Throne of Magical Arcana ศึกบัลลังก์เวทอาร์คานา - บทที่ 811 ไวเค็น “ตัวจริง”
เบเนดิกต์ที่สาม หันกลับมาอย่างกะทันหัน โดยหันหลังพิงไม้กางเขนเก่า เขาพูดอย่างเคร่งขรึม “มาเริ่มกันเลย”
หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง นักบุญกะตีแนะนำว่า “ท่านผู้เป็น เราควรรออีกสักระยะไหม? ความพยายามดังพูดเป็นสิ่งที่อันตรายมาก เจ้าอาจได้รับบาดเจ็บสาหัสและเข้าสู่ภาวะพักตัวแม้ว่าเจ้าจะเป็นมนุษย์ครึ่งเทพก็ตาม ทำไมเราไม่มีแบบจำลองขั้นต่ำอีกสองสามแบบ หรือเราจะรอจนกว่าราชาทูตสวรรค์จะตื่น เขาจะสามารถแยกเจ้าออกจาก ปีศาจไวเค็นด้วย พลังพระเจ้าคุ้มครอง ได้ในช่วงเวลาวิกฤติ”
สิ่งที่เขาไม่ได้พูดออกมาดังๆ ก็คือ หากพิธีกรรมรวบรวมความรู้สึกด้านลบและปีศาจดึกดำบรรพ์เพื่อเรียกขุมนรกยุคดึกดำบรรพ์ล้มเหลว ศักดิ์สิทธิ์ของพระองค์อาจไม่สามารถควบคุม ปีศาจไวเค็นได้อีกต่อไปหลังจากได้รับบาดเจ็บสาหัสและเขาจะถูกกลืนกินด้วยซ้ำ เมื่อถึงตอนนั้น ด้วยบุคลิกของ ปีศาจไวเค็นซึ่งใกล้เคียงกับของปีศาจยุคดึกดำบรรพ์ พวกเขาคงไม่จบลงด้วยดีเลย คริสตจักรทางใต้จะต้องล่มสลายอย่างแน่นอน และแม้แต่สภาเวทมนตร์และสภาแห่งความมืดก็ยังต้องประสบกับการทำลายล้าง
นั่นเป็นเพราะ ปีศาจไวเค็นไม่มีขอบเขตหรือสิ่งใดที่เขาต้องการเพื่อปกป้อง ความสนใจเพียงอย่างเดียวของเขาคือการทำลายล้างและทำให้ผู้อื่นเสียหาย ด้วยความคิดนั้น เขาอาจโจมตีผู้ฝึกสอนเวทมนตร์ บิชอป และนักเวทเหมือนกันโดยไม่คำนึงถึงผลที่ตามมา
เมื่อต้องเผชิญกับมนุษย์ครึ่งเทพ มีเพียงผู้ทรงพลังที่สูงกว่าระดับสามของตำนานเท่านั้นที่มีโอกาสช่วยชีวิตพวกเขาหรือขัดขวางศัตรู ดังนั้น เว้นแต่คนอื่นๆ จะอยู่ในอัลลิน หรือนครศักดิ์สิทธิ์ตลอดไป ชะตากรรมของพวกเขาจะหลีกเลี่ยงไม่ได้ อย่างไรก็ตาม มีผู้ทรงพลังเพียงไม่กี่คนที่สามารถปกป้องพวกเขาได้
ความกังวลของเคธีเป็นสิ่งที่อยู่ในใจของพระคาร์ดินัลส่วนใหญ่ อย่างไรก็ตาม ก่อนที่พวกเขาจะพูดอะไร เบเนดิกต์ที่สาม ก็พูดช้าๆ แต่สงบว่า “เจ้ามั่นใจมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ และเจ้าต้องขอบคุณลูเซียน อีวานส์สำหรับผลงานอันน่าทึ่งของเขาในการศึกษาผลกระทบของผู้สังเกตการณ์
“เอาล่ะ. หลังจากที่เจ้าเอาชนะปัญหาร้ายกาจและไม่ถูกควบคุมโดย ปีศาจไวเค็นอีกต่อไปแล้ว เจ้าจะเป็นกึ่งมนุษย์ครึ่งเทพที่แข็งแกร่งที่สุดภายใต้พระเจ้า ด้วยความช่วยเหลือของพลังพระเจ้าเสด็จ กองกำลังของศัตรูทั้งหมดจะก้มหน้าลงต่อหน้าเรา!”
