Throne of Magical Arcana ศึกบัลลังก์เวทอาร์คานา - บทที่ 858 ไข่มุกบนมงกุฎเวทมนตร์

หลังจากตกตะลึงอยู่เกือบนาที เฟอร์นันโดก็รีบถาม “ดักลาส เจ้ากำลังแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์อะไรอยู่”

เขาไม่เคยอายเมื่อต้องถามคนอื่นถึงสิ่งที่เขาไม่รู้ และเขาก็จริงจังที่สุดเมื่อต้องพูดถึงสิ่งที่เขาสนใจ ความรู้ด้านเวทมนตร์และปัญหาทางคณิตศาสตร์นั้นอยู่ในกลุ่มพวกเขาอย่างแน่นอน

เมื่อตั้งวงเวทย์ปลุกไว้รอบๆ ดักลาสรู้เรื่องนี้เมื่อเฟอร์นันโดเข้ามาในสถานที่ แต่แทนที่จะทักทายผู้มาเยี่ยมเขายังคงอาศัยอยู่ในมหาสมุทรของคณิตศาสตร์ จนกระทั่งเฟอร์นันโดเปิดปากของเขาในที่สุดเขาก็เงยหน้าขึ้นและตอบว่า “การคำนวณพื้นที่และปริมาตรของวัตถุที่ไม่ธรรมดาตลอดจนปัญหาที่เกี่ยวข้อง”

ปากกาขนนกในมือของเขาไม่หยุดเมื่อเขาตอบคำถาม ดังนั้น คำพูดของเขาจึงค่อนข้างตรงไปตรงมา

เฟอร์นันโดดูตกใจทันทีหลังจากได้ยินคำตอบ ดวงตาสีแดงของเขาเหมือนดวงอาทิตย์ที่แผดเผาสองดวง”การคำนวณพื้นที่และปริมาตรของวัตถุไม่ปกติ? เจ้ากำลังศึกษาเส้นโค้งอยู่หรือเปล่า”

เป็นปัญหาพื้นฐานในการวิเคราะห์แบบจำลองเวทมนตร์ที่ซับซ้อนซึ่งทำให้นักเวทรุ่นต่อรุ่นไม่พอใจ มันเป็นไข่มุกที่เจิดจ้าที่สุดบนมงกุฎแห่งเวทมนตร์ อย่างไรก็ตาม การวิจัยจนถึงขณะนี้สามารถใช้ได้เฉพาะกับเงื่อนไขพิเศษเท่านั้น แต่ไม่สามารถคาดการณ์ได้ นักเวทหลายคนรู้สึกท้อแท้จนตั้งคำถามถึงความเป็นไปได้ในการแก้ปัญหา พวกเขาพูดว่าเป็นการดีกว่าที่จะให้ความสนใจกับการศึกษาเกี่ยวกับการพัฒนาพลังทางจิตวิญญาณ ความคืบหน้าจะไม่รวดเร็วเช่นกัน แต่อย่างน้อยผลตอบแทนก็ชัดเจน

นั่นคือเหตุผลที่เฟอร์นันโดตกใจมาก จากกระดาษ สัญลักษณ์แปลกๆ และกราฟเส้นโค้ง เขาบอกได้เลยว่าดักลาสไปไกลกว่าใครในเรื่องนั้น!

หากปัญหาสามารถแก้ไขได้จริง ความยากลำบากในการวิเคราะห์และแกะสลักแบบจำลองเวทมนตร์สำหรับระดับต่ำ ระดับกลาง และระดับสูงทั้งหมดจะลดลงอย่างมาก และนักเวทจะแข็งแกร่งขึ้นมากในยี่สิบปี!

