Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 2797 การตายที่ไร้ค่า!
ตอนที่ 2797 การตายที่ไร้ค่า!
หลังจากที่ทนรับเต๋าทุกข์สามภัยพิบัติไปได้ครั้งหนึ่งเฉียนกุยก็รู้ทันทีว่าตัวเองไม่อาจรับมันไหว!
เขานั้นแทบจะตายลงตั้งแต่ครั้งแรก!
เต๋าทุกข์สามภัยพิบัตินั้นมันรุนแรงจนเกินไป!
หลังจากสายฟ้าชุดแรกผ่าลงมาถึงนั้นสามวิญญาณเจ็ดจิตของเขามันก็แทบจะแตกสลายลงสิ้น!
เพราะฉะนั้นเขาจึงหวังจะลากเย่หยวนลงนรกไปด้วยกัน! เย่หยวนมันมีสิทธิอะไรที่จะรอดไป?
เฉียนกุยนั้นพุ่งตัวเข้าไปพร้อมด้วยเต๋าทุกข์ที่รุนแรงพุ่งตามหลังมา
เต๋าทุกข์ของเฉียนกุยนั้นมันเป็นถึงเต๋าทุกข์สามภัยพิบัติ!
ต่อให้เย่หยวนจะเก่งแค่ไหนแต่พลังของเต๋าทุกข์สามภัยพิบัตินั้นหากมิใช่จักรพรรดิเที่ยงมันก็ไม่มีทางรับไว้ได้
ได้เห็นเช่นนั้นพวกคงหมิงทั้งหลายก็ต้องยิ้มเย้ยขึ้น
‘ไอ้เด็กนี่จะตายลงเสียที?’
‘สมควร!’
‘มีคนมากมายเท่าไหร่แล้วที่ต้องตายเพราะมันนี้?!’
พวกคงหมิงนั้นแทบจะร้องไห้ออกมา
ทำไมพวกเขาถึงต้องมายุ่งกับเรื่องไม่เป็นเรื่องเช่นนี้ด้วย? หากมันอยากผ่านทางไปทำไมไม่ปล่อยให้มันผ่านไปเฉยๆ?
ขุนศึกตายไป จักรพรรดิเซียนขั้นสุดตายไป มันจะมีค่าอะไรกับพวกเขา?
แต่ตอนนี้พวกเขาต้องมาตายด้วยแน่แล้ว!
ตายแน่แล้ว!
ฮ่าๆๆ…เต๋าทุกข์สามภัยพิบัติ ขอดูหน่อยเถอะว่าเจ้าจะตายไหม!
เฉียนกุยร้องหัวเราะลั่นพร้อมพุ่งเข้าใส่เย่หยวน
แต่ก่อนที่ร่างของเขาจะทันเข้าไปถึงตัวเย่หยวนนั้นมันก็เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นมา
ตูม!
สายฟ้าผ่าลงมาใส่หัวของเขาอย่างรุนแรง
เต๋าทุกข์นี้มันรุนแรงกว่าของใครๆ!
เฉียนกุยนั้นไม่มีเวลาแม้แต่จะกรีดร้องร่างของเขาก็หายไปกลายเป็นแค่ฝุ่นดิน
จักรพรรดิเที่ยงตายลง!
แม้ว่าเฉียนกุยนั้นจะตายเพราะว่าเต๋าทุกข์แต่ว่าคนทั้งหลายต่างมองว่ามันเป็นเย่หยวนที่ทำให้เขาต้องตายลง
เพราะหากมิใช่เพราะเย่หยวนแล้วเฉียนกุยก็คงไม่อาจเรียกเต๋าทุกข์ที่รุนแรงขนาดนี้ลงมาได้
คนทั้งหลายนั้นต่างต้องอ้าปากค้าง!
มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้น?
เต๋าทุกข์ห้าภัยพิบัติ! มันเป็นเต๋าทุกข์ห้าภัยพิบัติ! มันกลายเป็นเต๋าทุกข์ห้าภัยพิบัติไป! คงหมิงร้องเสียงหลงขึ้น
ตอนที่เผชิญเต๋าทุกข์นั้นมันลงมาตอนแรกเท่าไหร่มันก็จะลงมาตอนสุดท้ายด้วยพลังเท่านั้น ไม่เคยมีใครได้ยินมาก่อนว่าพลังของเต๋าทุกข์มันจะเพิ่มระหว่างการทดสอบได้!
