Tranxending Vision – เนตรเนรมิตร - ตอนที่ 331 กลับสู่อัฟกานิสถาน !

ในวันนี้สภาพอากาศไม่ค่อยดีนักแต่เครื่องบินขนส่งทางการทหารก็เทคออฟ เพื่อไปยังชายแดน
บนเครื่องบินมีผู้โดยสารพิเศษคนหนึ่ง นั่นก็คือฉือโบเหยิยนโดยมีเซี่ยเหล่ยนั่งอยู่ด้านข้าง
ถ่างปั่วฉ่วนและหลงบิงนั่งอยู่ด้วยกันส่วนทีน่าและแคนลามี่ก็นั่งอยู่มุมหนึ่งภายในห้องโดยสาร
ทีน่าในตอนนี้ถือกล่องไม้ที่ใส่ดาบอาทิส์ล่าเอาไว้แน่น สิ่งที่เธอถืออยู่นี้มีค่าเท่ากับชีวิตของเธอ
แคนลามี่เองได้มองไปที่เซี่ยเหล่ยและฉือโบเหยิยนที่กำลังนั่งคุยกันอยู่ เธอพยายามอ่านปากของผู้ชายทั้งสองว่ากำลังคุยอะไรกันอยู่ แต่สุดท้ายเธอก็ไม่สามารถอ่านปากและรู้ว่าพวกเขาคุยอะไรกัน
ฉือโบเหยิยนที่กำลังพูดอยู่กับเซี่ยเหล่ยนั้น เขาพูดขึ้นว่า “ดูเหมือนว่าหน้าที่ที่ยากลำบากจะสำเร็จลุล่วงไปขั้นหนึ่งแล้ว ผมไม่อยากให้คุณสิ้นสุดการทำงานให้กับเราเลย และด้วยความสำเร็จของคุณในครั้งนี้ ผมได้เสนอเบื้องบนเกี่ยวกับเรื่องโรงงานผลิตอาวุธของคุณ ดูเหมือนว่ามันจะมีอะไรดีๆในเร็วๆนี้”
เซี่ยเหล่ยยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “ตอนแรกผมคิดว่าจะกลับไปอัฟกานิสถานหลังจากเข้าร่วมพิธีตัดริบบิ้นแต่ในเมื่อไม่มีเวลามากพอผมจึงต้องรีบกลับอัฟกานิสถานทันทีที่เป็นไปได้ ถึงอย่างนั้นผมก็อยากจะบอกคุณอีกครั้งว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วที่ผมจะทำภารกิจให้กับคุณ”
คิ้วของฉือโบเหยิยนขมวดเล็กน้อยพร้อมพูดขึ้นว่า “คุณเป็นคนที่ยอดเยี่ยมและมีประสิทธิภาพอย่างมาก ประเทศของเราก็ต้องการคนอย่างคุณถือว่าที่คุณพูดมาเมื่อกี้นี้ผมไม่ได้ยินก็แล้วกันนะ แถมการที่คุณทำงานให้กับเราคุณจะได้อภิสิทธ์เพิ่มมากกว่าคนทั่วไปด้วย และที่สำคัญเรื่องดีๆที่ผมจะบอกก็คือเราจะมีคำสั่งซื้อปืนพกสั้นอีกหนึ่งหมื่นกระบอก คุณคิดว่ายังไงบ้างหล่ะ? ”
มีคำสั่งซื้อปืนพกสั้นถึงหนึ่งหมื่นกระบอกถ้าปืนหนึ่งกระบอกมีราคา 2000 หยวนด้วยคำสั่งซื้อนี้จะทำให้ได้เงินทั้งหมด 20 ล้านหยวน ด้วยคำสั่งที่มากขนาดนี้จะทำให้ต้องหาคนงานมาเพิ่มสำหรับการผลิต เพื่อจะไม่ให้มีความผิดพลาดเหมือนกับตอนผลิตปืนไรเฟิลที่มีประสิทธิภาพสูง ดังนั้นคำสั่งซื้อนี้จึงมีความสำคัญและความหมายอย่างมาก
