Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 2822 พลังสายเลือด!
ตอนที่ 2822 พลังสายเลือด!
เย่หยวนนั้นไม่ได้พูดกล่าวอะไรมากมายเหมือนหยางชิงแต่ว่าท่าทางของเขานั้นมันกลับน่าชังเสียยิ่งกว่าหยางชิง
ทว่าอีกด้านทางเผ่าเลือดนั้นมันกลับไม่มีใครกล้าพูดกล่าวใดๆ เพราะว่าสายตาของพวกเขานั้นมันจ้องมองไปยังพวกเหยียนเหมิงทั้งสามคน
มีเพียงแค่ร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนเท่านั้นที่จะจัดการเย่หยวนลงได้
ร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนห่าเหวอันใด? เผ่าเลือดมันสร้างระบบจัดอันดับแล้วก็คิดว่าตัวเองเก่งกาจท้าสวรรค์ได้? มาๆ! เก่งจริงก็มาสู้กับปู่หยางเจ้านี่! แต่ครั้งนี้ต้องตัวต่อตัว!
ได้เห็นท่าทางของเย่หยวนนั้นตัวหยางชิงเองก็ไม่พอใจขึ้นมาเช่นกัน
เพราะเดิมทีเขานั้นคิดเล่นบทพระเอกจัดการพวกเผ่าเลือดลงให้สิ้น แต่สุดท้ายแล้วเย่หยวนกลับแย่งบทเด่นไปจากเขาเสียได้
หยวนเจิ้นนั้นยิ้มขึ้นมาก่อนจะหันไปมองเหยียนเหมิง เจ้าออกไปเล่นกับพวกมันไหม?
เหยียนเหมิงพยักหน้ารับ ขยะเช่นนี้แค่ข้ามันก็คงเกินพอ
หยวนเจิ้นยิ้มตอบไป ก็เจ้ามันอ่อนแอที่สุดเอง! ไปเล่นกับมันหน่อยเถอะ ขยะแค่นี้พวกมันคิดว่าชนะพวกนาย กองขยะได้มันก็เอาชนะร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนได้ ให้มันได้รู้หน่อยว่าร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนคืออะไรกันแน่!
เหยียนเหมิงยิ้มและพุ่งตัวกลายเป็นลำแสงสีเลือดออกไปหาหยางชิงทันที
ก่อนที่ร่างของเหยียนเหมิงจะไปถึงหยางชิงตัวหยางชิงก็สัมผัสได้ถึงพลังงานเลือดที่เล็งเป้าเข้ามาหา
ท่าทางอวดดีของหยางชิงนั้นมันจางหายไปสิ้นเชิง ตอนนี้มีเพียงแค่ความเคร่งเครียดที่เข้ามาแทนที่
ในสายตาของเขานั้นเหยียนเหมิงมันเหมือนดั่งสัตว์ร้ายจากนรก แตกต่างจากเผ่าเลือดคนอื่นๆ ที่เขาเคยสู้มาสิ้นเชิง!
เขานั้นไม่เคยพบเจอมาก่อนเลยว่ามันจะมีตัวตนระดับนี้อยู่ในระดับเดียวกัน
หยางชิงนั้นไม่กล้าออมมือใดๆ ใช้เต๋าหอกของตนผสานเข้ากับกฎแห่งการทำลายล้างอย่างถึงที่สุด
หอกนี่คือไม้ตายของเขา!
เหยียนเหมิงนั้นชักดาบยาวสีเลือดออกมาก่อนจะกล่าวขึ้นด้วยใบหน้าเย้ยหยัน วิชาหอกนั้นดีเข้าถึงแก่นเต๋าได้ แต่เทียบกับร้อยบุตรแล้วมันยังห่างชั้นนัก!
พริบตาต่อมานั้นคลื่นพลังสองสายมันก็เข้าปะทะกัน!
ตูม!
หยางชิงนั้นปลิวออกไปทันที
อ๊าก!
