Tranxending Vision – เนตรเนรมิตร - 486 ผมมาแล้วเย่คุน!

　　หิมะเริ่มโรยตัวลงมาช่วงกลางดึกคืนนั้นแต่เมื่อพระอาทิตย์กลับมา โลกก็เปล่งประกายอีกครั้ง ทางเหนือของประเทศจีนดูสวยงามขึ้นมากเมื่อดินถูกชั้นหิมะสีขาวปกคลุม

　　ข้างนอกนั่นหนาวราวกับจะเยือกแข็งแต่ข้างในนั้นทั้งอบอุ่นและอบอวลไปด้วยเสน่หาของบทรัก

　　 ฮือ…  เย่เสี่ยวฉีก้มหน้าลงพร้อมกับส่งมือทั้งสองขึ้นปิดบังใบหน้า เธอไม่รู้สึกอยากปกปิดร่างกายอีกต่อไปแล้ว ตอนนี้เธอกำลังร้องไห้อย่างเศร้าโศก

　　เซี่ยเหล่ยอยู่ข้างๆเธอพยายามปลอบด้วยคำหวานหู  ผมขอโทษนะเสี่ยวฉี ผมคงรักคุณมากไป คือผมทนไม่ไหวจริงๆ แต่ไม่ต้องห่วงนะผมจะรับผิดชอบเอง 

　　 ฮึก ฮืออ… ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้ คุณมอมเหล้าฉันแล้วก็นอนกับฉัน ฉัน…ฮื่อออ…  เย่เสี่ยวฉีร้องไห้หนักอีกครั้งก่อนจบประโยค

　　แต่การร้องไห้ของเธอนั้นไม่มีน้ำตาแม้สักหยด ช่วงว่างเล็กๆระหว่างนิ้วมือที่ปิดหน้าอยู่ช่วยให้เธอแอบมองเซี่ยเหล่ยได้อย่างชัดเจน

　　ฝ่ายเซี่ยเหล่ยก็แกล้งทำเป็นไม่เห็นและทำเป็นปลอบใจผู้หญิงที่เขาเพิ่งจะ ‘นอน’ กับเธอต่อไป  เสี่ยวฉี อยากให้ผมสาบานมั้ย? เอาล่ะ ผมขอสาบานต่อสวรรค์เลยว่าถ้าผมไม่รับผิดชอบคุณล่ะก็ ขอให้ผม… 

　　ทันใดนั้นเย่เสี่ยวฉีก็รีบเอามือปิดปากเซี่ยเหล่ยทันที  อย่าพูดแบบนั้นสิ ฉันเชื่อคุณค่ะ คาโต้ เราก็มาถึงขั้นนี้กันแล้ว ตอนนี้ฉันก็ถือว่าเป็นผู้หญิงของคุณไปแล้วด้วย เพราะอย่างนั้นฉันคงปล่อยให้คุณพูดอะไรแบบนั้นไม่ได้จริงมั้ยคะ? ถ้ามีเรื่องน่ากลัวเกิดขึ้นกับคุณ ฉันเองก็คงอยู่ต่อไปไม่ได้เหมือนกัน 

　　 คุณเป็นคนดีจริงๆ เสี่ยวฉี  เซี่ยเหล่ยพูดพร้อมรอยยิ้ม

　　เย่เสี่ยวฉีโผเข้ากอดเซี่ยเหล่ยทันที  ฉันรักคุณค่ะคาโต้  เธอพูดด้วยความหลงใหล

　　 ความรักที่ผมมีให้คุณน่ะล้ำลึกยิ่งกว่ามหาสมุทรอีกนะครับ  เซี่ยเหล่ยกล่าวแม้จะรู้สึกได้เลยว่าขนที่หลังของเขาลุกกันเกรียวกราวแล้ว

　　เย่เสี่ยวฉีวาดแขนขึ้นโอบเขาพูดเสียงหวานราวกับน้ำผึ้ง  คาโต้ เมื่อคืนน่ะฉันเมา คุณก็คงพอใจอยู่ฝ่ายเดียวแต่ฉันนี่สิคะจำอะไรไม่ได้เลย มันไม่ยุติธรรมเลยจริงมั้ยคะ? เรามาทำกันอีกรอบเถอะ 

　　 นี่…  เซี่ยเหล่ยเริ่มมีปัญหาแล้ว

　　แต่ก่อนที่เขาจะได้ตอบอะไร เย่เสี่ยวฉีก็ผลักเขาลงกับเตียงแล้วคลานขึ้นคร่อมเสียก่อน ตอนนี้เธอก็เหมือนกับกระต่ายหิวโหยที่เพิ่งเจอแครอทน่าอร่อย เธอทั้งขบกัดที่คอและแผงอกเซี่ยเหล่ยราวกับอยากจะกลืนเขาลงไปทั้งตัว