หากปฏิเสธฉือโบเหยิยนไป คำสั่งซื้อขนาดนี้ก็จะหายไปด้วยเช่นกัน เซี่ยเหล่ยไม่อยากพลาดโอกาสนี้ เนื่องจากเขาลงทุนไปแล้วกว่าหนึ่งพันล้านนอกจากนี้ยังมีวิศวกร ช่างเทคนิคและบุคลากรต่างๆที่ยังต้องจ่ายเงินเดือนให้ นี่เป็นปัญหาที่ต้องหาทางแก้ไขและมันยังเป็นปัญหาที่ยุ่งยากอีกด้วย
”ผู้บริหารฉือ คุณกำลังยื่นข้อเสนอที่ล่อตาล่อใจให้กับผมใช่มั้ยเนี่ย?” เซี่ยเหล่ยพยายามพูดให้ดูตลกและลองถามเขาไปว่า “คุณต้องการให้ผมทำอะไรอีกงั้นเหรอ? ”
ฉือโบเหยิยนยิ้มก่อนพูดขึ้นว่า “ภารกิจนี้ไม่ได้อันตรายแต่อย่างใด คุณสามารถทำมันได้ตลอดเวลาเลยด้วย”
เซี่ยเหล่ยกำลังรอฟังอยู่ว่าหน้าที่ของเขานั้นคืออะไร
”หลังจากภารกิจช่วยเหลือตัวประกันจบลงแล้ว ผมรู้ว่าคุณอยากพักแต่หน้าที่มันยังไม่จบหรอกนะ คุณจะต้องอยู่ที่อัฟกานิสถานต่อ” ฉือโบเหยิยนพูดต่อทันทีว่า “เรื่องของถ่างหยู่เหยี่ย คุณไม่ต้องกังวลไปหรอกนะ หลงบิงและถ่างปั่วฉ่วนจะเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง ส่วนสิ่งที่คุณต้องทำก็คือการขุดสิ่งของที่อยู่ในเมืองเก่าในซากโบราณสถาน”
” ตกลง ผมยอมรับข้อเสนอ” เซี่ยเหล่ยพูดนี่คือสิ่งที่เขาต้องทำเพื่อให้ได้คำสั่งซื้อปืนพกสั้นจำนวนหมื่นกระบอก
ฉือโบเหยิยนจ้องไปที่เซี่ยเหล่ยและพูดต่ออีกว่า “คุณรู้หรือไม่ว่าจะต้องขุดหาอะไร?”
เซี่ยเหล่ยยิ้มแล้วพูดว่า “คุณอย่าลืมว่าผมกับหนิงจิงเป็นเพื่อนกันในช่วงเวลาที่ถูกจับอยู่ที่ชนเผ่าเฮ็ปตาไลท์เธอพอจะเล่าเรื่องให้ฟังมาบ้างแล้ว แต่ผมก็ยังไม่ค่อยเข้าใจทั้งหมด ผมรู้เพียงแต่ว่าต้องใช้เข็มทิศเพื่อให้มันชี้ตำแหน่งจุดที่เราจะต้องทำการค้นหา”
‘หากแสร้งว่ายังไม่รู้เรื่องทั้งหมดคงจะดีกว่า’ เซี่ยเหล่ยคิดในใจ
มุมปากของฉือโบเหยิยนปรากฏรอยยิ้มออกมา จากนั้นเขาก็พูดขึ้นว่า “คุณพูดถูกแล้ว ในการค้นหาเราจำเป็นจะต้องใช้เข็มทิศอันนี้เท่านั้น คุณต้องรู้วิธีใช้งานมันและคุณจะต้องทำภารกิจนี้ให้เสร็จสมบูรณ์ สุดท้ายสิ่งที่ผมจะบอกคุณก็คือ สิ่งที่ได้จากการค้นหาจะตกเป็นของประเทศและคุณจะต้องนำมันกลับมาอย่างปลอดภัย”
”ไม่มีปัญหา” เซี่ยเหล่ยพูดและหันไปถามต่อทันทีว่า “ผู้บริหารฉือ คุณบอกได้หรือไม่ว่ามันมีมากหรือน้อยแค่ไหน?”