เขาไม่ได้พูดถึงการทำลายสภาเวทมนตร์หรือสภามืดเพราะพระคาร์ดินัลทั้งหมดรู้ว่าองค์กรที่ปกป้องโดยมนุษย์ครึ่งเทพจะไม่มีวันตายจนกว่าเหล่ามนุษย์ครึ่งเทพจะพินาศ ผลลัพธ์ที่แย่ที่สุดคือการเปลี่ยนรูปลักษณ์และอยู่ในรูปแบบที่ต่างออกไป ความจริงที่โหดร้ายและเยือกเย็นอีกประการหนึ่งคือพวกมนุษย์ครึ่งเทพไม่เคยตาย พวกเขาสามารถกลับมาจากแม่น้ำแห่งโชคชะตาได้ตลอดเวลา
แน่นอน หลังจากที่ลูเซียน ค้นพบดวงอาทิตย์และยืนยันการมีอยู่ของดาวเคราะห์ เหล่าพระคาร์ดินัลก็เปิดกว้างมากขึ้นในตอนนี้ ท้ายที่สุด มีดาวเคราะห์และทรัพยากรอีกมากมาย สิ่งที่พวกเขาต้องทำคือขับไล่สภาเวทมนตร์ออกจากโลกนี้แทนที่จะพยายามกำจัดพวกเขา
เมื่อได้ยินคำประกาศอย่างมั่นใจของโป๊ป บรรดานักบุญก็สงบลงเช่นกัน พวกเขาเชื่อว่าพระองค์จะไม่ล้อเล่นกับชีวิตของเขาอย่างแน่นอน
พวกเขาออกจากมุมและไปถึงเสาสิบสองเสาที่รองรับลูกบาศก์วงกลมแปลกๆ จากนั้น ร่างกายของพวกมันก็พร่ามัวเป็นหมอก และความรู้สึกด้านลบที่รุนแรงก็ไหลออกมา
โป๊บไวเค็น ก้าวเข้ามาตรงกลางและติดไม้เท้าทองคำขาวกับรูที่ด้านบน จากนั้นเมื่อหลับตาลงครึ่งหนึ่ง เขาก็ร่ายเวทที่ชั่วร้าย แปลกประหลาด และแปลกประหลาดซึ่งแตกต่างไปจากพลังศักดิ์สิทธิ์ศักดิ์สิทธิ์และเคร่งขรึมอย่างสิ้นเชิง
ลมเริ่มพัด ความรู้สึกของความเศร้าโศก ความมืด การทุจริต และความเจ็บปวดได้เติมเต็มสถานที่ศักดิ์สิทธิ์โบราณแห่งนี้ในทันที
ศูนย์กลางที่พนักงานแพลตตินั่มและโป๊บไวเค็นเส้นและสัญลักษณ์เป็นประกาย บางตัวเป็นเงิน บางตัวเป็นสีแดงเข้ม บางตัวเป็นทองคำบริสุทธิ์ และบ้างเป็นสีเขียวสลัว พวกเขาเปลี่ยนแปลงไปอย่างไม่หยุดยั้งเหมือนกับจิตใจของมนุษย์ที่เอาแน่เอานอนไม่ได้
แสงและสัญลักษณ์ไหลไปทางเสาทั้งสิบสองต้น ย้อมเงาหมอกของพระคาร์ดินัลเป็นสีต่างๆ พวกเขาล่องลอยไปอย่างคลุมเครือราวกับภูตผีที่สร้างจากแสงซึ่งแสดงถึงความรู้สึกด้านลบต่างๆ
เมื่อเงาที่ดูเหมือนปีศาจยุคดึกดำบรรพ์ก่อตัวขึ้น เสียงกรีดร้อง คราง และเสียงคำรามก็ก้องกังวานภายในเขตรักษาพันธุ์โบราณ ทำให้สถานที่นี้ดูเหมือนนรกที่โหดร้ายและน่ากลัวที่สุด
ราวกับว่าเขาเคยได้ยินการเรียกของปีศาจและวิญญาณที่เสื่อมทราม ทันใดนั้นเงาดำลึกก็ปรากฏขึ้นข้างหลังโป๊บไวเค็นด้วยความเกลียดชังและความโกรธอย่างแรงกล้า นี่คือ ปีศาจไวเค็นนั่นเอง
ตู้ม!
