Unrivaled Medicine God จอมเทพโอสถ - ตอนที่ 2162 เจ้าไม่ชอบใจ?
การตายลงของอ่าวซู่นี้มันทำให้เกิดความวุ่นวายไปทั่วทั้งปราการมังกรม่วง
เพราะไม่มีใครเคยคาดคิดว่าแท้จริงแล้วอ่าวซู่ผู้นี้จะเป็นตัวร้ายผู้บงการกลุ่มโจรเสี่ยว!
คนทั้งหลายที่เคยว่ากล่าวเย่หยวนว่าพูดจาไร้สาระนั้นต่างเงียบปากลงอย่างไม่กล้าจะพูดจาใดๆ อีก
ถึงเวลานี้แล้วพวกเขาทั้งหลายย่อมจะเข้าใจว่าเย่หยวนไม่ได้อายจนโกรธหรือใดๆ ทั้งสิ้น เรื่องราวทั้งหลายมันล้วนเกิดขึ้นอย่างตั้งใจ
เขานั้นวางแผนการอย่างแยบยลจนขุดหลุมฝังอ่าวซู่ลงได้!
เด็กน้อยคนหนึ่งกลับวางแผนสังหารจักรพรรดิเทพสวรรค์ลงได้ มันย่อมจะเป็นสิ่งที่ไม่มีใครคาดคิดถึง
“ที่แท้แล้วอ่าวซู่นั้นมันเป็นตัวร้ายบงการกลุ่มโจรเสี่ยวทั้งหลาย เรามองเย่หยวนผิดไปมาก!”
“เฮ้อ หากอ่าวซู่นั้นยังไม่ได้ออกหน้าทำเรื่องราวผิดกฎใดๆ พวกเราก็คงยังหลับหูหลับตาเชื่อเจ้าโจรร้ายนั่นต่อไปแน่!”
“หลายปีมานี้เหล่าปราการนิลและปราการปฐพีทั้งหลายต่างสั่นกลัวชื่อโจรเสี่ยว วันนี้ คนทั้งหลายจะได้ไม่ต้องหวาดกลัวเจ้าโจรร้ายนั่นอีกต่อไปแล้ว”
“ใช่แล้ว เรื่องทั้งหลายนี้ต้องขอบคุณทายาทมังกรสวรรค์เย่ท่าน ท่านนั้นสามารถทำเรื่องที่แท้แต่ท่านเจ้ามังกรยังไม่อาจทำได้!”
…
เวลานี้คนทั้งหลายต่างแสดงสีหน้าท่าทางรู้สึกผิดกับความคิดที่เคยมีต่อเย่หยวนออกมาตามๆ กัน
แต่กับการกระทำนี้ของเย่หยวน คนทั้งหลายย่อมจะรู้สึกซาบซึ้งในใจ
หลายต่อหลายปีมานี้เพื่อจะฆ่าสังหารหลงเสี่ยวแล้วปราการมังกรม่วงนั้นต้องสูญเสียทั้งทรัพยากรและผู้คนยอดฝีมือไปมากมาย
การกระทำนี้ของเย่หยวนมันเป็นการทำเรื่องส่วนรวมอย่างแท้จริง
“ทายาทมังกรสวรรค์เย่ มันเป็นความดีความชอบของท่านสิ้น ไม่เช่นนั้นแล้วข้าผู้นี้ก็คงได้แต่ต้องปล่อยเจ้างูร้ายนี้อยู่ข้างกายต่อไป!” เจ้ามังกรอ่าวเจิ้นกล่าวขอบคุณพร้อมยกมือคารวะ
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ท่านเจ้ามังกรอย่าได้ทำเช่นนี้เลย แท้จริงแล้วท่านเองก็คงสงสัยตัวอ่าวซู่ไม่น้อยมิใช่หรือ? แค่ครั้งนี้มันเป็นโอกาสให้ท่านได้จัดการต้นตอความชั่วร้ายก็เท่านั้น”
อ่าวซู่นั้นพยายามอย่างมากที่จะผลักให้อ่าวหยูได้ขึ้นตำแหน่งสูงๆ
ทั้งๆ ที่ตัวเขาเองนั้นสามารถที่จะใช้โอกาสและทรัพยากรที่เคยได้มานี้พุ่งทะยานฟ้าขึ้นมายึดตำแหน่งเจ้ามังกรไปได้
แล้วมีหรือที่เรื่องใหญ่เช่นนั้นจะหลุดรอดสายตาอ่าวเจิ้นไปได้?
