Umarekawatta nakama-tachi to i sekai o kaitaku shi ni ikou! – ได้เกิดใหม่กับของเพื่อนทั้งทีไปพัฒนาต่างโลกกันเถอะ! - ตอนที่ 3

ผมได้ใช้สกิลเทเลพอตแล้วมาถึงที่นี่ที่ผมตื่นผมมองซ้ายมองขวาไม่เห็นว่าพวกเขายังไม่มา”ทำไงดีวะ”ผมกำลังคิดว่าจะทำยังไงกับไม้พวกนี้ดีจนกระทั่งผมได้ยินเสียงเหมือนคนกำลังขี่ม้ามา”มาไวจังว่ะ!”ผมก็เลยวิ่งไปหาที่หลบแถวๆพุ่มไม้

สักพักหนึ่งผมก็เห็นประมาณ 3-4 คนได้และหนึ่งในนั้นก็เป็นคุณหมอเมอร์ฟี่”คุณ เมอร์ฟี่ นี่นา”ผมกำลังคิดว่าถ้าออกไปจะโดนแทงไหม”ไม่ลองไม่รู้ว่ะ”ผมก็เลยเดินออกไปและมีคนตะโกนมาว่า”นั่นใครน่ะ!”ผมก็ตกใจเหมือนกัน

“นั่นมันคุณ รูฟีน่า นี่นา”เมอร์ฟี่พูด”นี่พวกเธอรู้จักกันหรอ?”ผู้หญิงผมแดงพูด”ใช่ครับ พวกเราเจอกันระหว่างทางจะว่าไปคุณรูฟีน่ามาทำอะไรที่นี่เหรอครับ?”เวรแล้วไงจะตอบเขายังไงดีวะ”คือว่า”

ผมได้เล่าให้เขาฟังว่าผมเป็นคนตัดไม้เองคนเดียวและผมคิดจะสร้างบ้านที่นี่แต่ก็ม่มีพวกตะปูกับกระจกก็เลยคิดจะไปหาซื้อในเมืองอะไรประมาณนี้แหละ”ก็ประมาณนี้แหละค่ะ”ไม่ได้นะคะคุณ รูฟีน่า”ส่วนผู้หญิงคนนี้มีชื่อว่า โรเซตต้า รีซอตโต้(Rosetta Risotto)

จำไม่ผิดรู้สึกจะเป็นเชฟในห้องครัวของร้านในเมืองนี่แต่ก็สวยใช้ได้เลย เขาได้อธิบายว่าถึงที่นี่จะเป็นเขตป่าที่ทำอะไรก็ได้ก็จริงแต่ในป่านี้มีแต่พวกสัตว์ประหลาดกับอสูรเต็มไปหมด

“จะว่าไปเธอก็เป็นเอลฟ์ที่แปลกดีนะ”ส่วนผู้ชายคนนี้มีชื่อว่า ราล์ฟ คริสเตล(Ralph Christel)”เสียมารยาทนะยะ จะว่าไปก็จริงนะ”ส่วนผู้หญิงคนนี้มีชื่อว่า โอลิเวีย เอ็ดวาร์ด(Olivia Edvard)ดูเหมือนความสัมพันธ์ของพวกเขาไม่ธรรมดานะเนี่ย

“เออใช่ผมลืมบอกไปอย่างนึงคุณ รูฟีน่า ที่ผมพูดถึงเป็นไฮเอลฟ์ครับ”ทุกคนก็ดูตกใจกันมากๆ คุณ โรเซตต้า พูดว่า”ไ-ไฮเอลฟ์!เนี่ยนะก็ว่าอยู่ทำไมหูถึงแล้วยาวแปลกๆ”เออใช่ผมลืมบอกไปอย่างนึง ไฮเอลฟ์ ในโลกนี้คุณ ยูเมเลีย บอกผมว่า”ไฮเอลฟ์ในโลกนี้เอกลักษณ์ก็คือหูยาวกว่าเอลฟ์ปกติค่ะ”

“เออใช่ตอนที่ฉันอยู่ในห้องครัวฉันก็สังเกตว่าคนในร้านจ้องเธอเป็นพิเศษฉันก็เลยจะไปด่าแต่ก็ ราล์ฟ เข้ามาทักซะก่อนก่อน”ว่าอยู่ก็มีรังสีที่เรียกว่าจ้องจะเล่นคุณอยู่จ้องมาหาผมนี่สินะที่ผู้หญิงโดนผู้ชายจ้องด้วยความอะไรประมาณนั้นแหละ

