Tranxending Vision – เนตรเนรมิตร - 515 สิ่งที่ต้องการ

　　เป็นเวลากลางคืน รถยนต์ออฟโรดยี่ห้อมิตซูบิชิแล่นออกจากทางหลวงโดยมุ่งหน้าเข้าสู่ตัวเมืองโตเกียว

　　เมืองโตเกียวเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในเอเชียนอกจากนี้มันยังใหญ่เป็นอันดับสองของโลกอีกด้วย มันถูกเรียกว่าเป็นป่าขนาดใหญ่ที่สร้างจากคอนกรีตอาคารพานิชมากมายถูกสร้างขึ้นที่เมืองแห่งนี้ ผู้คนมากมายอาศัยอยู่ที่เมืองแห่งนี้ โดยรวมแล้วมันเป็นเมืองที่วุ่นวาย

　　ชาวจีนจำนวนมากมีความคิดในเชิงลบกับประเทศญี่ปุ่นแต่ถึงอย่างนั้นก็ต้องยอมรับว่าพวกเขาเป็นประเทศที่มีอำนาจมากแห่งหนึ่งในโลก การเรียนรู้ทัศนคติของคนญี่ปุ่นจึงคุ้มค่ามากสำหรับผู้ที่ต้องการจะพัฒนาตัวเอง

　　รถยนต์ออฟโรดยี่ห้อมิตซูบิชิกำลังแล่นอยู่บนถนนโดยมีเซี่ยเหล่ยเป็นคนขับและหลงบิงนั่งอยู่ด้านหลังเพราะเธอรับหน้าที่ในการเฝ้ากู๋เค่อหวู่ เธอจึงไม่สามารถนั่งเบาะหน้าได้ อย่างไรก็ตามทุกอย่างในขณะนี้ยังคงเป็นไปอย่างราบรื่นไม่มีอะไรผิดปกติ

　　 โตเกี่ยวเป็นเมืองที่วุ่นวายจริงๆ  เซี่ยเหลี่ยพูดพร้อมกับถอนหายใจ

　　 คุณชอบอาศัยอยู่ในเมืองหรือเปล่า?  หลงบิงพูดพร้อมกับมองออกไปนอกหน้าต่างของตัวรถ

　　เซี่ยเหล่ยส่ายหน้าก่อนจะพูดว่า  ไม่ ผมชอบสถานที่ที่เงียบสงบและเรียบง่ายอย่างเช่นหมู่บ้านบนภูเขาหรือเกาะเล็กๆอะไรทำนองนี้ มันทำให้ผมรู้สึกดี แล้วคุณหล่ะ? 

　　 ฉันด้วย ฉันเองก็ชอบสถานที่เงียบๆที่มีทัศนียภาพที่สวยงามไม่ว่าจะเป็นทั้งภูเขาและแม่น้ำ ฉันอยากอยู่ในสถานที่แบบนั้น อ้อใช่แล้ว…ฉันอยากจะสร้างบ้านที่ปูด้วยกระเบื้องและปลูกต้นไผ่จำนวนมากๆให้กลายเป็นป่าไผ่ไว้ที่นั่น 

　　 คุณชอบป่าไผ่งั้นเหรอ?  เซี่ยเหล่ยถามด้วยความสงสัย　　หลงบิงคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า  ใช่ ฉันมักจะมันเห็นในหนังเสมอ ฉันชอบอะไรแบบนี้มาก มันสวยงามจริงๆสำหรับฉัน 

　　เซี่ยเหล่ยหัวเราะก่อนจะพูดว่า  ผมไม่คิดเลยจริงๆว่าคุณจะชอบบ้านและความเป็นอยู่สไตล์คลาสสิคแบบนี้ เอางี้ก็แล้วกัน…ถ้าเราทำภารกิจนี้สำเร็จและกลับไปถึงประเทศจีนเมื่อไหร่ ผมจะหาที่ดินให้คุณซักผืน จากนั้นก็จะสร้างบ้านที่ปูกระเบื้องและปลูกป่าไผ่ไว้ข้างๆกัน คุณคิดว่าไง? 