ทันทีที่ ปีศาจไวเค็นปรากฏตัว อากาศมืดก็โผล่ออกมาจากความว่างเปล่าของวงกลมและระเบิดออก จากนั้นแสงหลากสีก็ควบแน่นในอากาศสีดำและแผ่ออกไปอย่างไร้ขอบเขต
ในกลุ่มของแสง ใบหน้าของมนุษย์ที่น่าสังเวช ปีศาจ มังกร และแวมไพร์ก็ปรากฏขึ้น ชั่วขณะหนึ่ง ใบหน้าที่บ้าคลั่งทั้งหมดเคลื่อนไหวอย่างยุ่งเหยิง มันให้ความรู้สึกเหมือนเป็นนรกยุคดึกดำบรรพ์อย่างแท้จริง!
ดวงตาของเขาปิดลงครึ่งหนึ่ง ไวเค็นก้าวไปข้างหน้าอีกก้าวหนึ่งและพูดคำที่คลุมเครือราวกับว่าเขาเป็นพระเจ้าที่ด่าปีศาจ
คทาทองคำขาวเรืองแสง และนรกยุคดึกดำบรรพ์จำลองขึ้นที่ศูนย์กลางของวงกลม หลังจากที่ค่อยๆ หลุดออกจากพื้นไปแล้ว พื้นก็ไม่เป็นสีเทาและวินเทจอีกต่อไปเหมือนเมื่อก่อน สัญลักษณ์แปลกๆ หายไป แทนที่ด้วยขุมนรกที่ลึก มืดมิด และไร้ก้นบึ้ง
นรกดึกดำบรรพ์จำลองขึ้นเรื่อยๆ และจุดแสงส่องประกายในความมืดมิดที่ก้นบึ้งเบื้องล่าง แสงไฟหลากสีสันปรากฏขึ้น และใบหน้าของสิ่งมีชีวิตที่ฉลาดนับไม่ถ้วนก็ปรากฏขึ้น เหมือนกับภาพสะท้อนของนรกดึกดำบรรพ์จอมปลอมที่อยู่เบื้องบน ความแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือความมืดที่นี่สูง ทรงพลัง บิดเบือน และไม่มีตัวตน
ไวเค็นได้อัญเชิญนรกดึกดำบรรพ์จริงๆ!
……
ภายในขุมนรกยุคดึกดำบรรพ์ ขณะที่ลูเซียนพุ่งไปข้างหน้า ทำให้ความเย่อหยิ่ง ความโลภ ความเจ้าเล่ห์ และปิศาจยุคดึกดำบรรพ์อื่นๆ เล็กลงเรื่อยๆ ความว่างเปล่าและรังสีของแสงในนั้นก็เริ่มสั่นสะท้าน!