เลือดไหลออกมาจากปากของหยางชิง ภายใต้แรงจากการปะทะนี้เขาไม่เหลือพลังจะสู้ต่อไปแล้ว
ที่สำคัญไปกว่านั้นเลือดของอีกฝ่ายนั้นยังแทงเข้าร่างของเขาทำให้ตอนนี้เขาติดพิษเลือดกัดกร่อนด้วย
เหยียนเหมิงนั้นหันไปมองหน้าเย่หยวนก่อนจะกล่าวขึ้น มดปลวกที่อ่อนแอกว่าขยะมันก็กล้าวางตัวเป็นเหยี่ยวได้! ไอ้หนู เดิมทีนั้นข้าย่อมจะไม่คิดอะไรมากมายกับคำโม้ของเจ้า แต่เมื่อเจ้าทำให้ข้าออกมาได้เช่นนี้แล้วเจ้าก็คงนอนตายอยู่ที่นี่ไปเสียเถอะ! ไม่ว่าจะมีแผนอะไรอยู่แต่เมื่อตรงหน้าเป็นพลังที่แท้จริงแล้ว แผนการมันก็เสียเปล่าสิ้น!
ในสายตาของเขานั้นเย่หยวนย่อมจะเป็นได้แค่ตัวตลก
คิดท้าทายร้อยบุตรนั้นมันย่อมจะต้องรับผลกรรมที่ตามมา
การเอาชนะหยางชิงด้วยกระบวนท่าเดียวนี้มันทำให้ฝ่ายเผ่าเลือดนั้นต่างตื่นเต้นดีใจขึ้นมา
มนุษย์อันต่ำตมมันจะมาสู้เผ่าเลือดได้อย่างไร?
ท่านเหยียนเหมิงนั้นเก่งกาจนัก! ให้ไอ้เด็กนี่มันรู้ถึงพลังของเผ่าเลือดหน่อยเถอะท่าน!
ไอ้หนู เจ้าโอหังมากไม่ใช่หรือ? ลองแสดงท่าทางแบบนั้นออกมาอีกสิ!
…
ก่อนหน้าพวกเขานั้นถูกเย้ยหยันจนอกแทบแตกตาย เมื่อตอนนี้สามารถเอาคืนมาได้บ้างแล้วมีหรือที่พวกเขาจะไม่เปิดปากขึ้นพูด?
พวกเขานั้นย่อมจะด่าว่าเย้ยหยันพวกเย่หยวนกลับไปอย่างไม่ขาดสาย แน่นอนว่าฝีมือที่เหยียนเหมิงแสดงออกมานั้นมันแข็งแกร่งจนเกินไปจริงๆ
เมื่อหลัวชวนได้เห็นเช่นนั้นเขาก็หัวเราะขึ้นมา ไอ้หนูนี่มันรู้อยู่แท้ๆ ว่าในกองทัพมีร้อยบุตรอยู่ด้วยแต่มันก็กล้ามาท้าทายเรา มันคงไม่ได้รู้เลยว่ายอดอัจฉริยะของเผ่าพันธุ์ต่างๆ นั้นตายลงไปด้วยมือของเหยียนเหมิงคนนี้มากแค่ไหนแล้ว!
เซี่ยหลิงยิ้มขึ้นตาม หมิงยี่มันโง่นัก คิดใช้อัจฉริยะไม่กี่คนมาทำแผนล่อเสือออกจากถ้ำ สุดท้ายมันจะได้เสียสองต่อแน่นอน! มีร้อยบุตรอยู่ด้วยแล้วเจ้าเด็กนี่มันคงไม่อาจหนีไปไหนได้แน่!