　　เซี่ยเหล่ยแทบจะยอมแพ้แล้ว ‘ถ้ารู้แบบนี้เราใส่เสื้อผ้าแล้วนั่งรอเธอตื่นที่โซฟาดีกว่า แต่ตอนนี้เราจะทำไงดีล่ะ? ทำไงดี?’ 　　ในขณะที่เขากำลังลังเล เย่เสี่ยวฉีได้โอกาสมุดเข้าไปใต้ผ้าห่ม ฝ่ายเซี่ยเหล่ย็็็ค่อยๆเลิกคิ้วเลิกขึ้นตาม

　　แต่เสียงกริ่งที่ประตูห้องก็ดังขัดขึ้นก่อน

　　เซี่ยเหล่ยรีบลุกหนีออกจากสถานการณ์เย้ายวนของเย่เสี่ยวฉีจนแทบจะดูเป็นการกระโจนออกจากเตียงเลยก็ว่าได้ เขารีบใส่กางเกงไปพร้อมๆกับถามคนหน้าห้อง  นั่นใคร? 

　　 รูมเซอร์วิสครับ  เสียงพนักงานโรงแรมตอบกลับมา  อาหารเช้าที่คุณสั่งมาส่งแล้วครับ 

　　 บอกให้เขาค่อยมาใหม่สิคะ  เย่เสี่ยวฉีพูดอย่างรำคาญในขณะที่กำลังโผล่หน้าออกมาจากผ้าห่มด้วย

　　 คงไม่ดีมั้งครับ ถ้าปล่อยให้อาหารเย็นคงไม่อร่อยแน่เลย  เซี่ยเหล่ยกล่าวพร้อมกับเปิดประตูให้คนด้านนอก

　　พนักงานโรงแรมค่อยๆเข็นรถเข็นอาหารเข้ามาในห้อง ส่วนเซี่ยเหล่ยก็อยู่ในสภาพแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว

　　เย่เสี่ยวฉีดึงผ้าห่มรอบตัวไว้แน่น สีหน้าเต็มไปด้วยความผิดหวังต่อให้คาโต้ ทากาสุเกะจะไม่ใช่มหาเศรษฐี เขาก็ยังหล่อและหุ่นแน่นน่ากินสำหรับเย่เสี่ยวฉีอยู่ดี ก่อนที่เสียงกระดิ่งจะดังเธอก็เกือบจะได้ทำอะไรดีๆอยู่แล้วเชียว แล้วแบบนี้จะไม่ให้เธอผิดหวังได้ยังไง?

　　เมื่อพนักงานออกไปจากห้องแล้ว เย่เสี่ยวฉีก็ยังคงแสดงความต้องการออกมาไม่ได้อยู่ดีเพราะเซี่ยเหล่ยก็แต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขาคือปลาตัวใหญ่ที่จะรับประกันความหรูหราร่ำรวยให้กับชีวิตเธอได้ ดังนั้นเย่เสี่ยวฉีจำต้องบอกตัวเองให้ค่อยเป็นค่อยไปไม่รีบร้อน คนในผ้าห่มจึงออกมาแต่งตัวให้เรียบร้อยตาม

　　เธอไม่ได้พยายามปกปิดร่างกายอีกแล้วตอนหาเสื้อผ้ามาใส่ เซี่ยเหล่ยที่ถูกกระตุ้นอีกครั้งถึงกับควบคุมตัวเองไว้ไม่ไหว บนกางเกงของเขาจึงมีเต็นท์หลังสูงเด่นขึ้นมาอีกครั้ง　　เย่เสี่ยวฉียกยิ้มเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเซี่ยเหล่ย  ดูคุณสิ เมื่อคืนยังไม่พออีกเหรอ? 

　　เซี่ยเหล่ยหัวเราะเบาๆ  เมื่อคืนคุณเมามากเลย ผมคงเต็มอิ่มไม่ได้หรอกแต่ผมจะค่อยๆชิมคุณไปตลอดชีวิตแทนนะ 

　　 เดี๋ยวคืนนี้ฉันจะให้คุณเติมเต็มอีกรอบนะ  เย่เสี่ยวฉีกล่าวอย่างยั่วยวน

　　‘แล้วคืนนี้เราจะใช้ข้ออ้างอะไรดีล่ะเนี่ย?’ เซี่ยเหล่ยคิดในใจ

　　หลังจากมื้อเช้าผ่านไปเซี่ยเหล่ยก็ขับรถไปส่งเย่เสี่ยวฉีที่บริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์ เขาเปิดประตูรถให้แล้วรอเธอเดินลงมาก่อนจะถามขึ้น  เสี่ยวฉีที่รัก คุณบอกว่าคุณจะแนะนำให้ผม แต่ให้คำตอบผมวันนี้เลยได้มั้ย? 