ในระหว่างนั้น เงาสิบสองเงาที่คล้ายกับปีศาจยุคดึกดำบรรพ์ก็ก่อตัวขึ้นในบริเวณใกล้เคียง และปีศาจยุคดึกดำบรรพ์ทั้งเจ็ดก็ขยายตัวราวกับว่าพวกมันกินยาชูกำลัง พวกเขาทั้งหมดหัวเราะเยาะเย้ยหยันและน่าสะพรึงกลัว
“ฮ่าๆ มีคนอัญเชิญนรกดึกดำบรรพ์!” ความเจ้าเล่ห์มองดูลูเซียนอย่างเย้ยหยัน ”ช่างโชคร้ายเหลือเกิน ในกรณีนี้ มันจะไม่ใช่แค่การต่อสู้ในหัวใจของเจ้า!”
ความเกลียดชังกัดฟันของมัน ”ความรู้สึกด้านลบมากเกินไปและวิญญาณที่หลงทางจำนวนมากถูกรวบรวมไว้ในสถานที่นี้ พลังเมื่อรวมกันจะเป็นที่น่าจดจำสำหรับเจ้า! เผชิญหน้ากับความโกรธและความเกลียดชังของเจ้าแล้วร้องไห้!”
“นี่เป็นพลังของมนุษย์ครึ่งเทพแล้ว และร่างกายของเจ้ายังอยู่ข้างนอก ทำให้เป็นไปไม่ได้ที่เจ้าจะใช้กำลังทั้งหมดของเจ้า!” ความเย่อหยิ่งมองลงมาที่ลูเซียน ”คุกเข่าและขอ บางทีเจ้าจะให้นายตายอย่างรวดเร็ว!”
“อัญเชิญนรกดึกดำบรรพ์…”ลูเซียนมองดูความว่างเปล่าอย่างตกตะลึง เร็วมาก?
……
เมื่อเห็นว่านรกดึกดำบรรพ์ถูกอัญเชิญ ฟิลิเบลล์ ฟิลิป และพระคาร์ดินัลหลวงคนอื่นๆ ก็โล่งใจ พวกเขารอดชีวิตจากหนึ่งในสองอันตราย จากนั้นพวกเขาจะเรียกการฉายภาพหุบเขาวิมานเพื่อให้สมดุลกับการฉายภาพนรกดึกดำบรรพ์เพื่อให้สมเด็จพระสันตะปาปาสามารถละลายได้อย่างสมบูรณ์
พวกเขาคิดและพยายามดิ้นรนที่จะต่อต้านเพราะนรกยุคดึกดำบรรพ์มีแรงดึงดูดอย่างแรงกล้าในสถานะปัจจุบันของพวกเขา พวกเขาอาจจะหลงทางและกลืนกินโดยนรกดึกดำบรรพ์หากพวกเขาประมาท
เมื่อพวกเขารอโป๊บไวเค็น เพื่อเรียกการฉายภาพของหุบเขาวิมานด้วยไม้เท้าทองคำขาว ไวเค็นก็ลืมตาขึ้นซึ่งส่องแสงเหมือนดวงอาทิตย์สองดวง
ในขณะเดียวกัน ปีศาจไวเค็นที่มืดมนและชั่วร้ายที่อยู่ข้างหลังเขาก็ก้าวไปข้างหน้าและละลายเข้าไปในร่างกายของเขา
เป็นผลให้ตาซ้ายของ ไวเค็นหรี่ลงเหมือนคืนที่มืดมิดที่สุด ซึ่งเป็นความแตกต่างอย่างมากกับตาขวาที่สว่าง อย่างไรก็ตาม ความสมดุลที่แปลกประหลาดดูเหมือนจะถูกรักษาไว้ เขายิ้มเยาะเย้ย
“เกิดอะไรขึ้นกันแน่”
“พวกมันละลายง่ายขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ไอ้บ้า!”