เพียงแค่ว่าตัวอ่าวเจิ้นเองก็ไม่ได้คาดฝันถึงขั้นที่ว่าอ่าวซู่จะวางแผนชั่วร้ายคิดใช้โจรมาปั่นป่วนสร้างความวุ่นวายมิให้ปราการมังกรม่วงนี้ได้อยู่สุขเช่นนี้
และเรื่องของเย่หยวนนี้เองมันก็เป็นแค่โอกาสที่จะใช้เปิดโปงเท่านั้น
อ่าวเจิ้นมองดูเย่หยวนด้วยท่าทางชื่นชม “ทายาทมังกรสวรรค์เย่นั้นมีความคิดลึกล้ำ พรสวรรค์ล้นเหลือ วันหน้าท่านจะต้องประสบความสำเร็จอย่างมากล้นแน่! การเดินทางไปยังเขามังกรสวรรค์ครานี้ข้าขออวยพรให้ทายาทมังกรสวรรค์เย่ประสบความสำเร็จ!”
เย่หยวนยิ้มรับกลับไป “ข้าต้องขอบคุณท่านเจ้ามังกรที่อวยพร! ท่านเจ้ามังกร เย่ผู้นี้มีเรื่องอยากจะขอร้องท่าน หวังว่าท่านเจ้ามังกรจะโปรดฟังข้าด้วย”
อ่าวเจิ้นหรี่ตาทั้งสองลงก่อนจะถามขึ้น “ท่านอยากได้ตัวหลงเสี่ยว?”
พูดกับคนฉลาดนั้นมันประหยัดเวลาไปได้มาก
เย่หยวนจึงพยักหน้าออกมาเป็นการตอบรับ
อ่าวเจิ้นจึงได้แต่ต้องส่ายหัวออกมา “ความผิดที่หลงเสี่ยวก่อไว้ในดินแดนเรานั้นมันมากหลาย! ไม่ฆ่าสังหารมันแล้วผู้คนคงไม่อาจอยู่สุขกันได้!”.ไอลีนโนเวล.
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “ว่าเงื่อนไขท่านมาเถิด!”
อ่าวเจิ้นหัวเราะขึ้นเมื่อได้ยิน “เจ้าเด็กคนนี้ทำให้คนปวดหัวเสียจริงๆ! หากอยากได้หลงเสี่ยวเจ้าจะต้องเข้าร่วมศึกทายาทมังกรนี้ในฐานะตัวแทนปราการมังกรม่วงและเอาอันดับต้นๆ มาให้ได้!”
เย่หยวนพยักหน้ารับทันทีที่ได้ยิน “ย่อมได้!”
อ่าวเจิ้นยิ้มตอบกลับไป “เจ้าดูจะมั่นใจมาก”
เย่หยวนเองก็ยิ้มตอบกลับมา “ท่านเองก็เชื่อมั่นในตัวข้ามิใช่หรือ? ไม่เช่นนั้นแล้วท่านคงไปพูดกล่าวคำทั้งหลายนี้กับอ่าวหยูแล้ว”
เพราะแม้อ่าวซู่จะตายลง อ่าวหยูก็ยังเป็นทายาทมังกรสวรรค์ของปราการมังกรม่วงไม่เปลี่ยน
เหล่าทายาทมังกรสวรรค์ทั้งหลายนั้นมันไม่ได้มีตำแหน่งหยุดอยู่แค่ที่ปราการสวรรค์ แต่ตำแหน่งของพวกเขามันมาจากเขามังกรสวรรค์!
สำหรับเจ้ามังกรแล้วสายตาของพวกเขาเองก็ย่อมจะมุ่งไปที่เขามังกรสวรรค์เช่นกัน
เพราะที่แห่งนั้นมันคือแดนศักดิ์สิทธิ์ของเผ่ามังกรอย่างแท้จริง!
เย่หยวนนั้นเข้าใจคำขอของอ่าวเจิ้นอย่างดี
เพราะตราบที่เขาได้รับอันดับต้นๆ มาทางเขามังกรสวรรค์เองก็ย่อมจะมอบของตอบแทนมามากมาย
ถึงเวลานั้นแล้วอ่าวเจิ้นเองก็คงพอจะมีโอกาสขึ้นโจมตีฐานอาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์ขั้นปลายและได้กลายเป็นยอดคนอย่างแท้จริงได้
แน่นอนว่าถึงเวลานั้นแล้วเขาก็ย่อมจะสามารถเข้าร่วมกับทางเขามังกรสวรรค์ได้!
