The Winner is king ผู้ชนะเลศคือราชา - บทที่ 294 การระเบิดอย่างรุนแรง
เป็นคำพูดที่เสียงดังฟังชัด
ทุกถ้อยคำ ทุกประโยค ฉาบไปด้วยความเย็นชาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
“ขอบคุณครับพ่อ”
เฉินตงแสดงความขอบคุณอย่างจริงใจ
หน้าตาและชื่อเสียง สำหรับตระกูลที่ร่ำรวยแล้วนั้น เป็นสิ่งสำคัญยิ่งกว่าชีวิตเสียอีก
ไม่ว่าจะเป็นตระกูลหลี่แห่งเมืองหลวง หรือแม้แต่ตระกูลฉินแห่งซีสู่ ล้วนแล้วแต่เป็นเช่นนี้ทั้งสิ้น
เพื่อหน้าตาและชื่อเสียงแล้ว ถึงขึ้นยอมเหยียบย่ำชีวิตของคน และเห็นชีวิตของคนไร้ค่าเหมือนผักเหมือนปลา
แต่พ่อ ในฐานะที่เป็นถึงเจ้าบ้านตระกูลเฉิน การที่เขาสามารถเอ่ยคำพูดเช่นนี้ออกมาได้ นั่นหมายถึงเขายอมเอาตัวเอง ออกมาอยู่นอกเหนือขอบเขตของความเป็นเจ้าบ้านตระกูลมั่งคั่งเรียบรอบแล้ว
คำสัญญาของพ่อประโยคนี้ ทำให้เขามีหนทางที่จะจัดการกับเรื่องนี้ได้มากขึ้น
หลังจากวางสายโทรศัพท์แล้ว
เฉินตงก็ต่อสายโทรศัพท์หาฉินเย่ทันที
เขาแสยะยิ้ม “เจ้าสัตว์ร้าย ดำเนินการตามแผนบีได้เลย”
“ว้าว ! นายนี่มันสุดยอดจริงๆ สามารถจัดการเรื่องนี้ได้ด้วย ?” เสียงของฉินเย่ที่ดังอยู่ในสายเต็มไปด้วยความยินดีปรีดา
เฉินตงยิ้มออกมาอย่างเบิกบาน : “รีบไปจัดการเร็วเข้า วันนี้มาทำให้เรื่องไร้สาระนี่จบลงเสียที ถึงเวลาที่เฉินหยู่เฟยควรจะชดใช้แล้ว !”
เมื่อเห็นเฉินตงวางโทรศัพท์ลง
ในที่สุดท่านหลงก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากพูดขึ้นมา : “คุณชาย ต้องทำเช่นนี้จริงๆ หรือครับ ?”
ในฐานะที่เป็นคนรับใช้ของตระกูลเฉิน และเป็นคนสนิทของนายท่าน
ท่านหลงรู้ดีว่า เป็นเพราะนายท่านรู้สึกผิด กับการทอดทิ้งคุณชายให้เติบโตขึ้นตามยถากรรมมานานกว่ายี่สิบปี ประกอบการการตายของหลี่หลานที่เกิดขึ้นตามมา ทำให้ความรู้ผิดยิ่งเพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณ จึงพยายามตามใจแทบทุกอย่างจนเกินไป
ถึงแม้เรื่องนี้นายท่านจะไม่ได้ใส่ใจ แต่ตัวเขาจำเป็นที่จะต้องพูดเพื่อเตือนสติ
“ท่านหลง……”
เฉินตงลูบจมูก แล้วพูดออกมาอย่างเฉยเมยว่า : “ตอนที่เฉินหยู่เฟยจัดการกับผม ก็ไม่เคยย้อนถามตัวเองว่าต้องทำเช่นนี้จริงๆ หรือไม่นี่”
ท่านหลงยิ้ม : “กระผมก็เพียงแต่อยากจะพูดเตือนเท่านั้น ในเมื่อคุณชายต้องการจะทำ ก็ทำเถอะครับ”
เฉินตงยิ้ม มือขวาของเขาวางลงบนเมาส์ แล้วกดรีเฟรชอีกครั้ง
ละครฉากใหญ่ในครั้งนี้ กำลังจะเปิดการแสดงแล้ว
คำพูดของผู้คน สามารถฆ่าคนได้จริงๆ
กระแสสังคมที่ถาโถมเข้ามา ไม่มีใครสามารถต้านทานได้
ดาบเล่มนี้ สามารถใช้ป้องกันตนเองจากการถูกทำร้ายได้ แต่ก็สามารถย้อนกลับมาทำร้ายตนเองได้เช่นกัน !