ความคิดที่แตกต่างกันเกิดขึ้นกับพระคาร์ดินัลที่ต้องการออกจากวงกลมโดยไม่รู้ตัว อย่างไรก็ตาม พลังดูดกลืนอันทรงพลังจากขุมนรกยุคดึกดำบรรพ์ทำให้พวกเขาหยุดชะงัก
ไวเค็นหัวเราะอย่างโจ่งแจ้งและชี้ไม้เท้าทองคำขาวไปข้างหน้า ”เจ้าโชคดีและเป็นที่ชื่นชอบ และเจ้าจะได้รับเกียรติสูงสุด ซึ่งก็คือการหลอมรวมเข้ากับเจ้า การจุติขององค์พระผู้เป็นเจ้า เพื่อปลุกพระเจ้าที่แท้จริงองค์เดียวและกลายเป็นส่วนหนึ่งของพระองค์”
ขณะที่เขาชี้ไม้เท้าทองคำขาวและพูดคำประกาศอันบ้าคลั่งของเขาที่มีพลังเหนือธรรมชาติ นรกยุคดึกดำบรรพ์ที่จำลองขึ้นมาก็แยกย้ายกันไปและผูกมัดพระคาร์ดินัลหลวงไว้ ทันใดนั้น พวกเขารู้สึกว่าโป๊บไวเค็น คือชะตากรรมของพวกเขา และพวกเขาต้องการหลอมรวมเข้ากับพระองค์อย่างจริงใจ!
“ทำไมสิ่งนี้ถึงเกิดขึ้น” นักบุญเคธีอุทานด้วยความตกใจ
ไวเค็นทั้งพระสันตะปาปาและสัตว์ประหลาดเยาะเย้ย “เพราะเจ้าเป็นปีศาจดึกดำบรรพ์ที่ยิ่งใหญ่ที่สุด และเจ้ามีค่าเท่ากับร่างโคลนของเจ้า! สิ่งนี้ถูกตัดสินโดยเจ้าสมบัติของปิศาจยุคดึกดำบรรพ์ เจ้าขอโทษที่เจ้าละเลยสิ่งนั้นในไฟล์ที่ข้ามอบให้เจ้า บรรดาผู้ที่ไม่ได้กลายเป็นมนุษย์ครึ่งเทพตามเส้นทางนี้จะไม่มีวันสัมผัสได้”
“ไม่น่าแปลกใจที่เจ้ายินดีแบ่งปัน!” ฟิลิปร้องไห้อย่างสิ้นหวัง
“เจ้าเสียสติไปแล้วเหรอ? เจ้ากำลังละลายรากฐานของคริสตจักร!” ฟิลิเบลล์คำรามโดยเน้นว่าการเผยแพร่ศรัทธาไม่สามารถทำได้หากไม่มีพวกเขา
แสงสีสันแห่งความรู้สึกด้านลบได้กระโจนขึ้นท่ามกลางพระคาร์ดินัล ทำให้พวกเขาซึมซับกับ ไวเค็นได้เร็วและเร็วขึ้น
ไวเค็นพูดด้วยรอยยิ้มอันอบอุ่นว่า “ช่วยไม่ได้ แม้ว่าเจ้าจะซาบซึ้งในการมีส่วนร่วมของลูเซียน อีวานส์ ต่อทฤษฎีผู้สังเกตการณ์และการทดลองทางความคิดทั้งสองครั้ง แต่ก็ไม่ใช่ทฤษฎีที่สมบูรณ์แบบ การรวมตัวของเราไม่ได้เกิดขึ้นชั่วคราว และเราจะแยกจากกันอีกครั้ง
“แน่นอน เหตุผลที่สำคัญที่สุดก็คือเจ้าไม่เข้มแข็งพอที่จะเป็นผู้สังเกตการณ์ ดังนั้น เจ้าต้องการให้เจ้าละลายในตัวเจ้าเพื่อเรียกนรกดึกดำบรรพ์จริงๆ หลังจากที่เจ้ากลายเป็นพระเจ้าที่แท้จริงแล้วทุกอย่างจะสามารถแก้ไขได้อย่างสมบูรณ์
“ถ้าเจ้าทำสำเร็จ คริสตจักรจะไม่มีวันล่มสลายไปพร้อมกับเจ้าในฐานะพระเจ้าที่แท้จริง และไม่สำคัญว่าเจ้าจะอยู่ที่นี่หรือไม่ ถ้าเจ้าล้มเหลว เจ้าจะเข้าสู่โหมดพักตัวนานและกระทั่งถูก ปีศาจไวเค็นกลืนกิน ซึ่งในกรณีนี้ คริสตจักรก็ไม่สำคัญสำหรับเจ้า! เจ้าไม่สนหรอกว่าโลกจะถูกทำลายหลังจากการตายของเจ้า!”