“แต่เดี๋ยวก่อนนะ เมื่อกี้เธอพูดว่าตัดคนเดียวใช่ไหม”คุณ ราล์ฟ ถาม ผมตอบไปว่า”ใช่ค่ะ””เอาจริงดิ คนเดียวเนี่ยนะ”จะว่าไปก็เขาดูไม่ตกใจเลยนะว่ามีไฮเอลฟ์มาอยู่ตรงนี้ได้”จะว่าไปพวกคุณไม่ตกใจหน่อยเหรอคะว่าจะมีไฮเอลฟ์มาอยู่ในที่แบบนี้”

อย่าบอกนะว่า”ผมเล่าให้พวกเขาฟังเองครับแต่ผมไม่ได้เล่าให้เขาฟังว่าคุณเป็นไฮเอลฟ์ ขอโทษด้วยครับ”คุณ เมอร์ฟี่ พูดผมว่าถ้าจะพูดอะไรกับคุณ เมอร์ฟี่ ต้องระวังหน่อยแล้วรู้สึกเขาจะปากมากเป็นพิเศษ”จะว่าไปเธอมาที่นี่ได้ยังไงเหรอ?”คุณ โรเซตต้า ถาม

บอกตามความจริงไปเลยก็แล้วกัน”ดิฉันใช้เวทมนตร์เทเลพอร์ตค่ะ”สีหน้าพวกเขาดูอึ้งมากๆ”เวทมนตร์เทเลพอร์ต เนี่ยนะ!”ผมถามไปว่า”ทำไมถึงตกใจได้ขนาดนั้นล่ะคะ”พวกเขาเล่าให้ฟังว่าเวทมนตร์เทเลพอร์ตใช้ได้เฉพาะพวกผู้กล้าไม่ก็จอมเวทย์เท่านั้น

เขาบอกว่าเอาที่เกิดมาในชีวิตนี้ก็แทบไม่เคยเห็นไฮเอลฟ์หรืออะไรนานาก็ตามใช้เวทมนตร์เทเลพอร์ตมาก่อน โอลิเวีย ถามว่า”จะว่าไปเธอตัดต้นไม้ได้เนี๊ยบมากเลยนะเนี่ย ทำยังไงเหรอ”เอาแล้วไง จะบอกตามความจริงไปเลยดีไหมนะไหนก็ไหนไหนแล้วก็มาถึงจุดนี้แล้วบอกไปเลยก็แล้วกัน

“ที่จริงแล้วฉันใช้เวทมนต์ในการตัดต้นไม้นะคะ”ผมลุกขึ้นพร้อมเดินไปที่ต้นไม้ 1 ต้นแล้วก็จะใช้สกิลให้พวกเขาดู”ดูดีๆนะคะ”รอบนี้ผมลองใช้มือเปล่าดู”คมดั่งใบมีดทำงาน”ต้นไม้ต้นนั้นได้ทำการตัดเป็นชิ้นส่วน ผมหันกลับไปมองพวกเขาผมเห็นสีหน้าพวกเขาดูอึ้งทึ่งเสียวมากๆ

“เมื่อกี้เธอทำอะไรนะ”โรเซตต้า พูดขึ้นมาโดยทำสีหน้าที่ดูสับสนเอามากๆแต่กลับกันที่คุณ ราล์ฟ ดูไม่ตกใจอะไรเลยเขาบอกว่า”ฉันไม่เหลืออะไรให้ตกใจอีกแล้วแหละ”พร้อมกับหัวเราะแห้งๆออกมาหลังจากนั้นไม่นานพวกเราก็คุยกันเรื่องสกิล

เล่นจนถึงช่วงบ่ายเลยทีเดียวเชียว”เรากลับกันเถอะก่อนที่ลูกค้าในร้านจะด่าฉันซะก่อน”โรเซตต้า พูดส่วนเรื่องไม้เขาบอกว่าเยอะขนาดนี้ปล่อยไว้แบบนี้แหละดีแล้วเดี๋ยวค่อยมาคิดกันทีหลังก็ได้หลังจากนั้นพวกเราก็เดินทางกลับมา

