Tranxending Vision – เนตรเนรมิตร - 462 ยอมเป็นตัวสำรอง !

　　มันเป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลถ้าลูกหนี้จะจ่ายเงินคืนให้กับเจ้าหนี้ ของขวัญก็เช่นกันผู้รับมีสิทธิ์ที่จะปฏิเสธของขวัญจากผู้ให้ถ้ามองในมุมมองของเจียงหยูยี่ เธอมีเหตุผลมากพอที่จะคืนทั้งเงินและของขวัญกลับไปแต่ถ้าเซี่ยเหล่ยรับสิ่งเหล่านั้นกลับคืนมา ความสัมพันธ์ที่ดีที่มีมานานกว่า 20 ปีจะจบลงทันทีพร้อมกับสถานะใหม่ที่เรียกว่าลูกหนี้และเจ้าหนี้

　　แต่ที่จริงแล้วสำหรับเซี่ยเหล่ย การที่เขาช่วยเหลือเธอมากขนาดนี้ก็เพราะต้องการที่จะตอบแทนบุญคุญของครอบครัวเธอเพราะถ้าไม่มีพ่อแม่ของเธอ เขาคงไม่สามารถเติมโตมาได้จนถึงทุกวันนี้ เขาได้รับความช่วยเหลือมากมายดังนั้นเขาเพียงแค่อยากตอบแทนบุญคุณบ้างก็เท่านั้น

　　 หยูยี่ ผมคิดว่าก่อนอื่นคุณควรจะหยุดร้องไห้ จากนั้นก็เก็บเงินและสร้อยคอกลับไปเถอะนะ  เซี่ยเหล่ยพูดอ้อนวอน

　　 เลือกมาเดี๋ยวนี้  เจียงหยูยี่ยังยืนยันคำเดิมด้วยความหนักแน่น แม้ว่าในขณะที่พูดนี้เธอจะยังร้องไห้อยู่ก็ตาม

　　เซี่ยเหล่ยหัวเราะเล็กน้อยก่อนจะพูดว่า  หยูยี่…ผมจะเลือกได้ยังไงหล่ะ? 

　　เจียงหยูยี่ไม่ได้พูดอะไร เธอเดินเข้าไปหาเซี่ยเหล่ยเรื่อยๆจนไปซบกับอกของเขา

　　เธอรอเขามานานหลายปีแต่ตอนนี้เขาคนนั้นกำลังจะแต่งงานกับคนอื่น เธอเจ็บปวดกับความรู้สึกในตอนนี้อย่างมาก

　　แม้ว่าบางครั้งเธอจะพยายามตัดใจแต่ด้วยท่าทางและการกระทำของเขาทำให้เธอตัดใจได้ยาก เธอคิดว่า ‘ถ้ามีผู้ชายคนหนึ่งมอบสร้อยคอราคาเป็นล้านหยวนให้กับผู้หญิงคนหนึ่ง เขาจะไม่ได้คิดอะไรกับผู้หญิงคนนั้นเลยอย่างนั้นเหรอ?’

　　นี่เป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เธอตัดใจไม่ได้!

　　อย่างไรก็ตาม เซี่ยเหล่ยในตอนนี้จำเป็นต้องเลือกข้อใดข้อหนึ่ง

　　ผู้ชายที่ดีต้องมีความรับผิดชอบต่อคำพูดและการกระทำของตัวเองแต่ครั้งนี้…เขาเพิ่งจะจดทะเบียนสมรสกับเฉินตูเทียนหยินไปหมาดๆ เขาไม่สามารถหย่ากับเธอแล้วมาแต่งงานกับเจียงหยูยี่ได้

　　 ถ้าคุณไม่เลือก ฉันจะเลือกให้คุณเอง!  เจียงหยูยี่พูดอย่างเคร่งขรึม

　　เซี่ยเหล่ยรีบพูดทันทีว่า  หยูยี่ใจเย็นก่อน ผมบริสุทธิ์ใจจริงๆในสิ่งที่ผมทำไป ผมแค่ต้องการตอบแทนบุญคุณของลุงเจียงและป้าเจียงก็เท่านั้น ผมอยากให้พวกเขามีชีวิตความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ส่วนคุณ…  Aileen-novel