　　หลงบิงคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า  คุณจะซื้อที่ดินและสร้างบ้านให้ฉัน คุณไม่กลัวเฉินตูเทียนหยินจะเข้าใจผิดอย่างนั้นเหรอ เธออาจจะขอหย่าคุณเลยก็ได้นะ 

　　 เอ่อ ถือซะว่าผมไม่ได้พูดอะไรก็แล้วกัน  เซี่ยเหล่ยพูดในตอนแรกเขาเพียงแค่คิดอยากที่จะสร้างบ้านให้กับเธอเพียงแค่นั้นแต่ดันลืมไปว่าเขามีภรรยาแล้ว……

　　 ไม่ คุณควรทำตามที่คุณพูด สร้างบ้านแบบนั้นให้ฉันเมื่อเรากลับไปถึงประเทศจีนและมันจะดีมากถ้าสร้างใกล้กับโรงงานผลิตอาวุธของคุณ  หลงบิงพูดพร้อมรอยยิ้ม

　　 ทำไมต้องสร้างบ้านใกล้กับโรงงานผลิตอาวุธของผมหล่ะ?  เซี่ยเหล่ยถามด้วยความสงสัย

　　 ที่นั่นเป็นสถานที่ที่ดีมาก มันอยู่ใกล้ทั้งภูเขาและแม่น้ำ อ๋อ…ฉันเข้าใจแล้ว ที่คุณถามฉันเพราะคุณกลัวฉันจะไปวนเวียนรอบๆตัวคุณใช่มั้ย?  หลงบิงพูด

　　 ไม่ ไม่ใช่ ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น  เซี่ยเหล่ยรีบแก้ตัว

　　 งั้นคุณหมายความว่ายังไง? ฮึ่ม คุณกลัวว่าเฉินตูเทียนหยินจะสงสัยอะไรใช่มั้ย?  หลงบิงถาม

　　 การที่ผมจะสร้างบ้านให้คุณมันไม่พออย่างนั้นเหรอ?  เซี่ยเหล่ยพูดด้วยความไม่พอใจเล็กน้อย

　　 ฉันแค่ล้อเล่น ฉันมีบ้านเป็นของตัวเองแล้วดังนั้นฉันไม่ต้องการบ้านจากคุณหรอกนอกจากนี้ความสัมพันธ์ที่เราที่มีอยู่ตอนนี้ค่อนข้างดีแล้วเช่นกัน ฉันไม่อยากให้อะไรมันเปลี่ยนไปอีกแล้ว  หลงบิงพูด

　　คำพูดของหลงบิงทำให้เซี่ยเหล่ยพูดอะไรไม่ออกเลย

　　ครึ่งชั่วโมงต่อมา พวกเขาก็จอดรถบริเวณหน้าร้านวีดีโอร้านหนึ่งก่อนที่พวกเขาจะเข้าไปข้างใน

　　ร้านวิดีโอร้านนี้ไม่ใหญ่มากแต่มันก็มีวีดีโอมากมายหลายหมวดหมู่ ความพิเศษของร้านนี้คือนอกจากจะมีวีดีโอหนังปกติแล้วยังมีวีดีโอหนังสำหรับผู้ใหญ่อีกด้วย ร้านนี้ขายอย่างเปิดเผยเพราะญี่ปุ่นไม่ได้มีข้อห้ามในการขายวีดีโอสำหรับผู้ใหญ่

　　ลุงวัยกลางคนบางคนก็เข้ามาในร้านพร้อมกับซื้อแผ่นดีวีดีสำหรับผู้ใหญ่กลับไป พวกเขาไม่แคร์สายตาของคนอื่นเลยแม้แต่น้อย อย่างไรก็ตามเมื่อพวกเขาเห็นหลงบิงก็ทำท่าตกใจเพราะเป็นเรื่องยากที่จะเห็นผู้หญิงเข้าร้านแบบนี้　　เซี่ยเหล่ยเดินไปเรื่อยๆและหยิบหนังบางเรื่องที่น่าสนใจขึ้นมา ยกตัวอย่างเช่น  Mission Impossible 5″ และ  Fast and Furious 7  หลังจากนั้นก็เดินไปที่เคาน์เตอร์ส่วนหลงบิงก็หยิบแผ่นหนังดีวีดีสำหรับผู้ใหญ่มาสองแผ่นอย่างรวดเร็วจากนั้นก็เดินไปยื่นให้กับเซี่ยเหล่ย