ระหว่างทางเราได้เจอปัญหานิดหน่อยเช่นหมีตัวเท่าช้าง 1 ตัวแล้วผมได้โชว์สกิลการต่อสู้นิดหน่อย”นั่นมันหมีในเควสนี่นามาทำอะไรกลางถนน!”คุณ โรเซตต้า พูดด้วยความตกใจ ในขณะนั้นหมีก็เห็นพวกเรา”มันพุ่งเข้ามาแล้ว!”โอลิเวีย พูด

ผมบอกพวกเขาว่า”ฉันขอจัดการเองค่ะ”เพราะผมอยากทดสอบดูว่าสกิล คมดั่งใบมีด ใช้ในการต่อสู้ได้ไหมผมได้ชักมีดออกมา”คมดั่งใบมีดทำงาน”หมีที่กำลังพุ่งมาหาผมได้และได้ขาดครึ่งท่อนผมหันกลับไปบอกพวกเขาว่า”เสร็จเรียบร้อยค่ะ”

พวกเขาทำสีหน้าดูตกใจเอามากๆคุณ ราล์ฟ พูดขึ้นมาว่า”ส-สุดยอด!”ก็เขาบอกว่ามันเป็นหมีที่อยู่ในเควสนักผจญภัยลำดับที่ 17 ถึงผมยังไม่เข้าใจระบบนักผจญภัยของโลกนี้ก็ตามเดี๋ยวค่อยไปหาข้อมูลเอาก็ได้

“เธออย่าลืมตัดหัวของหมีไปให้กิลนักผจญภัยเพื่อเป็นหลักฐานยืนยันว่าเธอเป็นคนฆ่ามัน”คุณ โรเซตต้า บอกผมผมก็ทำตามที่เธอบอกและหลังจากนั้นพวกเราก็เดินทางเข้าเมือง

ระหว่างทางคุณ เมอร์ฟี่ ถามขึ้นมาว่า”จะว่าไปคุณ รูฟีน่า ไปทำบัตรยืนยันตัวตนมายังครับ?”ผมก็เพิ่งนึกได้ว่าตัวเองยังไม่ได้ทำ”ยังเลยค่ะ”โรเซตต้าบอกผมว่า”เดี๋ยวเรื่องประตูเมืองเดี๋ยวฉันจัดการให้เธอรีบเข้าไปทำซะ”ตอบตกลงแล้วพวกเราก็ได้เข้าเมืองอีกรอบ

ผมก็รีบมุ่งหน้าไปที่กิลนักผจญภัยทันที”ว้าวที่นี่ใหญ่กว่าที่คิดนะเนี่ย”ผมเปิดประตูเดินเข้าไป”ยินดีต้อนรับค่ะ”พนักงานของกิลด์นักผจญภัยพูด”พอดีฉันจะมาทำใบยืนยันตัวตนนะคะแล้วก็บัตรนักผจญภัยด้วย”บัตรนักผจญภัยเอาไว้หาตังค์ก็แล้วกัน

“ดิฉันชื่อ ไอรีน นอร์มิน่า(Eireen Normina) รอสักครู่นะคะ”พนักงานก้มไปใต้โต๊ะแล้วก็หยิบกระดาษกับปากกาจุ่มให้ผมให้ผม”กรุณากรอกข้อมูลตรงนี้ด้วยนะคะ”ผมกรอกชื่อกับอายุตามปกติจนกระทั่งถึงคำถามที่ถามว่า บ้านเกิด

เอาแล้วไงจะใส่อะไรดีวะคุณ นอร์มิน่า บอกผมว่า”ถ้าเรื่องบ้านเกิดแล้วก็ไม่จำเป็นต้องใส่ก็ได้ค่ะ”ผมกรอกเสร็จแล้วก็ยื่นให้ นอร์มิน่า “ฮ-ไฮเอลฟ์!”อีกแล้วเหรอจะตกใจอะไรกันนักกันหนา”คุณไม่ได้กรอกผิดใช่ไหมคะ?”คุณ ไอรีน ถามผมด้วยความตกใจ

ผมถอดผ้าคลุมออกแล้วก็บอก”ไม่ผิดแน่นอน 100%”ทุกคนในกิลนักผจญภัยดูตกใจหน้าตาและความสวยของผมแล้วมั้ง”ส-สวยจัง!”นอร์มิน่าพูดกับผมว่า”เดี๋ยวคุณ รูฟีน่า เชิญมาทางนี้หน่อยค่ะ”พวกเราก็เดินไปหลังกิลนักผจญภัย