คงต้องคอยดูว่า หลังจากกระแสน้ำที่เชี่ยวกรากผ่านพ้นไป ใครจะเป็นคนสามารถคว้าดาบเล่มนี้เอาไว้ได้
เมืองหลวง
โรงแรมซ่างเต่า
สถานที่ที่มีทิวทัศน์ธรรมชาติอันงดงามราวกับบทกวี และเต็มไปด้วยห้องพักที่หรูหรา
ตอนนี้กลับเต็มไปด้วยข้าวของที่กระจัดกระจายอยู่บนพื้น ทั้งหนังสือที่ถูกฉีกออกและเศษกระดาษ รวมไปถึงเศษแก้วที่แตกแล้ว
แม้แต่โทรทัศน์และห้องชมภาพยนตร์ที่โรงแรมจัดเตรียมเอาไว้ให้ ก็เต็มไปด้วยกลิ่นควันลอยคละคลุ้ง
หลังจากที่เธอระบายอารมณ์เรียบร้อยแล้ว เฉินหยู่เฟยก็นึกถึงที่พึ่งสุดท้ายขึ้นมาได้
เธอพยายามกลั้นน้ำตาเอาไว้ แล้วกดต่อสายโทรศัพท์ด้วยดวงตาที่แดงก่ำ
ทันทีที่ต่อสายติด
ความอัดอั้นตันใจทั้งหมดที่มี ก็พรั่งพรูออกมาราวกับประตูระบายน้ำที่ถูกเปิดออกทันที
น้ำตาที่เธอพยายามฝืนกลั้นเอาไว้ ก็ไหลรินลงมาเช่นกัน
“คุณย่า……ครั้งนี้จะต้องช่วยหนูนะคะ ไอ้เฉินตงนั่น มันไม่ใช่คน มันรังแกหนู……ฮือฮือฮือ……”
“มันไม่เพียงแต่รังแกหนู ตอนนี้มันพยายามเล่นงานหนูกลับ ใส่ร้ายป้ายสี หาว่าหนูใช้วิธีสกปรกเพื่อไต่เต้าไปอยู่ในจุดที่สูงขึ้น ซ้ำยังหาว่าหนูเป็นเด็กนั่งดริงก์ มิหนำซ้ำยัง……”
ร้องห่มร้องไห้ออกมาด้วยความขมขื่น
แต่พูดไปได้เพียงครึ่งเดียว
เสียงถอนหายใจของคุณหญิงใหญ่ตระกูลเฉินดังออกมาจากปลายสาย : “เฟยเอ๋อ เรื่องนี้ ย่าว่าเธอยอมรามือแค่นี้เถอะ”
เปรี้ยง !
เฉินหยู่เฟยรู้สึกเหมือนถูกฟ้าผ่า ใบหน้าอันงดงามที่เปื้อนคราบน้ำตาของเธอ เต็มไปด้วยความตื่นตะลึง
“คุณย่า คุณ คุณย่าพูดว่าอะไรนะคะ ?”
น้ำเสียงของคุณหญิงใหญ่ตระกูลเฉินโศกเศร้ากว่าปกติ และฟังดูไร้ซึ่งเรี่ยวแรง : “ย่าก็อยากจะช่วยเธอ ย่าเองก็คอยช่วยเหลือเธอมาตลอด เธอเองก็รู้ดีว่า ตั้งแต่ที่เธอตัดสินใจที่จะแก้แค้นแทนย่า ย่าก็คอยช่วยเหลือเธอมาโดยตลอด แม้แต่ตอนที่เธอจัดการกับเฉินตง ย่าเองก็พยายามขัดขวางเจ้าบ้านเพื่อเธอ”
“แต่ตอนนี้ ยอมรามือเสียเถอะ เรื่องนี้ควรจะหยุดไว้แค่นี้”
เฉินหยู่เฟยแทบไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน ใบหน้าอันงดงามของเธอแปดเปื้อนไปด้วยคราบน้ำตาและความตกใจ
ความคับข้องใจทั้งหมด ความรู้สึกไม่เต็มใจทั้งหมด ทำให้เธอแทบทรุดเมื่อได้ยินสิ่งที่ย่าพูดออกมาในตอนนี้
คุณย่ารักใคร่เอ็นดูฉันมากที่สุดมาโดยตลอดไม่ใช่หรือ ?