　　เซี่ยเหล่ยรับแผ่นวีดีโอสำหรับผู้ใหญ่ที่หลงบิงเลือกมา มันมีชื่อว่า  Desire Search Officer  แสดงโดยฮาโตโนะยูอิและ  Girls in Jeans  โดยฮาโตโนะยูอิเช่นกัน มันทำให้เขาตกใจจนต้องเงยหน้าเพื่อมองหลงบิงด้วยท่าทางที่งุนงง

　　หลงบิงเองก็มองกลับไปที่เซี่ยเหล่ยแต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา

　　เซี่ยเหล่ยเดินไปจ่ายเงินที่แคชเชียร์

　　ชายวัยกลางคนทำหน้าที่เป็นแคชเชียร์อยู่ที่เคาน์เตอร์ เขาหยิบแผ่นดีวีดีขึ้นมาสแกนก่อนจะพูดเป็นภาษาญี่ปุ่นว่า  ทั้งหมดนี้ 5,000 เยน  　　เซี่ยเหล่ยดึงกระเป๋าเงินออกมาก่อนจะหยิบเงินจำนวน 5,000 เยนออกมาแล้วส่งให้ชายวัยกลางคนๆ ขณะที่ส่งเงินนั้นเขาก็หยิบแผ่นกระดาษโน๊ตที่เขียนตัว X ด้วยดินสอส่งให้กับชายวัยกลางคนๆนั้นด้วย

　　ชายคนนั้นมองไปที่ตัว X บนกระดาษโน๊ตก่อนจะมองหน้าของเซี่ยเหล่ยด้วยความระมัดระวัง

　　เซี่ยเหล่ยพูดว่า  ผมขอห้องน้ำของคุณได้มั้ย? พอดีผมดื่มน้ำมากเกินไปหน่อย ผมอั้นมันไว้ไม่อยู่แล้วต้องขอรบกวนด้วยนะ 

　　 ไม่มีปัญหา เดินเข้าไปในประตูนี้นั้นแล้วคุณจะพบห้องน้ำอยู่ตรงสุดทางเดิน  ชายคนนั้นชี้ไปที่ประตูที่อยู่ถัดจากแคชเชียร์

　　 คุณรออยู่ที่นี่นะ  เซี่ยเหล่ยพูดกับหลงบิง

　　หลงบิงพยักหน้าพร้อมกับรับแผ่นวีดีโอหนังมาจากเซี่ยเหล่ย

　　เซี่ยเหล่ยเดินเข้าประตูที่ชายวัยกลางคนชี้ เขาเดินไปจนสุดทางแล้วแต่ที่นั่นก็ไม่ใช่ห้องน้ำมันเป็นห้องอะไรบางอย่างที่มีประตูรักษาความปลอดภัยโดยใช้ระบบอิเล็กทรอนิกส์ เขาเดินไปที่หน้าประตูบานนั้นก่อนจะป้อนรหัสประจำตัวของเขาที่ได้จากสำนักงานลับ101 ไม่นานประตูก็มีเสียงแกร๊กพร้อมกับแง้มออก

　　ด้านหลังประตูเป็นห้องที่มีขนาดประมาณสิบตารางเมตร มันเป็นห้องว่างที่มีเพียงกระเป๋าขนาดใหญ่วางอยู่ตรงมุมห้อง เซี่ยเหล่ยเดินไปที่มันพร้อมกับเปิดกระเป๋าออก ภายในมีชิ้นส่วนปืนจำนวนมาก

　　ชิ้นส่วนเหล่านี้ถูกส่งมาจากประเทศจีน มันเป็นชิ้นส่วนจริงที่ใช้ในการประกอบปืนไรเฟิลซุ่มยิง XL2500 และปืนไรเฟิลจู่โจม Gust พร้อมปืนพกอีกสองกระบอก

　　เซี่ยเหล่ยมองไปที่พวกมันอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะปิดกระเป๋าแล้วหยิบมันออกไปจากห้อง

　　ที่นี่เป็นหนึ่งในสถานีข่าวกรองของสำนักงานลับ 101　　เซี่ยเหล่ยและหลงบิงออกจากร้านวิดีโอก่อนจะกลับไปขึ้นรถ พวกเขาเริ่มออกรถอีกครั้ง เซี่ยเหล่ยขับรถไปตามทางด้วยความเร็วที่ช้ามากอย่างไรก็ตามเขาขับไปตามถนนและไปหยุดอยู่ที่ริมถนนซึ่งห่างจากร้านวีดีโอประมาณสิบกิโลเมตร