　　 ไม่ต้องห่วงค่ะ ฉันจะให้คำแนะนำที่ดีมากๆกับคุณแน่นอนแต่คุณต้องบอกฉันก่อนว่าลูกค้าคุณอยากได้อาวุธแบบไหนและเท่าไหร่?  เย่เสี่ยวฉีตอบ

　　 ออเดอร์นี้มูลค่า 2 พันล้านดอลล่าร์ครับเขาสนใจไรเฟิลจู่โจมกับระเบิดเป็นหลัก ลูกค้าผมเขาเบื่อคุณภาพแย่ๆของ AK47 แล้วน่ะครับ มันไม่ค่อยแม่นเท่าไหร่ เขาอยากได้ไรเฟิลจู่โจมที่ดีที่สุดแล้วเขาก็ค่อนข้างพอใจกับคุณภาพและราคาอาวุธของจีนด้วยน่ะสิครับ ผมก็เลยมาที่นี่ไงล่ะ 

　　 ออเดอร์ใหญ่เลยนะ เดี๋ยวฉันจะไปคุยกับประธานเย่และดูว่าเขาคิดยังไงให้จากนั้นฉันค่อยแอบโทรไปให้คำแนะนำคุณทีหลัง แบบนี้เป็นไง?  เย่เสี่ยวฉียิ้มหวาน

　　 โอเค คุณรับหน้าที่สอดแนมบริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์ไปนะครับ ส่วนผมจะลองไปดูโรงงานทหารอาชาสายฟ้าหน่อย  เซี่ยเหล่ยกล่าว

　　 คุณจะไปที่นั่นเหรอคะ? 

　　 ครับ ปืนสไนเปอร์ไรเฟิล XL2500 ของเขาตอนนี้เป็นปืนที่ก้าวหน้าที่สุดในโลกแล้ว ลูกค้าผมสนใจมันมากเลยล่ะครับ ผมเลยต้องไปดูสักหน่อย  เขาตอบ

　　 งั้นก็ได้ค่ะ รอฉันโทรไปนะคะ  เย่เสี่ยวฉีโน้มตัวเข้าไปใกล้แล้ววาดแขนกอดเซี่ยเหล่ยก่อนจะจูบเบาๆที่แก้มเขา

　　เหล่าพนักงานของบริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์ที่กำลังรีบตรงไปทำงานต่างประหลาดใจกับภาพที่เห็น เพราะซุปเปอร์คาร์ Ferrari FF และความหล่อเหลาของเซี่ยเหล่ยทำเอาพนักงานหญิงหลายคนเป็นต้องอิจฉา พวกเธอกระซิบคุยกันว่าเย่เสี่ยวฉีทำบุญอะไรมาถึงมีผู้ชายระดับนี้ให้ควงได้

　　เย่เสี่ยวฉีจูบเซี่ยเหล่ยต่อหน้าทุกคนด้วยความอยากอวด ก่อนจะบิดสะโพกเดินกรีดกรายเข้าไปในตึกบริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์ราวกับว่าเธอคือนางแบบนานาชาติบนรันเวย์

　　เย่คุนมาทำงานแล้วตั้งแต่เช้าตรู่ เขากำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โต๊ะทำงานของตัวเอง

　　 ทำไมวันนี้มาเช้าจังล่ะ ท่านประธานเย่?  เย่เสี่ยวฉีทักทายแม้ในใจจะสาปส่งเขาอยู่ก็ตาม ‘ไอ้หมูอ้วนเอ๊ย ทำไมถึงยังมีชีวิตอยู่อีกนะ? โลกนี้มันไม่ยุติธรรมเลยจริงๆ’ 　　เย่คุนยิ้มรับ  อา เสี่ยวฉีนี่เอง มาได้เวลาพอดีเลย ชงชาให้หน่อยสิ 