ฉือโบเหยิยนแสดงท่าทางเคร่งขรึมก่อนตอบอย่างจริงจังว่า “เรื่องนั้นคุณไม่จำเป็นจะต้องรู้ สิ่งที่คุณต้องรู้และต้องทำคือการทำภารกิจนี้จนสำเร็จลุล่วงก็เท่านั้น”
เซี่ยเหล่ยตอบกลับไปว่า “อืม ผมรู้แล้วว่าจะต้องทำอย่างไร”
”คุณต้องการอะไรเพิ่มเติมอีกมั้ย ตราบที่มันยังเกี่ยวข้องกับหน้าที่ ผมจะจัดเตรียมให้คุณจนกว่าคุณจะพอใจ” ฉือโบเหยิยนพูด
เซี่ยเหล่ยคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบไปว่า “ถ้าต้องการให้ภารกิจสำเร็จลุล่วงและเป็นไปได้ด้วยดี คุณจะต้องสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับชนเผ่าเฮ็ปตาไลท์และเพื่อการนี้ผมจะสร้างโรงไฟฟ้าพลังงานน้ำขนาดเล็กขึ้นที่ชนเผ่าเฮ็ปตาไลท์และยังมีอุปกรณ์ยิบย่อยอีกหลายอย่าง ซึ่งเรื่องนี้ผมได้จัดการซื้อไว้เรียบร้อยแล้ว เพียงแต่การขนส่งมันเป็นเรื่องที่ยากลำบาก คุณสามารถช่วยผมจัดการเรื่องนี้ได้หรือไม่?”
ฉือโบเหยิยนตอบว่า “เรื่องนี้ไม่มีปัญหา ผมจะจัดการให้เอง”
แต่เซี่ยเหล่ยพูดอย่างเป็นกังวลต่อว่า “น่านฟ้าของอัฟกานิสถานเกือบทั้งหมดอยู่ภายใต้การควบคุมและดูแลจากกองทัพสหรัฐ มันจะไม่มีปัญหาในการขนส่งใช่มั้ย?”
“กองกำลังสหรัฐไม่ใช่ทุกอย่างบนโลกใบนี้ ดังนั้นคุณไม่จำเป็นจะต้องกังวลไป” ฉือโบเหยิยนตอบ
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เขาก็รู้สึกโล่งและแอบถอนหายใจเบาๆ จริงๆเหตุผลหลักเลยก็คือเรื่องค่าใช้จ่ายในการขนส่งและจะใช้เวลานานขนาดไหนหากให้เอกชนเป็นผู้จัดส่ง แต่ถ้ามีคำสั่งของรัฐบาลโดยตรง ก็คงจะช่วยได้ไม่น้อย
พวกเขายังคงคุยรายละเอียดกันต่อไป
เครื่องบินขนส่งทางทหารลงจอดในฐานทัพของชายแดน
ในฐานทัพทหาร ถ่างปั่วฉ่วนได้จัดเสื้อผ้าให้กับเซี่ยเหล่ย ทีน่า และแคนลามี่ ทั้งสามคนก็ได้จัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าของตัวเอง ทุกคนได้รับการแต่งหน้าให้เหมือนกับคนในอัฟกานิสถาน เซี่ยเหล่ยถูกทาผิวให้เป็นสีเหลืองพร้อมกับติดหนวดเคราและผูกผ้าที่หัว ตอนนี้เขากลายเป็นคนของอัฟกานิสถานอย่างชัดเจน.ไอลีนโนเวล.