ส่วนเรื่องของหลงเสี่ยวใดๆ นั้นมันย่อมจะเป็นได้แค่แมลงมดปลวกในสายตายอดฝีมืออย่างอ่าวเจิ้น ความเป็นความตายใดของมันนี้จะมีค่าใดต่อเขา?
แม้ว่าเมืองบูรพาโลกเสมือนจะเป็นแดนของเผ่ามังกร แต่มันก็มิใช่ดินแดนที่รวมเป็นหนึ่งเดียว
เผ่ามังกรนั้นเก่งกาจเหนือผู้คนภายนอกจริง แต่ที่ใดมีผู้คนมันก็ย่อมจะมีความขัดแย้ง พวกเขาทั้งหลายนี้เองก็คงไม่อาจหลบพ้นมันได้
เพราะฉะนั้นในหมู่ยอดคนทั้งหลายของปราการสวรรค์หรือปราการปฐพีนั้นมันจึงมีความขัดแย้งเกิดขึ้นไม่มีสิ้นสุด
ส่วนตัวตนของหลงเสี่ยวนี้มันก็เป็นได้แค่เครื่องมือของผู้คนเท่านั้น
หากอ่าวเจิ้นเลือกลงมือจริงๆ แล้วมีหรือที่หลงเสี่ยวน้อยๆ นี้จะรอดชีวิตไปได้?
เขานั้นเพียงแค่ไม่อยากจะลดตัวไปทำงานต่ำต้อยเช่นนั้น
…
ที่เขามังกรสวรรค์นั้นมีเมฆหมอกหนาปกคลุม พลังชีวิตจิตวิญญาณหนักแน่นอย่างที่โลกเบื้องล่างไม่อาจจะมีได้
เมื่อมาถึงตีนเขามังกรสวรรค์ทางเย่หยวนก็รู้สึกราวกับว่าเบื้องหน้านี้มันคือเขาแห่งถงเทียนที่ให้ความรู้สึกลึกลับแก่ผู้คน
มีเพียงเหล่ายอดฝีมือที่ก้าวขึ้นถึงอาณาจักรจักรพรรดิเทพสวรรค์เจ็ดดาวกลายเป็นจักรพรรดิเทพสวรรค์ขั้นปลายเท่านั้นที่จะมีสิทธิขึ้นไปยังเขามังกรสวรรค์นี้และรับฉายานามมังกรสวรรค์ไปครอง
ที่แห่งนี้มันคือหัวใจของเผ่ามังกรอย่างแท้จริง มันคือจุดสูงสุดของดินแดนเผ่ามังกร
เมื่อได้เห็นพลังยิ่งใหญ่อยู่ตรงหน้านี้ตัวเย่หยวนเองก็อดไม่ได้ที่จะตื่นเต้นขึ้นมา
การจะสามารถสร้างโลกเสมือนที่ทรงพลังปานนี้ได้ มันย่อมแสดงอย่างชัดเจนว่าพลังของเผ่ามังกรนั้นมันยิ่งใหญ่ปานใด
“หึ บ้านนอกเสียจริงๆ แค่เห็นเขามังกรสวรรค์ทำหน้าตาตื่นเต้นดีใจปานนั้นหรือ?” อ่าวหยูร้องว่าขึ้นมาจากด้านหลัง
“เด็กบ้านนอกจริงๆ บางทีคงไม่เคยได้เห็นวังพำนักจักรพรรดิเทพสวรรค์ในโลกภายนอกเสียด้วยซ้ำ มีหรือที่มันจะทนทานรับความยิ่งใหญ่ตระการตาของเขามังกรสวรรค์นี้ได้?” อ่าวโจวกล่าวขึ้นตาม
เย่หยวนจึงหันหน้าไปหาคนทั้งสองพร้อมยิ้มเย้ย “ทนมาตลอดทาง ในที่สุดก็ไม่อาจทนหุบปากได้หรือ? อ่าวหยู ข้านั้นสังหารลุงรองเจ้าลงแล้วแต่เจ้ากลับยังทนมาได้จนสุดทาง เรื่องนั้นข้าคงต้องยอมรับนับถือจริงๆ”
อ่าวหยูหรี่ตาลงตอบกลับไปอย่างเย็นเยือก “เย่หยวน เจ้าอย่าเพิ่งได้ใจไป! ศึกทายาทมังกรนี้มันจะเป็นที่ที่เจ้าต้องพ่ายลง!”