　　เซี่ยเหล่ยหยิบโทรศัพท์ดาวเทียมออกมาและโทรไปหากู๋เค่อเหวินก่อนจะพูดว่า   ผมอยู่ที่โตเกียวแล้ว 

　　 คุณมาเร็วดีนะ  กู๋เค่อเหวินพูด

　　 บอกสถานที่และเวลามา  เซี่ยเหล่ยพูด

　　 ทำไมถึงรีบร้อนขนาดนั้นหล่ะ?  กู๋เค่อเหวินพูดแหย่ก่อนจะพูดต่อว่า  ขนาดพี่ชายของฉันอยู่ในมือคุณฉันยังไม่รีบร้อนอะไรเลย อ้อใช่…ถ้าคุณกำลังมองหาโรงแรมสำหรับเข้าพักหล่ะก็ ฉันขอแนะนำ… 

　　เซี่ยเหล่ยพูดแทรกเธอขึ้นมาทันทีว่า  อย่ามาเล่นเกมส์กับผม คุณต้องการให้ผมมาโตเกียว…ผมก็มาแล้ว หากคุณยังมัวเล่นเกมอยู่ ผมจะฆ่าพี่ชายของคุณซะ  　　 เอาหล่ะ เอาหล่ะ ฉันอยู่ที่โรงแรม ‘หัวใจแห่งโอะชิโนะ’ ซึ่งอยู่ในภูเขาฟูจิมาหาฉันที่นี่สิมาถึงแล้วโทรหาฉัน ฉันจะบอกรายละเอียดกับคุณอีกครั้ง  กู๋เค่อเหวินพูดเสร็จก็ตัดสายทันที

　　ระบบนำทางของรถออฟโรดยี่ห้อมิตซูบิเปลี่ยนเส้นทางเป็นภูเขาไฟฟูจิเรียบร้อย พวกเขาพร้อมออกเดินทางต่อ

　　เซี่ยเหล่ยพูดอย่างหงุดหงิดว่า  ผู้หญิงเลวนั่น ขนาดพี่ชายของเธออยู่ในมือผมแต่เธอก็ยังไม่มีความสำนึกแม้แต่น้อย 

　　 สิ่งที่ผู้หญิงอย่างกู๋เค่อเหวินทำในตอนนี้มันค่อนข้างแปลกๆนะ ฉันแอบรู้สึกว่าเธอไม่ได้สนใจความเป็นอยู่ของพี่ชายเธอเลย เพราะถ้าเธอเป็นห่วงเขาจริงๆ เธอจะต้องรีบมาหาคุณที่ฮอกไกโดตั้งแต่ตอนเช้าวันนี้แล้ว  หลงบิงพูด

　　 ถ้าอย่างนั้น คุณกำลังจะบอกว่า…  เซียเหล่ยเหมือนจะฉุกคิดอะไรขึ้นมาได้จากคำพูดของหลงบิง เขาพูดต่อว่า  อาจจะมีใครอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้ นอกจากนี้สิ่งที่เธอต้องการจริงๆไม่ใช่พี่ชายของเธอ แต่เป็นการจับตัวหรือฆ่าผมใช่มั้ย? 

　　หลงบิงเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า  เรากลับกันดีกว่า อย่าไปพบเธอเลยมันอันตรายเกินไป ฉันพอจะเดาสถานการณ์ได้เลย เธอไม่ได้อยู่ที่นั่นคนเดียวแน่นอน มันจะต้องมีกับดักรอคุณอยู่ เราเปลี่ยนแผนกันดีกว่าฆ่ากู๋เค่อหวู่แล้วไปที่โอกินาว่ากัน 

　　เซี่ยเหล่ยเหยียบเบรครถทันที อย่างไรก็ตามเขายังคงลังเลอยู่ว่าจะทำอย่างไรดีในสถานการณ์ตอนนี้

　　แน่นอนว่าการออกจากโตเกียวในตอนนี้เป็นทางเลือกที่ดีที่สุดสำหรับพวกเขาแต่ถ้าเขายอมแพ้ในตอนนี้ผลลัพธ์ที่เลวร้ายจะตกไปอยู่ที่เฉินตูเทียนหยินทันที เธอจะต้องโดนแฉอย่างแน่นอน เซี่ยเหล่ยที่สัญญากับเฉินตูเทียนหยินว่าจะจัดการเรื่องนี้ให้เธอ ดังนั้นเขาจะถอยได้ยังไง?