ได้เปิดหูเปิดตา!
ใครจะเอาอีก? เย่หยวนหันมายิ้มให้พวกคงหมิง
แน่นอนว่าคงหมิงนั้นต้องมุดหน้าหลบสายตาไปทันที
‘ใครจะไปกล้าอีก?’
เย่หยวนนั้นได้แต่ร้องด่าออกมาในใจเพราะเขานั้นเป็นผู้บ่มเพาะนอกรีตและยังเป็นผู้บ่มเพาะนอกรีตที่เหนือกว่าผู้บ่มเพาะนอกรีตทั่วไป
‘คิดใช้เต๋าทุกข์ของเจ้าทำร้ายข้า?’
‘ต่อให้เจ้าจะยอมแต่เต๋าสวรรค์จะยอม?’
‘เจ้าไปท้าทายอำนาจของเต๋าสวรรค์ที่กำลังทำหน้าที่ มันจะเรียกว่าอะไรได้นอกจากรนหาที่ตาย?’
จากนั้นเย่หยวนก็พุ่งตัวขึ้นฟ้าไปอีกครั้งหนึ่งพร้อมรับสายฟ้าเต๋าทุกข์ที่กระแทกลงมา
แน่นอนว่าวินาทีต่อมาเขาก็ร่วงตกลงมาสู่ทะเลอย่างรุนแรง
แต่เย่หยวนไม่คิดหวาดกลัว!
มีเพียงแต่ต้องผ่านพลังของเต๋าทุกข์ไปเท่านั้นที่เขาจะพัฒนาขึ้นไปได้!
รอบๆ ข้างนั้นมันมีเสียงกรีดร้องขึ้นไม่ขาดสาย
ในคุกสายฟ้านี้มันเป็นพลังเต๋าทุกข์ที่รุนแรงที่สุด!
นี่คือความพิโรธของสวรรค์!
ภายใต้ความพิโรธไม่พอใจของสวรรค์ใครจะรอดได้?
ตูม!
ตูม!
ตูม!
สายฟ้าเต๋าทุกข์ผ่าลงมาเรื่อยๆ ใส่จักรพรรดิเซียนทั้งหลายจนตายตกลงไปมากขึ้นและมากขึ้น
เดิมทีแล้วมันย่อมจะมีจักรพรรดิเซียนอยู่ในทะเลนับร้อยๆ
แต่พริบตาเดียวนี้มันเหลืออยู่ไม่ถึงสามสิบคนแล้ว
คลื่นพลังจากร่างของจักรพรรดิเที่ยงทั้งสามนั้นเองก็อ่อนแอลงเรื่อยๆ
จนสุดท้ายแล้วชาดิงก็เป็นคนแรกที่ทนไม่ไหวถูกเต๋าทุกข์สังหารไป!
คลื่นพลังจากเต๋าทุกข์สามภัยพิบัตินั้นมันรุนแรงจนเกินไป!
สองจากสี่จักรพรรดิเที่ยงได้ตายลงไปแล้ว!
อ้าก! ไอ้เวรเย่หยวน ข้าจะตายแล้ว! รีบๆ มาช่วยข้าเร็ว! ไม่สิ เจ้าไม่มาแหละดีแล้ว เจ้ามาเดี๋ยวข้าจะได้ตายเร็วกว่าเก่า! หยางชิงนั้นร้องขึ้นมาด้วยเลือดที่อาบทั้งกาย
เขานั้นช่างถึกทนดีแท้
เย่หยวนนั้นได้แต่ต้องยอมรับความสามารถของเขาคนนี้
เพราะตัวเย่หยวนเองก็มีสภาพอ่อนแออย่างมากเช่นกัน
แต่ดาบเต๋าของเขานั้นมันกลับแข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ!
ยิ่งเต๋าทุกข์รุนแรงแค่ไหน เขาก็ยิ่งจะได้รับประโยชน์มากเท่านั้น!