ที่นี่น่าจะเป็นห้องฝึกละมั้ง”กรุณาเอามือมาแตะที่เครื่องวัดพลังเวทย์ด้วยนะคะ”นี่นะเหรอเครื่องวัดพลังเวทย์ ลักษณะเป็นลูกแก้วขนาดใหญ่ที่มีแกนอะไรสักอย่างอยู่ด้านใน ผมได้ลองเอามือไปแตะดูอยู่ดีๆลูกแก้วก็ระเบิดทันทีเสียงระเบิดดังไปถึงข้างนอก

และมีผู้ชายคนหนึ่งตะโกนขึ้นมาว่า”ที่นี่เกิดอะไรขึ้น!?!”ผมก็ยังงงๆก็ลืมสะลืออยู่”หัวหน้ากิลด์นักผจญภัยคะ!”หลังจากนั้นก็ผ่านไปสักพักนึงก็ได้รู้สาเหตุแล้วว่าเกิดจากพลังเวทย์มากเกินไปจนทำให้ลูกแก้วระเบิด

แต่ก็มีวิธีนึงในการวัดพลังเวทย์มันก็คือ”พันธสัญญาเลือด”ส่วนผู้ชายเผ่าแมวเขามีชื่อว่า พอร์เทีย(Portia) เขาเป็นหัวหน้ากิลนักผจญภัย

“ไอรีน ไปหยิบกระดาษพันธสัญญาเลือดมาหน่อย”ค่ะหัวหน้ากิล!”คุณ นอร์มิน่า วิ่งออกไปทันที”เดี๋ยวก่อนนะนี่เธอเป็นไฮเอลฟ์อย่างนั้นเหรอ?”คุณ ไอรีน ถามผม”ค่ะ”คุณ นอร์มิน่า วิ่งกลับมาพร้อมกับตะโกนว่า”กลับมาแล้วค่ะ!”

คุณ ไอรีน ยื่นกระดาษพันธสัญญาเลือดให้คุณ พอร์เทีย “คุณ รูฟีน่า ยื่นมือมาหน่อยครับ”ผมยื่นมือไปให้เขาและเขาก็หยิบมีดขึ้นมาพร้อมกับกรีดไปที่นิ้วของผมและผมก็เผลอครางเบาๆ”เจ็บเหรอครับ?””เปล่าไม่เป็นไรค่ะ”

รอไปสักพักนึงผลก็ออกมาเป็น”พลังเวทย์ไร้ขีดจำกัด”คุณ พอร์เทีย กับคุณ ไอรีน มึนงงเป็นอย่างมาก ผมกำลังคิดว่าจะบอกพวกเขายังไงดี”เอาเป็นว่าช่างมันเถอะ”คุณ พอร์เทีย พูดแล้วก็เดินจากไป

หลังจากนั้นพวกเราก็เคลียร์เศษลูกแก้วที่กระจัดกระจายกันไปทั่วห้องเสร็จพวกเราก็เริ่มทำการทดสอบกันต่อเช่นการทดสอบพลังกายเวทมนต์และอื่นๆจนถึงช่วงมืดค่ำ

“เสร็จแล้วค่ะและพรุ่งนี้ค่อยมารับบัตรกิลนักผจญภัยนะคะ”ผมก็โบกมือลาคุณ ไอรีนและผมก็เดินจากไป”ได้บัตรยืนยันตัวตนมาแล้วต่อไปที่ซุกหัวนอน”ตอนนี้ผมใช้กระเป๋าตังค์เหลืออยู่แค่ 50 บูเบเชียจาก 200  บูเบเชีย”มีที่ไหนพอฉันนอนบ้างไหมเนี่ย”

“เดี๋ยวก่อนนะแล้วทำไมฉันไม่ยอมเอาหัวหมีไปแลกกับรางวัลล่ะ”ผมลืมสนิทเลยชิบหายแล้วกู

ผมเดินไปเรื่อยๆจนกระทั่ง”เดี๋ยวก่อนนะนี่มันบ้านของคุณ เมอร์ฟี่ นี่นา”เพราะหน้าบ้านเขียนไว้ว่าบ้านของคาร์สันขอเข้านอนหน่อยแล้วกันผมเดินไปเคาะประตูแล้วก็มีคนเปิดประตูให้ผม”ฉันขอนอนด้วยได้ไหมคะ?”