แล้วทำไมตอนนี้ถึงเป็นเช่นนี้ไปได้ ?
“เพราะอะไร ? เพราะอะไรคุณย่าถึงต้องให้หนูยอมรามือตอนนี้ ?”
เฉินหยู่เฟยถามกลับเสียงดัง : “คุณย่าเกลียดลูกสวะนั่นมากที่สุด ทุกคนในบ้านเองก็เกลียดลูกสวะกันหมด เป็นแค่ลูกสวะ มีสิทธิ์อะไรมาครอบครองตำแหน่งผู้สืบทอดมรดก มีสิทธิ์อะไรมาแย่งชิงตำแหน่งเจ้าบ้าน มีสิทธิ์อะไรที่อีกาอย่างมันจะเปลี่ยนตัวเองให้กลายไปเป็นหงส์ได้ ?”
“เฟยเอ๋อกำลังพยายามช่วยคุณย่าแก้แค้นอยู่ และกำลังพยายามทวงคืนความยุติธรรมให้กับทุกคนในบ้าน !”
“เฉินหยู่เฟย ! เธอเป็นคนดื้อรั้น ย่ารู้ดีว่า ตำแหน่งเจ้าบ้านตระกูลเฉิน อย่างไรเสียก็ต้องมาจากการต่อสู้แข่งขันของพวกหัวกะทิในรุ่นของพวกเธอแน่นอน ส่วนไอ้เฉินตงนั่น มันไม่มีค่าอะไรเลยด้วยซ้ำ”
ในสาย คุณหญิงใหญ่ตระกูลเฉินดุเธออย่างรุนแรง จนเสียงของเฉินหยู่เฟยหยุดชะงักลง
จากนั้น คุณหญิงใหญ่ตระกูลเฉินก็ถอนหายใจออกมาเสียงดัง : “แต่ในฐานะที่เธอเป็นลูกหลานของตระกูลเฉิน ก็ควรที่จะคิดถึงหน้าตาของตระกูลเฉินเป็นสำคัญ ตอนนี้เรื่องเกี่ยวพันมาถึงตระกูลเฉินที่อยู่เบื้องหลังเธอแล้ว ถ้าหากยังไม่ยอมรามือแล้วล่ะก็ เธอจะยอมปล่อยให้ตระกูลเฉินต้องกลายเป็นตัวตลกไปหรืออย่างไร ?”
อะไรนะ ? !
เฉินหยู่เฟยตกตะลึง มีคลื่นลูกใหญ่ถาโถมอยู่ในใจของเธอ
หรือว่า……
ในขณะที่กำลังตื่นตระหนกอยู่นั้น เฉินหยู่เฟยก็รีบสลับการเชื่อมต่อ แล้วกดเข้าไปในเว่ยป๋อทันที
เมื่อครู่เธอกำลังอยู่ในอารมณ์โกรธ และกำลังทำลายข้าวของเพื่อระบายอารมณ์อยู่ จนกระทั่งลืมสนใจเรื่องบนเว่ยป๋อไปเสียสนิท
เป็นเพราะเธอรู้ดีว่า ไม่ว่าจะเป็นในเว่ยป๋อ หรือในสื่อหลักอื่นๆ เรื่องทั้งหมดกำลังดำเนินไปสู่เส้นทางที่ทวีความรุนแรงเพิ่มขึ้นแล้ว
เธอคาดการณ์เอาไว้ล่วงหน้าแล้ว
แต่ทว่า คำพูดของคุณย่าในตอนนี้ แสดงให้เห็นถึงเป้าหมายอื่นที่ชัดเจนยิ่งขึ้น
ตอนที่รายการค้นหายอดนิยมปรากฏขึ้นต่อหน้า การค้นหายอดนิยมเกี่ยวกับเฉินหยู่เฟยหัวข้อนั้น ก็ได้ก้าวขึ้นไปสู่อันดับหนึ่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
สิ่งนี้ทำให้เฉินหยู่เฟยใจเต้นอย่างรุนแรง
ส่วนการค้นหายอดนิยมเกี่ยวกับเฉินตงและกู้ชิงหยิ่ง กลับตกไปอยู่ในอันดับที่สองและสาม
ภาพที่ปรากฏนี้ ทำให้การคาดการณ์ล่วงหน้าของเธอ เกิดขึ้นอย่างสมบูรณ์แบบ
แต่ทว่าการค้นหาที่เพิ่งปรากฏขึ้นมาใหม่ กลับทำให้ใบหน้าของเฉินหยู่เฟยซีดเผือด
【ช็อก ! ดาราดังเฉินหยู่เฟยมีเบื้องหลังที่น่ากลัว !】
นิ้วมือที่สั่นเทากดเข้าไปดู
มีเนื้อหาที่ละเอียดยิบอธิบายเอาไว้อย่างชัดเจน
เมื่อกวาดสายตาดู เฉินหยู่เฟยก็ต้องรู้สึกอกสั่นขวัญแขวน
เพราะเนื้อหาของบทความนี้ เกี่ยวพันถึงตระกูลเฉิน !