ดักลาสตื่นขึ้นจากการค้นคว้าของเขาและยิ้ม”ใช่ แม้ว่าข้าจะถูกเยาะเย้ยมาโดยตลอดว่าทำไม่ได้ แต่ข้าก็ไม่สามารถหยุดตัวเองจากการศึกษามันได้ ข้ารู้สึกว่ามันมีทิวทัศน์ที่สวยงามที่สุดในโลก”

“มุมมองของเจ้าคืออะไร” เฟอร์นันโดโพล่งออกมา แล้วเขาก็รู้ว่ามันไม่เหมาะสม”ถ้าไม่อยากตอบก็ไม่ต้อง ข้าแค่อยากรู้”

เขาเคารพความลับของคนอื่นมาโดยตลอดและไม่เคยแอบดูพวกเขา ซึ่งเป็นปัญหาร้ายแรงที่อาจทำให้นักเวทฆ่ากันเอง อย่างไรก็ตาม “ได้โปรดบอกข้า” บนใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน

ดักลาสหัวเราะคิกคัก”มันไม่ใช่เรื่องใหญ่ ข้าก็ประสบปัญหาบางอย่างเช่นกัน และข้าต้องการใครสักคนที่จะพูดคุยกับข้าและเป็นแรงบันดาลใจให้ข้า ข้ากำลังทำงานจากมุมมองของการแบ่งอนันต์และการรวมตัวกันใหม่…”

ไม่ได้ตั้งใจจะเก็บไว้คนเดียว เขาพูดต่ออย่างมีคารมคมคาย แม้ว่าเฟอร์นันโดจะไม่เข้าใจส่วนใหญ่ แต่เขาก็สามารถทำตามด้วยความเข้าใจพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของเขาได้ ครั้งแล้วครั้งเล่า เขาถามเกี่ยวกับส่วนต่างๆ ที่เขาไม่เข้าใจ ซึ่งทำให้ดักลาสมีความกระตือรือร้นมากขึ้น

“สัญลักษณ์นี้หมายความว่าอย่างไร” เฟอร์นันโดเข้าหาดักลาสแล้ว เขาชี้ไปที่สัญลักษณ์บางอย่างบนต้นฉบับ

ดวงตาของเขาเป็นประกาย ดักลาสพูดว่า “มันเป็นสัญลักษณ์ที่ข้ากำหนด บ่งบอกถึงอนันต์…”

เช่นนั้น ทั้งสองคนทุ่มเทให้กับการอภิปรายเรื่องคณิตศาสตร์มากจนลืมไปว่าลอเรนที่อยู่ข้างนอกนั้น

ดูเหมือนว่ามีเพียงไม่กี่คนที่พูดคุยกับดักลาสเกี่ยวกับปัญหาที่เขาภาคภูมิใจที่สุด ดังนั้นเขาจึงตื่นเต้นมาก ความอบอุ่นและความอ่อนโยนก่อนหน้านี้ของเขาถูกแทนที่ด้วยความตื่นเต้นบนใบหน้าของเขา เขาพูดต่อไปเหมือนชายชราที่ช่างพูดมากที่สุด

“เจ้ากำลังทำอะไร?” ลอเรนรออยู่ข้างนอกเป็นเวลานานแต่ไม่ได้รับอะไรเลย แต่เขาไม่พบร่องรอยของการต่อสู้ใดๆ เนตรสอดแนมรายงานว่าเฟอร์นันโดยังมีชีวิตอยู่ด้วย ดังนั้นเขาจึงกล้าได้กล้าเสียและเดินด้วยความสงสัยเพียงเพื่อค้นพบสิ่งที่ดูเหมือนจะเป็นฉากเมื่อเขาศึกษาในหอคอยเวทมนตร์มาก่อน

แก้มของดักลาสมีสีแดงเป็นพิเศษ”เรากำลังพูดถึงคณิตศาสตร์”

“ก็เห็นอยู่นั่นแหละ” ลอเรนยิ้ม”แต่เรามีเรื่องสำคัญกว่าจะหารือกันไม่ใช่หรือ”