ไม่นานนักเทียนฮวยก็ไม่อาจทนไหวต้องตายลงไปด้วยเต๋าทุกข์อีกคน
สามจากสี่จักรพรรดิเที่ยงนั้นมันตายลง เหลือเพียงแค่คงหมิงแล้ว
แต่ว่าเขานั้นก็มีสภาพใกล้ตายเต็มทีเช่นกัน
อ้าก! ข้าเกลียดเจ้า! เย่หยวน ข้าขอแช่งให้เจ้าถูกเต๋าสวรรค์ฉีกเป็นชิ้นๆ!
เสียงร้องนั้นขาดคำไปคงหมิงเองก็สิ้นใจลงเช่นกัน
ผู้ปกครองของทะเลทั้งสี่นั้นมันตายลงไปในเวลาไม่ถึงสองชั่วโมง!
จากนั้นไม่รู้ผ่านไปอีกนานเท่าใดที่สุดท้ายความสงบมันก็กลับมาสู่ทะเล
บนท้องทะเลนั้นมันมีแต่ความสงบราวกับไม่เคยมีอะไรเกิดขึ้นแต่บนผิวน้ำมันกลับมีซากศพลอยเกลื่อน
มันช่างเป็นภาพที่น่าหวาดกลัว
ด้วยเต๋าทุกข์ครั้งนี้เหล่ายอดฝีมือของสี่ทะเลมันก็แทบจะเหลือศูนย์!
จิงหลานนั้นได้แต่ลอยคอมองดูร่างที่อ่อนแรงบนผิวน้ำนั้นราวกับได้เห็นเทพมาร
ใช่แล้ว จิงหลานไม่ตาย!
เขานั้นกลับรอดมาได้! แม้แต่ตัวเขาเองก็ยังไม่อยากเชื่อ!
สิ่งที่เขาต้องเผชิญนั้นมันคือห้าเต๋าทุกข์เก้ากฎเหมือนๆ กับหยางชิง!
แต่เขากลับไม่ตาย!
เมื่อสัมผัสได้ถึงสายตาของจิงหลานเย่หยวนก็หันหน้าไปกล่าว เจ้ามองอะไร? ไม่ขอบคุณข้าหน่อยหรือ? หลังจากเรื่องครั้งนี้ไปเจ้าคงได้กลายเป็นนายคนใหม่ของสี่ทะเลแล้ว!
จิงหลานนั้นได้แต่ต้องอ้าปากค้าง
เพราะที่เย่หยวนกล่าวนั้นมันไม่มีผิด
แม้ตอนนี้เขาจะรู้สึกได้ว่าร่างกายของตนอ่อนแอแค่ไหนแต่เขาก็สัมผัสได้ถึงการพัฒนาอย่างบ้าคลั่งภายใน
เต๋าทุกข์นี้มันได้เปิดประตูสวรรค์ให้แก่เขา!
ชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเที่ยงนั้นมันเป็นประตูใหญ่ที่ปิดตายสำหรับเขา แต่หลังเรื่องวันนี้ไปมันกลับค่อยๆ อ้าออกมาต่อหน้าเขา
ยอดฝีมือระดับยอดขุนศึกนั้นต่างล้วนเป็นยอดอัจฉริยะ พวกเขาย่อมจะมากพรสวรรค์
เต๋าทุกข์นี้มันทำลายล้างและสร้างชีวิตใหม่ให้เขา!
เขานั้นเป็นยอดขุนศึกคนเดียวที่เหลือรอด!
นอกจากตัวเขาแล้วมันมีจักรพรรดิเซียนเหลืออยู่แค่สามคน
เวลานี้จากจักรพรรดิเซียนนับร้อยๆ นั้นมันเหลือกันอยู่เพียงแค่สี่คน!
แต่การผ่านเต๋าทุกข์นี้มาได้มันก็นับเป็นโชคของพวกเขาด้วย
เส้นทางในอนาคตของพวกเขานั้นมันเปิดกว้างออกแล้ว!
เจ้า…เจ้าจะไม่สังหารข้า? จิงหลานถาม
ความกลัวนี้มันเกิดขึ้นมาหลังจากเย่หยวนหยิบโอสถสวรรค์ขึ้นมากินลงคอไป!
พริบตาต่อมาร่างกายของเย่หยวนมันก็ฟื้นฟูขึ้นทันตา!
ฉิบหาย!