ทีน่าและแคนลามี่เองก็ได้รับการแต่งหน้า ช่างแต่งหน้าได้แต่งหน้าให้พวกเขาดูน่าเกลียดมากขึ้น หลังจากแต่งหน้าเสร็จพวกเธอก็ได้ใส่เสื้อผ้าแบบผู้หญิงชาวอัฟกานิสถาน ตรงหัวก็ต้องใส่ผ้าคลุมหน้าซึ่งมีเพียงแค่ดวงตาเท่านั้นที่คนภายนอกจะมองเห็นพวกเธอ
ตอนนี้ปืนของทีน่าและแคนลามี่ได้กลับมาอยู่ในมือของพวกเธอเหมือนเดิมแล้ว เพราะถ่างปั่วฉ่วนจัดเตรียมไว้ให้เรียบร้อย
เซี่ยเหล่ยเองก็ได้อาวุธและอุปกรณ์ต่างๆด้วยเช่นกัน ไม่ว่าจะเป็นปืนไรเฟิลของเขา อุปกรณ์สำหรับลาดตระเวนและการลอบสังหาร โทรศัพท์ดาวเดียม อุปกรณ์การสื่อสาร กล้องสำหรับมองในเวลากลางคืน แบตสำรองและอื่นๆอีกมากมาย ด้วยอุปกรณ์เหล่านี้ทำให้พวกเขาไม่ต้องกังวลแม้ว่าชนเผ่าเฮ็ปตาไลท์จะไม่มีเครื่องใช้ไฟฟ้าหรือสัญญาณมือถือในการโทรก็ตาม
ทุกอย่างถูกเตรียมการเรียบร้อยหมดแล้ว…….
จังหวะนี้หลงบิงก็ได้เรียกเซี่ยเหล่ยพร้อมพูดกับเขาว่า “ถึงแม้ว่าเราจะเตรียมทุกอย่างไว้เรียบร้อยแล้ว แต่คุณก็ต้องระมัดระวังอยู่ดีเพราะหลังจากที่ถ่างหยู่เหยี่ยนำตัวนักวิจัยออกมาได้แล้ว คุณจะต้องดูแลตัวเองในชนเผ่าที่นั่นเราไม่สามารถช่วยอะไรคุณได้”
เซี่ยเหล่ยพยักหน้าพร้อมพูดว่า “อืม…คุณเองก็ดูแลตัวเองด้วย อย่าเป็นอะไรไปซะก่อนหล่ะ”
หลงบิงยิ้มเล็กน้อยแต่แค่ชั่วพริบตาเท่านั้น เธอก็กลับมาทำหน้าปกติแล้วพูดว่า “ฉันมีบางเรื่องที่เกี่ยวกับเฉินตูเทียนหยินจะบอกคุณ คุณต้องการจะรู้หรือไม่?”
เซี่ยเหล่ยยิ้มอย่างขมขื่นและพูดว่า “เรื่อง……”
”เธอกลับมาประเทศจีนแล้ว แต่เธอและบริษัทก็อดโดเมนยังคงร่วมมือกันทางธุรกิจอยู่ มันไม่ถูกยกเลิกตามที่พูดไว้แถมหลังจากกลับมาแล้วเธอยังโทรหาคุณอีกสามครั้งด้วย แต่คุณไม่ได้รับสาย”
”อื้ม ผมจะไปพบเธอในภายหลังและจะอธิบายเรื่องที่เกิดขึ้น” เซี่ยเหล่ยพูดพร้อมแสดงท่าทางลำบากใจเพราะเหมือนกับเขาหลอกใช้เฉินตูเทียนหยินในการขโมยดาบอาทิส์ล่า
หลงบิงพูดว่า “คุณจะให้ฉันเป็นคนบอกเธอก่อนหรือไม่?”