　　 ฮื้อออ!  เจียงหยูยี่ร้องไห้หนักกว่าเก่าก่อนจะพูดว่า  ดูเหมือนคุณจะเลือกคำตอบได้แล้ว ฉันจะเอาเงินและสร้อยคอทิ้งไว้ที่นี่ ส่วนที่เหลือฉันจะทยอยจ่ายเรื่อยๆตามที่บอกไป 

　　เจียงหยูยี่ลุกขึ้นพร้อมกับเดินออกไป

　　แต่เซี่ยเหล่ยก็ไม่ปล่อยเธอไป เขารีบคว้ามือของเธอไว้ทันที

　　 ปล่อยฉัน!  เจียงหยูยี่พูดพร้อมพยายามสะบัดมือ

　　อย่างไรก็ตามเซี่ยเหล่ยไม่ปล่อยมือเธอเด็ดขาด เขารู้ดีว่าครั้งนี้ถ้าปล่อยเธอไป เธอจะหายไปพร้อมกับความสัมพันธ์อันดีของพวกเขา

　　ในขณะที่เจียงหยูยี่พยายามที่จะสลัดมือและเซี่ยเหล่ยก็พยายามจะรั้งเธอไว้ พวกเขายื้อกันไปยื้อกันมาอยู่ห้าวินาทีก่อนที่จะเสียหลักและล้มลงไปนอนทับกันอยู่บนโซฟา

　　 คุณ…  เจียงหยูยี่พูด แต่ก็ไม่ทันจะจบประโยค

　　เซี่ยเหล่ยก็รีบพูดแทรกขึ้นทันทีว่า  คุณฟังผมพูดก่อนได้มั้ย? 

　　น้ำตาของเจียงหยูยี่ไหลอีกครั้งก่อนที่เธอจะพูดขึ้นว่า  คุณให้เงินกับฉันตั้งเยอะ นั่นรวมถึงสร้อยคอที่เป็นของมีค่าราคาแพงอีก คุณไม่ได้ต้องการให้ฉันเป็นผู้หญิงของคุณด้วยอย่างนั้นหรอกเหรอ? 

　　 ห๊ะ?  เซี่ยเหล่ยพูดพร้อมกับรู้สึกงุนงง

　　เจียงหยูยี่พูดว่า  อย่าทำเป็นงงเลย มีผู้ชายมากมายบนโลกที่แต่งงานมีภรรยาถูกต้องถามกฏหมายแล้ว แต่ผู้ชายคนนั้นก็ยังมีผู้หญิงคนอื่นอีก ทำไมคุณไม่ลองเป็นผู้ชายแบบนั้นดูบ้างหล่ะ? 

　　เซี่ยเหล่ยรีบพูดขึ้นทันทีเลยว่า  หยูยี่ ผมไม่ใช่ผู้ชายแบบนั้น และผมก็เกลียดผู้ชายประเภทนั้นมาก 

　　 ฉันรู้ว่าคุณไม่ได้เป็นแบบนั้นแต่คุณก็สามารถเรียนรู้ที่จะเป็นผู้ชายแบบนั้นได้นี่!  เจียงหยูยี่พูด

　　เซี่ยเหล่ยถึงกับพูดไม่ออก

　　 ฉันไม่สนใจเรื่องอื่นหรอกนะ คุณมีทางเลือกแค่สองทางเท่านั้น หนึ่งคือเอาเงินและสร้อยคืนกลับไป สองคือไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง ให้ฉันเป็นภรรยาของคุณ  เจียงหยูยี่พูดแม้ว่าเธอจะร้องไห้อยู่ก็ตาม　　เซี่ยเหล่ยเป็นคนใจอ่อนมาก เขาใจอ่อนทุกครั้งที่เห็นน้ำตาและยิ่งเป็นน้ำตาของเจียงหยูยี่ที่เขารู้จักมาตั้งแต่เด็ก มันทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดอย่างมากอย่างไรก็ตามเขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะพูดว่า  หยูยี่ หยุดร้องเถอะนะ ผม…คือผม คุณก็รู้จักผมนี่ ผมเพิ่งจะจดทะเบียนสมรสกับเฉินตูเทียนหยินไป จะให้ผมมีเมียน้อยตั้งแต่ตอนนี้เลยอย่างนั้นเหรอ? อีกอย่างผมจะให้คุณเป็นเมียน้อยได้ยังไงกัน 

　　 เฉินตูเทียนหยินก็คือเฉินตูเทียนหยินส่วนฉันก็คือฉัน  เจียงหยูยี่พูดก่อนจะพูดต่อว่า  คุณจะหย่ากับเธอแล้วมาแต่งงานกับฉันได้ไหม? 