ใช้วิธีบรรยายอย่างต่อเนื่องเป็นฉากๆ มาบรรยายเส้นทางของเธอตั้งแต่ตอนที่เธอเริ่มเดบิวต์ จนกระทั่งกลายมาเป็นดาราดังที่มีชื่อเสียงภายในระยะเวลาหนึ่งปี
และในขณะเดียวกัน ก็มีการกล่าวอ้างอยู่หลายครั้งถึง……ตระกูลเฉิน !
ทุกๆ ประโยค เป็นเหมือนกับระเบิด ที่พร้อมจะโยนใส่เฉินหยู่เฟยให้เกิดการระเบิดอย่างรุนแรง
ในที่สุดเธอก็เข้าใจแล้วว่า เพราะอะไรคุณย่าถึงได้เย็นชาขึ้นอย่างกะทันหันเช่นนี้ มิหนำซ้ำยังบังคับให้เธอต้องยอมรามือ
เมื่อเรื่องเกี่ยวพันถึงตระกูลเฉิน หากไม่ยอมรามือแล้วล่ะก็ ตระกูลเฉินจะต้องถูกจับจ้องจากสาธารณชนอย่างแน่นอน
และเมื่อถึงเวลานั้น ความแค้นระหว่างเธอและเฉินตง คงจะลุกลามบานปลายไปถึงตระกูลเฉินอย่างแน่นอน
เพื่อหน้าตาของตระกูลเฉินแล้ว จะให้เรื่องทำนองนี้เกิดขึ้นไม่ได้เด็ดขาด !
“คุณย่าค่ะ เรื่องนี้พวกเขาตั้งใจที่จะใส่ร้ายหนู ตั้งใจที่จะใส่ร้ายตระกูลเฉิน คุณย่ามองไม่ออกเลยหรือคะ ?”
เฉินหยู่เฟยพูดทั้งน้ำตา : “หนูไม่ยอม หนูทุ่มสุดตัวแล้ว ถ้าหากยอมรามือตอนนี้ หนูคงต้องพ่ายแพ้ให้กับเฉินตงอย่างราบคาบ แม้กระทั่งทุกสิ่งทุกอย่างที่หนูมีอยู่ตอนนี้ ก็ต้องสูญสิ้นไปหมด !”
ปัง !
มีเสียงตบโต๊ะดังขึ้นมาจากปลายสายทันที
“เฉินหยู่เฟย นี่เธอสูญสิ้นจิตสำนึกไปแล้วหรืออย่างไร ?”
คุณหญิงใหญ่ตระกูลเฉินดุด้วยความโมโห : “อาชีพนักแสดงชื่อดังของเธอ ก็เป็นเพียงแค่การแสดงเท่านั้น ตั้งแต่อดีตจนถึงปัจจุบัน อาชีพนักแสดงเป็นอาชีพที่ต้อยต่ำ เธอคิดว่าจะเป็นหน้าเป็นตาให้ตระกูลเฉินได้จริงหรือ ?”
“ปกติแล้ว เธอซึ่งอยู่ในฐานะผู้สืบทอดมรดก คิดอยากจะเป็นนักแสดง ย่าเองก็ไม่ได้ตำหนิเธอ มิหนำซ้ำยังตอบสนองความต้องการของเธอด้วย แต่ในเมื่อเกี่ยวพันมาถึงตระกูลเฉิน เธอคิดว่าอาชีพนักแสดงของเธอ สำคัญกว่าหน้าตาของตระกูลเฉินอย่างนั้นหรือ ?”