เราไม่ได้มีความแค้นถึงชีวิตต่อกัน จะสังหารเจ้าเพื่อ? เดิมทีข้าไม่คิดจะสังหารใครด้วยซ้ำ แต่เป็นเจ้าที่บังคับข้าครั้งแล้วครั้งเล่า หากจะบอกว่าใครคือต้นเหตุของเรื่องครั้งนี้มันก็คงไม่พ้นเจ้า! เย่หยวนยกนิ้วมาชี้หน้าจิงหลาน
จิงหลานผงะไปทันที
ใช่!
การไล่ตามบ้าคลั่งนับเดือนนี้ ล่ากันจนทะเลทั้งสี่ลุกเป็นไฟ ล่ากันจนเหล่าจักรพรรดิเที่ยงต้องออกมาจัดการเรื่องราวเอง
แต่หากย้อนกลับไปมองที่ต้นเหตุแล้ว มันย่อมจะเกิดขึ้นเพราะเรื่องขี้ปะติ๋ว!
เพราะกลัวเสียหน้าทะเลพันทานตะวัน!
เพราะจิงหลานกลัวเสียหน้า!
หลังจากสู้กันไปเรื่อยๆ จิงหลานย่อมจะรู้ว่าเย่หยวนยั้งมือไว้แค่ไหน
แต่ตอนนั้นมันก็เกินกว่าที่เขาจะถอยกลับได้แล้ว
สุดท้ายมันเหมือนดินที่พอกหางหมู ยิ่งนานวันยิ่งใหญ่โต
สุดท้ายแม้แต่จักรพรรดิเที่ยงเองก็ยังเข้ามาติดร่างแหด้วย
จากนั้น…พวกเขาก็ตายลง!
จักรพรรดิเที่ยงทั้งสี่นั้นตายลงอย่างไร้ค่าไร้เหตุผลใด!
แต่ใครจะไปคิดเล่าว่าการไล่ล่าจักรพรรดิเซียนขั้นต้นคนหนึ่งมันกลับจะสร้างเรื่องใหญ่โตเช่นนี้ขึ้นมาได้?
อัก เลิกคุยกันก่อน ข้า…ข้าจะตายแล้ว! เย่หยวน ระ รีบๆ มาช่วยข้าเร็ว! หยางชิงกล่าวขึ้น
หยางชิงในตอนนี้มีสภาพสุดแสนอนาถ
เพราะร่างกายท่อนล่างของเขานั้นถูกระเบิดหายไปสิ้น
แขนทั้งสองของเขานั้นเองมันก็เหลือแค่ถึงศอก เป็นดั่งตุ๊กตารูปคน
สภาพของเขานั้นอ่อนแอย่างมาก
แต่ว่าเขานั้นกลับพัฒนาขึ้นมา!
เพราะตอนนี้เขาบรรลุชั้นบรรยากาศสวรรค์จักรพรรดิเที่ยงครึ่งก้าวขึ้นมาแล้ว!
เย่หยวนโยนโอสถสวรรค์ออกไปใส่ปากเขาก่อนที่แขนขาของเขาจะงอกกลับมาทันตาเห็น
จิงหลานที่ได้เห็นเช่นนั้นก็ต้องกัดปากขึ้นมาด้วยความอิจฉา
โอสถสวรรค์นี้มันวิเศษเหลือเกิน!
ส่วนตัวเขานั้นคงต้องไปพักรักษาตัวเป็นปีๆ กว่าที่จะคืนสภาพกลับมาสมบูรณ์ได้
เย่หยวนยกพยุงตัวหยางชิงขึ้นก่อนจะหันเดินจากไปทิ้งพวกจิงหลานไว้ให้ทำหน้าเคร่งเครียด วันหน้าหากมนุษย์มันอยากข้ามน้ำไปเราก็ปล่อยมันไปเถอะ!
อืม! จักรพรรดิเซียนที่เหลือทั้งสามร้องตอบขึ้นพร้อมๆ กัน
ในตอนนี้จิงหลานได้กลายเป็นผู้ปกครองของทะเลทั้งสี่แล้ว!
และเย่หยวนก็ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าเขานั้นได้เปิดทางให้เหล่าผู้อยากเดินทางผ่านทะเลในรุ่นหลังแล้ว
……………………
นิยายที่คุณอาจสนใจ
