสุข
พอเขากลับมาจากโรงพยาบาล ผลักประตู ก็เห็นท่านหลงที่กำลังนั่งอยู่บนโซฟา
“ท่านหลง คุณไม่ทักทายอะไรก็เข้าบ้านแล้ว มันจะเกินไปหน่อยมั้ย?”เฉินตงยิ้มแบบขำๆ
“คุณชาย กระผมอยากรีบแจ้งข่าวดีให้คุณ ”
ท่านหลงมองไปที่ดวงตาของเฉินตง เต็มไปด้วยความชื่นชม เขาไม่สามารถอดกลั้นรอยยิ้มบนใบหน้าได้ในขณะนี้ “กระผมได้ค้นพบราคาบ้านของบริษัทอสังหาริมทรัพย์ทั้งหมดในเมือง ภายในครึ่งชั่วโมงหลังจากการเผยแพร่ข่าว บริษัททั้งหมดในทางตะวันตกของเมืองล้วนขึ้นราคาสูงเกือบสามสิบเปอร์เซ็นต์ทุกบริษัท!”
“แค่สามสิบเปอร์เซ็นต์?”เฉินตงส่ายศีรษะอย่างไม่ค่อยพอใจ “ดูเหมือนว่าอิทธิพลของยี่เคอกรุ๊ปของคุณยังไม่มากพอนะ!”
เพราะทางตะวันตกของเมืองคือย่านสลัมที่ภาคตะวันตกของเมือง ทรุดโทรมและสกปรกยุ่งเหยิงมาก ราคาบ้านจึงเป็นอะไรที่ผิดปกติในเมืองนี้เสมอ การเพิ่มขึ้นสามสิบเปอร์เซ็นดูเหมือนจะเพิ่มขึ้นอย่างมาก แต่ก็เป็นเพียงการเอื้อมถึงราคาที่อยู่อาศัยปกติในเมืองนี้
ต่างกันนิดหน่อย กับสิ่งที่เขาคาดหวังไว้
“เฮ้อ คุณชาย นี่เพิ่งนานแค่ไหนเอง? ในไม่กี่วันนี้ ราคาที่อยู่อาศัยทางตะวันตกของเมืองจะต้องสูงขึ้นเรื่อยๆแน่ ”ท่านหลงหัวเราะ แล้วพูด “แต่ นี่ยังไม่เท่าไหร่ ที่สำคัญที่สุดคือการต่อสู้ครั้งแรกของคุณชายถือได้ว่าเป็นการชนะที่ยิ่งใหญ่ ทำให้คุณท่านพอใจมาก!”
“ฮ่าๆ”
เฉินตงยักคิ้วแบบขำๆ “เขาพอใจได้ง่ายขนาดนี้เลยเหรอ?”ท่านหลงสีหน้าสำลัก
เฉินตงยิ้มอย่างเยาะเย้ย ระงับความหดหู่ในใจ ถือกระติกข้าวเก็บความร้อนแล้วเข้าห้องครัว “ผู้ชายที่พอใจได้ง่ายขนาดนี้ ไม่แปลกใจเลยที่ตอนนั้นเขาทิ้งเราสองแม่ลูกแล้วจากไป ”
ท่านหลงจะพูดบางอย่างแต่ก็หยุดลง สุดท้ายก็ทำได้แค่ถอนหายใจยาวๆทีนึง