“มันคืออะไร?” ดักลาสสงบสติอารมณ์ลงจากการสนทนาที่ดุเดือด

หลังจากเงียบไปชั่วครู่ เฟอร์นันโดพูดว่า “เราจะโจมตี คณะไต่สวน ในสถานที่นี้เพื่อฆ่าผู้พิทักษ์ราตรีระดับสูงและผู้ทรยศ อย่างไรก็ตาม ความปลอดภัยเป็นสิ่งสำคัญที่สุด เราไม่ควรเสี่ยง เราจะอพยพในกรณีที่มีความผิดปกติ”

ลอเรนมองเขาด้วยความประหลาดใจ นั่นไม่ใช่สิ่งที่เฟอร์นันโดพูดระหว่างการสนทนา เขาไม่ได้พูดถึงช่วงครึ่งหลังของประโยค

“ข้าต้องการข้อมูลโดยละเอียดรวมถึงการเปรียบเทียบจุดแข็งของเรา การกระจายของพลังศักดิ์สิทธิ์ ฯลฯ ก่อนที่ข้าจะตัดสินใจเข้าร่วมกับเจ้าหรือไม่” ดักลาสพูดอย่างรอบคอบ

ลอเรนรีบแนะนำสถานการณ์ในเมืองและพูดถึงข้อสรุปของพวกเขา

ดักลาสพยักหน้า”จากความฉลาดของเจ้า โอกาสในการประสบความสำเร็จค่อนข้างสูง เพราะผู้ดูตอนกลางคืนไม่สามารถคาดหวังได้ว่าเรากล้าพอที่จะโจมตีพวกเขาได้เลย อย่างไรก็ตาม มันก็อันตรายมากเช่นกัน หากเราช้าและศาสนจักรเปิดใช้งานวงกลมพลังศักดิ์สิทธิ์และวงกลมส่งสัญญาณในปฏิกิริยา เราจะประสบปัญหาร้ายแรง”

คริสตจักรได้จัดเตรียมสิ่งอำนวยความสะดวกมากมายเพื่อเอาชนะอาณาจักรเวทมนตร์ คริสตจักรในเมืองใหญ่นั้นต้องมีวงเวียนที่นำไปสู่เมืองหลวงของประเทศหลักๆ เจ้าแห่งเวลา, ดาบแห่งสัจธรรม, Grand Cardinals และผู้เชี่ยวชาญชั้นตำนานคนอื่นๆ อาจมาถึงในไม่กี่นาที หากพวกเขาถูกหยุดโดยวงอำนาจศักดิ์สิทธิ์ พวกเขาจะตกอยู่ในอันตรายร้ายแรง

“ลอเรนจะขัดขวางคริสตจักรด้วยไอเทมวิเศษ แต่เขาจะซื้อให้เราเพียงสองถึงสามวินาทีเท่านั้น เราต้องคว้าโอกาสที่จะหลบหนี” เฟอร์นันโดแนะนำแผนของพวกเขา

“นั่นจะทำ แม้ว่าเราจะเจออัศวินทองคำ ข้าก็ยังมั่นใจพอที่จะหนีจากการต่อสู้ เว้นแต่เขาจะไม่มีภูมิต้านทานต่อ หยุดเวลา” ดักลาสเปิดเผยว่าเขาสามารถ “หยุดเวลา” ซึ่งเป็นหนึ่งในคาถาระดับเก้าที่ยากที่สุด

“ข้าจะโจมตีหน่วยสืบสวนกับเจ้า” เฟอร์นันโดปลดปล่อยความโกรธที่ระงับบางส่วน

หลังจากที่พวกเขาทำแผนอย่างละเอียดและวิธีสำรองในการหลบหนี ลอเรนถามเฟอร์นันโดด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ว่า “ทำไมเจ้าถึงเน้นย้ำว่าความปลอดภัยสำคัญที่สุด และเราไม่ควรเสี่ยง”

เฟอร์นันโดเคร่งขรึมมาก”เพราะข้าเชื่อว่าดักลาสมีค่ามากกว่าการสืบสวน เมืองนี้ และแม้แต่สหภาพทั้งหมด แน่นอนว่านั่นไม่รวมถึงข้าด้วย”

ลอเรนมองเพื่อนของเขาด้วยความตกใจอีกครั้ง ผู้ชายคนนี้ชอบการประชดประชันมากกว่าคำชมเสมอ แต่เขาให้คำชมอย่างสูงกับดักลาส! แม้ว่าคำชมของเขาในตอนท้ายจะเปิดเผยธรรมชาติของเขา แต่ก็ยังค่อนข้างไม่น่าเชื่อ วันนี้ดวงอาทิตย์ขึ้นจากทิศตะวันตกหรือไม่?