เผ่าเลือดนั้นยังคงดำเนินแผนต่อไปอย่างไม่หวั่นไหว
ไม่ว่าจะใช้วิธีใดพวกเขานั้นก็จะปกป้องเส้นทางมิติไว้สุดชีวิต
แต่การทำเช่นนั้นมันก็จะทำให้พวกเย่หยวนได้ทำอะไรตามใจชอบไป
แต่ตอนนี้พลังฝีมือของเหยียนเหมิงนั้นมันได้เปิดหูเปิดตาคนทั้งหลายขึ้นอีกครั้ง
หยางชิงนั้นไม่อ่อนแอ แต่กลับไม่อาจจะรับการโจมตีจากเหยียนเหมิงได้แม้แต่กระบวนท่า และเหยียนเหมิงนั้นยังเป็นแค่คนที่อ่อนที่สุดในร้อยบุตรทั้งสาม
ไกลออกไปในห้วงมิตินั้นมันมีหลายเงากำลังเฝ้ามองอยู่
เว่ยเหลียง ตานเฟยและพวกมหาจักรพรรดินั้นต่างกำลังมองดูเรื่องราวครั้งนี้
เย่หยวนนั้นยอมเสี่ยงชีวิต พวกเขาย่อมจะไม่ปล่อยให้โอกาสนี้มันสูญเปล่าไป
หากมหาจักรพรรดิเผ่าเลือดออกมาจริงแล้วพวกเขาก็ย่อมจะถือโอกาสนั้นบุกเข้าไปหาเส้นทางมิติทันที
แต่น่าเสียดายที่นอกจากมหาจักรพรรดิเผ่าเลือดจะไม่ออกมาแล้ว สภาพตอนนี้มันยังไม่สู้ดีนัก
ตอนที่เว่ยเหลียงได้เห็นหยางชิงปลิวตกลงไปพร้อมบาดเจ็บอย่างสาหัสนั้นเขาก็ได้แต่ต้องยิ้มเย้ยขึ้นมา ก็เตือนมันไปแล้วว่าร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนนั้นไม่ธรรมดาแต่มันกลับไม่ฟังเลย! หึๆ ทีนี้มันคงได้ถูกความจริงตบหน้าเข้าให้แล้ว! แต่ราคาที่ต้องจ่ายกลับเป็นชีวิตของพวกมัน!
คนอื่นๆ นั้นได้แต่ต้องนั่งมองนิ่ง รวมไปถึงตัวตานเฟยด้วย เพราะพวกเขานั้นต่างไม่มีใครคิดว่าแผนของเย่หยวนจะได้ผล
พวกเขานั้นรู้ดีว่าเย่หยวนเก่งกาจแต่ว่าชื่อเสียงของร้อยบุตรจักรพรรดิเซียนนั้นมันลือลั่นสนามรบจนไม่อาจจะปลอมแปลงกันได้
พวกเขาแต่ละคนนั้นต่างเป็นไข่มหาจักรพรรดิทั้งสิ้น
ที่สำคัญพลังที่เอาชนะหยางชิงลงนั้นยังเป็นแค่เหยียนเหมิงที่อ่อนแอที่สุดด้วย
เหยียนเหมิงมองหน้าเย่หยวนราวกับว่าเขานั้นเป็นแค่ศพคนตาย ข้ารู้ว่าเจ้านั้นบ่มเพาะดาบเต๋าและทรงพลังมาก สามารถสังหารฮันกวงมันลงได้ด้วยดาบเดียว หากเจ้าใช้ดาบนั้นออกมาเจ้าก็อาจจะยังพอสู้ได้นะ! ว่าไงเล่า? จะลองไหม?
เขานั้นรู้ดีว่าดาบเต๋าของเย่หยวนนั้นทรงพลังแค่ไหนแต่ก็รู้ด้วยว่ามันคือไม้ตายดาบสองคมของเย่หยวน
หากใช้ออกมาแล้วตัวเย่หยวนเองก็จะหมดสภาพไป
ได้เห็นท่าทางเช่นนั้นของเหยียนเหมิง เย่หยวนก็ยิ้มขึ้นมาตอบ หากเจ้ามีฝีมือแค่นี้ข้าคงไม่ต้องพึ่งดาบเต๋าใดๆ เลยด้วยซ้ำ! เจ้าแน่ใจหรือว่าจะไม่เรียกคนที่เก่งที่สุดออกมาแทน?