　　 ค่ะ  เธอตอบรับแล้วจึงไปชงชาให้ตามคำสั่งแต่แอบถ่มน้ำลายใส่ก่อนนำมันไปเสิร์ฟให้เขา

　　เย่คุนพยักหน้า  เสี่ยวฉี ผมรู้สึกขอบคุณคุณมากจริงๆนะ ไม่ต้องห่วง ผมจะเลื่อนขั้นให้คุณทันทีที่มีโอกาสเหมาะๆแน่นอน แต่มันก็… ขึ้นอยู่กับตัวคุณเองด้วยนะ 

　　ดูเหมือนคำพูดของเขาจะมีนัยบางอย่างแฝงอยู่ด้วย

　　เย่คุนค่อยๆเลื่อนสายตาไปยังสะโพกมนของเย่เสี่ยวฉีด้วยระหว่างพูด

　　เธอเป็นผู้หญิงที่ฉลาดพอจะรู้ว่าเขาหมายถึงอะไรและเธอก็คงตอบรับข้อเสนอไปแล้วหาก  คาโต้ ทากาสุเกะ  ไม่ปรากฏตัวขึ้นมาเสียก่อน เมื่อเย่เสี่ยวฉีเปรียบเทียบทั้งสองคนดูแล้ว มันก็เหมือนกับการเทียบม้าแคระกับม้าพันธุ์แท้ในเมื่อมีคาโต้ ทากาสุเกะอยู่แล้วเธอก็ไม่จำเป็นต้องพิจารณาเรื่องเย่คุนอีกไม่ต้องพูดถึงเรื่องการยอมเป็นของเล่นให้เย่คุนเลยด้วยซ้ำ

　　เย่คุนคิดว่าเย่เสี่ยวฉีกำลังทดสอบการแก้ปัญหาของเขาอยู่ เขาจึงยื่นมือออกไปหาต้นขาเธอช้าๆ เรียวขาของเย่เสี่ยวฉีภายใต้กระโปรงออฟฟิศมีถุงน่องสีเนื้อสวมทับอยู่ ทั้งนุ่มและอวบอิ่มและเย่คุนก็ชักอยากจะเล่นกับมันสักหน่อยแล้ว

　　แต่ทันใดนั้นเย่เสี่ยวฉีก็ถอยหนีไปสองก้าว  อะแฮ่ม ท่านประธานเย่ มาคุยกันเรื่องงานหน่อยดีกว่าค่ะ 

　　 คุยเรื่องงานกับผม?  เย่คุนเริ่มโกรธ  คุณคิดจะลาออกเหรอ? 

　　 ประธานเย่ ฉันทำงานและมีส่วนร่วมกับบริษัทนี้มามากแล้วคุณคิดว่าฉันจะลาออกงั้นเหรอคะ?  เธอเองก็เริ่มหงุดหงิดแล้วเช่นกัน  ท่านประธานเย่ คุณเคยกลัวว่าฉันจะไปโรงงานทหารอาชาสายฟ้าแล้วคุยกับเซี่ยเหล่ยบ้างมั้ย? 

　　 แหะ แหะ  เย่คุนยิ้มแห้ง  ผมแค่ล้อเล่นน่าเสี่ยวฉี อย่าคิดมากสิ มานี่มา บอกผมสิว่าคุณจะคุยเรื่องอะไรกับผม? 

　　 แฟนฉันกำลังทำธุรกิจค้าอาวุธอยู่ เขามีลูกค้าจากตะวันออกกลางต้องการซื้อไรเฟิลจู่โจม 2พันล้านดอลล่าร์  เย่เสี่ยวฉีกล่าว  แฟนฉันเขาอยากไปที่โรงงานทหารอาชาสายฟ้าแต่ฉันทำงานที่บริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์เพราะฉะนั้น ฉันจะไปโน้มน้าวเขาให้ซื้อของจากเราแน่นอนแต่ตอนนี้ฉันชักไม่ค่อยแน่ใจแล้วว่าจะโน้มน้ามเขาดีรึเปล่าเนี่ยสิ… 

　　 นี่คุณไปมี… แฟนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ?  เย่คุนประหลาดใจ

　　เย่เสี่ยวฉีพูดอย่างไม่แยแส  แล้วฉันมีแฟนแบบนี้บ้างไม่ได้เหรอ? เขาเป็นคนญี่ปุ่น ชื่อคาโต้ ทากาสุเกะ อ้อจริงสิ ตอนนี้เขากำลังขับรถไปโรงงานทหารอาชาสายฟ้าอยู่นะ 

　　 เขาจะไปที่นั่นทำไมน่ะ?  เย่คุนถึงกับนั่งไม่ติดเก้าอี้ เขาลุกขึ้นยืนอย่างกระวนกระวาย  เร็วเข้า รีบไปเชิญเขามาที่นี่สิ 

　　เย่เสี่ยวฉีนิ่งคิดก่อนจะพูด  เชิญเขามาเหรอ? 