เกิดอะไรขึ้นก่อนที่เขาจะเข้ามา? เฟอร์นันโดถูกควบคุมหรือไม่?

ลอเรนกลั้นความประหลาดใจไว้ถามอย่างระมัดระวัง “เจ้าเห็นนั้นที่ไหน”

เฟอร์นันโดตอบอย่างโกรธจัด “ทุกที่! ที่นี่ ที่นี่ และที่นี่!”

เขาชี้ไปที่เอกสารบนพื้นและบอกลอเรนเกี่ยวกับการค้นคว้าของดักลาสด้วยเสียงต่ำ

“ถ้าเขาทำสำเร็จ มันจะไม่ง่ายกว่านี้หรือที่ข้าจะเป็นนักเวทระดับสูง?” ลอเรนสังเกตด้วยความตื่นเต้น เขาชื่นชมและไว้วางใจการตัดสินใจของเพื่อนเสมอ

“ใครจะรู้? ยังมีปัญหาอีกมากมาย มีโอกาสที่มันจะยังไม่เสร็จเมื่อถึงเวลาที่เขาได้พบกับเทพธิดาแห่งเวทมนตร์” เฟอร์นันโดอดไม่ได้ที่จะล้อเลียนดักลาส

…

ขอบฟ้าเป็นสีแดงเข้มเมื่อพระอาทิตย์ตก และประตูเมืองกำลังจะปิด

บนเนินเขาใกล้ๆ เฟอร์นันโดเตรียมคาถาของเขาไว้ในวงกลมเวทมนตร์เสริมที่สร้างขึ้นชั่วคราว

“เขาปรับปรุงเวทมนตร์จริงๆเหรอ?” ดักลาสถามลอเรนด้วยความสงสัย

ลอเรนพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “ใช่ ในสหภาพทั้งหมดและองค์กรอื่นๆ ที่ข้าคุ้นเคย ไม่มีใครควบคุมมนต์สะกดได้อย่างสมบูรณ์แบบจนเกือบจะเป็นธรรมชาติ”

เฟอร์นันโดถูกปกคลุมด้วยกระแสไฟฟ้ากะทันหัน ท้องฟ้าภายในรัศมีหลายสิบกิโลเมตรกลายเป็นความมืด เมฆค่อยๆ ปรากฏขึ้น

“ไปในเมืองกันเถอะ พายุกำลังจะมาในอีกสามชั่วโมง” เฟอร์นันโดเดินออกจากวงเวทย์ ในเวลานี้เมฆก็ยังไม่มาก

มันคือ “การจัดการสภาพอากาศ” คาถาระดับเจ็ด!

พายุฝนฟ้าคะนองจะครอบคลุมร่องรอยของคลื่นเวทมนตร์เกือบทั้งหมด!

หลังจากที่พวกเขาแอบเข้าไปใน คณะไต่สวน เนื่องจากนักเวทที่ทรยศต่อพวกเขามักจะฝึกฝนเวทมนตร์ พวกเขาไม่กลัวว่าพวกเขาจะสัมผัสได้ถึงวงการป้องกันของทั้งเมือง