เหยียนเหมิงนั้นยิ้มกลับไปอย่างเย้ยหยัน จะตายแล้วยังมีหน้ามาอวดอ้างตัว? ข้านั้นยังไม่ได้ใช้พลังสุดตัวเลยตอนที่เอาชนะไอ้เด็กเวรนี่แต่มันก็พ่ายไปเสียแล้ว ตอนนี้ข้าจะให้เจ้าได้เห็นถึงฝีมือที่แท้จริงของข้าเอง!
พูดจบเหยียนเหมิงก็ชักดาบสีเลือดนั้นออกมาพร้อมด้วยพลังงานเลือดที่ย้อมทั้งท้องฟ้าไว้
ในห้วงมิตินี้ทุกสิ่งอย่างมันค่อยๆ เหือดแห้งลง
ดาบไร้เลือด!
เหยียนเหมิงฟันดาบออกมาพร้อมด้วยพลังที่รุนแรงกว่าดาบที่เอาชนะหยางชิงนั้นไปหลายเท่าตัว
คนทั้งหลายต่างก็ต้องอ้าปากค้างขึ้น
ไม่มีใครคิดฝันว่าเหยียนเหมิงนั้นกลับจะยังมีพลังเหลือมากขนาดนี้ตอนที่เอาชนะหยางชิงลง!
กล้ามเนื้อบนร่างของเย่หยวนมันค่อยๆ เหี่ยวลง
พลังเช่นนี้มันแตกต่างจากพลังแห่งกฎแต่มันก็น่ากลัวไม่แพ้กัน
แต่ในตอนนั้นเองที่เย่หยวนกลับหัวเราะขึ้นพร้อมปล่อยชีพมังกรออกมาจากร่างพุ่งทะยานขึ้นฟ้า!
พลังนี้มันลบล้างพลังเลือดใดๆ ไปสิ้นเชิง
โฮกกก!
ร่างของเย่หยวนนั้นมันเปล่งแสงสีฟ้าครามออกมา
พลังมังกรที่ชัดเจนจนเห็นได้ด้วยตาเปล่า!
เมื่อชีพมังกรของเย่หยวนปรากฏออกมานั้นมันก็กดดันพลังสีเลือดนั้นลงจนแทบไม่เหลืออะไร
สีหน้าของคนทั้งหลายต้องเปลี่ยนสีไปอีกครั้ง!
ที่แท้แล้ววิชาที่แข็งแกร่งที่สุดของเย่หยวนมันกลับไม่ใช่ค่ายกลดาบเอกภพนั้น!
ชีพมังกรของเย่หยวนนั้นกระแทกออกมาจากร่างก่อนที่เขาจะกล่าวขึ้น ตอนผ่านเต๋าทุกข์ครั้งก่อนมาสายเลือดของข้ามันก็ได้พัฒนาขึ้น แต่ข้านั้นยังไม่ได้ลองใช้มันในการต่อสู้เลยแม้สักครั้ง วันนี้ข้าจะขอทดสอบมันกับเจ้าแล้ว! หมัดแปลง…เก้ามังกรสวรรค์!
เย่หยวนร้องขึ้นมาพร้อมต่อยหมัดออกไปปะทะกับดาบเลือดของเหยียนเหมิง
ตูม!
สองพลังรุนแรงปะทะกันเข้าอย่างรุนแรง!
จากนั้นร่างของเหยียนเหมิงก็ระเบิดออกมากลายเป็นแค่ฝุ่นเลือด!
พลังของสายเลือดภูตแท้โกลาหลระดับวิญญาณศึกนั้นมันช่างรุนแรงนัก!
……………………………………………………
นิยายที่คุณอาจสนใจ