　　 เราจะปล่อยให้โรงงานทหารอาชาสายฟ้าได้ออเดอร์ 2พันล้านเหรียญไปได้ยังไง? บริษัทพวกมันจะต้องแข็งแกร่งกว่าเราแน่ถ้าเซี่ยเหล่ยได้มันไป รีบโทรหาแฟนคุณให้เร็วเลยสิ ผมอยากคุยกับเขา 

　　 เรื่องนั้น…  เย่เสี่ยวฉีกำลังจะพูดอะไรบางอย่างแต่ก็หยุดไป

　　เย่คุนดูเหมือนจะเข้าใจในสิ่งที่เธอคิดแล้ว เขายิ้มออกมา  เอาแบบนี้เป็นไง เสี่ยวฉี ถ้าคุณทำให้บริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์ได้ทำธุรกิจนี้ ผมจะแบ่งให้คุณเลย 2 ล้านเป็นค่าตอบแทน 

　　 คุณจะรักษาสัญญาแน่เหรอ? 

　　 แน่นอน มาเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรเลยก็ได้  เย่คุนกล่าว

　　 ไม่ต้องขนาดนั้นหรอก ฉันจะโทรเรียกแฟนเลยก็แล้วกัน  เย่เสี่ยวฉีหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาเซี่ยเหล่ยตามเบอร์ที่เขาให้ไว้เมื่อเช้า

　　แล้วเสียงของ  คาโต้ ทากาสุเกะ  ก็ดังออกมาจากโทรศัพท์  ว่าไงครับ เสี่ยวฉี? 

　　 คุณยังไปไม่ถึงโรงงานทหารอาชาสายฟ้าใช่มั้ยคะ? 

　　 ยังครับ ผมไม่ค่อยคุ้นกับถนนเส้นนี้เท่าไหร่ คิดว่าอาจจะเลี้ยวผิดนิดหน่อย เอ ผมน่าจะพาคุณไปด้วยกันนะเนี่ย 

　　 ไม่ต้องไปที่นั่นแล้วล่ะค่ะ มาที่บริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์สิ ท่านประธานเย่อยากพบคุณน่ะ  หลังจบประโยคนี้เย่เสี่ยวฉีก็ลดเสียงลง  ฉันจะบอกความลับให้นะคะ คุณจะได้ไรเฟิลจู่โจมแบบเดียวกันแม้คุณจะไม่ได้ไปที่โรงงานทหารอาชาสายฟ้าแน่นอน อันที่จริง บริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์น่ะมีประสิทธิภาพการผลิตที่ดีกว่าและใช้เวลาน้อยกว่าในการทำออเดอร์ด้วยนะ 

　　 เอ๋? ยังไงเหรอครับ? 

　　 ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นหรอกค่ะ ไว้ฉันจะบอกคุณทีหลัง  เย่เสี่ยวฉีจูบลงบนโทรศัพท์ทิ้งท้าย  รีบมานะ ฉันคิดถึงคุณแล้ว 

　　 โอเค เดี๋ยวผมไป 

　　เย่เสี่ยวฉีวางสายแล้วหันไปพูดกับเย่คุน  แฟนฉันกำลังมาที่นี่ คุณต้องให้ราคาดีๆกับเขาด้วยนะคะ ประธานเย่ 

　　เย่คุนนิ่งไปก่อนจะหัวเราะออกมา  คราวนี้ช่วยแฟนประหยัดเงินแล้วเหรอ หืม? 

　　 แน่นอน ยังไงครึ่งหนึ่งของเงินเขาก็ต้องกลายเป็นของฉันสักวันแหละค่ะ 

　　เย่คุนเริ่มก่นด่าเธอในใจบ้างที่ทำตัวเป็นคณิกาแบบนั้นแต่หัวเราะออกมาเบาๆระหว่างพูดแทน  ฮ่าฮ่า งั้นผมจะไปดื่มฉลองให้ที่งานแต่งพวกคุณนะ 

　　ในขณะเดียวกันรถซุปเปอร์คาร์ Ferrari FF บนถนนสายหนึ่งจู่ๆก็หันหัวเลี้ยวกลับ มุ่งหน้าไปยังตึกของบริษัทฮั่นยุทโธปกรณ์ทันที

　　ภายในรถเซี่ยเหล่ยกำลังยกยิ้มมุมปาก  ผมมาแล้ว เย่คุน