พระคาร์ดินัลไม่สามารถเสียใจมากไปกว่านี้แล้ว แต่พวกเขาก็ยังไม่เสียหาย พวกเขาคุยกันเป็นการส่วนตัวมาก่อนและคาดการณ์ถึงการเปลี่ยนแปลงที่เป็นไปได้ ในตอนนี้ หากพวกเขาต้องลงมือร่วมกันตามแผนฉุกเฉิน และเนื่องจาก ไวเค็นไม่สามารถวอกแวกได้ มีโอกาสดีที่พวกเขาจะหนีไปได้!
แน่นอนพวกเขาไม่ใช่คนโง่ที่จะเชื่อทุกอย่างที่สมเด็จพระสันตะปาปาพูด!
เมื่อพวกเขาระดมกำลังทั้งหมดและโจมตีพร้อมกัน นักบุญมาเรียและพระคาร์ดินัลหลวงฟิลิปก็เสียสมาธิและตกอยู่ในความบ้าคลั่ง หลอมละลายในนรกดึกดำบรรพ์โดยสมัครใจ!
พวกเขาถูกควบคุมโดย ไวเค็นแล้วหรือยัง?
ความสิ้นหวัง ความเสียใจ ความเจ็บปวด และความรู้สึกอื่นๆ ผุดขึ้นในใจของพระคาร์ดินัลคนอื่นๆ ทำให้เป็นไปได้น้อยลงสำหรับพวกเขาที่จะต้านทานการดูดกลืน เป็นผลให้พวกเขาละลายและสะท้อนอยู่ในนรกดึกดำบรรพ์ที่แท้จริง!
ตู้ม!
ความมืดบนพื้นลุกขึ้นและโอบกอดนรกดึกดำบรรพ์จอมปลอมบนท้องฟ้า รวมตัวกันในโลกที่เต็มไปด้วยการทรยศ การเข่นฆ่า ความหึงหวง และราคะ!
ตู้ม!
ด้านหลัง ไวเค็นพื้นที่ถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ และเพลงสวดที่ศักดิ์สิทธิ์และน่าอัศจรรย์ก็ออกมา สวรรค์บนภูเขาอันรุ่งโรจน์และรุ่งโรจน์มาถึงแล้ว!
ทั้งสองเคลื่อนเข้าหากัน ทำให้เกิดอากาศประหลาดที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า ในทุกมุมโลก ทิวทัศน์ครึ่งคืนครึ่งวันที่ไม่ธรรมดาปรากฏขึ้น
ในนครลอยฟ้า ดักลาสสัมผัสได้ถึงบางสิ่งเมื่อนรกยุคดึกดำบรรพ์รวมตัวกัน เขากระพริบตาไปที่กลางอากาศและมองไปยังทิศทางของเมืองศักดิ์สิทธิ์ด้วยความงุนงง ดวงดาวปรากฏขึ้นในดวงตาของเขาและเคลื่อนไปในวิถีลึกลับ ราวกับว่าเขากำลังแสดงโหราศาสตร์กับพวกเขาราวกับลูกบอลคริสตัล
“ ไวเค็นพยายามทำอะไร”