เซี่ยเหล่ยสายหัวพร้อมพูดทันทีว่า “ไม่ ผมจะเป็นคนบอกเอง”
”โอเค คุณไปได้แล้ว” หลงบิงพูด
ในขณะเซี่ยเหล่ยเดินออกไป ดูเหมือนว่าหลงบิงต้องการจะพูดอะไรบางอย่างออกมาแต่สุดท้ายเธอก็ไม่ได้พูดออกไป
หลังจากนั้นไม่นานก็มีม้าสามตัววิ่งออกจากฐานทัพในเขตชายแดนของประเทศจีนโดยมีเป้าหมายอยู่ที่เวิคล์ฮาน คอร์เด่อของอัฟกานิสถาน
ในความเป็นจริงเซี่ยเหล่ยได้เสนอแผนให้บินข้ามประเทศไปยังอัฟกานิสถานโดยตรงแต่แผนการได้ถูกฉือโบเหยิยนหยุดเอาไว้ นั่นก็เพราะอัฟกานิสถานถูกกองทัพของสหรัฐควบคุมไว้ทั้งหมด หากจะเสี่ยงเดินทางไปก็ได้แต่เมื่อคิดถึงผลที่จะตามมามันได้ไม่คุ้มเสีย พวกเขาจึงต้องใช้ม้าในการเคลื่อนที่แม้ว่าจะเพิ่มระยะเวลาในการเดินทางแต่มันค่อนข้างที่จะปลอดภัย
ส่วนเรื่องอุปกรณ์สำหรับการสร้างโรงไฟฟ้าพลังงานน้ำขนาดเล็กนั้น การขนส่งก็ดูจะเป็นไปอย่างยากลำบาก เหตุผลเดียวกันก็คือมีกองทัพสหรัฐเป็นผู้ดูแลและควบคุมน่านฟ้า
หลังจากออกเดินทางได้ไม่นาน ทีน่าเป็นคนนำขบวน แคนลามี่ได้หันไปมองเซี่ยเหล่ยที่ควบม้าอยู่ท้ายขบวนเธอพูดกับเขาไปว่า “เซี่ยเหล่ยมาแข่งกันดีกว่า! ถ้าคุณแพ้ฉัน ฉันจะเป็นผู้หญิงของคุณ! ”
เซี่ยเหล่ยส่ายหัว
”ถ้างั้น…ถ้าฉันตามคุณทัน คุณจะเป็นผู้ชายของฉันไหม?” แคนลามี่ถาม
เซี่ยเหล่ย “…… ”
จังหวะนี้ทีน่าเองก็ชะรอความเร็วและหันไปพูดกับเซี่ยเหล่ยว่า “เซี่ยเหล่ย ชายบนเครื่องบินคนนั้นคือใคร?”
เซี่ยเหล่ยคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนตอบไปว่า “สิ่งที่ผมจะบอกคุณได้ก็คือเขามีฐานะเหมือนกับหัวหน้าของเหล่า CIA ผมพูดแบบนี้แล้วคุณเข้าใจหรือไม่?”
”อื้ม…..แล้วบนเครื่องบินสิ่งที่คุณกับเขาพูดกันคือ?” ทีน่าถามต่อ
เซี่ยเหล่ยพยายามเลี่ยงตอบความจริงทั้งหมดทำให้เขาตอบเธอไปว่า ”ก็ไม่มีอะไรมาก มันก็คือเรื่องที่จะสร้างโรงไฟฟ้าพลังน้ำขนาดเล็กให้กับพวกคุณนั่นแหละ และก็ยังมีพวกเรื่องอุปกรณ์ไฟฟ้าเพิ่มเติมอย่างเช่น เครื่องทำน้ำอุ่นหรือทีวีอะไรพวกนี้”
”ว้าวว!” แคนลามี่อุทานอย่างดีใจและพูดต่อว่า “เซี่ยเหล่ย คุณจะนำมาให้พวกเราจริงๆใช่ไหม? งั้นฉันจะตอบแทนคุณโดยการเป็นผู้หญิงของคุณก็แล้วกัน”
เซี่ยเหล่ยได้ยินที่เธอพูดก็ตกใจเล็กน้อย นั่นทำให้เขาเสียหลักและเกือบที่จะตกม้า……
ติดตามตอนต่อไป……….