เย่หยวนนั้นอดหัวเราะขึ้นมาไม่ได้ “ทำไมข้าจะได้ใจไม่ได้เล่า? ข้าอยากทำตัวได้ใจ! ข้าฆ่าสังหารจักรพรรดิเทพสวรรค์ลง เรื่องราวเช่นนี้มันย่อมมากพอจะทำให้ข้าได้ใจไปนับหมื่นๆ ปี! ในวันหน้าหากข้าได้เจอใครข้าก็จะบอกพวกเขาทั้งหลายว่าข้านั้นจบชีวิตจักรพรรดิเทพสวรรค์ลงได้ และมันผู้นั้นก็คือลุงรองของอ่าวหยู! เจ้าไม่ชอบใจหรือ?”
“ฮ่าๆๆ!” หลงเสี่ยวฉุนนั้นไม่อาจทนรับไหวอีกต่อไปต้องหัวเราะลั่นขึ้นมา
เย่หยวนผู้นี้ไม่เคยปรานีเสียจริงๆ คำพูดว่ากล่าวของเขานี้ทิ่มแทงอีกฝ่ายอย่างหนักหน่วง
ใบหน้าของอ่าวหยูในเวลานี้มันแทบจะเปลี่ยนกลายเป็นสีเขียวม่วง
ทรัพยากรที่อ่าวซู่แอบลอบนำมานั้นส่วนมากมันก็จะตกอยู่กับอ่าวหยู ทำให้ตัวอ่าวหยูนั้นเคารพในตัวลุงรองอย่างอ่าวซู่มาก
เวลานี้เย่หยวนกลับมาพูดจาว่ากล่าวเช่นนี้กับลุงรองของเขา มันก็เหมือนดังใช้เท้าทิ่มแทงแผลของตัวอ่าวหยูมีหรือที่เขาจะทนทานไม่แสดงท่าทีโกรธแค้นได้?
อ่าวหยูกัดฟันแน่นอย่างโกรธแค้น “ดี! ดีมาก! เย่หยวน เจ้ามันเป็นพวกไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา! มันยังมีเวลาอีกมาก แต่ไม่นานเจ้าคงจะได้หลั่งน้ำตาหลังเห็นโลงศพแล้ว!”
เย่หยวนยิ้มตอบกลับไป “แม้แต่ลุงรองเจ้า จักรพรรดิเทพสวรรค์ผู้นั้นก็ยังตายด้วยมือข้านี้ เจ้าคิดว่าตนเองเป็นใคร? มีคุณสมบัติพอจะมาขู่ข้าหรือ?!”
อ่าวหยูนั้นร้องลั่นออกมาด้วยใบหน้าแดงก่ำ “หึๆ! ข้าไม่รู้หรอกนะว่าเจ้าวางแผนการชั่วร้ายใดๆ แต่พวกหลงเสี่ยวนั้นมันย่อมจะมิใช่คนที่เจ้าจะจัดการลงได้! ศึกทายาทมังกรนี้มันเป็นการปะทะกันของความสามารถอย่างแท้จริง! คิดจะใช้แผนการชั่วร้ายใดๆ หรือ? ไม่มีทางเสียล่ะ! เจ้ารอรับความพิโรธของข้าเสียเถอะ!”
แน่นอนว่าการที่เย่หยวนจัดการพวกหลงเสี่ยวลงได้นั้นมันย่อมจะเป็นเพราะความได้เปรียบด้านพื้นที่
หากมิใช่เพราะร่องมิติที่ลึกลับซับซ้อนนั้นแล้วเย่หยวนเองก็คงไม่อาจจะรอดจากกับดักของหลงเสี่ยวมาได้
ไม่ต้องพูดถึงเรื่องการจับกุมหลงเสี่ยวใดๆ
“เช่นนั้นหรือ? เช่นนั้นความพิโรธของเจ้านี้คงต้องพิโรธแรงๆ หน่อย ข้าเกรงว่า…มันจะไม่พอรองท้องข้าเอา” เย่หยวนยิ้มเย้ย
กับคำขู่ใดๆ ของอ่าวหยูนี้เย่หยวนย่อมจะไม่คิดสนใจมากมาย
ด้วยกำลังของเขาในเวลานี้การปะทะกับเทพสวรรค์สามดาวก็ยังพอเป็นไปได้
อ่าวหยูนั้นเป็นแค่เทพสวรรค์สองดาวขั้นสุด เย่หยวนย่อมจะไม่คิดสนใจเขามากมาย
เพราะในศึกทายาทมังกรนี้มันยังมีเหล่าทายาทมังกรสวรรค์เทพสวรรค์สามดาวทั้งหลายที่น่ากังวลนั้นอยู่!
…………………………
นิยายที่คุณอาจสนใจ