　　 ผมจะทำอย่างนั้นได้ยังไงหล่ะ?  เซี่ยเหล่ยพูด

　　 ถ้าอย่างนั้นคุณจะให้ฉันทำยังไง? ฉันยินดีที่จะเป็นเมียน้อยของคุณแต่คุณก็ไม่ยอม คุณต้องการอะไรกันแน่? ต้องการจะทิ้งฉันงั้นเหรอ? หรือว่าอยากให้ฉันตาย เพราะถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะตายให้คุณดูเดี๋ยวนี้เลย  เจียงหยูยี่พูดพร้อมเดินไปที่ระเบียง

　　แต่เซี่ยเหล่ยก็คว้าเธอเอาไว้ก่อนจะลากไปนั่งที่โซฟาพร้อมกับพูดว่า  หยูยี่ คุณให้เวลาผมคิดหน่อยได้มั้ย? 

　　 สิบนาที ฉันจะให้เวลาคุณคิดสิบนาทีเท่านั้น  เจียงหยูยี่พูด

　　เซี่ยเหล่ยหลับตาอย่างเจ็บปวด

　　เมื่อผ่านไปสิบนาทีแล้วแต่เซี่ยเหล่ยก็ไม่สามารถให้คำตอบกับเจียงหยูยี่ได้ เธอจึงพูดว่า  ตอนนี้เงินเป็นของคุณแล้ว ฉันรู้ว่าฉันไม่ดีพอที่จะเทียบเท่ากับเฉินตูเทียนหยิน เธอเป็นผู้หญิงที่ยอดเยี่ยมมาก เธอเป็นผู้หญิงที่เก่งและรวยที่สุดในประเทศจีน เธอเหมาะสมกับคุณมาก ดังนั้นหยุดคิดเกี่ยวกับมันและปล่อยฉันไปเถอะ ฉันจะกลับบ้านแล้ว 

　　 คุณแน่ใจแล้วอย่างนั้นเหรอว่าคุณรักผมจริงเพราะสิ่งที่คุณทำตั้งแต่เด็กคือการแกล้งผมนะ  เซี่ยเหล่ยพูดพร้อมกับน้ำตาที่เริ่มคลอเบ้า　　ด้วยคำพูดของเซี่ยเหล่ย ทำให้เจียงหยูยี่ปล่อยโฮครั้งใหญ่ออกมาอีกครั้ง

　　เซี่ยเหล่ยมองไปที่เจียงหยูยี่ก่อนจะพูดว่า  หยูยี่ ก่อนหน้านี้คุณบอกผมว่าจะรอผมห้าปีนี่ ทำไมวันนี้คุณถึง…. 

　　ใบหน้าของเจียงหยูยี่เริ่มเปลี่ยนเป็นสีแดงก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นว่า  คุณใจร้ายมาก ฉันรอคุณมานานกว่ายี่สิบปี ตลอดเวลาฉันไม่เคยเห็นเรือนร่างของผู้ชายเลย คุณบอกว่าอีกห้าปีงั้นเหรอ? คุณต้องรอให้ฉันแก่ขึ้นอีกห้าปีก่อนถึงค่อยกลับมาหาคุณอย่างนั้นเหรอ? 

　　เซี่ยเหล่ยพูดอะไรไม่ออกเลย

　　 ตอนนี้ฉันอยู่ในวัยที่เหมาะสมที่สุดแล้ว คุณยังจะรออะไรอีกหล่ะ?  เจียงหยูยี่พูด พร้อมกับเอื้อมมือไปปลดเข็มขัดของเซี่ยเหล่ยออก

　　แต่จู่ๆโทรศัพท์ของเซี่ยเหล่ยก็ดังขึ้นพอดี…..