ดักลาสมองไปที่ท้องฟ้าค่อนข้างตกใจ”การจัดการสภาพอากาศ” เป็นประจำควรทำให้เกิดพายุฝนฟ้าคะนองหรือพายุหิมะอย่างรวดเร็วภายใต้สภาพอากาศที่เหมาะสม ทุกคนสามารถบอกได้ว่าปรากฏการณ์เหล่านั้นเกิดจากเวทมนตร์ ไม่มีใครเคยเปลี่ยนแปลงมันทีละน้อย ราวกับว่ามันเป็นการเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศเป็นประจำ เหมือนกับที่เฟอร์นันโดทำ

ด้วยวิธีนี้เท่านั้นที่จะหลีกเลี่ยงความสนใจของผู้พิทักษ์ราตรีที่กระตือรือร้นและชุดคลุมสีแดง

ลอเรนอยู่นอกเมืองเพื่อเฝ้าดูวงเวทย์ นอกจากนี้ เขายังจะบินไปยังจุดสูงสุดของเมืองหลังจากที่พายุมาถึง เฝ้าสังเกตโบสถ์ และทำลายมันด้วยอุปกรณ์วิเศษและสายฟ้าเมื่อใดก็ตามที่จำเป็น ในทางกลับกัน เฟอร์นันโดและดักลาสเข้าไปในเมืองก่อนที่ประตูจะปิด พวกเขาซ่อนตัวอยู่ในโรงเตี๊ยมที่ค่อนข้างสะอาด

เมฆรวมตัวกันมากขึ้นเรื่อยๆ และอากาศก็เริ่มชื้นและชื้น ทุกคนสัมผัสได้ถึงพายุที่กำลังจะมา มีคนไม่กี่คนที่อยู่บนถนน แม้แต่ทหารลาดตระเวนก็ยังคิดว่าควรซ่อนตัวจากสายฝนที่ไหน

สายฟ้าฟาดลงบนท้องฟ้าที่มืดมิด ทำให้เกิดฟ้าร้องที่รุนแรง

ดักลาสและเฟอร์นันโดมองหน้ากันและพยักหน้า พวกเขาออกจากโรงเตี๊ยมและเดินไปที่ คณะไต่สวน

ตู้ม!

สายฟ้าแลบฟ้าร้องลั่นไม่หยุด เมื่อพวกเขาไปถึง คณะไต่สวน ฝนก็เทลงมาอย่างหนัก

การสืบสวนเป็นหอคอยสองชั้นที่ไม่เด่น ดูเหมือนธรรมดา แต่ให้ความรู้สึกมืดมนและน่าสยดสยอง มันเป็นฝันร้ายของนักเวทและคนธรรมดา

“จากไฟล์ก่อนหน้าของเรา ส่วนหลักของคณะไต่สวนอยู่ใต้หอคอย” เฟอร์นันโดเตือนเขา

เมื่อฝนเทลงมา ทุกอย่างก็มืดมิด และประสาทสัมผัสทั้งหมดก็ถูกปิดกั้น

ดักลาสและเฟอร์นันโดเคลื่อนไหวเร็วขึ้นราวกับว่าพวกเขารีบร้อน

“เจ้ากำลังทำอะไร?” ถามผู้พิทักษ์ราตรีที่แกล้งทำเป็นภารโรง

“ท่านครับ เรามีเบาะแสที่สำคัญเกี่ยวกับนักเวท!” ดักลาสพูดด้วยความตื่นตระหนก

ผู้เฝ้ายามกลางคืนไม่แปลกใจ เขาสังเกตคนแปลกหน้าอย่างระมัดระวัง เมื่อเร็วๆ นี้ หลายคนมาที่ คณะไต่สวน ตอนกลางคืนเพื่อสารภาพความลับของพวกเขา

ทันทีที่ดวงตาของเขาสบตาของดักลาส ดูเหมือนว่าเขาจะจมลงไปในจักรวาลอันไร้ขอบเขต เขาดูค่อนข้างกระวนกระวายใจ”ทำไมเจ้าไม่มาเร็วกว่านี้? ข้าจะพานายไปหากัปตัน!”

คลื่นเวทมนตร์ที่คลุมเครือจมอยู่ในพายุ

………………………………………………………………..