　　เซี่ยเหล่ยตัดสินใจแตะคันเร่งพร้อมกับออกรถอย่างรวดเร็วราวกับสัตว์ร้ายที่กำลังพุ่งตัวออกล่าเหยื่อ

　　หลงบิงถอนหายใจก่อนจะพูดขึ้นว่า  ใช่แล้ว เพราะเฉินตูเทียนหยินสินะถึงทำให้คุณตัดสินใจแบบนี้ เธอเป็นผู้หญิงที่โชคดีจริงๆที่มีผู้ชายที่พร้อมจะแก้ปัญหาให้เธอแม้ว่าตัวเขาเองจะต้องเจอกับอันตรายถึงชีวิตก็ตาม ทำไมไม่มีผู้ชายแบบคุณบนโลกนี้หลายคนกันนะ 

　　เซี่ยเหล่ยหัวเราะเจื่อนๆก่อนจะพูดว่า  นี่คุณกำลังยกย่องผมหรือล้อเลียนผมกันแน่ 

　　 ก็ทั้งคู่  หลงบิงตอบอย่างเรียบง่ายพร้อมถอนหายใจอีกครั้ง

　　 อ้อใช่ ผมจะให้คุณลงก่อนที่เราจะไปถึงที่หมาย คุณจะต้องหาจุดซุ่มยิงส่วนผมจะไปพบกับกู๋เค่อเหวินเอง  เซี่ยเหล่ยพูด

　　 นี่เป็นแผนของคุณงั้นเหรอ?  หลงบิงถาม

　　 หรือคุณมีความคิดที่ดีกว่านี้?  เซี่ยเหล่ยถามกลับ　　หลงบิงคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า  คุณเคยได้ยินคำพูดนี้มาบ้างหรือเปล่า ผู้ที่ใจร้อนและผลีผลามมักจะแพ้ในเกมที่เขาเป็นต่อ 

　　เซี่ยเหล่ยคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า  แน่นอนว่าเคย ว่าแต่คุณพยายามจะสื่ออะไรกันแน่? 

　　 ฉันกำลังจะบอกคุณว่า คุณพยายามที่จะแก้ปัญหาให้เฉินตูเทียนหยิน คุณจะยอมทำทุกวิถีทาง นี่คือสิ่งที่กู๋เค่อเหวินรู้และเธอต้องการดังนั้นเธอถึงใช้มันให้เป็นประโยชน์เพื่อล่อให้คุณไปหายังไงหล่ะ คุณมีสิทธิที่จะติดกับดักของเธอได้ง่ายกว่าปกติ  หลงบิงพูด

　　เซี่ยเหล่ยเข้าใจในสิ่งที่หลงบิงต้องการจะบอก กู๋เค่อเหวินอยู่ที่ญี่ปุ่นมาซักระยะแล้ว เธอมีเวลาเตรียมกับดักมากมาย เธอไม่มีทางที่จะมาพบและแลกเปลี่ยนข้อมูลกันธรรมดาอย่างแน่นอนแต่ถึงจะรู้อย่างนั้นเขาก็จำเป็นจะต้องไปเพราะเขาไม่มีทางเลือกอื่น

　　 ฉันต้องการให้คุณมีชีวิตอยู่ คุณมีความสำคัญต่อประเทศของเรามาก ฉันไม่อยากให้คุณต้องมาเสี่ยงอันตรายเพื่อผู้หญิงคนเดียวหรอกนะ  หลงบิงพูด

　　 ถ้าอย่างนั้น คุณมีแผนอื่นอีกมั้ย?  เซี่ยเหล่ยถาม

　　หลงบิงคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า  ฉันได้ยินมาว่าน้ำพุร้อนของประเทศญี่ปุ่นนั้นดีมาก ดังนั้นเรามาเลือกโรงแรมที่มีบ่อน้ำพุร้อนแล้วเพลิดเพลินไปกับมันจะดีกว่า 

　　เซี่ยเหล่ยถึงกับพูดอะไรไม่ออก….

　　นี่คือแผนของเธองั้นเหรอ ?